27 dec 2008, 12:35
Het heeft amper twee dagen/nachten gevroren en de hoop op hele dagen schaatsplezier leeft hier alweer erg op. De schaatsen van het Kind staan dan ook paraat, geslepen en al. Wat is er ook leuker dan schaatsen en hockeyen op natuurijs op de vennen hier in de buurt?
Hij zou nog een shortski gaan doen met een vriendin, maar dat lijkt afgeblazen. Ik hoor er tenminste niks meer over. Maar het kan natuurlijk best dat hij straks gewoon zegt ‘tot woensdag, we gaan even skiën‘. Met dat Kind van ons weet je maar nooit.
Hij zou nog een shortski gaan doen met een vriendin, maar dat lijkt afgeblazen. Ik hoor er tenminste niks meer over. Maar het kan natuurlijk best dat hij straks gewoon zegt ‘tot woensdag, we gaan even skiën‘. Met dat Kind van ons weet je maar nooit.
21 dec 2008, 23:40
Morgen ga ik shoppen met het Kind. Hij heeft heel veel nieuwe kleren nodig. Het kan eraf want ik heb mijn eindejaarspremie al gekregen. En of ik mee ging. Graag! Ik vond het eerst wat stom om nu, één week voor de uitverkoop nog kleding aan de volle prijs te gaan kopen maar gisteren waren we toevallig in Roosendaal en daar zag ik dat er al heel veel afgeprijsd was. Dus ga ik morgen met mijn Kind naar Roosendaal, Bergen op Zoom of Breda (hangt ervan af wanneer we kunnen vertrekken want er moet ’s morgens eerst gefietst worden) en gaan we ons helemaal te pletter kopen aan nieuwe spullen. Ik kan zelf ook wel wat gebruiken! Ik kijk er al weer heel erg naar uit.
20 dec 2008, 10:55
Een glas op zijn tijd, daar is niks mis mee. Maar regelmatig een glas (of meer), dat loopt fout af. Tenminste, zo denk ik erover.
De laatste zes weken had het Kind nogal wat sociale verplichtingen (zo noemen ze dat dan) op zijn werk. Op vrijdagmiddag (en soms ook nog op donderdagmiddag) werd er dan namelijk met klanten en relaties geluncht. Leuk hoor, lekker gaan eten en een wijntje hoort daar zeker bij. Maar nadien duiken de heren dan het café in. Ze zitten tenslotte niet voor niks in de bouw. Daarna rijden ze dan heel gewoon met hun eigen auto naar huis, natuurlijk met veel te veel promille in hun lijf. Niet dat hij dan poepeloere is, maar hij heeft dan toch te veel op in ieder geval. Dat zoiets totaal onverantwoord is, dat weet het Kind best, maar op dat moment denkt hij daar zo niet bij na. De zeurende moeder neemt hij dan maar op de koop toe: weet je wel wat er gebeurt als jij met je zatte kop iemand overhoop rijdt????? ….
Enfin, de voorbije donderdag zou de apotheose worden van het liederlijke leven van het Kind en zijn collega’s (allemaal een stuk ouder, al lang en breed echtgenoot en vader), want ze gingen onder mekaar dineren ter gelegenheid van het bouwverlof en daarna nog even wat drinken. Zijn baas had voor de zekerheid voor iedereen een taxi besteld want vorig jaar was het echt wat uit de hand gelopen. Ik snap niet wat ze eraan hebben, maar goed, ik ben dan ook een zeurende ouwe taart.
Om drie uur ’s nachts hoor ik de sleutel in het slot van de voordeur, deur van de garderobekast gaat open en zachtjes terug dicht, Kind gaat naar de keuken en komt daarna meteen naar boven. Alles heel rustig en beheerst.
Vrijdagmorgen gaat om 10u de wekker. Nu al????? Enfin, ik zorg dat ik in mijn bureau zit tegen dat hij beneden is want als hij een kater heeft is hij niet te genieten (helaas heeft hij niet vaak een kater, alleen als hij wijn én daarna bier drinkt). Ik hoor hem in de keuken keuvelen met Maurice en gek doen met de kat en durf toch mijn hoofd eens om de deur te steken. Hoor ik hem net vertellen die taxi was niet nodig geweest, want ik had niet zoveel zin in pintjes gisteren. Duh! Hij is dus echt niet te schatten, dat Kind van mij.
De laatste zes weken had het Kind nogal wat sociale verplichtingen (zo noemen ze dat dan) op zijn werk. Op vrijdagmiddag (en soms ook nog op donderdagmiddag) werd er dan namelijk met klanten en relaties geluncht. Leuk hoor, lekker gaan eten en een wijntje hoort daar zeker bij. Maar nadien duiken de heren dan het café in. Ze zitten tenslotte niet voor niks in de bouw. Daarna rijden ze dan heel gewoon met hun eigen auto naar huis, natuurlijk met veel te veel promille in hun lijf. Niet dat hij dan poepeloere is, maar hij heeft dan toch te veel op in ieder geval. Dat zoiets totaal onverantwoord is, dat weet het Kind best, maar op dat moment denkt hij daar zo niet bij na. De zeurende moeder neemt hij dan maar op de koop toe: weet je wel wat er gebeurt als jij met je zatte kop iemand overhoop rijdt????? ….
Enfin, de voorbije donderdag zou de apotheose worden van het liederlijke leven van het Kind en zijn collega’s (allemaal een stuk ouder, al lang en breed echtgenoot en vader), want ze gingen onder mekaar dineren ter gelegenheid van het bouwverlof en daarna nog even wat drinken. Zijn baas had voor de zekerheid voor iedereen een taxi besteld want vorig jaar was het echt wat uit de hand gelopen. Ik snap niet wat ze eraan hebben, maar goed, ik ben dan ook een zeurende ouwe taart.
Om drie uur ’s nachts hoor ik de sleutel in het slot van de voordeur, deur van de garderobekast gaat open en zachtjes terug dicht, Kind gaat naar de keuken en komt daarna meteen naar boven. Alles heel rustig en beheerst.
Vrijdagmorgen gaat om 10u de wekker. Nu al????? Enfin, ik zorg dat ik in mijn bureau zit tegen dat hij beneden is want als hij een kater heeft is hij niet te genieten (helaas heeft hij niet vaak een kater, alleen als hij wijn én daarna bier drinkt). Ik hoor hem in de keuken keuvelen met Maurice en gek doen met de kat en durf toch mijn hoofd eens om de deur te steken. Hoor ik hem net vertellen die taxi was niet nodig geweest, want ik had niet zoveel zin in pintjes gisteren. Duh! Hij is dus echt niet te schatten, dat Kind van mij.
4 dec 2008, 12:30
Toen ik vanmorgen opstond klonk ik alsof ik de hele nacht had doorgebracht in een rokerige kroeg en 10 flessen whisky soldaat had gemaakt. Daarbij komt nog een heel vervelende kriebelhoest. Ik hoop maar dat het daarbij blijft want ik wil wel volgende week op (mini) vakantie kunnen vertrekken.
De apotheker heeft me alvast wat gegeven om mijn keel te verzachten want met die kriebelhoest begint mijn keel ook al flink pijn te doen. En ik wil dus niet ziek worden.
De apotheker heeft me alvast wat gegeven om mijn keel te verzachten want met die kriebelhoest begint mijn keel ook al flink pijn te doen. En ik wil dus niet ziek worden.
27 nov 2008, 11:34
Het Kind is gevraagd om zwarte piet te komen spelen op het sinterklaasfeest van zijn werk. Zondagochtend half negen in Brussel zijn voor het nodige verkleedwerk want om negen uur beginnen de festiviteiten. Daar werd hij dus gisteren voor gebeld. Waarschijnlijk vonden ze niemand anders die bereid was. Nu … het Kind is ook niet echt bereid. Ten eerste heeft hij helemaal niks met kinderen, hij kan niet op commando grapjes maken, heeft totaal geen fantasie wat dat betreft. Ten tweede is zondagochtend zijn vaste mountainbike ochtend. Hij zou het enkel doen ‘uit loyauteit tegenover mijn werkgever‘. Je kan goed zijn, maar je kan ook gek zijn. Op een zondagochtend om half acht de deur uit gaan uit loyauteit tegenover je werkgever voor iets waar je totaal geen voeling mee hebt.
Ik ben benieuwd wat hij uiteindelijk beslist heeft.
Ik ben benieuwd wat hij uiteindelijk beslist heeft.
18 nov 2008, 10:36
Vannacht een wat vreemde droom gehad …
Ik ging op controle bij de gynaecoloog (ben ik vorige week ook effectief geweest) en die stelde vast dat ik twee maanden zwanger was. En dat op mijn leeftijd. Mijn moeder was erbij en huilde van vreugde . Ikzelf kon het allemaal niet zo goed vatten en we zijn dan maar naar huis gereden. En toen had ik een probleem want ik was door alle consternatie vergeten te vragen wanneer ik uitgerekend was!! Dus rechtsomkeer gemaakt om dat alsnog te vragen. En, zoals dat in mijn dromen wel vaker gaat, dat huis van mijn gynaecoloog was weg! Een straat vol met bekende huizen, alleen dat ene ontbrak.
En toen werd ik wakker en realiseerde ik me dat dromen gelukkig soms toch bedrog zijn.
Ik ging op controle bij de gynaecoloog (ben ik vorige week ook effectief geweest) en die stelde vast dat ik twee maanden zwanger was. En dat op mijn leeftijd. Mijn moeder was erbij en huilde van vreugde . Ikzelf kon het allemaal niet zo goed vatten en we zijn dan maar naar huis gereden. En toen had ik een probleem want ik was door alle consternatie vergeten te vragen wanneer ik uitgerekend was!! Dus rechtsomkeer gemaakt om dat alsnog te vragen. En, zoals dat in mijn dromen wel vaker gaat, dat huis van mijn gynaecoloog was weg! Een straat vol met bekende huizen, alleen dat ene ontbrak.
En toen werd ik wakker en realiseerde ik me dat dromen gelukkig soms toch bedrog zijn.
Mocht iemand zich geroepen voelen deze droom te analyseren, ga uw gang!
15 nov 2008, 17:53
Het Kind rookt al een maand niet meer. We zijn erg trots op hem!
14 nov 2008, 17:35
Maandag bloed laten prikken. De resultaten waren niet zo rooskleurig, er stonden nogal wat items vetgedrukt en dat is niet goed dus. Mijn schildklier werkt nog langzamer dan ze al deed, dus de medicatie moet verhoogd worden. Hopelijk ben ik dan van het vervelende inwendige beven verlost. Vooral ’s morgens heel vroeg steekt dat de kop op en het belet om terug in slaap te vallen.
Ook mijn suiker was veel te hoog. Nu ben ik al langer risicopatiënt voor diabetes (mijn oma had het, mijn tantes hebben het) en 4 jaar geleden had ik ook al een verwittiging gehad. Toen ben ik erg op mijn eten en drinken gaan letten en was ik flink afgevallen waardoor na een tijd ook de suikerwaarde helemaal terug in orde was. Dus vanaf vandaag gaat het slot op de suikerpot, geen chocolade meer na de warme maaltijd, geen zoete dessertjes meer ’s avonds voor de TV, geen lekkere glaasjes porto meer als aperitief, en een drastische beperking van mijn wijngebruik. Jammer, maar helaas, want ik wil geen diabeet worden.
Ook mijn suiker was veel te hoog. Nu ben ik al langer risicopatiënt voor diabetes (mijn oma had het, mijn tantes hebben het) en 4 jaar geleden had ik ook al een verwittiging gehad. Toen ben ik erg op mijn eten en drinken gaan letten en was ik flink afgevallen waardoor na een tijd ook de suikerwaarde helemaal terug in orde was. Dus vanaf vandaag gaat het slot op de suikerpot, geen chocolade meer na de warme maaltijd, geen zoete dessertjes meer ’s avonds voor de TV, geen lekkere glaasjes porto meer als aperitief, en een drastische beperking van mijn wijngebruik. Jammer, maar helaas, want ik wil geen diabeet worden.
8 nov 2008, 16:07
De Amerikaanse vrienden zijn weer vertrokken. Ik denk dat we hen een paar leuke dagen hebben bezorgd in en om Antwerpen. Wat we al vreesden is waarheid geworden: ze verwachten ons bij hen in Florida voor een tegenbezoek. Florida, of all places … Disney World, Epcot, Universal Studios, … het is echt niet iets waar we op zitten te wachten.
Vanmorgen toch al maar even gekeken op internet wat dan eventueel wel zou kunnen, in combinatie met een paar dagen in Orlando waar zij wonen. En toen kwam ik uit bij een paar andere zuidelijke staten die wel de moeite waard lijken om met een huurauto te verkennen: Georgia, Alabama, Mississipi, South Carolina. Ach, we zien het wel. Het zal in ieder geval niet voor 2009 zijn want die vakanties zijn al gepland.
Vanmorgen toch al maar even gekeken op internet wat dan eventueel wel zou kunnen, in combinatie met een paar dagen in Orlando waar zij wonen. En toen kwam ik uit bij een paar andere zuidelijke staten die wel de moeite waard lijken om met een huurauto te verkennen: Georgia, Alabama, Mississipi, South Carolina. Ach, we zien het wel. Het zal in ieder geval niet voor 2009 zijn want die vakanties zijn al gepland.
31 okt 2008, 13:38
Vanmorgen vond ik een briefje in de keuken van het Kind: “als ik niet wakker word van mijn wekker, zou je dan even naar de Klina (= plaatselijk ziekenhuis) willen bellen en een afspraak maken bij een NKO arts”. Daarnaast een verslag van Spoed van deze nacht …
Ik dus bezorgd terug naar boven, zijn wekker afgezet die al een half uur stond te spelen, hem wakker geschud en eerst maar eens gevraagd hoe laat hij thuis was want er was moeilijk leven in te krijgen. Half zeven was hij thuis (was gisteravond met vrienden uit geweest in Antwerpen). Op mijn vraag “wat is er gebeurd, waarom moet je naar een NKO arts” kreeg ik het volgende antwoord: in het naar huis rijden, chauffeur nuchter, de rest licht tot ernstig aangeschoten, was er eentje op de achterbank aan ’t fikfakken met de antenne van de radio die ze veiligheidshalve van hun auto hadden gedraaid. Op den duur was hij met die antenne tegen de hoofden op de voorbank aan ’t porren, het Kind draait zich om om er wat van te zeggen en krijgt de antenne met een flinke stoot recht in zijn oor. Hij begon direct heel erg te bloeden en ze zijn meteen met hem naar Spoed gereden. De spoedarts kon niet veel doen want de hele gehoorgang zat vol gestold bloed en hij vond het beter er vanaf te blijven om de wonde niet terug open te maken. Vandaar dus dat hij vanmorgen naar de NKO arts moest.
Een afspraak was natuurlijk niet te krijgen want de agenda zat vol maar de dokter was toch zo vriendelijk hem er tussen te nemen. Gelukkig valt het mee. Het trommelvlies is niet beschadigd, het is een diepe vleeswond in zijn gehoorgang die nu moet genezen met behulp van wat zalf.
Zijn vriend-van-de-achterbank was trouwens wel erg geschrokken van wat hij aangericht had. Ik hoop dat ze er ook wat uit leren want zulke spelletjes spelen in een rijdende auto is levensgevaarlijk. Ik vrees dat mijn hoop ijdel is.
Ik dus bezorgd terug naar boven, zijn wekker afgezet die al een half uur stond te spelen, hem wakker geschud en eerst maar eens gevraagd hoe laat hij thuis was want er was moeilijk leven in te krijgen. Half zeven was hij thuis (was gisteravond met vrienden uit geweest in Antwerpen). Op mijn vraag “wat is er gebeurd, waarom moet je naar een NKO arts” kreeg ik het volgende antwoord: in het naar huis rijden, chauffeur nuchter, de rest licht tot ernstig aangeschoten, was er eentje op de achterbank aan ’t fikfakken met de antenne van de radio die ze veiligheidshalve van hun auto hadden gedraaid. Op den duur was hij met die antenne tegen de hoofden op de voorbank aan ’t porren, het Kind draait zich om om er wat van te zeggen en krijgt de antenne met een flinke stoot recht in zijn oor. Hij begon direct heel erg te bloeden en ze zijn meteen met hem naar Spoed gereden. De spoedarts kon niet veel doen want de hele gehoorgang zat vol gestold bloed en hij vond het beter er vanaf te blijven om de wonde niet terug open te maken. Vandaar dus dat hij vanmorgen naar de NKO arts moest.
Een afspraak was natuurlijk niet te krijgen want de agenda zat vol maar de dokter was toch zo vriendelijk hem er tussen te nemen. Gelukkig valt het mee. Het trommelvlies is niet beschadigd, het is een diepe vleeswond in zijn gehoorgang die nu moet genezen met behulp van wat zalf.
Zijn vriend-van-de-achterbank was trouwens wel erg geschrokken van wat hij aangericht had. Ik hoop dat ze er ook wat uit leren want zulke spelletjes spelen in een rijdende auto is levensgevaarlijk. Ik vrees dat mijn hoop ijdel is.
26 okt 2008, 22:47
Het Kind is gestopt met roken. Twaalf dagen nu al. Het ging tot nog toe best goed eigenlijk, hij scheen er weinig last van te hebben. Tot vandaag dan! Tjonge, jonge, wat had hij het moeilijk. Het begon al vanmorgen toen hij beneden kwam. Heel nerveus en super slecht gezind. Hij wou een sigaret, of iets anders waar hij zich kon op uitleven. Nu, uitgeleefd heeft hij zich en de buren hebben ervan mogen mee genieten. Gelukkig was hij zo verstandig om vanmiddag zijn fiets te nemen en een eind te gaan rijden. In de regen weliswaar maar toen hij terug thuis kwam was hij wel helemaal opgefrist en zijn zin in een sigaret was weg. Gelukkig, want ik weet hoe erg hij het zou vinden om te hervallen. Niet om het roken zelf, maar omwille van het feit dat hij – in zijn ogen dan – een looser zou zijn. Hij is een doorzetter en als hij iets wil, dan komt dat er ook, hoeveel moeite het ook kost. Ik hoop dat dit hem ook gaat lukken.
22 okt 2008, 11:21
Onze kater loopt al een dag of vier op drie poten. Nu ja, lopen is veel gezegd want hij komt de zetel niet meer af. Heeft dus ook al drie dagen nauwelijks gegeten of gedronken. Je moet nog maar naar zijn rechter voorpoot wijzen en hij gromt al als een kwaaie hond. Wij hadden het idee dat het per dag erger werd, dus vanmorgen toch maar even een bezoekje gebracht aan de dierenarts.
Na wat trekken en duwen blijkt er niks gebroken. Het beest is gewoon gebeten door een andere kat, maar wel recht in zijn schoudergewricht wat enorm pijnlijk moet zijn. Het is helemaal dik rond het gewricht maar gelukkig nog niet ontstoken. De dierenarts heeft hem drie prikken gegeven en hij zou snel weer het heertje moeten zijn.
Na wat trekken en duwen blijkt er niks gebroken. Het beest is gewoon gebeten door een andere kat, maar wel recht in zijn schoudergewricht wat enorm pijnlijk moet zijn. Het is helemaal dik rond het gewricht maar gelukkig nog niet ontstoken. De dierenarts heeft hem drie prikken gegeven en hij zou snel weer het heertje moeten zijn.
19 okt 2008, 10:42
Pfff … de druktemaker is eindelijk de deur uit.
Kwart over acht hoor ik de wekker in de kamer van het Kind. Een kwartier later al staat hij in de badkamer. Dat gaat in de week iets minder vlot, dus ik denk dat hij gaat sporten.
Badkamer vrij, mijn beurt dus. Ik kom beneden en hij is al zenuwachtig aan het rondbaggeren.
Hij: Mam, waar is mijn fietsbroek?
Ik: Ofwel in je eigen kast of in de kast in de logeerkamer (daar ligt al het sportgerief bij elkaar want vader en zoon dragen nogal eens wat kleding van mekaar – zoon meer van vader dan omgekeerd overigens).
Komt met fietsbroek naar beneden.
Hij: met zijn allerliefste stemmetje: Zou jij een koffietje voor mij willen maken?
Ja, wat doet een moeder dan?!
Geen drie minuten later:
Hij: Waar ben ik nu weer met mijn fietsschoenen gebleven?
Ik: Ik heb ze van de week in je kamer zien staan.
Hij dus terug droef-droef-droef de trap op naar boven (Maurice sliep net want die had nachtdienst gehad.
Komt met fietsschoenen naar beneden en gaat even zitten ontbijten. Terwijl druk sms’end en telefonerend naar vrienden die mee gaan fietsen maar die nog uit hun bed moeten worden gezet.
Ik: Hebben die jongens/meisjes geen wekker dan?
Hij: Jawel, maar die rekenen op mij omdat ik de enige ben die er ook echt uit komt.
Ik verslik me bijna in mijn verse pistolet met kaas maar ik hou toch maar wijselijk mijn mond.
Hij: Zou je nog even twee smoskes (= broodje gezond) willen bestellen bij de bakker. Ik ga ze binnen een kwartier afhalen.
Pffff … het is wel duidelijk dat hij op zijn werk gewend is de bevelen uit te delen en een ander te laten werken. Maar goed, ik ben een zotte moeder dus ik bestel twee smoskes.
Dan komt eindelijk de tijd dat hij eens gaat vertrekken. Dacht ik toch.
Twee minuten later staat hij terug aan de deur: energiedrank en repen vergeten! En of we nog een banaan hebben. Ik geef hem het gevraagde en vraag of hij nu écht weg is. Dat bevestigt hij, en het is een mountainbiketoer van 43 kilometer, die zie ik de eerste paar uur niet terug.
Kwart over acht hoor ik de wekker in de kamer van het Kind. Een kwartier later al staat hij in de badkamer. Dat gaat in de week iets minder vlot, dus ik denk dat hij gaat sporten.
Badkamer vrij, mijn beurt dus. Ik kom beneden en hij is al zenuwachtig aan het rondbaggeren.
Hij: Mam, waar is mijn fietsbroek?
Ik: Ofwel in je eigen kast of in de kast in de logeerkamer (daar ligt al het sportgerief bij elkaar want vader en zoon dragen nogal eens wat kleding van mekaar – zoon meer van vader dan omgekeerd overigens).
Komt met fietsbroek naar beneden.
Hij: met zijn allerliefste stemmetje: Zou jij een koffietje voor mij willen maken?
Ja, wat doet een moeder dan?!
Geen drie minuten later:
Hij: Waar ben ik nu weer met mijn fietsschoenen gebleven?
Ik: Ik heb ze van de week in je kamer zien staan.
Hij dus terug droef-droef-droef de trap op naar boven (Maurice sliep net want die had nachtdienst gehad.
Komt met fietsschoenen naar beneden en gaat even zitten ontbijten. Terwijl druk sms’end en telefonerend naar vrienden die mee gaan fietsen maar die nog uit hun bed moeten worden gezet.
Ik: Hebben die jongens/meisjes geen wekker dan?
Hij: Jawel, maar die rekenen op mij omdat ik de enige ben die er ook echt uit komt.
Ik verslik me bijna in mijn verse pistolet met kaas maar ik hou toch maar wijselijk mijn mond.
Hij: Zou je nog even twee smoskes (= broodje gezond) willen bestellen bij de bakker. Ik ga ze binnen een kwartier afhalen.
Pffff … het is wel duidelijk dat hij op zijn werk gewend is de bevelen uit te delen en een ander te laten werken. Maar goed, ik ben een zotte moeder dus ik bestel twee smoskes.
Dan komt eindelijk de tijd dat hij eens gaat vertrekken. Dacht ik toch.
Twee minuten later staat hij terug aan de deur: energiedrank en repen vergeten! En of we nog een banaan hebben. Ik geef hem het gevraagde en vraag of hij nu écht weg is. Dat bevestigt hij, en het is een mountainbiketoer van 43 kilometer, die zie ik de eerste paar uur niet terug.
17 okt 2008, 19:09
Vrijdag 17/10 was een zeer productieve dag. Heb gewerkt van half tien tot vijf. Eerst nog een uurtje opleiding en daarna “in het diepe gegooid” en mijn plan moeten trekken. Na controle van mijn werk een dikke pluim gehad wegens alles correct geboekt. Dat geeft zeer veel voldoening.
29 sep 2008, 18:02
Het kriebelde weer, dus heb ik – met instemming van mijn wederhelft uiteraard – een vierdaags gastronomisch verblijf geboekt in de Elzas in december. Klein charmehotelletje, bekend vanwege de geraffineerde keuken als ik de recensies mag geloven. We gaan er helemaal voor, dus heb ik meteen maar een duplexkamer met salon en mezzanine geboekt. Ik kijk er al naar uit.
23 sep 2008, 20:12
Ik ben in mijn ouwe dag weer fulltime aan het werk. Nu ja, voor een tijdje dan toch. Vandaag de eerste dag. Ging goed, ben niet overmatig moe ondanks dat het toch allemaal vrij nieuwe materie was. Deze morgen nog opleiding boekhouding, deze middag dan op de trading afdeling. Prijscalculaties en offertes maken onder andere. Leuk werk. Ik begin meer en meer van cijfertjes te houden. Boekhouding vind ik ook al zo leuk om te doen, al is dit wel een heel erg complex bedrijf. Ik ben ondertussen wel een multi-tasker en overal inzetbaar. Dat kan alleen maar in mijn voordeel spelen!
19 sep 2008, 22:18
Het Kind reorganiseert zijn kamer. Vorig weekend had hij ze volledig leeg gemaakt en alles opgemeten want hij is dus een doe-het-zelver. Een nieuw bureau moet er komen en schabben, alles aangebouwd en op de juiste maat. Bed en kast werden verplaatst en hij geeft me nu gelijk: het staat veel beter zo! Maandag heeft hij alles op maat gezaagd en de rest van de week heeft hij alle planken vernist. Gisteren zijn alle gaten geboord. Daarbij had hij zijn moeder nodig om de stofzuiger onder de boor te houden. Helaas vloog het stof toch nog alle kanten op. Vanavond hebben we samen alles gemonteerd. Het leek wel een Ikea bouwpakket! Maar het is heel erg mooi geworden. Wat me nu nog een beetje verontrust is hoe hij alle spullen die nu boven in de gang staan ooit nog terug in die kamer krijgt … Ik zal het na het weekend weten.
12 sep 2008, 23:55
Mijn koffertje is gepakt, er hangen hier en daar wat post-its voor de mannen, en voor de rest bekijken ze het maar. Ik vertrek morgen bij het krieken van de dag voor een weekend naar mijn zus. We gaan het er met ons beidjes eens gezellig ‘van pakken’!
11 sep 2008, 09:43
Echtgenoot en ik vieren vandaag onze 32ste huwelijksverjaardag. Het was geen huwelijk uit een sprookje waar het altijd peis en vree is, zeker niet! Ik heb mijn karakter en hij heeft het zijne maar samen hebben we toch geprobeerd er het beste van te maken. En daar gaan we gewoon mee door want hij heeft me net gevraagd of ik er nog 32 jaar bij wil doen en ik heb “ja” gezegd.
10 sep 2008, 20:17
Gisteren begonnen bij een nieuwe klant. De accountant bijstaan die het vele werk niet meer ziet zitten. Nu doe ik niet zo veel boekhouding, dus het was echt wel heel erg concentreren en opletten toen ik gisteren mijn eerste opleiding kreeg. Lang geleden dat ik zo moe was eigenlijk. Vandaag alweer een halve dag opleiding met nóg meer informatie. En we zijn er nog niet want ‘het zwaarste moet nog komen’ wist ze mij te vertellen. Morgen mijn notities maar eens uitwerken anders ben ik tegen volgende dinsdag alles alweer vergeten en dat kan echt de bedoeling niet zijn.
1 sep 2008, 11:08
Het Kind begint vandaag te werken bij zijn nieuwe werkgever. Hij was best wel zenuwachtig. Maar ik, ik was nog véél zenuwachtiger. Het zal lang duren eer het avond is en hij thuis is om zijn wedervaren te vertellen. Ik tel de uren …
25 aug 2008, 12:44
Het weekend van 22 tot 24 augustus was het voor de tweede keer Antwerpen Proeft. Natuurlijk moesten wij ook een kijkje gaan nemen. Het weer zat redelijk mee, dus het was gezellig druk in de stad. Er waren trouwens nog andere evenementen dat weekend, zoals het Bollekesfeest, maar wij gingen naar de Groenplaats die helemaal volgestouwd was met luxe partytenten voor de verschillende deelnemers aan Antwerpen Proeft. Eerst moesten er bonnen worden gekocht want dat was het enige geldige betaalmiddel bij alle standhouders. 1 bon = 1.80 euro.
We ondervonden al heel snel dat zo’n pakje bonnen er in no time door zijn. Ieder restaurant bood dan wel minimaal twee ‘gerechtjes’ aan voor slechts 2 bonnen, maar dat was eigenlijk een lachertje. Tenminste bij de restaurants waar wij graag eens wilden gaan proeven. Preud’homme bijvoorbeeld, of A la Ville. Wat voorbeeldjes: bij Preud’homme kostte een potje mosselen bereid met De Koninckbier 4 bonnen oftewel 7.20 euro. Aantal mossels: een tiental. Aan de oesterbar een verse oester is een shotje (ter grootte van een eetlepel) wodka: 3 bonnen oftewel 5.40 euro. De zwaardvis op Siciliaanse wijze met salade folle die ik bij A la Ville bestelde kostte me 5 bonnen oftewel 9 euro. Het stukje zwaardvis was niet groter dan 3 bij 3 cm en de salade folle die erbij hoorde bestond uit drie blaadjes rucola en evenveel blaadjes rode sla. Met twee happen was het bordje leeg.
De bedoeling van zo’n evenement is iedereen, ook de minder begoeden, te laten kennismaken met de culinaire hoogstandjes die de stad te bieden heeft. Ik denk niet dat de stad/de restaurants op deze manier hun doelstelling behalen.
Enfin, wat hebben we verder nog zoal geproefd?
-een paar wijntjes uiteraard bij de gerechtjes (meestal 2 of 3 bonnen)
-tarte pissaladière à la niçoise met verse ansjovis
-carpaccio van wit-blauwrundvlees, notensla en Parmezaanse kaas
-tartaar van geelvintonijn met een fris slaatje
-nootjes van melklam met korstje van Srilankese thee, gegratineerde aardappelen en groene asperges.
Onderweg terug naar huis zijn we gestopt bij de vishandel alwaar ik 2 kilo mosselen heb gekocht voor mijn mannetje en vers gepelde grijze garnalen voor mezelf. Prijs: 15 euro. Wij hebben die avond thuis nog lekker gesmuld!
We ondervonden al heel snel dat zo’n pakje bonnen er in no time door zijn. Ieder restaurant bood dan wel minimaal twee ‘gerechtjes’ aan voor slechts 2 bonnen, maar dat was eigenlijk een lachertje. Tenminste bij de restaurants waar wij graag eens wilden gaan proeven. Preud’homme bijvoorbeeld, of A la Ville. Wat voorbeeldjes: bij Preud’homme kostte een potje mosselen bereid met De Koninckbier 4 bonnen oftewel 7.20 euro. Aantal mossels: een tiental. Aan de oesterbar een verse oester is een shotje (ter grootte van een eetlepel) wodka: 3 bonnen oftewel 5.40 euro. De zwaardvis op Siciliaanse wijze met salade folle die ik bij A la Ville bestelde kostte me 5 bonnen oftewel 9 euro. Het stukje zwaardvis was niet groter dan 3 bij 3 cm en de salade folle die erbij hoorde bestond uit drie blaadjes rucola en evenveel blaadjes rode sla. Met twee happen was het bordje leeg.
De bedoeling van zo’n evenement is iedereen, ook de minder begoeden, te laten kennismaken met de culinaire hoogstandjes die de stad te bieden heeft. Ik denk niet dat de stad/de restaurants op deze manier hun doelstelling behalen.
Enfin, wat hebben we verder nog zoal geproefd?
-een paar wijntjes uiteraard bij de gerechtjes (meestal 2 of 3 bonnen)
-tarte pissaladière à la niçoise met verse ansjovis
-carpaccio van wit-blauwrundvlees, notensla en Parmezaanse kaas
-tartaar van geelvintonijn met een fris slaatje
-nootjes van melklam met korstje van Srilankese thee, gegratineerde aardappelen en groene asperges.
Onderweg terug naar huis zijn we gestopt bij de vishandel alwaar ik 2 kilo mosselen heb gekocht voor mijn mannetje en vers gepelde grijze garnalen voor mezelf. Prijs: 15 euro. Wij hebben die avond thuis nog lekker gesmuld!
13 aug 2008, 13:08
Tijdens het omhakken van onze conifeer viel er zomaar een nestje met twee jonge duifjes uit de boom. We wisten niet eens dat er weer een nestje was. In het voorjaar hadden we er eentje, dat was ook de reden dat we toen de boom niet hebben laten vellen. Nu ja, manlief heeft het nestje mét duifjes opgepakt en op een veilig plekje in de appelboom neergezet. Dat veilig plekje bleek toch niet zo goed gekozen want al na een uur zagen we onze Mop zich te goed doen aan jonge duif. Waarschijnlijk uit het nest gevallen.
Ondertussen vlogen moeder en vader duif af en aan rond de verdwenen conifeer op zoek naar hun kinderen. Wij waren in het gedacht dat die kleine wel zou piepen om zo de aandacht van zijn ouders te trekken, maar daar kwam geen enkel geluid uit. Gisterenmorgen heb ik geprobeerd het duivenkind te voeren met stukjes zonnebloempit maar ik denk dat ie nog te klein was om dat zelf op te kunnen pikken. Gisterennamiddag dan, moeder en vader duif vlogen nog steeds de verkeerde kant op, heeft Maurice het nestje met inhoud verplaatst naar een hoge struik die dichter bij de originele broedplaats ligt. En ja hoor! Nog geen half uur later hadden moeder en vader duif hun jong gevonden. Het was een gekoer en een gekwetter van jewelste. Af en aan vlogen ze met lekkere hapjes.
Helaas is er aan dit duivengeluk abrupt een eind gekomen. Toen we gisterenavond nog even gingen kijken was het nestje leeg. Met drie katten in de buurt vrees ik het ergste …
Ondertussen vlogen moeder en vader duif af en aan rond de verdwenen conifeer op zoek naar hun kinderen. Wij waren in het gedacht dat die kleine wel zou piepen om zo de aandacht van zijn ouders te trekken, maar daar kwam geen enkel geluid uit. Gisterenmorgen heb ik geprobeerd het duivenkind te voeren met stukjes zonnebloempit maar ik denk dat ie nog te klein was om dat zelf op te kunnen pikken. Gisterennamiddag dan, moeder en vader duif vlogen nog steeds de verkeerde kant op, heeft Maurice het nestje met inhoud verplaatst naar een hoge struik die dichter bij de originele broedplaats ligt. En ja hoor! Nog geen half uur later hadden moeder en vader duif hun jong gevonden. Het was een gekoer en een gekwetter van jewelste. Af en aan vlogen ze met lekkere hapjes.
Helaas is er aan dit duivengeluk abrupt een eind gekomen. Toen we gisterenavond nog even gingen kijken was het nestje leeg. Met drie katten in de buurt vrees ik het ergste …
9 aug 2008, 21:32
Lang geleden dat ik nog geblogt heb. Er is ook niet zoveel te schrijven de laatste tijd. En ik ben niet in de mood voor een blonde of andere mop. Het is komkommertijd wat mij betreft.
1 aug 2008, 09:01
Gisteren de hele dag binnen gezeten in de airco. Het was bloedheet en bij ’t minste geringste dat ik buiten kwam (ben even gaan boodschappen) had ik een tekort aan zuurstof. Heel vervelend, maar gelukkig kan ik dan vluchten in mijn koele kantoortje.
Na zo’n dag binnen zitten ben ik dan wel toe aan een uitje, dus om 9u gisteravond had ik zoiets van ‘even de stad in, terrasje doen’. Manlief vond dat een goed idee, dus wij met een flinke omweg heerlijk naar Antwerpen gecruised. De terrasjes in de buurt van de Grote Markt zaten goed vol, het was echt heel gezellig druk. Toen we tegen 11u terug naar huis reden was het nog altijd 29 graden. Nauwelijks te geloven.
Thuis aangekomen hebben we er nog een stukje aan gebreid want het Kind was ook net binnen (van een dag aan zee) en wou op het terras nog even een biertje drinken. Daar hebben we dan met zijn drieën nog gezellig gezeten – en gelachen om de fratsen die de Jeugd (Kind & friends) weer had uitgehaald – tot het rond een uur of een begon te onweren. Het was een hele fijne avond.
Na zo’n dag binnen zitten ben ik dan wel toe aan een uitje, dus om 9u gisteravond had ik zoiets van ‘even de stad in, terrasje doen’. Manlief vond dat een goed idee, dus wij met een flinke omweg heerlijk naar Antwerpen gecruised. De terrasjes in de buurt van de Grote Markt zaten goed vol, het was echt heel gezellig druk. Toen we tegen 11u terug naar huis reden was het nog altijd 29 graden. Nauwelijks te geloven.
Thuis aangekomen hebben we er nog een stukje aan gebreid want het Kind was ook net binnen (van een dag aan zee) en wou op het terras nog even een biertje drinken. Daar hebben we dan met zijn drieën nog gezellig gezeten – en gelachen om de fratsen die de Jeugd (Kind & friends) weer had uitgehaald – tot het rond een uur of een begon te onweren. Het was een hele fijne avond.
24 jul 2008, 12:33
Oh oh, wat zijn we weer uithuizig … Vanmiddag rijd ik met de oudste van mijn broer naar Veere. Zij is 18 en de dochter die ik nooit heb gehad. Een crèmevan een meisje. Ze heeft wel wat van mij toen ik die leeftijd had. Ik ben haar liefste tanteke zegt ze altijd. Ach, ik verwen haar graag een beetje, het is zo’n doorgoed kind. Plan is een beetje te wandelen maar vooral niet te lang en lekker op een terras zitten om te kletsen.
Morgen rijd ik met mijn moeder naar Maastricht. Daar spreken we af met mijn zus en haar oudste (21) die een nieuwe studentenflat heeft die hoogst dringend moet worden goedgekeurd. Daarna gaan we met zijn vieren de stad in. Wat eten, wat wandelen, wat drinken. Enfin, het scenario zal niet zo heel verschillend zijn aan dat van vandaag denk ik …
De zomer mag van mij nog heel lang duren!
Morgen rijd ik met mijn moeder naar Maastricht. Daar spreken we af met mijn zus en haar oudste (21) die een nieuwe studentenflat heeft die hoogst dringend moet worden goedgekeurd. Daarna gaan we met zijn vieren de stad in. Wat eten, wat wandelen, wat drinken. Enfin, het scenario zal niet zo heel verschillend zijn aan dat van vandaag denk ik …
De zomer mag van mij nog heel lang duren!
20 jul 2008, 11:25
Ik brei even een vervolg aan mijn vorige stukje “Boom”. De conifeer gaat eruit! Zopas is er een bomenman komen kijken en die doet het voor een prijsje. Alles wordt ook netjes opgeruimd en afgevoerd en de goede stukken hout worden op maat gezaagd voor in de open haard. Nu nog even langs de gemeente voor een kapvergunning. Papieren invullen, man van de groendienst komt dan kijken en dan geeft hij hopelijk zijn akkoord en kan de conifeer eruit. Yippie skippie!
18 jul 2008, 13:29
Wat een strontweer zeg. Grijs, nat, … en het ziet er de komende dagen nog niet beter uit. De bloemen op mijn terras zien er uit zoals ze er normaal aan ’t einde van de zomer uitzien: helemaal uitgegroeid. En nu nog verregend erbij ook. Echt geen zicht.
13 jul 2008, 12:10
Vanmorgen klik ik mijn auto open met de afstandsbediening, steek de sleutel in het contact en geef er een draai aan. Normaal gezien start hij van de eerste keer. Deze keer bleef hij maar sputteren. Plots verschijnt er op het schermpje “storing elektronische diefstalbeveiliging”. In het instructieboekje lees ik hierover “begeef u zo snel mogelijk naar een erkende Peugeot verdeler”. Hallo, het is wel zondag vandaag en mijn Peugeot verdeler is niet open. Maar ik wil natuurlijk wel rijden! Voor ik de wegenwacht opbel toch eerst maar eens proberen of ik de motor met de reservesleutel aan de praat krijg … Ja hoor, hij slaat aan van de eerste keer zoals dat altijd gaat. Nadien nog eens terug met de transpondersleutel geprobeerd en ook dat lukte van de eerste keer.
Een tijdelijke storing in de chip van de sleutel? Een poging tot inbraak? Morgen toch maar even bellen met de garage voor alle zekerheid want er is niks zo vervelend als een auto waar je niet op kan
Een tijdelijke storing in de chip van de sleutel? Een poging tot inbraak? Morgen toch maar even bellen met de garage voor alle zekerheid want er is niks zo vervelend als een auto waar je niet op kan
rekenen.
1 jul 2008, 23:58
“Yesterday is history, tomorrow is a mystery, today is a gift, that’s why we call it the present.”
Joan Rivers
Joan Rivers
“Yesterday is a canceled check; tomorrow is a promissory note; today is the only cash you have – so spend it wisely.”
9 jul 2008, 19:06
Vandaag zou mijn vader 84 geworden zijn.
8 jul 2008, 13:54
Gisteren las ik ergens wat over een programma om te starten met hardlopen “start to run”. Het leek me wel wat, vooral omdat het zo broodnodig is wat aan mijn hele slechte conditie te doen. Tweeëndertig jaar op een bureaustoel zitten achter een typmachine/PC wreekt zich op den duur. Dus ik het loopprogramma gedownload. Eerste dag 18 minuten, opgedeeld in 1 min. lopen, 1 min. wandelen, 1 min. lopen, 1 min. wandelen, 2 min. lopen, 2 min. wandelen, 2 min. lopen, 2 min. wandelen, 3 min. lopen, 3 min. wandelen. Terwijl ik het hier neerschrijf word ik alweer moe!
Ik dus heel enthoesiast gisteravond mijn loopschoenen aangetrokken en (met de auto
) naar het bos voor een eerste loopsessie. De eerste minuut lopen – aan een gezapig tempo weliswaar – was nog net te doen. Tenslotte volgde er daarna een minuut rustig wandelen om te recupereren. De tweede minuut lopen was al een pak minder. Ik was dan ook na de tweede minuut wandelen niet gerecupereerd en had echt een tekort aan adem. Twee minuten lopen heb ik dus niet eens meer geprobeerd want mijn hart bonkte uit mijn lijf.
Ik weet echt niet wat me bezield heeft om dit gewoon maar te proberen. Ik had op voorhand kunnen weten dat dit niks voor mij was. Ik ben na een dik een uur wandelen al doodmoe. Ik heb vast een slag van de molen gehad!
In ieder geval heb ik me wel voorgenomen – en daar ben ik gisteravond na het hardloopavontuur vast mee begonnen – om terug drie keer per week een halfuur te gaan gezondheidswandelen. Dat past nog net binnen mijn fysieke mogelijkheden.
Ik dus heel enthoesiast gisteravond mijn loopschoenen aangetrokken en (met de auto
) naar het bos voor een eerste loopsessie. De eerste minuut lopen – aan een gezapig tempo weliswaar – was nog net te doen. Tenslotte volgde er daarna een minuut rustig wandelen om te recupereren. De tweede minuut lopen was al een pak minder. Ik was dan ook na de tweede minuut wandelen niet gerecupereerd en had echt een tekort aan adem. Twee minuten lopen heb ik dus niet eens meer geprobeerd want mijn hart bonkte uit mijn lijf. Ik weet echt niet wat me bezield heeft om dit gewoon maar te proberen. Ik had op voorhand kunnen weten dat dit niks voor mij was. Ik ben na een dik een uur wandelen al doodmoe. Ik heb vast een slag van de molen gehad!
In ieder geval heb ik me wel voorgenomen – en daar ben ik gisteravond na het hardloopavontuur vast mee begonnen – om terug drie keer per week een halfuur te gaan gezondheidswandelen. Dat past nog net binnen mijn fysieke mogelijkheden.
7 jul 2008, 16:01
Maanden geleden had ik wat pakjes met bloembollen gekocht in de Brico. Er was een pakje bij dat zes bollen beloofde maar er zaten er maar vier in. Op het kartonnetje stond er een adres vermeld voor het geval er iets niet in orde was. Ik dacht ‘ik ga dit toch even melden’. Zo gezegd, zo gedaan. Na een week kreeg ik al een antwoord van de bollenman dat zij mijn schrijven zouden doorgeven aan het bedrijf dat verantwoordelijk is voor de verpakking.
Vandaag krijg ik een hele beleefde brief van de firma Vanderschoot bv uit Voorhout, met hun verontschuldigingen én met een bon van 5 euro die ik kan inwisselen voor een bloemetje of een plant in een Fleurop/Interflora zaak van mijn keuze.
Dat vind ik pas service. Dank je wel, firma Vanderschoot!
Vandaag krijg ik een hele beleefde brief van de firma Vanderschoot bv uit Voorhout, met hun verontschuldigingen én met een bon van 5 euro die ik kan inwisselen voor een bloemetje of een plant in een Fleurop/Interflora zaak van mijn keuze.
Dat vind ik pas service. Dank je wel, firma Vanderschoot!
4 jul 2008, 23:41
Vandaag met mijn (twee jaar jongere) zus op stap geweest. Was op zich wel gezellig, maar waar ik me altijd aan stoor is dat het altijd om háár draait. Zíj bepaalt waar we gaan eten, zíj bepaalt hoe we de rest van de dag doorbrengen. Ik ben haar chauffeur, vroeger presteerde ze het zelfs om míj haar tassen te laten dragen, want kopen kan ze als de beste.
Normaal gezien ben ik echt wel mondig genoeg om ook mijn eigen zin wat door te drijven maar bij haar weerhoudt iets me daarvan. Zij kan iemand op een zodanige manier manipuleren dat ze altijd haar zin krijgt.
Ik herinner mij nog een gezamenlijk weekend in Parijs. We hadden één kamer geboekt en zij ging de badkamer binnen en begon onmiddellijk al haar spulletjes uit te stallen. Voor mijn spulletjes was er geen plaats meer. Helaas. Het was toen midden augustus en snikheet, maar de airco mocht van haar niet aan want dan kon ze niet slapen. Dat ik de hele nacht geen oog dichtdeed, dat was van ondergeschikt belang.
En zo zijn er ontelbare voorbeeldjes. Dus, als ik heel eerlijk ben, als ik een dag met haar op stap geweest ben dan heb ik er weer voor een hele tijd genoeg van. Jammer, want ik heb maar één zus.
Normaal gezien ben ik echt wel mondig genoeg om ook mijn eigen zin wat door te drijven maar bij haar weerhoudt iets me daarvan. Zij kan iemand op een zodanige manier manipuleren dat ze altijd haar zin krijgt.
Ik herinner mij nog een gezamenlijk weekend in Parijs. We hadden één kamer geboekt en zij ging de badkamer binnen en begon onmiddellijk al haar spulletjes uit te stallen. Voor mijn spulletjes was er geen plaats meer. Helaas. Het was toen midden augustus en snikheet, maar de airco mocht van haar niet aan want dan kon ze niet slapen. Dat ik de hele nacht geen oog dichtdeed, dat was van ondergeschikt belang.
En zo zijn er ontelbare voorbeeldjes. Dus, als ik heel eerlijk ben, als ik een dag met haar op stap geweest ben dan heb ik er weer voor een hele tijd genoeg van. Jammer, want ik heb maar één zus.
2 jul 2008, 16:00
Woensdag alweer … wat vliegt de tijd zeg! Dat was vorige week wel even anders.
Gisteren met ventje een dag naar zee geweest. Daar kan ik zó van genieten, van zomaar een dagje onverwacht weg terwijl de rest van België gewoon op zijn werk zit.
We waren heel vroeg vertrokken, voor ons doen toch, zodat we al om 10u aan de koffie zaten op ons favoriete terras. Het was heerlijk, nog niet te warm zo vroeg op de dag en nog bijna geen mensen op de boulevard. Daarna zijn we naar het strand gegaan alwaar we een ligbed hebben gehuurd en ons hebben neergevleid in de zon. Het is de hele dag erg rustig gebleven op het strand. Misschien hebben Nederlandse kinderen nog geen vakantie, want het weer was echt wel zalig al werd het na de middag wel heel erg warm. De stranddouches bieden dan de nodige verkoeling.
Na het strand nog een glas wijn gedronken op het terras van ’s morgens. Daar woei ondertussen een flinke bries, dus ook daar was het nog heerlijk toeven.
Thuis gekomen was Kristof al met de barbecue in de weer. Ik heb nog even de aardappelsalade verder afgewerkt en sla en tomaten schoongemaakt en mijn taak zat erop.
Het was een heerlijke dag.
Gisteren met ventje een dag naar zee geweest. Daar kan ik zó van genieten, van zomaar een dagje onverwacht weg terwijl de rest van België gewoon op zijn werk zit.
We waren heel vroeg vertrokken, voor ons doen toch, zodat we al om 10u aan de koffie zaten op ons favoriete terras. Het was heerlijk, nog niet te warm zo vroeg op de dag en nog bijna geen mensen op de boulevard. Daarna zijn we naar het strand gegaan alwaar we een ligbed hebben gehuurd en ons hebben neergevleid in de zon. Het is de hele dag erg rustig gebleven op het strand. Misschien hebben Nederlandse kinderen nog geen vakantie, want het weer was echt wel zalig al werd het na de middag wel heel erg warm. De stranddouches bieden dan de nodige verkoeling.
Na het strand nog een glas wijn gedronken op het terras van ’s morgens. Daar woei ondertussen een flinke bries, dus ook daar was het nog heerlijk toeven.
Thuis gekomen was Kristof al met de barbecue in de weer. Ik heb nog even de aardappelsalade verder afgewerkt en sla en tomaten schoongemaakt en mijn taak zat erop.
Het was een heerlijke dag.
30 jun 2008, 00:13
Mijn ventje is terug thuis. Met dikke kuiten van het vele bergop fietsen en met een aantal schitterende foto’s van de Alpen. 
Nog twee te gaan …
27 jun 2008, 23:09
Hehe, vrijdag! Eindelijk.
Vanmorgen gewerkt bij een klant en vanmiddag heerlijk met mijn moeder naar Antwerpen geweest. Wat rondgedwaald in de oude stad, geveltjes en pleintjes bekeken, een mooie kerk bezocht en kaarsjes gebrand voor mijn vader, … en natuurlijk heerlijk op een terras gezeten. Eigenlijk meer een binnentuintje dan een terras: de Lloyd Loom in de Groendalstraat. Als je ’t niet weet zijn, dan loop je er zo voorbij. Het is een heerlijk plekje. Een tearoom (voor oude dametjes met paars haar
) met een tuinterras in het groen, midden in de drukke stad en toch een oase van rust. Je hoort er werkelijk niets, buiten het fluiten van de vogels en het zingen van de wind.
Daarna zijn we nog even langs de winkels gelopen. Ik heb me bedwongen, al waren er al mooie koopjes te doen hoewel ‘officieel’ de solden pas op 1 juli mogen starten. Maar Belgen zijn ongelooflijk goed in het omzeilen van wetten en regels, dus hier waren het braderijdagen, en dan mag het blijkbaar wel.
Na het etalages kijken was het nog wat vroeg om te eten, dus zijn we de cavabar ingedoken en hebben we onszelf een paar glaasjes cava gegund. Lekker!
Nadien hebben we een heerlijke vegetarische lasagne gegeten en een ijsje – goed voor de vertering zegt mijn moeder – en om half negen waren we terug thuis.
Ik had een heerlijke middag en mijn moeder ook zegde ze. Meer moet dat toch niet zijn?
Vanmorgen gewerkt bij een klant en vanmiddag heerlijk met mijn moeder naar Antwerpen geweest. Wat rondgedwaald in de oude stad, geveltjes en pleintjes bekeken, een mooie kerk bezocht en kaarsjes gebrand voor mijn vader, … en natuurlijk heerlijk op een terras gezeten. Eigenlijk meer een binnentuintje dan een terras: de Lloyd Loom in de Groendalstraat. Als je ’t niet weet zijn, dan loop je er zo voorbij. Het is een heerlijk plekje. Een tearoom (voor oude dametjes met paars haar
) met een tuinterras in het groen, midden in de drukke stad en toch een oase van rust. Je hoort er werkelijk niets, buiten het fluiten van de vogels en het zingen van de wind. Daarna zijn we nog even langs de winkels gelopen. Ik heb me bedwongen, al waren er al mooie koopjes te doen hoewel ‘officieel’ de solden pas op 1 juli mogen starten. Maar Belgen zijn ongelooflijk goed in het omzeilen van wetten en regels, dus hier waren het braderijdagen, en dan mag het blijkbaar wel.
Na het etalages kijken was het nog wat vroeg om te eten, dus zijn we de cavabar ingedoken en hebben we onszelf een paar glaasjes cava gegund. Lekker!
Nadien hebben we een heerlijke vegetarische lasagne gegeten en een ijsje – goed voor de vertering zegt mijn moeder – en om half negen waren we terug thuis.
Ik had een heerlijke middag en mijn moeder ook zegde ze. Meer moet dat toch niet zijn?
Donderdag
26 jun 2008, 19:29
Donderdag alweer. Of … alweer? De dagen duren best lang. Gisteren is Kristof wel even thuis komen eten, maar moest meteen weer weg want een van zijn collega’s was vader geworden en dat moest natuurlijk gevierd. Ik heb hem niet meer teruggezien.
Ik vind het af en toe heel fijn om alleen te zijn, maar het moet echt geen dagen duren. Nu loop ik wel eens bij mijn moeder binnen, maar dat doe ik anders ook, dus dat breekt mijn dag niet echt.
Vanmiddag had ik een uitje. ’t Is te zeggen, ik moest naar de accountant wat papieren wegbrengen en wat financiële zaken bespreken. Het is best een eind rijden en dat is voor mij geen straf want daar kan ik echt van genieten. Dakje open, muziekje op, …
Ik had gehoopt vanavond met Kristof uit eten te gaan, maar gezien zijn late thuiskomst van vannacht (ik kan het beter een vroege thuiskomst noemen) was hij daarvoor niet in de stemming. Hij heeft stilzwijgend wat gegeten en is direct zijn bed in gedoken. Ook al niet zo gezellig.
En bovendien deed mijn internet het de hele dag niet.
Hoe zielig kan een mens soms zijn …
Ik vind het af en toe heel fijn om alleen te zijn, maar het moet echt geen dagen duren. Nu loop ik wel eens bij mijn moeder binnen, maar dat doe ik anders ook, dus dat breekt mijn dag niet echt.
Vanmiddag had ik een uitje. ’t Is te zeggen, ik moest naar de accountant wat papieren wegbrengen en wat financiële zaken bespreken. Het is best een eind rijden en dat is voor mij geen straf want daar kan ik echt van genieten. Dakje open, muziekje op, …
Ik had gehoopt vanavond met Kristof uit eten te gaan, maar gezien zijn late thuiskomst van vannacht (ik kan het beter een vroege thuiskomst noemen) was hij daarvoor niet in de stemming. Hij heeft stilzwijgend wat gegeten en is direct zijn bed in gedoken. Ook al niet zo gezellig.
En bovendien deed mijn internet het de hele dag niet.
Hoe zielig kan een mens soms zijn …
Fietsen en zo (2)
25 jun 2008, 11:45
Wat ik nog niet wist gisteren toen ik mijn stukje schreef, was dat meneer dus WEL mee gaan fietsen was. Dat vertelde hij me gisteravond aan de telefoon. Hij voelde zich terug fit dinsdagmorgen en wilde het toch nog eens proberen. Twee cols had hij bedwongen. “Maar morgen blijf ik echt in het hotel om wat bij te komen“.
Vanmorgen kreeg ik al vroeg een smsje: “Het is zalig hier in de tuin“. Ik heb meteen gebeld natuurlijk. Met zijn vieren hadden ze een rustdag genomen en zaten ze onder een boom te genieten, want het was veel te heet om in de zon te zitten. Tegen de middag gingen ze naar Barcelonette fietsen, 7.5 km bergaf. ’t Is een keer wat anders dan 150 km ploeteren! Daar gingen ze wat drinken en uitgebreid lunchen tot de diehards terug waren. Dat komt helemaal goed daar in de Franse Alpen!
Vanmorgen kreeg ik al vroeg een smsje: “Het is zalig hier in de tuin“. Ik heb meteen gebeld natuurlijk. Met zijn vieren hadden ze een rustdag genomen en zaten ze onder een boom te genieten, want het was veel te heet om in de zon te zitten. Tegen de middag gingen ze naar Barcelonette fietsen, 7.5 km bergaf. ’t Is een keer wat anders dan 150 km ploeteren! Daar gingen ze wat drinken en uitgebreid lunchen tot de diehards terug waren. Dat komt helemaal goed daar in de Franse Alpen!
Fietsen en zo
24 jun 2008, 09:48
Gisteravond 7u eindelijk een telefoontje gehad van mijn ventje. Hij klonk uitgeput, en dat was hij ook, na 10 uren op de fiets. Het fietsen in de bergen viel hem zwaar tegen. Nu, het is ook niet niks, 150 km bergop met een te overbruggen hoogteverschil van maar liefst 1200 meter bij een temperatuur van 32 graden! Zet hem hier op zijn fiets en 150 of 200 km verder stapt hij er terug af, fris als een hoentje (nu ja), zelfs in de heuvels van Limburg gaat dat goed maar dit zijn wel de Alpen! Hij is ook de oudste van de bende en de andere jongens hebben dit al zeven keer eerder gedaan, dus die wisten wat hen te wachten stond en hebben hard getraind in de Ardennen terwijl hij aan de Côte d’Azur op het strand lag.
Gelukkig is hij zo verstandig om niet de held te willen uithangen en rijdt hij vandaag met de volgwagen mee. Beetje helpen bij de bevoorrading en genieten van het schitterende landschap. Want dat was wel zowat het eerste wat hij zei gisteren: ‘het is hier zóóó mooi! Dit moeten we een keer met de Peugeot doen.’
Gelukkig is hij zo verstandig om niet de held te willen uithangen en rijdt hij vandaag met de volgwagen mee. Beetje helpen bij de bevoorrading en genieten van het schitterende landschap. Want dat was wel zowat het eerste wat hij zei gisteren: ‘het is hier zóóó mooi! Dit moeten we een keer met de Peugeot doen.’
En ik? Ik was weeral heel actief vanmorgen. De wasmachine draait, alle struiken en bloemen op en rond het terras hebben water gehad, ik heb de wisteria flink bijgesnoeid (al ben ik niet zo zeker dat hij daar blij mee zal zijn, maar dat hoor ik later dan wel), en ik heb mijn ligbed vast klaargezet want het belooft een super dag te worden.
Nog 5 te gaan …
Test
23 jun 2008, 09:22
Zíjn afwezigheid is een goede test voor míjn huishoudelijke kwaliteiten. Die ik helaas niet heb, maar ik wil wel het huishouden op rolletjes houden terwijl hij er even niet is. Als hij doordeweeks thuis is, dan is de vaatwasser geledigd, de was opgevouwd en de wasmachine draait nog voor ik beneden ben. Dat zal mij natuurlijk moeilijk lukken, maar het is pas 9u16 en de vaatwasser is geledigd en de was opgevouwd. De was die nog boven in de badkamer ligt, die breng ik straks wel mee. Ik ga er niet speciaal voor naar boven lopen. Nu zou ik dus, als ik zijn volgorde aanhou, even moeten gaan stofzuigen maar ik heb net besloten dat het nog wel meevalt met het kattenhaar. En morgen kijk ik er gewoon langs want woensdag komt Bianca en zij stofzuigt véél beter dan ik.
PS. Dag en nacht 1 hebben we al gehad. Nog 6 te gaan.
PS. Dag en nacht 1 hebben we al gehad. Nog 6 te gaan.
Vakantie ?
22 jun 2008, 12:43
Vanmorgen in alle vroegte, eigenlijk meer in het holst van de nacht, is mijn ventje op vakantie vertrokken. Alleen. Nu ja, zonder mij dan bedoel ik. Hij en 17 collega’s gaan met hun racefiets de Franse Alpen onveilig maken. Bedoeling is iedere dag ritten te maken van om en bij de 150 km. Er zijn cols bij die op 2800 m hoogte liggen. Hun hotel, vertrekpunt van de tochten, bevindt zich op 1600 m … Ik zou het helemaal geweldig vinden om dat in mijn cabriootje te doen, maar op de fiets? I don’t think so!
1600 m hoog, 1100 km of 12 uren rijden, zo ver weg is hij. Ik zal het tot volgende zondag in mijn eentje moeten zien te redden. Nu ja, het Kind is er natuurlijk ook nog. Dat wordt dan waarschijnlijk extra door moeders in de watten gelegd.
1600 m hoog, 1100 km of 12 uren rijden, zo ver weg is hij. Ik zal het tot volgende zondag in mijn eentje moeten zien te redden. Nu ja, het Kind is er natuurlijk ook nog. Dat wordt dan waarschijnlijk extra door moeders in de watten gelegd.
Trots (2)
20 jun 2008, 20:39
De moeilijke taak die het Kind nog te wachten stond zit erop. Hij heeft vandaag zijn ontslag aangeboden bij zijn huidige werkgever. Heel veel vragen van hun kant natuurlijk want ons Kind is zó’n stille, hij had nog aan niemand iets gezegd, ook niet aan zijn naaste collega’s.
Langs alle kanten hebben ze hem proberen om te praten om toch te blijven. Wacht nu nog even … denk er nog eens over na … neem geen overhaaste beslissing (hallo!! hij is hier al wel vijf maanden mee bezig!!) …
Enfin, hij houdt natuurlijk voet bij stuk, heeft tenslotte al getekend bij het nieuwe bedrijf en ‘wil de nieuwe uitdaging aangaan’, zo zegt hij zelf. Hij was overigens wel heel opgelucht dat hij dat gedeelte gehad heeft. Hij had de hele morgen maagpijn gehad van ‘ambetantigheid’ en de afspraak met de directie was maar om 16u. En ik, ik begrijp zo goed hoe hij zich voelt, want ik was destijds net zoals hij nu is.
Langs alle kanten hebben ze hem proberen om te praten om toch te blijven. Wacht nu nog even … denk er nog eens over na … neem geen overhaaste beslissing (hallo!! hij is hier al wel vijf maanden mee bezig!!) …
Enfin, hij houdt natuurlijk voet bij stuk, heeft tenslotte al getekend bij het nieuwe bedrijf en ‘wil de nieuwe uitdaging aangaan’, zo zegt hij zelf. Hij was overigens wel heel opgelucht dat hij dat gedeelte gehad heeft. Hij had de hele morgen maagpijn gehad van ‘ambetantigheid’ en de afspraak met de directie was maar om 16u. En ik, ik begrijp zo goed hoe hij zich voelt, want ik was destijds net zoals hij nu is.
Trots
19 jun 2008, 13:57
Na ongeveer 6 maanden onderhandelen, twijfelen, wikken en wegen, nadenken, afwimpelen, nóg betere condities, nog eens nadenken, enz. heeft het Kind gisteren eindelijk zijn handtekening gezet bij een nieuwe werkgever. En bijna was het wéér niet doorgegaan want onderweg naar Brussel kwam hij in een gigantische file terecht zodat hij het afspraakuur onmogelijk kon halen. Gelukkig is er dan de GSM zodat je tenminste de mensen die op je zitten te wachten op de hoogte kan houden. Enfin, drie telefoontjes verder en een uur te laat zat hij dan toch voor zijn nieuw contract.
Wij zijn verschrikkelijk trots op hem. Niet zozeer om de mooie promotie, maar om het feit dat hij – met zijn faalangst – de uitdaging heeft aangedurfd. Voor hemzelf was het natuurlijk een enorme opsteker dat ze hem gevráágd hebben voor deze functie. Hij, met zijn lage zelfbeeld, heeft er zelf helemaal niks voor hoeven te doen.
Nu wacht hem nog de moeilijke taak bij zijn huidige werkgever zijn ontslag in te dienen. Ik weet dat hij daar vreselijk tegenop ziet omdat hij – meer dan waarschijnlijk – mensen heel erg gaat teleurstellen en dat ligt niet in zijn aard. Misschien helpt het als ik de hele dag heel hard aan hem denk (dat doe ik toch al).
Wij zijn verschrikkelijk trots op hem. Niet zozeer om de mooie promotie, maar om het feit dat hij – met zijn faalangst – de uitdaging heeft aangedurfd. Voor hemzelf was het natuurlijk een enorme opsteker dat ze hem gevráágd hebben voor deze functie. Hij, met zijn lage zelfbeeld, heeft er zelf helemaal niks voor hoeven te doen.
Nu wacht hem nog de moeilijke taak bij zijn huidige werkgever zijn ontslag in te dienen. Ik weet dat hij daar vreselijk tegenop ziet omdat hij – meer dan waarschijnlijk – mensen heel erg gaat teleurstellen en dat ligt niet in zijn aard. Misschien helpt het als ik de hele dag heel hard aan hem denk (dat doe ik toch al).
’t Is weer voorbij …
17 jun 2008, 19:22
’t Is weer voorbij, die mooie zomer …
Neen! Die mooie zomer moet hopelijk nog komen. ’t Is weer voorbij, die mooie vakantie. Nu nog enkele dagen acclimatiseren en dan maar weer gaan denken aan de volgende vakantie.De 334 foto’s staan op de computer. Die moet ik nog even gaan uitsorteren en misschien, als ik veel tijd heb, in albums op het internet zetten. Voor het nageslacht, al toont ons nageslacht niet echt belangstelling voor onze reizen en reisjes.
Oh ja, bijna vergeten … werken moet ik natuurlijk ook nog. Al mag het, wat mij betreft, de hele zomer op een heel laag pitje zijn.
Neen! Die mooie zomer moet hopelijk nog komen. ’t Is weer voorbij, die mooie vakantie. Nu nog enkele dagen acclimatiseren en dan maar weer gaan denken aan de volgende vakantie.
De 334 foto’s staan op de computer. Die moet ik nog even gaan uitsorteren en misschien, als ik veel tijd heb, in albums op het internet zetten. Voor het nageslacht, al toont ons nageslacht niet echt belangstelling voor onze reizen en reisjes. Oh ja, bijna vergeten … werken moet ik natuurlijk ook nog. Al mag het, wat mij betreft, de hele zomer op een heel laag pitje zijn.
Ik mag met vakantie
31 mei 2008, 00:18
Net mijn werk afgerond. Het is verdorie na middernacht en ik ben al in touw van deze morgen negen uur.
Morgen nog even wat facturen eruit gooien – dat is dan weer een voordeel van hard werken – en de rest van de dag ga ik ontstressen.
Ik vind dat ik mijn vakantie écht wel verdiend heb!
Morgen nog even wat facturen eruit gooien – dat is dan weer een voordeel van hard werken – en de rest van de dag ga ik ontstressen.
Ik vind dat ik mijn vakantie écht wel verdiend heb!
Druk druk druk
28 mei 2008, 22:23
Nog maar twee werkdagen voor mijn vakantie en ik moet nog drie klanten naar hun ISO certificatie toewerken. Qua timing kon dit niet slechter vallen want het brengt een hoop werk en vooral stress met zich mee. Vandaar dat ik aan werkgever en klanten heb gemeld dat ik er vrijdagavond (en liefst nog vrijdagmiddag, maar dat gaat me niet lukken) den blok op leg, zoals we dat in Antwerpen zeggen. Heb ik toch tenminste nog het weekend en maandag om wat tot rust te komen.
Vanmiddag dan nog een gesprek gehad met een potentiële nieuwe opdrachtgever. Moet nog even nadenken of ik er wel mee in zee wil want in de piekmaanden januari en juli zou ik twee tot drie weken voltijds moeten werken en ik weet niet of ik daar nu wel op zit te wachten. Ik heb tenslotte ook nog mijn andere opdrachtgevers die ik niet in de kou kan laten staan. Enfin, ik heb nog een paar weken om te denken. Op 18 juni moet ik uitsluitsel geven.
Vanmiddag dan nog een gesprek gehad met een potentiële nieuwe opdrachtgever. Moet nog even nadenken of ik er wel mee in zee wil want in de piekmaanden januari en juli zou ik twee tot drie weken voltijds moeten werken en ik weet niet of ik daar nu wel op zit te wachten. Ik heb tenslotte ook nog mijn andere opdrachtgevers die ik niet in de kou kan laten staan. Enfin, ik heb nog een paar weken om te denken. Op 18 juni moet ik uitsluitsel geven.
Boete
24 mei 2008, 17:56
Kreeg gisteren een boete in de bus voor het negeren van een verkeersbord: “verplichting de door de pijl aangeduide richting te volgen“. Dat klopt. Eerder deze maand was ik met mijn zus afgesproken in Leuven (mij verder onbekend met de auto) en daar moest ik een parkeergarage inrijden maar ik was er voorbij voor ik er erg in had. Daarom had ik maar effe een U-turn gemaakt. Ik had nog wel eerst rondgekeken of ‘de politie, uw vriend‘ niet in de buurt was maar ze stonden blijkbaar goed verstopt. Vijftig euro. Dat valt op zich wel mee, maar het wordt wel duur parkeren op die manier. Eigen schuld, dikke bult.
Boom 2
21 mei 2008, 19:01
In een eerder blogje schreef ik al dat er een ‘vogel’ een nest aan ’t bouwen was in onze boom. Met enige trots en vreugde kan ik melden dat er een heel nest jonge merels huist in onze lelijke boom. Het was al enkele dagen een gepiep van jewelste, en de ouders merel vlogen af en aan met wormpjes en ander lekkers. En vanavond zag ik plots wat bewegen. Een heel klein kopje kwam tussen de takken piepen. En daarna nog een, en nog een. Geen idee hoeveel het er zijn, maar het klinkt als een flink merelgezin! Nu kunnen we alleen maar hopen dat de jonge vogeltjes niet al te zorgeloos gaan rondfladderen want Zino is niet van onder de boom weg te slaan. Ik vind het vreemd dat die merels net dáár hun nest zijn gaan bouwen. Het is precies de plek waar onze katten steeds liggen te slapen.
De eeuwige discussie
16 mei 2008, 13:16
Vanmorgen samen met man de logeerkamer uitgemest want morgen krijgen we gasten. Deze kamer, de enige kamer ‘op overschot’ wordt al jaren door man gebruikt om zijn duik- en fietsgerief in op te bergen. Nu ja, opbergen is een groot woord. De kast zit barstensvol spullen, ondertussen lag ook het bed al vol en de laatste maanden werd er ook gestapeld naast het bed. Er was dus geen doorkomen meer aan met als gevolg dat ik er maanden geen voet meer heb binnengezet en dat de kamer dus eigenlijk niet gepoetst wordt. Behalve als we gasten krijgen dus.
Vanmorgen zijn we er aan begonnen. Eerst ik alleen. Het is bijna onvoorstelbaar wat ik aan rommel gevonden heb. Niet alleen duik- en fietsgerief, maar ook spullen die ik vorig jaar bij de opkuis (vrienden komen één keer per jaar) al voor het containerpark opzij had gelegd. Hij is de man die naar het containerpark rijdt, maar die spullen zijn daar blijkbaar nooit geraakt. Grrrrr. Dus ik hem even ter verantwoording geroepen.
Ik: Wat doen die oude vieze hoofdkussens en versleten dekbedden hier nog?
Hij: Ik dacht dat die nog wel eens van pas zouden kunnen komen.
Ik: Gaat gij die vieze dingen nog gebruiken dan?
Hij: Neen, maar ik dacht …
Grrr, grrr, grrr.
Ik: En al die rugzakken en andere tassen (reclamespul) die we nooit gebruiken? Die lagen toch ook al van vorig jaar opzij voor het containerpark?
Hij: Daar kunnen we misschien toch iemand een plezier mee doen?
Ik: JA, DOE DAT DAN MAAR LAAT HET HIER NIET LIGGEN!!!
Hij: IK HEB NOG WEL WAT ANDERS TE DOEN!
Ik weet al 32 jaar dat dat niet de reden is! Hij wil bijhouden en vergaren, ik wil alles wat een jaar niet gebruikt is weg hebben. Die discussie hebben we wel vaker. Het eindigt er altijd mee dat hij kwaad alles wat hij vast kan krijgen in grote plastic zakken stopt … die hij dan naar de kelder draagt.
Vanmorgen zijn we er aan begonnen. Eerst ik alleen. Het is bijna onvoorstelbaar wat ik aan rommel gevonden heb. Niet alleen duik- en fietsgerief, maar ook spullen die ik vorig jaar bij de opkuis (vrienden komen één keer per jaar) al voor het containerpark opzij had gelegd. Hij is de man die naar het containerpark rijdt, maar die spullen zijn daar blijkbaar nooit geraakt. Grrrrr. Dus ik hem even ter verantwoording geroepen.
Ik: Wat doen die oude vieze hoofdkussens en versleten dekbedden hier nog?
Hij: Ik dacht dat die nog wel eens van pas zouden kunnen komen.
Ik: Gaat gij die vieze dingen nog gebruiken dan?
Hij: Neen, maar ik dacht …
Grrr, grrr, grrr.
Ik: En al die rugzakken en andere tassen (reclamespul) die we nooit gebruiken? Die lagen toch ook al van vorig jaar opzij voor het containerpark?
Hij: Daar kunnen we misschien toch iemand een plezier mee doen?
Ik: JA, DOE DAT DAN MAAR LAAT HET HIER NIET LIGGEN!!!
Hij: IK HEB NOG WEL WAT ANDERS TE DOEN!
Ik weet al 32 jaar dat dat niet de reden is! Hij wil bijhouden en vergaren, ik wil alles wat een jaar niet gebruikt is weg hebben. Die discussie hebben we wel vaker. Het eindigt er altijd mee dat hij kwaad alles wat hij vast kan krijgen in grote plastic zakken stopt … die hij dan naar de kelder draagt.
Oneliner
15 mei 2008, 23:40
Deze zat in mijn mail vandaag:
Een decolleté is als de zon: je mag er naar kijken maar je moet er niet in staren.
Een decolleté is als de zon: je mag er naar kijken maar je moet er niet in staren.
Handige zomerweetjes
12 mei 2008, 20:08
Met de zomer voor de deur, alvast wat handige tips …
Fruitvliegjes verjagen: Nare beestjes zijn dat. Vooral in de zomer zijn ze vaak in je keuken te vinden. Met mijn tip zijn ze zo verdwenen. Zet een bakje met 1 dl azijn en een druppel vloeibare zeep neer daar waar de vliegjes neerstrijken. Ze zijn zo weg.
Vliegen: In de zomer als het lekker weer is staat er nog wel eens de deur open. Lekker frisse lucht naar binnen maar helaas ook vliegen. Pak een diepvries zakje en vul dat voor de helft met koud water. Doe het zakje dicht met een touwtje en hang dit in het deurkozijn waar de vliegen binnenkomen. Vliegen kijken niet recht vooruit, maar schuin, ze hebben dan breedbeeld. En zo komen ze niet naar binnen.
Wespen: Niks zo vervelend als het gezelschap van wespen als je buiten op je terras of in de tuin van een lekker drankje geniet. Om op een vreedzame manier van de wespen af te komen neem je een kommetje gevuld met koud water met daarin enkele hele kruidnagelen. Zet dit neer daar waar je de wespen niet wilt hebben. Wespen vinden dit een vieze geur, dus ze blijven weg.
Mieren: Wel eens last van mieren? Strooi bakpoeder bij de plek waar ze zitten. Na een dag zijn ze voor maanden weg. Wanneer ze weer terug komen herhaal je het trucje nog een keer.
Laat de zomer maar komen!
Vrede
10 mei 2008, 20:42
We hebben net met ons drietjes op het terras gegeten, fijn gepraat, gelachen, … Enfin, het was gezellig. Nu zijn de mannen samen de voorste band van mijn fiets aan het repareren want die stond plat. En het Kind wil er mee uit vanavond (kwestie van wat te kunnen drinken). Leuk zo, vader en zoon samen aan het werk. De twee poezen liggen op de tuinbank en kijken toe. Een heel vredige avond dus.
Brandnetels
6 mei 2008, 23:50
Daarstraks bij het meiklokjes plukken met mijn hand vol in de netels gepakt. Branden dat het deed! Maar ik heb toch weer drie vazen meiklokjes zie je …
Poes 4
5 mei 2008, 20:22
Onze Mop wordt langzaam maar zeker blind. Ze is 14, heeft een nieraandoening en is in hoge mate allergisch. Voor de nieren krijgt ze een aangepast dieet en voor de allergie geven we haar cortisone tabletjes. De ene dag lukt dit al wat beter dan de andere.
En nu dit oogprobleem dus. Haar linkeroog is slechter dan haar rechter. Het lijkt alsof het een glazen oog is, het heeft een grijze schijn en het is dof.
Het zou kunnen dat de blindheid te maken heeft met haar nierprobleem, maar het zou ook gewoon grauwe staar kunnen zijn, een aandoening die veel oudere katten ontwikkelen. Het is in ieder geval triest om te zien. Ze loopt overal tegenaan, ze misrekent zich als ze ergens op wil springen en als we haar een lekker hapje voorhouden ziet ze het niet. We moeten het echt onder haar neus houden zodat ze het kan ruiken. Ze is ook erg aanhankelijk geworden de laatste tijd, ze huilt heel vaak en heel jammerlijk en ze slaapt dag en nacht.
We willen liever niet met haar naar de dierenarts. Ze krijgt er altijd immens veel stress van en veel kan hij waarschijnlijk toch niet doen buiten wat vervelende onderzoeken.
De ouderdom komt met gebreken. Niet alleen voor de mens, maar ook voor de dieren.
En nu dit oogprobleem dus. Haar linkeroog is slechter dan haar rechter. Het lijkt alsof het een glazen oog is, het heeft een grijze schijn en het is dof.
Het zou kunnen dat de blindheid te maken heeft met haar nierprobleem, maar het zou ook gewoon grauwe staar kunnen zijn, een aandoening die veel oudere katten ontwikkelen. Het is in ieder geval triest om te zien. Ze loopt overal tegenaan, ze misrekent zich als ze ergens op wil springen en als we haar een lekker hapje voorhouden ziet ze het niet. We moeten het echt onder haar neus houden zodat ze het kan ruiken. Ze is ook erg aanhankelijk geworden de laatste tijd, ze huilt heel vaak en heel jammerlijk en ze slaapt dag en nacht.
We willen liever niet met haar naar de dierenarts. Ze krijgt er altijd immens veel stress van en veel kan hij waarschijnlijk toch niet doen buiten wat vervelende onderzoeken.
De ouderdom komt met gebreken. Niet alleen voor de mens, maar ook voor de dieren.
Boom
24 apr 2008, 13:21
Al sinds we in dit huis wonen, 14 jaar nu, zeur ik over een grote donkere conifeer die lelijk in de weg staat. Nu ja, in de weg niet echt maar hij belemmert het zicht naar de tuin en neemt heel veel licht weg in mijn bureau.
Door de jaren heen is het onding alleen maar gegroeid, zowel in de hoogte als in de breedte. Hij is nu zo breed dat hij het rozenpoortje helemaal opzij heeft geduwd.
Met de nodige moeite (14 jaar dus, niet niks!) had ik Maurice eindelijk zo ver dat hij akkoord was de boom om te laten hakken. Ik was al een mooie vaste plant aan het uitzoeken om in de plaats te zetten.
Zegt hij vanmorgen tegen me ‘die boom kan niet weg, een jong duivenpaar bouwt daar een nest’. En effectief, moeder duif (of is het vader) vliegt af en aan voor takjes en andere kleine dingetjes. Nee, dan kan die boom dus voorlopig inderdaad niet weg. Zo’n onmens ben ik nu ook weer niet.
Maar ik hou het in de gaten: duifjes weg … boom eruit!
Door de jaren heen is het onding alleen maar gegroeid, zowel in de hoogte als in de breedte. Hij is nu zo breed dat hij het rozenpoortje helemaal opzij heeft geduwd.
Met de nodige moeite (14 jaar dus, niet niks!) had ik Maurice eindelijk zo ver dat hij akkoord was de boom om te laten hakken. Ik was al een mooie vaste plant aan het uitzoeken om in de plaats te zetten.
Zegt hij vanmorgen tegen me ‘die boom kan niet weg, een jong duivenpaar bouwt daar een nest’. En effectief, moeder duif (of is het vader) vliegt af en aan voor takjes en andere kleine dingetjes. Nee, dan kan die boom dus voorlopig inderdaad niet weg. Zo’n onmens ben ik nu ook weer niet.
Maar ik hou het in de gaten: duifjes weg … boom eruit!
Snif snif …
18 apr 2008, 13:20
Net mijn man uitgezwaaid. Die is voor een weekend naar Valkenburg waar hij zaterdag voor de derde (vierde?) keer de toerversie van de Amstel Gold Race meerijdt.
Het komt niet zo vaak voor dat hij een paar dagen alleen op stap is, dus het was wel even vreemd. Maar ik had echt geen zin om mee te gaan. Valkenburg is zo’n mierennest op deze dagen, echt niet leuk. Ik heb het daar trouwens ondertussen ook wel gezien verder.
Nu maar hopen dat hij, met de problemen eerder deze maand, heelhuids over de streep raakt. Honderdvijftig kilometer door berg en dal is tenslotte niet niks. Hij heeft nog goed kunnen trainen en – volgens hem – is hij weer als vanouds. Dus morgenavond (of zondag, als hij besluit nog een extra dag te blijven) krijg ik weer zo’n trotse held te zien.
Het komt niet zo vaak voor dat hij een paar dagen alleen op stap is, dus het was wel even vreemd. Maar ik had echt geen zin om mee te gaan. Valkenburg is zo’n mierennest op deze dagen, echt niet leuk. Ik heb het daar trouwens ondertussen ook wel gezien verder.
Nu maar hopen dat hij, met de problemen eerder deze maand, heelhuids over de streep raakt. Honderdvijftig kilometer door berg en dal is tenslotte niet niks. Hij heeft nog goed kunnen trainen en – volgens hem – is hij weer als vanouds. Dus morgenavond (of zondag, als hij besluit nog een extra dag te blijven) krijg ik weer zo’n trotse held te zien.
De jeugd van tegenwoordig
16 apr 2008, 16:29
De bel gaat. Ik doe open. Er staat een mij onbekend jongetje voor de deur, een jaar of tien schat ik. Of ik een steunkaart wil kopen voor een of ander feest van zijn school, hier zo’n 15 km vandaan. Ik zeg iets in de trant van “het spijt me jongen, maar ik steun de scholen hier in de buurt al en kan van jou geen kaart kopen”. Ondertussen was er een meisje komen bijstaan, iets ouder. “Zie je wel, ik heb het toch gezegd dat ZE niet zou kopen”, siste ze …
Huisvrouw
11 apr 2008, 14:59
Geen opdracht vandaag, niks, rien, niente, nada. Doet heel vreemd hoor, want de laatste maanden was het superdruk.
Nu ja, ik vind het niet erg verder om eens gewoon ‘huisvrouw’ te spelen (al zit dat niet echt in mij). Vanmorgen heb ik de gang gedweild en de keuken. Nadien met de auto naar de carwash en meteen maar van buiten én van binnen laten reinigen. Ik ben dan wel huisvrouw vandaag, maar de auto kuisen vind ik zo mogelijk nog erger dan dweilen. Tussendoor even langs het zonnecenter voor een beurt, daarna naar de winkel(s). Da’s iets wat ik gewoonlijk pas rond een uur of vier/vijf doe, dus nu kwam ik weer allemaal andere mensen tegen. Wel leuk zo ’s morgens winkelen, veel rustiger vooral!
Toen ik thuis kwam ben ik meteen aan het eten voor vanavond begonnen: kip gebraden, gehaktballetjes bereid, gerold en gekookt, aardappelen geschild, frieten van gesneden en voorgebakken, champignons gestoofd. Seffens nog mijn kippetje van zijn beenderen ontdoen en van de beentjes een bouillonnetje trekken voor de saus. En vanavond alles klaarmaken natuurlijk!
Ik wou ook nog soep maken, maar dat laat ik maar zo. Het is mij wel genoeg geweest met het huishouden vandaag.
Nu ja, ik vind het niet erg verder om eens gewoon ‘huisvrouw’ te spelen (al zit dat niet echt in mij). Vanmorgen heb ik de gang gedweild en de keuken. Nadien met de auto naar de carwash en meteen maar van buiten én van binnen laten reinigen. Ik ben dan wel huisvrouw vandaag, maar de auto kuisen vind ik zo mogelijk nog erger dan dweilen. Tussendoor even langs het zonnecenter voor een beurt, daarna naar de winkel(s). Da’s iets wat ik gewoonlijk pas rond een uur of vier/vijf doe, dus nu kwam ik weer allemaal andere mensen tegen. Wel leuk zo ’s morgens winkelen, veel rustiger vooral!
Toen ik thuis kwam ben ik meteen aan het eten voor vanavond begonnen: kip gebraden, gehaktballetjes bereid, gerold en gekookt, aardappelen geschild, frieten van gesneden en voorgebakken, champignons gestoofd. Seffens nog mijn kippetje van zijn beenderen ontdoen en van de beentjes een bouillonnetje trekken voor de saus. En vanavond alles klaarmaken natuurlijk!
Ik wou ook nog soep maken, maar dat laat ik maar zo. Het is mij wel genoeg geweest met het huishouden vandaag.
Lente
10 apr 2008, 21:27
Het was zalig weer vandaag. Het eerste wat ik zag toen ik de rolluiken naar boven trok deze morgen was de ZON. Heerlijk! Het was nog wel koud, maar dat mocht de pret niet drukken.
Niet veel werk vandaag, dus eindelijk tijd om de winterbanden van mijn auto te laten wisselen. En later maar verder doorgereden naar de stad. Ik vond dat ik wel iets nieuws kon gebruiken … Ik ben thuis gekomen met een zomerse rok (in verfrommeld katoen) met ingestikte panden, hoofdkleur grijs met gele en witte bloemen ; de ingestikte panden zijn geel/grijs geruit. Ik ga eraan moeten wennen, want ik ben geen rokkenmens maar ik vond hem zó mooi dat ik hem niet kon laten hangen. Verder een wit bloesje in verfrommeld katoen voor op de rok, een geel T-shirt voor op de rok, een donkergrijs T-shirt met een aparte halsuitsnijding en nog een koraalrood T-shirt omdat ik de kleur zo mooi vond.
Nu nog op schoenenjacht, en dat gaat een probleem worden. De schoenen die ik mooi vind zijn allemaal erg laag uitgesneden. Mooi, maar ik kan ze niet dragen want ik zit met een vervelende knobbel aan de binnenkant van mijn linkervoet en de rand van de schoen komt er pal bovenop. Het doet al pijn als ik de schoenen nog maar pas, dus ik ben wel zo verstandig om ze niet te kopen dan. Ach, de zomer is nog lang, ik vind vast nog wel wat.
Niet veel werk vandaag, dus eindelijk tijd om de winterbanden van mijn auto te laten wisselen. En later maar verder doorgereden naar de stad. Ik vond dat ik wel iets nieuws kon gebruiken … Ik ben thuis gekomen met een zomerse rok (in verfrommeld katoen) met ingestikte panden, hoofdkleur grijs met gele en witte bloemen ; de ingestikte panden zijn geel/grijs geruit. Ik ga eraan moeten wennen, want ik ben geen rokkenmens maar ik vond hem zó mooi dat ik hem niet kon laten hangen. Verder een wit bloesje in verfrommeld katoen voor op de rok, een geel T-shirt voor op de rok, een donkergrijs T-shirt met een aparte halsuitsnijding en nog een koraalrood T-shirt omdat ik de kleur zo mooi vond.
Nu nog op schoenenjacht, en dat gaat een probleem worden. De schoenen die ik mooi vind zijn allemaal erg laag uitgesneden. Mooi, maar ik kan ze niet dragen want ik zit met een vervelende knobbel aan de binnenkant van mijn linkervoet en de rand van de schoen komt er pal bovenop. Het doet al pijn als ik de schoenen nog maar pas, dus ik ben wel zo verstandig om ze niet te kopen dan. Ach, de zomer is nog lang, ik vind vast nog wel wat.
Blonde moppen
9 apr 2008, 09:30
Gesprek tussen twee blondjes:
“Ik heb gisteren een zwangerschapstest gedaan” zegt de ene.
De andere vraagt verwonderd: “En, waren het moeilijke vragen?”
“Ik heb gisteren een zwangerschapstest gedaan” zegt de ene.
De andere vraagt verwonderd: “En, waren het moeilijke vragen?”
Een blondje krijgt een tweeling en weent ononderbroken. De verpleegster vraagt: “Waarom ween je eigenlijk? Je hebt twee prachtige baby’ s!”
“Ja, maar ik weet niet van wie het tweede is!”
Vraagt het ene blondje de andere:
“Wat denk jij is dichter bij, de Maan of Parijs?”
Zegt de andere: “De Maan natuurlijk, of kan jij Parijs van hier zien misschien?”
Poes 3
5 apr 2008, 22:22
Dit is een vervolg op Poes 1 en Poes 2
Vorige maand heeft onze Mop de laatste cortisone injectie gehad. Vier mocht ze er maximaal hebben, en die heeft ze gehad. Nu is het dus op en moeten we, willen of niet, kunnen of niet, verder met tabletten. De dierenarts heeft een heel schema uitgewerkt want de juiste dosis moet bepaald worden. De eerste twee weken iedere avond één pil. We zijn nu tien dagen ver en met de nodige truukjes heeft ze toch iedere dag tenminste een gedeelte van haar tabletje naar binnen gekregen. Geplet lukt het beste, hebben we gemerkt. Geplet dus en gemengd met een lepel melk, met een lepel vleessaus, met een reepje gerookte zalm, een stukje vlees, … Dat lukte allemaal één keer en daarna niet meer. Eergisteren probeerden we het met gesuikerde yoghurt en ik denk dat we bingo hebben want ook gisteren en vandaag at ze gretig haar schoteltje (nu ja, één dessertlepel) leeg. Nu maar hopen dat het zo blijft.
Eiersalade
1 apr 2008, 16:23
Ik stond daarstraks bij de slager en voor mij was er een klant die eiersalade bestelde. Ik heb nooit begrepen waarom mensen eiersalade kopen en niet even zelf maken. Het is toch niet meer dan een paar hardgekookte eieren en een kwak mayonaise? Eventueel wat peterselie erbij. Bovendien ziet het er bij de slager/supermarkt uit alsof er veel meer mayonaise in zit dan ei. Gruwel, gruwel.
Zo maar een bedenking op een natte dinsdagmiddag.
Zo maar een bedenking op een natte dinsdagmiddag.
Terug thuis
30 mrt 2008, 09:42
Het Kind is terug thuis. Vanmorgen om 7u (nieuwe tijd) een smsje ‘we zijn binnen drie kwartier in Antwerpen’. Ik dus direct mijn bed uit, snel gedoucht, tas koffie gedronken en weg. Toen ik in Antwerpen aankwam stonden ze al te wachten. Allemaal bruingebrande koppen, maar allemaal ook heel moe van de lange nachtreis in een te krappe bus. Over één ding waren ze ’t allemaal eens: dit was de laatste keer met de bus. Maar ze hadden wel een ‘super, SUPER’ vakantie gehad.
En nu ligt het Kind te slapen, iets wat hij niet van plan was ‘want anders kan ik vannacht niet slapen’. Of hoe ook een keikop soms het hoofd moet leggen.
En nu ligt het Kind te slapen, iets wat hij niet van plan was ‘want anders kan ik vannacht niet slapen’. Of hoe ook een keikop soms het hoofd moet leggen.
Pfff …
28 mrt 2008, 12:35
Gisteren een smsje van het Kind. Of ik even kan kijken of ze met de TGV kunnen terugkomen van de wintersport want “de bus is niet te doen”.
Natuurlijk kan ik kijken. Maar of dat nu zoveel oplost? Die wintersportplaatsjes liggen allemaal hoog in de bergen en tamelijk ver van een groot station. Zo ook het hunne: 86 km van Chambéry. Dus eerst 86 km met de taxi, dan nog de treinreis. Daar hangt een stevig prijskaartje aan!
Ik dus terug gesmsd met alle info die ik vond en sindsdien niks meer gehoord. Ben nu natuurlijk heel benieuwd hoe en wanneer ze terug thuis gaan komen. En of ik nog opgevorderd word om hen ergens op te pikken.
Kinderen …
Natuurlijk kan ik kijken. Maar of dat nu zoveel oplost? Die wintersportplaatsjes liggen allemaal hoog in de bergen en tamelijk ver van een groot station. Zo ook het hunne: 86 km van Chambéry. Dus eerst 86 km met de taxi, dan nog de treinreis. Daar hangt een stevig prijskaartje aan!
Ik dus terug gesmsd met alle info die ik vond en sindsdien niks meer gehoord. Ben nu natuurlijk heel benieuwd hoe en wanneer ze terug thuis gaan komen. En of ik nog opgevorderd word om hen ergens op te pikken.
Kinderen …
Vriendinnen
25 mrt 2008, 18:08
Vanmiddag gezellig met twee vriendinnen wat gaan eten. Dat doen we zo eens in de paar maanden, afhankelijk van de schoolvakanties want eentje is onderwijzeres en die is tijdens het schooljaar ’s middags niet vrij.
(Ex)-echtgenoten, kinderen en aanhang, kleinkinderen, werk, … alles passeert zo’n beetje de revue en aan ’t eind van de middag zijn we weer helemaal bijgekletst.
Altijd leuk zo’n middag onder vrouwen.
(Ex)-echtgenoten, kinderen en aanhang, kleinkinderen, werk, … alles passeert zo’n beetje de revue en aan ’t eind van de middag zijn we weer helemaal bijgekletst.
Altijd leuk zo’n middag onder vrouwen.
Winterprik
24 mrt 2008, 12:44
Toen ik vanmorgen de rolluiken naar boven trok keek ik neer op een prachtige witte tuin. Mooi, heel mooi, maar wel wat laat op het seizoen wat mij betreft.
Vorig jaar op 27 maart had ik het op mijn blog over ‘lekker buiten zitten in de prille lentezon’ …
Laat de zon maar komen!
Update 13u10: is bijna alles gesmolten, begint het terug te sneeuwen! We zijn er blijkbaar nog niet vanaf …
Pasen
23 mrt 2008, 09:05
Vanmorgen ben ik door mijn moeder uitgenodigd om mee te gaan ontbijten in de patisserie/tearoom in ons dorp. Volgens haar zijn de ontbijten er heel lekker. Ik sla niks af, behalve vliegen.
Vanavond nemen Maurice en ik haar mee uit eten voor haar verjaardag. Eigenlijk is ze pas morgen jarig, maar morgenavond gaat ze naar een operettevoorstelling. Gelijk heeft ze!
Vrolijk Pasen!
Wintersport
22 mrt 2008, 09:50
Het Kind is gisteren vertrokken op wintersport. Ik heb hem en een paar vrienden gisterenavond gedropt op de verzamelplaats in Antwerpen van waar de bussen naar de skioorden vertrekken.
Afspraak was 20u stipt vertrekken. Wij hebben dat gehaald zonder enige vorm van stress en waren netjes een kwartier op voorhand ter plaatse … met nog honderd (honderdvijftig?) andere jeugdige enthousiastelingen. Een massa volk in ieder geval, met een massa bagage.
En maar één bus!
Bij navraag bleek dat de overige bussen nog rond het Brusselse in de file zaten. Het was daar namelijk erg gaan sneeuwen en dan zit het verkeer natuurlijk binnen de kortste keren muurvast.
Afspraak was 20u stipt vertrekken. Wij hebben dat gehaald zonder enige vorm van stress en waren netjes een kwartier op voorhand ter plaatse … met nog honderd (honderdvijftig?) andere jeugdige enthousiastelingen. Een massa volk in ieder geval, met een massa bagage.
En maar één bus!
Bij navraag bleek dat de overige bussen nog rond het Brusselse in de file zaten. Het was daar namelijk erg gaan sneeuwen en dan zit het verkeer natuurlijk binnen de kortste keren muurvast.
Vanmorgen 9u20 krijg ik een smsje “We zijn nog steeds onderweg. Zijn nu bij Dijon. Hebben er gisteren 6u over gedaan om tot over de grens te geraken.”
De grens, dat zijn dus welgeteld 270 kilometertjes …
Ik heb het even opgezocht en ze zouden er nu nog zo’n 400 te gaan hebben. In de sneeuw want ook daar is het erg bar weer.
Ik hoop voor al deze jongeren dat ze tenminste nog een super leuke vakantie krijgen. En dat ze nog niet te veel denken aan de terugreis.
Update: om 13u30 smsje nr. 2: “Nog 12 km en dan zijn we er”.
Update: om 16u30 smsje nr. 3: “Veel sneeuw. Krijgen om 5u onze skipas”.
PS We hebben nog nooit zóveel smsjes van hem gehad.
Twee oneliners
21 mrt 2008, 15:01
Trouwen lijkt op eten in een restaurant met vrienden. Je bestelt wat je wilt, ziet wat de ander heeft en zou willen dat je dat had besteld.
Het huwelijk is frustrerend. In het eerste jaar spreekt de man en luistert de vrouw. In het tweede jaar spreekt de vrouw en luistert de man. In het derde jaar spreken beide en luisteren de buren.
Bril
20 mrt 2008, 14:07
Het is mij nu op twee dagen tijd al twee keer overkomen dat ik stomweg mijn leesbril thuis vergeet. Beter gezegd, één van mijn leesbrillen want ik heb er drie. Normaal gezien zit er een in mijn tas, ligt er een op mijn bureau en een in de woonkamer.
Vanmorgen moest ik even bij een klant zijn administratie gaan doen. Ik kom daar toe, wil mijn bril pakken en grijp in het niets. Ik zie echt niks meer zonder bril, dus ik van armoe terug naar huis om een bril te gaan halen. Zo stom. Gelukkig is het maar een kwartiertje rijden maar met de dure benzine ga ik toch iets beter moeten opletten.
En dan te weten dat ik gisteren exact hetzelfde voorhad, zij het in andere omstandigheden. We zitten in een restaurant, ik wil mijn bril pakken … zelfde scenario. Toen had ik gelukkig twee mannen aan mijn zij die de kaart wel even wilden voorlezen. Alleen het hoofdstuk ‘vis’, in de rest was ik niet geïnteresseerd. Gelukkig voor hen.
Vanmorgen moest ik even bij een klant zijn administratie gaan doen. Ik kom daar toe, wil mijn bril pakken en grijp in het niets. Ik zie echt niks meer zonder bril, dus ik van armoe terug naar huis om een bril te gaan halen. Zo stom. Gelukkig is het maar een kwartiertje rijden maar met de dure benzine ga ik toch iets beter moeten opletten.
En dan te weten dat ik gisteren exact hetzelfde voorhad, zij het in andere omstandigheden. We zitten in een restaurant, ik wil mijn bril pakken … zelfde scenario. Toen had ik gelukkig twee mannen aan mijn zij die de kaart wel even wilden voorlezen. Alleen het hoofdstuk ‘vis’, in de rest was ik niet geïnteresseerd. Gelukkig voor hen.
Bedouinen
18 mrt 2008, 11:39
Op de rug van een kameel gingen wij doorheen de woestijn naar een bedouinen nederzetting(kje). Daar kregen we gemberthee aangeboden en konden we – als we dat wilden – de shisha (waterpijp) roken.
Deze bedouinenjongen kwam gezellig bij ons zitten. In het begin was hij heel verlegen. Hij verstond natuurlijk geen woord van wat wat wij zegden, maar met de hulp van de gids zijn we toch aan de weet gekomen dat hij en zijn familie tijdens de vakanties in de woestijn rondtrekken met een kameel, wat schapen en geiten én een grote hond! Waar ze dan de rest van het jaar verblijven bleef een beetje een raadsel. Trouwens, volgens de uitleg van de gids was het op dat moment helemaal geen vakantie want die viel in de hete zomermaanden (juni t/m september) en in januari en februari. Een spijbelaartje misschien? Toen we dan naar de zonsondergang stonden te kijken, pakte onze kleine vriend plots de hand van een van onze metgezellen. Zo vertrouwd was hij ineens, zo lief ook. Nog helemaal ongerept en zich blijkbaar nog niet bewust van het feit dat je toeristen kan uitbuiten als je dat wil. Ik vond het een prachtig kind.
Deze bedouinenjongen kwam gezellig bij ons zitten. In het begin was hij heel verlegen. Hij verstond natuurlijk geen woord van wat wat wij zegden, maar met de hulp van de gids zijn we toch aan de weet gekomen dat hij en zijn familie tijdens de vakanties in de woestijn rondtrekken met een kameel, wat schapen en geiten én een grote hond! Waar ze dan de rest van het jaar verblijven bleef een beetje een raadsel. Trouwens, volgens de uitleg van de gids was het op dat moment helemaal geen vakantie want die viel in de hete zomermaanden (juni t/m september) en in januari en februari. Een spijbelaartje misschien? Toen we dan naar de zonsondergang stonden te kijken, pakte onze kleine vriend plots de hand van een van onze metgezellen. Zo vertrouwd was hij ineens, zo lief ook. Nog helemaal ongerept en zich blijkbaar nog niet bewust van het feit dat je toeristen kan uitbuiten als je dat wil. Ik vond het een prachtig kind.
Terug aan ’t werk
17 mrt 2008, 19:34
Ziezo, de eerste werkdag na de vakantie zit erop. Het was een beetje een rommeldag. Ik heb het gevoel dat ik niks gedaan heb en toch ben ik de hele dag bezig geweest. Ik hou niet van dat gevoel. Als ik werk, dan wil ik ook resultaat zien en dat is er dus vandaag niet echt uitgekomen.
Morgen beter zullen we maar denken.
Morgen beter zullen we maar denken.
Huh?
15 mrt 2008, 19:20
Vanmorgen acht uur gaat de telefoon. Wij lagen nog in bed, dus we lieten hem gewoon bellen. Als het dringend is bellen ze wel terug. Half tien gaat weer de telefoon. M. neemt op. Was het zijn baas. Of er iets gebeurd was waardoor hij nog niet op zijn werk was. Huh??? Werk??? ’t Is toch nog geen maandag!!! Hij was dus even vergeten dat hij vandaag al moest werken … is duidelijk nog niet gewend aan zijn nieuwe schema. Ik ook niet, want ik had nog wel wat leuke plannetjes voor vandaag.
Nu ja, die hadden toch niet kunnen doorgaan want ik kan me bijna niet bewegen. Ik heb overal spierpijn. Hoe dat zo komt? Donderdag hebben we twee en een half uur op een kameel(*) gezeten tijdens een tocht door de woestijn. Een prachtige ervaring, alleen maar stilte, een schitterende zonsondergang met aan het einde een prachtige sterrenhemel. Al wilde ik meteen al weer afstappen toen ik pas op de kameel zat. Zo’n beest is veel hoger dan ik had gedacht, en ik zat niet echt stabiel. Na een uur ging het wel beter, maar het eerste deel van de tocht heb ik me heel erg schrap gezet. Vandaar natuurlijk ook de spierpijn over heel mijn lijf. This, too, shall pass …
(*) Volgens mij waren het dromedarissen want ze hadden maar één bult.
Klaar
6 mrt 2008, 14:37
De koffers zijn gepakt, de bedden verschoond, de diepvries is aangevuld met pizza, voorgebakken frietjes, vlees- en andere kroketten voor de thuisblijver, mijn moeder heeft haar instructiebriefje voor poezen, rolluiken en planten, de nieuwe vaatwasser staat te blinken, en er is een afspraak geregeld met de man van de gasboiler voor volgende week dinsdag (met dank aan mijn moeder die dan even wil komen house-sitten).
Wij zijn er dus helemaal klaar voor en gaan ons nu mentaal voorbereiden op een brandende zon, een turkooisblauwe zee, een wolkenloze hemel, felgekleurde visjes en koraal, en hopelijk ook nog wat lekker eten en drinken af en toe maar dat valt heel erg af te wachten in Egypte.
Nu ja, we gaan in ieder geval genieten.
Wij zijn er dus helemaal klaar voor en gaan ons nu mentaal voorbereiden op een brandende zon, een turkooisblauwe zee, een wolkenloze hemel, felgekleurde visjes en koraal, en hopelijk ook nog wat lekker eten en drinken af en toe maar dat valt heel erg af te wachten in Egypte.
Nu ja, we gaan in ieder geval genieten.
Een ongeluk komt nooit alleen … of iets in die stijl
4 mrt 2008, 23:23
Begaf zaterdag onze vaatwasser het, vanmorgen had ik geen warm water in de douche. Ik ben helemaal a-technisch, maar was er vast van overtuigd dat M. hier wel raad mee wist, dus ik maakte me verder geen zorgen.
Helaas weet M. hier geen raad mee. Er is iets met een reset knop en een print die stuk is want van een waakvlam is geen sprake. Dat gaat allemaal elektronisch. Er moet dus een monteur aan te pas komen en liefst een beetje snel want 1) koud douchen is niet leuk in de winter en 2) we willen dit als het even kan hersteld hebben voor we op vakantie vertrekken zodat Kristof niet een week zonder warm water zit.
Aldus heb ik vanavond 15 telefoontjes gepleegd, naar installateurs/monteurs in de buurt en naar 24/24u hersteldiensten. En geen eentje die nog deze week kan komen. Morgenvroeg 8u begin ik opnieuw te bellen.
Wish me luck.
Helaas weet M. hier geen raad mee. Er is iets met een reset knop en een print die stuk is want van een waakvlam is geen sprake. Dat gaat allemaal elektronisch. Er moet dus een monteur aan te pas komen en liefst een beetje snel want 1) koud douchen is niet leuk in de winter en 2) we willen dit als het even kan hersteld hebben voor we op vakantie vertrekken zodat Kristof niet een week zonder warm water zit.
Aldus heb ik vanavond 15 telefoontjes gepleegd, naar installateurs/monteurs in de buurt en naar 24/24u hersteldiensten. En geen eentje die nog deze week kan komen. Morgenvroeg 8u begin ik opnieuw te bellen.
Wish me luck.
Internetten
3 mrt 2008, 22:44
Onze moeder was een schat.
Die kookte, naaide, dagelijks bad.
Nimmer was haar iets te veel,
Ieder kreeg op tijd zijn deel.
En vader kreeg voor ieder klusje
altijd weer een dankbaar kusje.
’s Avonds rustig bij de haard,
’s zondags lekker appeltaart.
Helaas, ’t is over met de pret:
Mammie is aan ’t Internet.
Die kookte, naaide, dagelijks bad.
Nimmer was haar iets te veel,
Ieder kreeg op tijd zijn deel.
En vader kreeg voor ieder klusje
altijd weer een dankbaar kusje.
’s Avonds rustig bij de haard,
’s zondags lekker appeltaart.
Helaas, ’t is over met de pret:
Mammie is aan ’t Internet.
Nog steeds is pappie in de weer,
maar hij krijgt geen kusje meer.
Zit vaak zielig bij de buis,
Mammie liefkoost nu een muis.
Nooit meer is er appeltaart,
’t is Hotmail, Dot Com, Apestaart.
Zelden is er warm te eten,
haar kookkunst is ze mooi vergeten.
Internetten uur na uur,
Eten trekken uit de muur.
Een bal gehakt en een kroket,
Want mammie is aan ’t Internet.
Laatst verloor zij duizend yen,
Poker spelend met Dzjapaen.
En een man uit San Francisco
Wil nu met haar naar de disco.
Ze deed zich voor als een jonge meid
En nu raakt ze hem niet meer kwijt.
Pappie gaat alleen naar bed,
Want mammie is aan ’t Internet!!!
Zomaar een zaterdag
1 mrt 2008, 19:38
Het begon al vannacht: storm, storm, storm! Op een gegeven moment dacht ik ‘ja, nu vliegt ons dak eraf’. Gelukkig was dat niet het geval, maar de storm heeft me wel uren wakker gehouden.
Na het ontbijt kwamen we dan tot de constatering dat de vaatwasser kapot is. Er was al langer iets mis. De vaat was niet meer altijd proper en werd ook niet meer droog. En de laatste tijd sloeg het programma tilt. Het programma op 55° deed er soms wel vier uren over om volledig zijn cyclus te draaien. Volgens het boekje zou dit 92 minuten moeten zijn. Niet moeilijk dat onze elektriciteitsrekening de pan uit swingt. De machine is niet meer zo nieuw, we hebben het verwarmingselement al eens laten vervangen, dus we doen er nu geen kosten meer aan en hebben vanmiddag een nieuwe besteld.
Vanmiddag dan … we rijden naar de stad, rijden de parkeergarage binnen en Maurice drukt op het knopje om zijn raam naar beneden te doen om een ticket te nemen. Geen enkele reactie van het raam! Motor stilgelegd en terug gestart, je weet maar nooit, misschien helpt het wel. Niet dus. De deur kon hij niet openen want die ticketautomaat stond in de weg. Ondertussen stond er natuurlijk al lang een andere wagen tegen onze bumper geplakt (en ook daarachter stonden er nog wagens), dus achteruit konden we niet om van die ticketautomaat weg te komen en vooruit ook niet, want daar stond de slagboom in de weg. Enfin, met wat manoeuvreren zijn we uiteindelijk toch aan een ticket geraakt.
Op wandel in de stad (zeg maar op stap, want het woord ‘wandelen’ ken ik niet) smak ik met mijn bovenbeen tegen een paaltje aan. Ik dacht dat ik ter plekke flauw zou vallen. Mensen toch, wat een pijn. Gelukkig was het snel weer over.
Om 5u dachten we eraan dat we nog een badkamerkraan moesten ophalen een eind buiten Antwerpen. Even gebeld tot hoe laat ze open waren en dat haalden we nog met gemak. Dus wij onze koffie opgedronken (jaja, we zaten weer op een terras), naar de parkeergarage en snel de stad uit. Dachten we. Met alle omleidingen die we moesten volgen kwamen we net op de valreep in de badkamerwinkel aan. De verkoopster stond al met de sleutel in haar hand. Gelukkig werden we toch nog geholpen.
Dat was tot nu toe mijn zaterdag. Vanavond blijven we thuis en kijken we TV. In de hoop dat die het ook niet begeeft …
Chinees voor beginners
28 feb 2008, 23:01
Stupid man: Dum Gai
Small Horse: Tai Ni Po Ni
I think you need a facelift: Chin Tu Fat
I am not guilty: Wai Hang Mi
We have a problem?: Sum Ting Wong?
Small Horse: Tai Ni Po Ni
I think you need a facelift: Chin Tu Fat
I am not guilty: Wai Hang Mi
We have a problem?: Sum Ting Wong?
Zondag
24 feb 2008, 10:48
Er was ons voor vandaag warm (16°) en zonnig weer beloofd. Dus ik had voor mezelf een strak plan klaar: ik rijd naar zee, dak naar beneden, haren in de wind en ter plekke maak ik een flinke wandeling. Na de inspanning plavei ik me neer in de zon op een terras.
Wat zie ik als ik uit mijn bed kom? Een dik pak laaghangende grijze wolken! En het ziet er niet naar uit dat daar snel verandering in gaat komen.
De weerman heeft me dus weer flink te pakken.
Nu ja, de strijk staat er ook nog. Dan zal ik van armoe daar maar aan beginnen … na mijn wandeling op de hei.
Wat zie ik als ik uit mijn bed kom? Een dik pak laaghangende grijze wolken! En het ziet er niet naar uit dat daar snel verandering in gaat komen.
De weerman heeft me dus weer flink te pakken.
Nu ja, de strijk staat er ook nog. Dan zal ik van armoe daar maar aan beginnen … na mijn wandeling op de hei.
Zondag, wandeldag
17 feb 2008, 13:39
Ben alleen op stap geweest vandaag, wat lang niet zo prettig is als met zijn tweeën. Ik stond er ook van versteld hoe ver je kan stappen in een uur tijd. Ben gewoon van thuis vertrokken en een eind gestapt waarvan ik dacht dat ik er ongeveer een half uur over zou doen. Bleek dat dit nauwelijks 17 minuten was. Rechtsomkeer gemaakt, andere straat ingelopen tot ik bij het zonnecenter kwam. Daar even een zonnebankbeurt genomen (dankzij de sterke lampen hoef ik gelukkig maar 5 min.). Dan maar weer verder gestapt tot ik uiteindelijk terug op het dorpsplein uitkwam alwaar ik mijzelf heb getracteerd op een cappuccino en meteen een tafeltje heb gereserveerd voor ons etentje ‘en famille’ deze avond ter gelegenheid van onze (Maurice en mij) eerste date op 16 februari 1974. Een eeuwigheid geleden dus!
Vanmiddag toch maar aan de strijk beginnen.
Vanmiddag toch maar aan de strijk beginnen.
Zalige rust
16 feb 2008, 09:47
Hehe, ze zijn de deur uit en ik heb de hele dag het rijk voor mij alleen. Het Kind had van een relatie VIP-kaarten gekregen voor de Superprestige Cyclocross en aangezien beide mannen zelf fervente mountainbikers zijn, gun ik hen dit uitje – met alles erop en eraan – van harte!
Ik ga zelf ook van mijn vrije dag genieten. Misschien alvast wat zomerse spulletjes inslaan. Toch tenminste al eens kijken. Misschien vind ik wel mooie rode schoenen. (maar die heb ik eigenlijk nog).
Ik ga zelf ook van mijn vrije dag genieten. Misschien alvast wat zomerse spulletjes inslaan. Toch tenminste al eens kijken. Misschien vind ik wel mooie rode schoenen. (maar die heb ik eigenlijk nog).
Valentijn – 14 februari 2008
14 feb 2008, 09:58
“Love isn’t a one-day a year event, sponsored by Hallmark, Hershey’s Kisses, and the American Florists Association! If you can’t show someone you love them the other 364 (or 365, as is this year), then what’s the point?”
Bovenstaande bedenking vond ik op het net, samen met nog talloze andere anti-Valentijn pagina’s, zoals DEZE. Happy reading!
Vakantie
11 feb 2008, 09:05
De kogel is door de kerk. Gisteren toch maar de vakantie geboekt waar mijn lieve man al zo lang naar snakte. Een weekje Egypte in maart. Dan kan hij zijn hart weer eens ophalen onder water en ik probeer me te vermaken met een paar goede boeken in een strandstoel of aan de rand van het zwembad. Meer is er helaas niet mogelijk in Marsa Alam. Het dorpje is een jaar of drie geleden uit de woestijn gerezen (door projectontwikkelaars uiteraard) en we zitten daar dus echt in the middle of nowhere. Maar … de koraalriffen behoren tot de mooiste van de wereld, en daar is ook wat voor te zeggen. We gaan in ieder geval genieten!
Valentijn
9 feb 2008, 10:05
Valentijn staat er weer aan te komen, en daarmee ook de Valentijnmenu’s in de restaurants.
Een kleine bloemlezing uit verschillende menu’s:
Bubbels gevuld aan Cupido’s liefdesbron vergezeld van tongstrelertjes
Lustopwekkend mosselsoepje
Hartje gevormd uit zeeduivel en scampi op een bedje van gestoofde groetjes verlangend naar elkaar kijkend in een spiegel van saffraanroom en geserveerd met wilde rijst
Huwelijk van sorbet van peer met roquefort
Rundstournedos op een bedje van romantische groene groentjes, “with love”-stronkjes
Zoete verleidingen
Ik word helemaal mottig van dit kleffe gedoe en het inspireert me dan ook zeker niet om in een restaurant met zo’n melig menu te gaan eten.
Nu gaan wij sowieso niet uit eten met Valentijn, het is gewoon een commerciële bedoening waar wij niet aan mee doen. Meestal eet je niet eens wat je zelf wil maar ben je gebonden aan het vaste Valentijnmenu.
Dus ik laat deze kelk met liefde aan mij voorbij gaan … om in de stijl te blijven.
Weer
8 feb 2008, 19:01
Het weer op vrijdag 8 februari 2008,opdat ik het nooit zou vergeten:
Droog en zonnig weer, staalblauwe hemel, vrijwel geen wind. Maximum temperatuur gemeten onder de (rijdende) wagen: 16°C.
Heerlijk in T-shirt gezeten op een zonnig terras op de Grote Markt in Mechelen. De zon brandde op mijn gezicht.
Volgens weerman Frank blijft het nog droog en zonnig tot en met volgende week woensdag.
Is de lente dan toch al in het land?
Droog en zonnig weer, staalblauwe hemel, vrijwel geen wind. Maximum temperatuur gemeten onder de (rijdende) wagen: 16°C.
Heerlijk in T-shirt gezeten op een zonnig terras op de Grote Markt in Mechelen. De zon brandde op mijn gezicht.
Volgens weerman Frank blijft het nog droog en zonnig tot en met volgende week woensdag.
Is de lente dan toch al in het land?
Mijn favoriete quote
6 feb 2008, 14:26
Begin je dag nooit met de scherven van gisteren.
Sportief
3 feb 2008, 14:06
Neen, ik ben dus helemáál niet sportief. Mijn conditie is nul, onbestaand dus. En daar wil ik iets aan gaan doen in mijn ouwe dag. Samen met een vriendin hebben we besloten om op zondagmorgen te gaan stappen. Niet wandelen, maar flink doorstappen dus. We beginnen met ongveer een uur en als het bevalt, dan drijven we het op.
We hebben onze eerste sessie er al op zitten. Vanmorgen hebben we vijf kwartier gestapt op de hei. Het was licht zonnig, maar er stond wel veel wind en het was vrij koud. De wandelpaden lagen er behoorlijk nat en modderig bij, dus flink doorstappen was niet altijd mogelijk. Maar het was leuk en dat is tenslotte ook belangrijk.
We hebben afgesloten met koffie in een behaaglijk warm café. Volgende week doen we een ander parcours en sluiten we af met een hapje eten.
We hebben onze eerste sessie er al op zitten. Vanmorgen hebben we vijf kwartier gestapt op de hei. Het was licht zonnig, maar er stond wel veel wind en het was vrij koud. De wandelpaden lagen er behoorlijk nat en modderig bij, dus flink doorstappen was niet altijd mogelijk. Maar het was leuk en dat is tenslotte ook belangrijk.
We hebben afgesloten met koffie in een behaaglijk warm café. Volgende week doen we een ander parcours en sluiten we af met een hapje eten.
Familiereceptie
26 jan 2008, 15:52
Morgen hebben we onze jaarlijkse familiereceptie. 58 inschrijvingen dit jaar! Al deze mensen moeten wat te knabbelen, te eten en te drinken hebben en om de kosten te drukken verzorgen we dit helemaal zelf. We huren een zaaltje met alle faciliteiten waar er ook een mini keukentje bij is met oven en fornuis en zo.
Maar het meeste werk gebeurt uiteraard op voorhand. Er zijn er een paar die voor hapjes zorgen, een paar voor de broodjes en de kaas- en vleeswaren, en een paar voor de dessertjes. De regie heb ik zelf in handen, dan weet ik zeker dat het goed is (zei ze, heel bescheiden
).
Ik heb vanmiddag dus voor 58 man/vrouw/kind chocolademousse gemaakt. In drie keer, want mijn recipient was niet groot genoeg om alles in één keer of in twee keer te doen. Er komt nogal wat roerwerk aan te pas, en kleinere hoeveelheden verwerken nu eenmaal wat makkelijker. 750 gram chocolade, 10 eieren en 1 liter slagroom zijn erdoor gegaan. Morgen nog even de final touch: de mini potjes versieren met witte chocoladeschilfers.
Ondertussen staan er mini-mini cherrytomaatjes te marineren in basilicumolie. Die steek ik vanavond op stokjes samen met een blaadje basilicum en een mozzarella parel.
Nu maar hopen dat de rest zijn huiswerk ook gemaakt heeft en dat we morgen een leuk feestje hebben.
Maar het meeste werk gebeurt uiteraard op voorhand. Er zijn er een paar die voor hapjes zorgen, een paar voor de broodjes en de kaas- en vleeswaren, en een paar voor de dessertjes. De regie heb ik zelf in handen, dan weet ik zeker dat het goed is (zei ze, heel bescheiden
). Ik heb vanmiddag dus voor 58 man/vrouw/kind chocolademousse gemaakt. In drie keer, want mijn recipient was niet groot genoeg om alles in één keer of in twee keer te doen. Er komt nogal wat roerwerk aan te pas, en kleinere hoeveelheden verwerken nu eenmaal wat makkelijker. 750 gram chocolade, 10 eieren en 1 liter slagroom zijn erdoor gegaan. Morgen nog even de final touch: de mini potjes versieren met witte chocoladeschilfers.
Ondertussen staan er mini-mini cherrytomaatjes te marineren in basilicumolie. Die steek ik vanavond op stokjes samen met een blaadje basilicum en een mozzarella parel.
Nu maar hopen dat de rest zijn huiswerk ook gemaakt heeft en dat we morgen een leuk feestje hebben.
Lente?
20 jan 2008, 19:42
Dertien graden was het vandaag. Nog drie erbij en een zonnetje, en ik kan weer open rijden met mijn karretje.
Griep
14 jan 2008, 11:06
Het is lang geleden, maar de griep heeft me te pakken. Lijf en leden doen zeer, mijn kop barst en eten/drinken kan ik niet binnen houden.
Ik ga snel terug naar mijn warme nestje.
Ik ga snel terug naar mijn warme nestje.
13 jan 2008, 13:27
Gisterenavond komt het Kind thuis na zijn gebruikelijke rit met de mountainbike en het eerste wat hij zegt is “er waren geen pistolets vanmorgen”.
Ik: “er was nog brood, en jij had toch naar de bakker kunnen gaan als je zin had in pistolets”
Hij: “ja maar, ik moest snel weg”.
Ik: “ik ook!”.
Dat was voorbeeld één.
Ik: “er was nog brood, en jij had toch naar de bakker kunnen gaan als je zin had in pistolets”
Hij: “ja maar, ik moest snel weg”.
Ik: “ik ook!”.
Dat was voorbeeld één.
Voorbeeld twee: vrijdagavond kom ik thuis van een dag hard werken (mijn tolk-middag) en flink verkouden ook nog. Ik had nog net geen koorts maar het scheelde niet veel. Man stelde voor om ergens wat te gaan eten. Ik had er absoluut geen zin in. Ik kwam tenslotte pas thuis van uit-eten, ik was moe, ik voelde me niet goed en ik had nog lang geen honger. Geen haar op zíjn hoofd dat er dan aan denkt even wat voor zichzelf klaar te maken. Ik dus ten lange leste maar naar de keuken getrokken en wat pasta gemaakt voor hem.
Wij zijn hier blijkbaar stilaan in een stramien gegroeid waar ik eigenlijk helemaal niet van hou: moeder hoort altijd te verzorgen, druk of niet druk, ziek of niet ziek. Ik moet daar dus dringend wat aan gaan doen. Ik heb er trouwens wél wat van gezegd tegen de heren en ze begrepen allebei mijn standpunt. Maar of ze dat tegen volgende keer nog weten??? Ze hebben het tenslotte wel makkelijk zo.
Heropvoeden na 31 jaar huwelijk. Hoe begin je daar in godsnaam aan?
Verkouden
12 jan 2008, 14:59
Ik ben in geen jaren nog zo verkouden geweest als nu. Mijn neus zit helemaal dicht, ik hoor niet meer en mijn ogen tranen dat het een lieve lust is. Ook op het vlak van ademhaling gaat het allemaal wat moeizaam. Enfin, eigenlijk zie ik er gewoon niet uit op dit moment. Hopelijk gaat dit heel snel weer over.
Spannend
11 jan 2008, 08:41
Ik ben in tijden niet meer zo vroeg uit mijn bed geweest. Al helemaal gewassen en gestreken ook.
Straks nog mijn business plunje aan (gewoon veel zwart dus), om 11 uur nog even een meeting om mijn eisen naar mijn nieuwe opdrachtgever toe wat bij te stellen en dan vanmiddag tijdens de lunch tolken. Toch best wel spannend. Het is wel een geruststelling dat ik tenminste iedereen van het gezelschap al eerder ontmoet heb. Het zal er ook wel vrij informeel aan toe gaan maar ik moet wel mijn taak tot een goed einde brengen natuurlijk. Dit is echt een testcase naar mijn nieuwe opdrachtgever toe. Allemaal duimen dus!
Straks nog mijn business plunje aan (gewoon veel zwart dus), om 11 uur nog even een meeting om mijn eisen naar mijn nieuwe opdrachtgever toe wat bij te stellen en dan vanmiddag tijdens de lunch tolken. Toch best wel spannend. Het is wel een geruststelling dat ik tenminste iedereen van het gezelschap al eerder ontmoet heb. Het zal er ook wel vrij informeel aan toe gaan maar ik moet wel mijn taak tot een goed einde brengen natuurlijk. Dit is echt een testcase naar mijn nieuwe opdrachtgever toe. Allemaal duimen dus!
Werklunch met nieuwe opdrachtgever
9 jan 2008, 08:42
Het jaar begint goed. Ik heb samen met mijn nieuwe opdrachtgever een bespreking en daarna ben ik uitgenodigd voor de lunch, samen met nog een collega (man) waarmee ik al langer samenwerkte. Alleen hoop ik dat het na de lunch voor mij gedaan is, maar ik vrees er een beetje voor want die nieuwe man is erg gedreven … en een stuk jonger dan ik, dus die heeft energie te over. Ik zal het in ieder geval houden bij één glaasje wijn aan tafel zodat ik tenminste nog een beetje alert kan reageren als dat van me gevraagd wordt.
Fryslân
6 jan 2008, 16:46
Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar uiteindelijk is het me dan toch gelukt om nog twee kamers (we gaan met vrienden) te vinden voor ons weekend Friesland eind april. De mannen rijden de Elfmeren Fietstocht … een zware 150 km lange tocht. Ze hebben startnummers 124 en 125, dus Tom (de vriend fietser) was er weer als de kippen bij om in te schrijven! We hopen op een beetje behoorlijk weer met niet al te veel wind (wishful thinking) maar we hebben er in ieder geval heel veel zin in.
Fryslân, here we come!
Fryslân, here we come!
2 januari 1983
2 jan 2008, 00:10
Vandaag 25 jaar geleden kregen wij ons enige kind. Om 00u32 om precies te zijn. We hadden net het nieuwjaarsdiner bij mijn schoonouders achter de kiezen toen de weeën flink doorzetten. De dames aan de afwas dachten eerst nog dat ik een grapje maakte om niet te hoeven helpen! Maar nee hoor, drie uren later was hij al geboren.
Zo trots waren we op onze zoon, zo ongelooflijk blij ook want hij was er niet zonder slag of stoot gekomen.
Dat ‘kind’ van ons is opgegroeid tot een flinke jongeman en wordt vandaag dus 25 jaar.
Proficiat zoon!
Zo trots waren we op onze zoon, zo ongelooflijk blij ook want hij was er niet zonder slag of stoot gekomen.
Dat ‘kind’ van ons is opgegroeid tot een flinke jongeman en wordt vandaag dus 25 jaar.
Proficiat zoon!
Nieuwjaar
1 jan 2008, 15:21
Het is zover, 1 januari 2008. Weer is een jaar voorbij gevlogen. Een jaar met weinig hoogtes en laagtes, een kabbelend beekje.
Wat mij persoonlijk betreft, hoop ik dat ik in 2008 mijn oude zelf terugvind. En verder laat ik het allemaal maar op me afkomen.
Gelukkig Nieuwjaar!
Wat mij persoonlijk betreft, hoop ik dat ik in 2008 mijn oude zelf terugvind. En verder laat ik het allemaal maar op me afkomen.
Gelukkig Nieuwjaar!
myriamsditjesendatjes.com 