De week

De eerste keer dat ik een weekoverzicht maak, maar wat een prettige drukke week heb ik achter de rug.

Het begon al maandag met een lunch met mijn vriendin. Doet altijd zo’n deugd om weer bij te praten, over kinderen en kleinkinderen, kleine en grotere zorgen, … We zien elkaar zeer regelmatig maar onze gesprekken vallen nooit stil. Zo fijn om al 50 jaar zo’n goede vriendin te hebben.

Dinsdag kwam ’s morgens in alle vroegte de keukenboer onze nieuwe keukentoestellen installeren. Een aantal waren na een jaar of twaalf aan vervanging toe. D.w.z. de dampkap was kapot en er was een barstje in het glas van de kookplaat. En ik had zin in een oven die ik met veel minder moeite kan reinigen. Dus: nieuwe dampkap, nieuwe inductiekookplaat en nieuwe pyrolyse oven met veel te veel functies. Dat wordt nog flink oefenen … en de handleiding lezen!

Dinsdag namiddag hadden we ook nog onze Kleine Man. Onze wakkere Kleine Man. Wat een energie heeft dat kind. En hij weet al heel goed wat hij NIET wil. Hij schudt gewoon ‘nee’ met zijn hoofdje. Negen maanden!

Woensdag was het Moederdag. Ja, wij in het Antwerpse moeten ons toch altijd onderscheiden van de rest van het land. Daarom vieren wij op 15 augustus – Maria Hemelvaart – Moederdag. Toen mijn moeder nog leefde was dit altijd een echte familiedag, met broer en zus en aanhang. We deden dan een huifkarrentocht, of we maakten een wandeling. En een traiteur zorgde voor een lekker diner. Nu viert ieder het met zijn eigen gezin. Wij dus ook: met zoon, schoondochter en Kleine Man. Sinds Wannes geboren is, komen ze niet vaak meer eten. Ik begrijp dat het moeilijk is met zijn slaaptijden, maar wij missen het wel heel erg. Daarom genieten we er dubbel van als ze wel eens komen. Ik kook dan extra lekker en we drinken een goed glas wijn. En we kijken met vier verliefd naar Kleine Man.

Donderdag moest ik ’s morgens naar de nagelstyliste voor een nieuw kleurtje op mijn nagels. In de namiddag heb ik nog een flinke fietstocht gemaakt met mijn vriendin want manlief was met zijn fietsclub op stap.

Vrijdag dan hadden we afgesproken met onze ‘pensioenvrienden’. Hen hebben we leren kennen tijdens een ‘pensioenweek’ die door de respectievelijke werkgevers aan hun werknemers + partner wordt aangeboden als voorbereiding op het pensioen. Dat is nu drie jaar geleden en het was een hele toffe week. Het klikte eigenlijk direct tussen tenslotte allemaal mensen van verschillende bedrijven die elkaar nooit eerder gezien hadden. En we zijn contact blijven houden. Zo waren we dus vorige vrijdag te gast in Overijse, de druivenstreek, waar we eerst een rondleiding kregen bij Wijnkelders & Druivenserren Soniën waarna er natuurlijk uitgebreid moest gedegusteerd worden. En waar we tegen een redelijke prijs de befaamde Leopolddruiven hebben kunnen aanschaffen.
In de vroege namiddag begaven we ons dan ge-dertien-en naar ’t Gebroken Hof waar we de rest van de middag al etend, drinkend en pratend op het terras hebben doorgebracht. Een heerlijke dag!

Zaterdag was er ’s avonds in ons eigen mooie Arboretum een feest van de ‘overjaarse jeugdclub’ waar we lid van zijn. Met maar liefst 140 man hebben we ‘tot een kot in de nacht’ genoten van plezante sketches, oude foto’s die geprojecteerd werden, optredens van het folk-duo Tom & Aurélie en van het kwartet Suspiro del Sur met hun zwoele klanken. Ook van heel veel lekkere hapjes en drankjes, maar vooral van het gezelschap van goede vrienden en kennissen.

Tom Theuns & Aurélie Dorzée

Zondagmorgen, ondanks het late uur van zaterdag, toch al redelijk op tijd uit bed want ik was jarig en we gingen met onze kinderen en Kleine Man (uiteraard) ontbijten bij Het Strijboshof hier in de buurt. Een lekker uitgebreid ontbijt met een glaasje bubbels. Een voortzetting van de avond ervoor …

Zondagmiddag (en ook nog maandag) heb ik dan zeer zeer last minute een aantal hotels gebeld, en français, om kamers vast te leggen voor de volgende weken want we kregen het in onze kop om te gaan fietsen langs de Atlantische Kust in Frankrijk over de Vélodyssée. Dat is een fietspad dat van Roscoff in de uiterste noordpunt van Bretagne tot in Hendaye (Frans-Baskenland) loopt.

Het was de bedoeling om maandagmorgen (gisteren dus) te vertrekken, maar beschikbare logies vinden was moeilijker dan ik had gedacht. Dus vertrekken we woensdag en we breken de – voor ons – lange rit in tweeën aan de Loire. Wij zijn het niet meer gewend om zo’n lange afstanden te rijden sinds we de luxe van fly & drive gewoon zijn. Maar als je je eigen fietsen mee wil nemen, dan heb je bijna geen andere keuze. Van de Loire rijden we dan naar onze eerste locatie, in La Rochelle, waar we vier nachten blijven. Nadien rijden we verder zuidwaarts naar Île d’Oléron en nadien nog zuidelijker naar Biscarrosse.

Laat de fruits de mer en de zalige wijnen uit de streek maar komen …

Tot over een paar weken!!!

Fietsen

Nu het hete weer verleden tijd is, hebben wij ons de afgelopen dagen weer uitgeleefd op de fiets.

Vrijdagmorgen hebben we de fietsen op de auto geladen en zijn we naar Bazel gereden. Bazel is een kleine gemeente in het Waasland en alles wat ik van Bazel weet, is dat je daar heel lekker kan eten in Het Hofke van Bazel. Maar dat gingen we vandaag dus niet doen! Bazel was onze startplaats voor de fietstocht ‘Kastelen van het Waasland’. Het eerste kasteel, Kasteel Wissekerke, zagen we al nog voor we op het zonnige terras neerstreken voor onze ‘koffie bij de start’.

We fietsten over jaagpaden langs de Schelde naar Temse, dan verder tussen de maïsvelden en weinig interessante woonwijken naar Beveren. Ondertussen waren we nog Hof ter Saksen tegengekomen. Het was prachtig rijden op de brede oprijlaan onder de hoge beuken. Helaas begon het toen te druppelen en hebben we het kasteelpark niet bezocht.

Na de lunch in Beveren waren we al snel bij Kasteel Cortewalle, het bekendste kasteel van het Waasland dat reeds uit de 15de eeuw dateert. 

In Kruibeke wilden we het veer nemen naar de overkant van de Schelde en nog een extra ritje van 10 km door de Hobokense Polder rijden, maar toen we aan het overleggen waren kregen we een tip om dat niet te doen (te veel industrie daar) en in plaats daarvan over de Scheldedijk te rijden … veel mooier, zei de man. En toen we terug in Bazel aankwamen bleek dat hij gelijk had gehad! 53 km genoteerd op mijn Strava account.

Zaterdag hadden we afgesproken met een vriendengroep om te gaan fietsen in de omgeving van Hulst. Dus opnieuw de fietsen op de auto en richting Hulst. Er was één iemand bij die ons van alles wist te vertellen over de geschiedenis van deze vestingstad. De overblijfselen uit het verleden maakten veelal deel uit van oorlogs- en verdedigingslinies uit de periode van Farnese, de keiharde hertog van Alva en van de Spaanse en de Oostenrijkse successie.

Eerst bekeken we in Hulst de omwalling, dan ging de toer naar het Stropersbos met zeldzame heide (die we niet gezien hebben) en elzenbroekbossen. Onderweg passeerden we nog een grenspaal uit 1722. We vervolgden onze weg naar Nieuw Namen over de Koningsdijk die deel uitmaakte van een frontlinie aan de grens met het huidige Nederland. Ondanks de verschillende oorlogen heeft deze grens in het Waasland opmerkelijk stand gehouden.

In Nieuw Namen wandelden we door de Meester van der Heijdengroeve die ons een venster in de tijd gaf. We zagen er lagen die afgezet zijn in een vroeger ondiepe zee. Helemaal beneden zagen we lagen die drie miljoen jaar geleden zijn gevormd.

Verder ging het door de polders naar Paal en Graauw waar we genoten van een drankje op het heerlijke terras aan het water in Paviljoen ’t Schor. Van op het terras zagen we zowel de Westerschelde als het Verdronken Land van Saeftinghe.

En het laatste stukje reden we over de Liniedijk terug naar onze vertrekplaats. We hebben veel bijgeleerd en vooral een heerlijke dag onder vrienden doorgebracht. 51 km op de teller.

Maandag tenslotte (zondag rustdag in rooms-katholieke middens) had ik met een vriendin afgesproken om een flinke fietstocht te rijden met een lunch onderweg. Het is bij de lunch gebleven en we zijn met de auto gegaan want het was opnieuw van dat typisch Belgische weer.

Als de verveling toeslaat …

Met dit hete weer zit ik veel te veel binnen en gebeurt het mij meer dan eens dat de verveling toeslaat, en dat ik (nog) meer dan anders aan mijn laptop gekluisterd ben. Niet getreurd, ik steek altijd wel wat op tijdens zo’n surftocht.

Zo wist een berekeningsmodule mij te vertellen dat ik vandaag precies 23.360 dagen oud ben, goed voor 3.337 weken … of 33.638.400 minuten.

En wist je dat …

… Jeanne-Louise Calment, de oudste mens ooit van wie de geboorte- en sterfdatum officieel vaststaan, maar liefst 96 jaar van haar leven gerookt heeft en lange tijd één kilo chocolade per week at. Ze is 122 jaar geworden. Had ik dat eerder geweten, dan was ik misschien toch maar beter niet gestopt met roken op mijn 39ste. 😉

… mensen die veel dagdromen een efficiënter brein hebben dan niet-dromers? Wetenschappelijk bewezen! Nu vind ik mezelf wel vrij efficiënt en georganiseerd en ik ben altijd een dagdromer geweest. Ook feitelijk bewezen dus.

… er niet één normaal Nederlands woord rijmt op het woord ‘twaalf’. De rest van de dag heb ik er mijn kop over gebroken om een Nederlands woord te vinden dat rijmt op twaalf. Tevergeefs.

Maar vandaag gaan we ons niet vervelen want straks komt onze Kleine Man. Dat wordt weer genieten … als hij tenminste niet de hele middag slaapt.