november 2017

Foto’s

Foto’s nemen doe ik tegenwoordig meestal met mijn smartphone. Ik heb hem altijd en overal bij me en een snapshot is snel genomen. Maar voor mooie foto’s gebruik ik toch liever mijn groot fototoestel. De babyfoto’s die ik de afgelopen twee weken gemaakt heb van onze kleinzoon kunnen beter, veel beter.

Groot fototoestel dus laten opladen maar helaas gebeurde er niks. Het ding bleef zo dood als een pier. De back-up compact camera dan maar in het stopcontact gestoken. Je gelooft het niet … zo dood als een pier! Nieuwe batterijen kopen voor deze oude toestellen vonden we een beetje verloren geld. De Sony was een heel goed toestel maar er zat geen degelijke zoomlens op en die heb ik soms toch wel gemist.

Dus moest er een nieuw fototoestel komen. Geen spiegelreflex, daar wil ik echt niet nog eens mee beginnen (er ligt trouwens nog een analoge ergens in een kast in de kelder). Het is een Nikon Coolpix B700 geworden, opnieuw een hybride. Maar eentje die veel meer kan dan mijn oude Sony. Vandaar dat ik morgen op cursus ga want ik wil nu echt wel eens alle mogelijkheden degelijk onder de knie krijgen. Ik hoop dat mijn verstandelijke vermogens alle info nog aankunnen …

Gezondheidswandelen

Vorige vrijdag ben ik nog eens mee gaan gezondheidswandelen bij ons op de heide: in groep twintig minuten stappen op je eigen tempo, omdraaien, en weer twintig minuten terug naar de startplaats zodat de hele groep ongeveer gelijktijdig weer aankomt.

Het is niet mijn favoriete dagbesteding, d.w.z. het stappen op zich is geen probleem, maar het vroege uur (9u starten) vind ik minder. Aangezien deze oma toch fit wil blijven om in de toekomst met haar kleinzoon te ravotten, moet ik gewoon door de zure appel heen bijten en GAAN. En daar heb ik vrijdag absoluut geen spijt van gehad. Met de laaghangende mist die over de heide hing was het landschap sprookjesachtig mooi. En op de terugweg de zon in mijn lens … magisch. Deze tegenlichtfoto (genomen met mijn smartphone) is het resultaat.

3.400 gram ~ 51 cm

Hij is er … onze kleinzoon.

Geboren op 15 november om 6u ’s morgens.

3.400 gram zwaar en 51 cm lang.
Hij heeft het neusje van zijn papa,
het mondje van zijn mama.
Hij is de mooiste baby ter wereld.
Een perfect mini mensje.
Ik was instant verliefd.
💖

Een eerste kleinkind … dat doet wat met een mens.

Bewegen

U móet meer bewegen … ik hoor het mijn cardioloog nog zeggen. En ik weet dat hij gelijk heeft. Vrijdag moet ik weer op jaarlijkse controle en dan kan ik hem – heel trots – zeggen dat ik dit jaar 1.462 km gefietst heb. Meer dan ik met mijn vorige e-bike op 5 jaar gedaan heb!

En nu het weer niet meer zo aangenaam is om te fietsen – voor mij althans, ik houd niet van koude wind in mijn gezicht en rond mijn oren – zijn we aan het wandelen geslagen. Van zodra het weer het toelaat gaan we naar buiten. De Kalmthoutse Heide, zowat onze achtertuin, leent zich daar perfect toe. Maar ik hou van afwisseling en daarom hebben we vorige week ook al gestapt in het Moretusbos (Stabroek), De Uitlegger (Kapellen) en in het Provinciedomein Huizingen. En in de box die manlief voor zijn pensioen heeft gekregen zitten nog honderd andere wandelingen. In dit seizoen, met de prachtige herfstkleuren, is het trouwens geen straf om te wandelen.

We gaan ons niet vervelen deze winter … we gaan BEWEGEN! De stappenteller en het resultaat daarvan op Strava zijn een extra motivatie.

Afscheid

Vandaag heb ik afscheid genomen van mijn trouwe metgezel. Elf jaar lang – goed voor honderdvijfenzestigduizend kilometer – was hij mijn maatje dat me overal naartoe bracht. Elf zomers lang maakten we de wegen in binnen- en buitenland onveilig, met mooi weer topless. Hij. Niet ik.

Vorig jaar heeft hij me al eens in de steek gelaten … een rekening om U tegen te zeggen. Vorige week opnieuw en weer lopen de kosten hoog op. Met mijn verstand weet ik dat ik er geen kosten meer aan moet doen. Mijn hart zegt iets anders, maar ik ga deze keer het verstand laten primeren. We hebben die tweede auto ook niet meer nodig sinds we allebei op pensioen zijn.

De nummerplaat is ingeleverd, de verzekering is opgezegd en ik heb hem nu op een tweedehandssite te koop aangeboden in de hoop er nog een beetje centen voor in ruil te krijgen. Dat maakt het afscheid toch wat minder erg.

Ik zal de zomerse cabrio-ritjes missen!

UPDATE
Mijn karretje is verkocht. Nauwelijks één dag heeft hij te koop gestaan. Ik hoop dat de toekomstige eigenaar er evenveel plezier van zal hebben dan ik gehad heb.