Maand: februari 2011

Vandaag waren we afgesproken bij vriendin Tine in het Hasseltse. Een dag die het nuttige aan het aangename moest paren. Op haar vraag ‘weet je al waar jullie gaan eten’ moest ik het antwoord schuldig blijven. Toen deed zij de suggestie ‘Exquisa’. Ik zou er nooit aan gedacht hebben, hoewel het restaurant de nodige naambekendheid heeft dankzij hun deelname aan het TV programma ‘Mijn Restaurant’ in 2008. Zij werden toen tweede. Bovendien is de chef recent weer in het nieuws gekomen met haar titel van Lady Chef of the Year 2011. De beslissing was dus snel genomen: we gingen met zijn drieën naar Exquisa.

De ligging van het restaurant is echt niet optimaal. Het industriële pand ligt in een zijstraatje waar helemaal niks te zien is. Als je het niet weet, dan zou je er zo voorbij lopen. Het restaurant zelf bevindt zich dan ook nog eens op de eerste verdieping van het gebouw. De ingang is absoluut onaantrekkelijk en donker, en dat geldt ook voor de aluminium trap die naar het restaurant leidt. En dan kom je boven in een hele grote lichte en luchtige ruimte waar je vriendelijk ontvangen wordt door gastvrouw Stéphanie.

Zwart, wit en grijs hier. Zwarte tafels en stoelen, wit linnen, een gepolierde betonnen vloer, en goed zichtbare dikke aluminium verwarmingsbuizen tegen het hoge plafond. Industrieel dus. Je houdt ervan of niet. Hier paste het wel.

Exquisa heeft geen zeer uitgebreide kaart maar er is voor elk wat wils, zowel voor de vlees- als de viseter en de vegetariër. En er is ook een lunchmenu voor 25 euro (excl. drank): voorgerecht, hoofdgerecht en koffie met snoeperijen. Het lunchmenu sprak ons aan, dus dat werd het voor ons drieën. Met een glas huiswijn erbij, een Chardonnay uit de Languedoc. Beetje zurige afdronk in eerste instantie maar bij de maaltijd was hij wel lekker.

Bij Exquisa staat de aardappel centraal. Het is geen aardappelrestaurant zoals bijvoorbeeld de Funky Soul Potato in Antwerpen, maar aardappel komt er wel in alle mogelijke vormen voor. Bij de amuses al: een reageerbuisje (reageerbuisjes zijn in, zo lijkt het wel) met bloemkool-aardappelsoep en een mousse van zwezerik en truffel. En aardappelbroodjes. Nooit eerder gegeten, erg smakelijk.

Als voorgerecht kregen we een langwerpig bord met daarop sashimi van victoriabaars, grijze garnalen, aardappelpuree met graanmosterd en een vinaigrette van yuzu (als ik het goed onthouden heb). Het bord was prachtig gedresseerd en alles smaakte ook heerlijk.

Ons hoofdgerecht was hoenderfilet met een farce van truffel omwikkeld met spek, nog een sneetje uitgebakken spek erbij, zoete ui, geelwortel en een gewone wortel en verschillende bereidingen van aardappel. Alweer een prachtig bord. Ik ben gewoonlijk niet zo’n fan van gevuld vlees/gevogelte maar deze vulling was heel fijn van smaak, en ook van structuur. De snippers zoete ui vond ik bijzonder lekker, en ook de aardappelbereiding in de vorm van een spiraal was heel speciaal van smaak.

Of we nog een dessert wensten? We wilden wel de dessertkaart eens bekijken in ieder geval. En als mijn man een kaart met zoetigheid in zijn handen krijgt, dan kan hij daar niet aan weerstaan. Dus bestelden we elk nog een millefeuille van appel (granny smith). Deze werd geserveerd in een diep bord op een vanillecrème en met een quenelle van het lekkerste caramelijs dat ik ooit gegeten heb. Daarbij nog een tuile van honing. Een super dessert! Afsluiten deden we met koffie en wat snoeperijen: macaron, witte chocolade crisp, vanille muffin.

Wij waren zeer tevreden en vinden Exquisa zeker een aanrader.