maart 2014

Geboekt!

De adrenaline stroomt door mijn lijf. Mijn droomreis is eindelijk geboekt. Al sinds 2001, toen we een stopover hadden in Abu Dhabi, heb ik een fascinatie voor het mystieke Midden Oosten. Het Arabië van de sjeiks, van de sultans, van de souks, het land van wierook en mirre, van bergen, wadi’s en woestijnen, en van kamelen. Een van de landen uit de sprookjes van duizend-en-een-nacht: Oman.

Het wordt een drieweekse self-drive. De grotere afstanden worden afgelegd met binnenlandse vluchten.

Waar ik vooral naar uitkijk is onze nacht in een tentenkamp – luxueus uiteraard – te midden van de Wahiba Sands Desert. Ik duim nu al voor een wolkenloze nacht met duizenden sterren …

En omdat we dan toch in de buurt zijn, hebben we ineens maar een paar dagen Dubai bijgeboekt. Even kijken waar de beau monde zijn vrije tijd spendeert. Kwam ook gewoon beter uit met de vluchten.

Reisschema:

Dag 1: Dubai
Dag 2: Dubai
Dag 3: Dubai
Dag 4: Dubai
Dag 5: Khasab (Musandam)
Dag 6: Khasab (Musandam)
Dag 7: Muscat
Dag 8: Muscat
Dag 9: Muscat
Dag 10: Nizwa
Dag 11: Nizwa
Dag 12: Nizwa
Dag 13: Wabiba Sands Desert
Dag 14: Ras Al Jinz
Dag 15: Wadi Shab
Dag 16: Salalah (Dhofar)
Dag 17: Salalah (Dhofar)
Dag 18: Salalah (Dhofar)
Dag 19: Dubai

2 intercontinentale vluchten
1 internationale vlucht
2 binnenvluchten
5 dagen huurwagen
7 dagen 4WD huurwagen
9 hotels

Het duurt nog even … nog bijna acht maanden om precies te zijn. Tijd genoeg om me goed in te lezen.

De Kleine Toren van Baarland

De laatste dag van de Restaurantweek hebben we gegeten in Baarland. Waar? In Baarland, jawel. Baarland is een dorpje diep in de zak van Zuid-Beveland. Het restaurant dat we daar bezochten, De Kleine Toren van Baarland,is gevestigd in een voormalige gereformeerde kerk. Heel bijzonder! Hoge gewelven, glasramen, en achteraan zie je nog duidelijk het oksaal waar waarschijnlijk ooit een kerkorgel heeft gestaan. Het interieur is heel sober gehouden, in zwart en wit, en toch is het dankzij de keuze van de materialen niet koud.

Het restaurantgedeelte beslaat het volledige middenschip van de kerk. Toch staan er maar een veertiental mooi gedekte tafels – rond en rechthoekig – wat betekent dat je heel veel privacy hebt. Het galmt er wel een beetje wat onvermijdelijk is in zo’n gebouw maar het stoorde mij absoluut niet.

De verwelkoming door de jonge gastheer was hartelijk en, naar later zou blijken, waren ook de overige drie jonge zaalmedewerkers erg hartelijk en service-gericht.

Het Restaurantweekmenu van drie gangen kon worden uitgebreid met twee extra gangen. Manlief ging voor de vijf gangen, ikzelf heb het bij vier gangen gehouden. Starten deden we met cava waarbij twee fijne amuses werden geserveerd. Uiteraard kwam er ook heerlijk vers brood (bruin of wit naar keuze, werd steeds aangevuld) op tafel met lekkere Italiaanse olijfolie.

Dit stond er op het menu:
-gemarineerde coquille met Hollandse garnalen, avocado, suikermaïs en peterselie
-tongschar met Oosterscheldepaling, gele biet, Zeeuws spek en citroengras (extra 1)
-zeebaars met mousse van knolselder, prei, groene asperge en sojasaus (extra 2)
-gegrilde skrei met kalfswang, pompoen, zilverui, peultjes en schaaldierensaus
-dessert op basis van chocolade, passievrucht en vanille.

Helaas heb ik geen foto’s van de mooie gerechten want mijn fototoestel was plat en de foto’s die ik met mijn telefoon genomen heb zijn niet om aan te zien. Maar geloof me vrij: het waren stuk voor stuk mooie plaatjes van heerlijke gerechten!

Van ons krijgt De Kleine Toren op alle vlakken tien op tien. We hebben heerlijk gegeten en lekkere wijnen gedronken, de portionering was goed, de bediening (vier jonge mensen die hun vak kennen) was top, de locatie is uniek, de sfeer zat goed, het tempo was correct, en last but not least, een eerlijke prijssetting.

Als ik dit nu vergelijk met De Molen* waar we twee weken geleden gegeten hebben, dan kan ik alleen maar constateren dat de ervaring in De Kleine Toren er op alle vlakken bovenuit steekt. Het is niet de eerste keer dat ik dat heb met een sterrenrestaurant. Ik geloof dat het gewoon aan mij niet besteed is.

Voor haar

Mijn moeder hield van bloemen, in het bijzonder van rozen. Deze is speciaal voor haar. Zij zou vandaag vierentachtig geworden zijn …

En deze is ook nog voor ons mam … haar mooie wilde kers bloeit weer erg weelderig.

Ik ben ook nog even langs het kerkhof geweest. Gek eigenlijk, ik ben helemaal geen kerkhofmens maar we hebben zo’n mooie hardroze bloesem in onze tuin dat ik er een klein biedermeiertje van gemaakt heb. Ze hield zo van bloemen.

Taalvoutjes

Ik kan me enorm opwinden in taalfouten. Zeker als ik ze lees bij mensen die onze kinderen moeten leren lezen en schrijven. Een bloemlezing uit een blogbericht van een studente aan de lerarenopleiding in haar afstudeerjaar:

Maandag hadden we de ouders van xx opgehaald, dus zei hadden geluk dat dinsdag de afscheidsparade was.
Op stage wil het niet zo vlotte.
We hebben met hun naar de flamingo’s gekeken.
Ik weet dus niet wanneer een kind iemand uitscheld of boos is.
Er werd direct een Forensys onderzoek gestart.
Onze bumber zat tegen onze banden aan.
De overgelopen 2 weken hebben we kunnen genieten van het eiland.
Daarna zijn we even kort in onze groep wezen kijken.

Ben ik nu een muggenzifter … of is het muggezifter? 😉

De Molen*, Kaatsheuvel

Restaurantweek lunch bij De Molen in Kaatsheuvel. Een aparte beleving, eten in een echte nog werkende molen. Mooie, rustige zaak met een fijne atmosfeer. Geen stijve bedoening hier, gelukkig maar! De maître was niet direct de hartelijkste mens maar de jongedames waren vriendelijk.

Het eten op zich was een feest voor het oog en voor de smaakpapillen.

Hapje & amuse:
parmezaankroepoek met gerookt vikingzout / krokantje van inktvis
gerookte zalm met structuren van komkommer [helaas maar één amuse hier]

Voorgerecht:
“Het bos”, tak van paddenstoel met emulsie van bloedworst, gepekelde en gerookte reeham (in een ouderwets beenhouwerspapier verpakt), veenbessen, gemarineerde beukenzwam, crème van Tahoon en vinaigrette van veenbes

Tussengerecht (extra gerechtje):
Escabeche van heilbot met schuim van schaal- en schelpdieren, avocado, tomaat en gegrilde prei

Hoofdgerecht:
Op karkas gebraden poussin [drie wel erg kleine stukjes], gekonfijte zuurkool, rode biet, pastinaak, gemarineerde ganzenlever met schuim van hooi en jus van rode wijn

Dessert:
“Blood”, Oude liefde roest niet chocolade & bloedsinaasappel.

Koffie [Nespresso, vind ik persoonlijk wat min voor een *-restaurant]
bonbon met gin & komkommer in de vorm van een doodshoofd / warme beignet gevuld met caramel / macaron / huisgemaakte nougat

Aangepaste wijnen, waarvan de witte een Pinot Gris uit de Elzas, de rode een Leverano uit Puglia [lekker, maar aan de zware kant voor bij het gevogelte].

Het Vlinderpaleis

Het Vlinderpaleis, de Frietzakskes, de Justitiekathedraal … of gewoon het Gerechtsgebouw van Antwerpen. De ene vindt het monsterlijk, de andere vindt het pure kunst.

Het gebouw bestaat uit een constructie van staal, beton en glas … vooral heel veel glas, namelijk zes grote glazen vleugels van vier verdiepingen hoog. Een belangrijk herkenningspunt van het nieuwe gerechtsgebouw zijn de zes ‘punthoeden’, gelegen boven de grote zittingzalen – vanuit de lucht gezien lijkt het op een grote vlinder, hence the nickname. Naast deze zes grote schaaldaken zijn er nog zesentwintig kleinere schaaldaken, gelegen boven de kleinere zittingzalen. De zittingzalen zijn te bereiken via de centrale hal of ‘salle des pas perdus‘. Het is een licht en luchtig gebouw, en het lichte is ook doorgetrokken naar de zittingzalen door ten eerste het overvloedig aanwezige glas en ten tweede de uitgekiende plaatsing van de verlichting. Een architecturale parel aan de Antwerpse kroon die pontificaal staat te pronken op de mooie Bolivarplaats op het Zuid.

En wat wij daar deden? We waren op uitstap met de vereniging waarbij we ons vorig jaar hebben aangesloten en hebben het gebouw bezocht met een gids die ons gedurende enkele uren boeiend wist te vertellen over het reilen en het zeilen in een gerechtshof. We hebben ook twee kleinere zaken bijgewoond. Uitspraak over twee weken.

Weekendje Amsterdam

Afgelopen weekend waren we met onze kinderen in Amsterdam. Ons nichtje die daar studeert/werkt woont er al een jaar of drie en had al langer gevraagd om toch eens naar haar nieuwe huis te komen kijken. De planning was om dat in het voorjaar met mijn moeder te doen, maar helaas heeft dat niet meer mogen zijn.

Aangezien zoonlief en zijn meisje nog niet eerder in Amsterdam waren, vonden wij dit een mooie gelegenheid om hen een weekendje Amsterdam aan te bieden. Vader, moeder en kind(eren) nog eens samen op stap. Ik geniet daar enorm van. Ik hoop zij ook …

We hebben twee dagen door de stad gelopen, af en toe ook gezeten om de oude botten (de mijne, mijn iets oudere man heeft geen last van oude botten) wat rust te gunnen en de inwendige mens te versterken, op zijn students. Achtereenvolgens bij Bazar, bij Blue (met prachtig 360° uitzicht over de stad) en bij Café De Schutter. Plekjes waar zij graag komt, niks mis mee.

Slapen deden we bij Van der Valk in Almere, 20 minuutjes rijden van de stad. Prima spiksplinternieuwe accomodatie. Rustig gelegen, grote parking voor de deur, enorme kamers met goede bedden en luxe badkamer (o.a. XL-ligbad voor 2 pers. én een grote inloopdouche), gezellige bar, zwembad, sauna, stoombad, en ’s morgens een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet. We hadden het slechter kunnen treffen! Met dank aan mijn zus voor de suggestie.

En natuurlijk ook met dank aan mijn lieve nichtje om ons rond te leiden en te vermaken met haar altijd vrolijke zelf.