Maand: juni 2010

Een kinderhand …

… is gauw gevuld. Wat een heerlijke dag hebben we vandaag gehad. Vanmorgen om 10u richting zee vertrokken. Na een lekkere cappuccino op ons terras zaten we om half twaalf helemaal geïnstalleerd op het strand. Het was er nog heerlijk rustig, de lucht was blauw, de zon scheen volop, er blies een heel klein briesje (had rustig wat meer mogen zijn), … wat wil een mens nog meer?! Om half twee, toen werd het echt wel warm, een broodje gerookte zalm gaan eten bij Stefanos met een glas rosé erbij. En daarna weer naar het strand waar het inmiddels al een pak drukker was geworden. Maar echt over de koppen lopen zoals in Knokke, dat heb je in Vlissingen niet. Gelukkig. Om zes uur richting huis gereden, gedoucht en wat rondgebeld om nog ergens een tafeltje op een terras te bemachtigen. Dat was vrij moeilijk. Uiteindelijk zijn we dan maar naar Kapellen gereden en hebben we wat gegeten bij Eetcafé Biblo. Niets bijzonders, gewoon standaard eetcafé kwaliteit, maar wel gezellig gezeten op het grote terras.
Dat was onze dag in een notendop. Wij hebben ervan genoten.

Hotels

Het zoeken naar hotels voor onze volgende vakantie (rondreis Noord-Portugal en Lissabon in september) is weer begonnen. ’t Is te zeggen, ik had al hotels geboekt maar was niet zeker van mijn keuze. Bij het herbekijken van de websites van twee hotels viel het mij op – had ik eerder niet bij stilgestaan – dat deze geen parking hebben. Op de buiten is dat geen probleem, maar in steden als Coimbra en Porto moeten we de huurauto natuurlijk wel op een veilige plaats kunnen parkeren zonder fortuinen uit te geven aan parkeergarages, als die er al zijn. Dus heb ik twee van de drie hotels geannuleerd en ben ik opnieuw aan het zoeken. Dat vind ik een hele moeilijke opgave als je de steden en de wijken niet kent. Je zou zomaar een hotel boeken dat midden in de favela’s gelegen is bij wijze van spreken. Nu ben ik wel een trouw bezoeker van Tripadvisor als het om hotelkeuze gaat maar ik heb ondervonden dat mijn eigen oordeel toch vaak niet overeenkomt met de mening van het gros. Ik ben nu in contact met een geboren en getogen Porto-naar en ik hoop dat hij mij wat meer inzicht kan geven in de stad en haar kleine kantjes. Want die kleine kantjes willen we liever vermijden als het enigszins kan. Nu nog iemand vinden in de buurt van Coimbra …

Zonnige woensdag

Maandag hard gewerkt, dinsdag de hele dag hard gewerkt, vandaag dus tijd voor iets anders. Vannacht, toen ik weer eens niet kon slapen, had ik mij al bedacht dat ik bij het krieken van de dag mijn tuinstoel op een fijn zonnig plekje zou neerzetten om te genieten van een heerlijke dag nietsdoen. Dat kan ik wonderwel heel erg goed. En zeker als ik weet dat half België op hetzelfde moment aan het werk is. 🙂
En zo geschiedde. De zon stond te blinken aan de hemel toen ik om half negen in bikini naar buiten toog en mij installeerde met mijn boek, een tas koffie en een fles water. Om elf uur werd het mij helaas al te warm, ondanks de erbij gesleepte ventilator. Dan maar even de auto openzetten en wat gaan rijden om af te koelen. Kan ik ook in één klap de boodschappen halen. En misschien probeer ik het straks nog wel eens in de tuin. Er staat nog een tuindouche in het tuinhuis …

Vaderdag

Gisteren in Bergen Op Zoom zag ik overal reclame voor vaderdag. Nu doen wij daar eigenlijk niet aan, noch aan moederdag en verjaardagen. We kopen wat we nodig hebben gewoon door het jaar. Maar gisteren had ik een gat in mijn hand. Na twee paar (prachtige) oorbellen, twee boeken en een paar slippers was ik nog niet voldaan en ik dacht ‘ach, waarom niet eens iets kopen voor vaderdag’. Dus ik de Douglas binnen voor een nieuw flesje eau de toilette: Acqua di Gio van Giorgio Armani.
Vanmorgen aan het ontbijt geef ik hem het cadeautje en zeg erbij ‘voor vaderdag, omdat je zo’n goeie vader bent’. Waarop hij antwoordt: ‘Vaderdag? Dat was toch vorige week?!’ Oops … blijkt dat we dat in België een week vroeger vieren. Gelukkig was hij er toch wel blij mee.

Langste dag

Gisteren zei de weervrouw dat het volgende week (de 21ste) alweer de langste dag is. Nu wist ik dat natuurlijk wel, maar om het zo uitgesproken te horen is toch wel iets anders. Waar blijft de zomer? De laatste paar dagen waren mooi, maar om het nu écht zomer te noemen zou wat overdreven zijn. Hier brandt nog steeds de verwarming en de airco heeft nog geen enkele keer aan gestaan.
Zoonlief neemt vandaag met wat vrienden deel aan de Hercules Trophy. Ik hoop maar dat hij een trui mee heeft …

Update Hercules Trophy: het heeft de hele dag geregend in Mechelen (50 km hier vandaan, onbegrijpelijk want wij hadden wel redelijk weer) maar … hun ploeg was tweede van de 106 deelnemers. Fantastisch gedaan, proficiat!

Terug

En hier ben ik alweer terug. De Algarve is ons prima bevallen. Ik had eigenlijk geen idee wat ik er van kon verwachten. Veel Engelsen, dat wel en we hebben ook best veel Engels gehoord maar niet aan de kant waar wij zaten. Dat was in Cabanas de Tavira, een klein badplaatsje vlakbij het nog authentieke stadje Tavira. Daar hoorden we overwegend Portugees en Spaans. De Spaanse grens op 24 km afstand zal daar niet vreemd aan geweest zijn.

In Cabanas was er niet zoveel te beleven. Er waren wat kleine restaurantjes in de oude straatjes en wat meer toeristisch georiënteerde restaurants aan de ‘boulevard’, maar verder was het een heel rustig plaatsje. Wij reden dan ook meestal ’s avonds naar Tavira, een heel gezellig stadje op 4 km van Cabanas, met een keur aan restaurantjes. En tijdens onze uitstapjes aten we ter plekke, daar waar we toevallig waren. Overal hebben we lekker gegeten voor echt heel weinig geld. Vis natuurlijk, heel veel vis op het menu. Dorade, espada, stokvis, sardienen, schaal- en schelpdieren, … maar ook nogal wat lam en geit en veel gemengde schotels vlees/schaaldieren. Ook veel lekkere wijntjes gedronken, wit en rood, en natuurlijk de bekende vinho verde die ik persoonlijk heel erg lekker vond.

Het was eigenlijk de bedoeling om het uit eten te gaan een beetje te beperken en zelf te kokkerellen maar met de lage Portugese prijzen is het er niet echt van gekomen. Eén keer heb ik pasta gemaakt want dat is daar in de restaurants moeilijk te krijgen. Portugezen zijn nogal aardappeleters, zowel de gewone als de zoete variant. En rijst staat er ook altijd op het menu. Maar wij hadden zin in pasta en kochten op de markt in Loulé een mooi stuk vis en wat verse groenten en aten daar wat lekkere pasta bij.

De Algarve is qua natuur zeer gevarieerd. Je hebt natuurlijk de overbekende stranden, maar ook het binnenland is fascinerend mooi. De Serra do Caldeirão bijvoorbeeld waar het krioelt van de kurkeiken, waar je eindeloos kan rijden en je afvragen waarom er daar in ’s hemelsnaam een weg getrokken is … tot je dan hoog op een berg twee huisjes tegenkomt. En een kerkje natuurlijk.

Qua stranden heb je aan de oostkust prachtige lange stranden van fijn wit zand omzoomd door duingebied. De stranden tussen Quinta do Lago en de Spaanse grens liggen trouwens allemaal in beschermd natuurgebied: het Parque Natural da Ria Formosa. In feite zijn het allemaal langgerekte eilandjes (zandbanken) die in een lagune liggen en je moet er dus heen met een bootje, met een treintje of over een brug. Je kan er eindeloos wandelen en het was er overal nog super rustig. Ten westen van Faro is de kust dan weer veel ruiger met goudgele stranden met grillige rotsformaties in Praia da Rocha en Ponta de Piedade, om maar een paar voorbeelden te noemen. Indrukwekkend mooi. Nog verder naar het westen, richting Sagres heb je dan weer terug wat kleinere baaien met fijn wit zand, zoals Salema. Maar er zijn ook oerlelijke stranden en badplaatsen. Het Praia dos Pescadores in Albufeira spant vast de kroon. Mensenlief, daar zou ik nog niet gratis willen logeren. De hoge appartementenblokken liggen bijna tot op het strand en het lawaai dat er uit alle bars naar buiten knalt is gewoon niet te harden.

Ik zou de prachtige bloemen nog vergeten! Lanen vol met jacaranda’s, bougainvilleas die weelderig over een muur hangen, oleanders die zomaar in het wild langs de kant van de weg groeien, strelitzia’s, hibiscus, bloeiende cactussen, … echt te veel om op te noemen en veel meer dan we er in Madeira hebben gezien. Echt genieten was dit.

Foto’s op Facebook!

Klaar!

De koffers zijn voor drie vierde gepakt. Vanavond het laatste er nog in stoppen. Ik heb ons ook net online ingecheckt. Moeten dus morgen alleen nog even onze bagage afgeven aan het baggage drop-off point en dan zijn we weg. Op naar een deugddoende vakantie.