Na een lange dag van huis (zaterdag) kan gewoon thuis blijven en niks doen ook wel eens deugd doen. Zondag was zo’n dag. De temperatuur was nog net laag genoeg – voor mij dan, voor manlief kan het niet warm genoeg zijn – om de hele dag in de tuin te kunnen zitten. In de loop van de namiddag heb ik de fles Accademia Prosecco, die al zo lang in de ijskast naar me lonkte, bovengehaald en die hebben we samen soldaat gemaakt. We hebben genoten van onze dag in eigen tuin!
Het leek er gisteren op dat het wat koeler zou worden. De zon bleef weg en wij hadden zin in een uitstapje.
Onze eerste stop was Jardin Public waar we heerlijk op het terras geluncht hebben. Twee weken geleden hebben we hier tijdens een koffietafel afscheid genomen van onze (schoon)zus. Ik vond het een zeer mooie gelegenheid, zowel de zaal als het terras, met heel vriendelijk en hoffelijk personeel, en had al direct het plan opgevat om hier nog eens terug te komen, maar dan onder andere omstandigheden. Aldus geschiedde.
In de Zondagskrant had manlief een uitgestippelde autotocht door Waals Brabant gezien die hem wel interesseerde. Drie dorpen net beneden Brussel, goed te doen op een halve dag. Achtereenvolgens bezochten we Nivelles, Braine-le-Château en Ittre. Het was ondertussen toch weer zodanig warm geworden dat we onze wandelingetjes beperkt hebben tot de drie Grand’ Places (wat heet), de kolossale kerk La Collégiale Sainte-Gertrude in Nivelles, de oude Moulin Banal in Braine-le-Château en het schaduwrijke terras van Estaminet ‘A La Couronne’ in Ittre.
Ik mag niet klagen dat ik geen kleur heb in mijn tuin / op mijn terras.
Edit: de Pedrali 3D Colour stoelen zijn inmiddels besteld.
Een mail met goed nieuws ontvangen van een van onze advocaten. [Er zijn twee rechtszaken aanhangig voor ongevallen die manlief zijn overkomen en waarbij door beide tegenpartijen valse verklaringen werden afgelegd. De eerste dateert van februari 2009, de tweede van september 2010].
Het goede nieuws van vandaag betreft ongeval nummer 2. De rechtbank heeft uitspraak gedaan in manlief zijn voordeel: de tegenpartij is gehouden tot het betalen van de geëiste schadevergoeding. Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar ons geduld wordt dan toch beloond. Vooral mijn geduld want als het aan manlief had gelegen was het gevecht met de verzekering van de tegenpartij al lang geleden opgegeven. Ik ben dan de pitbull die zich erin vastbijt en niet opgeeft.
Nu nog wachten op het vonnis van het eerste ongeval. Dat zou in september uitgesproken worden. Hopelijk met hetzelfde succes.
myriamsditjesendatjes.com 