Ik zag dit vragenlijstje bij diverse andere bloggers en ik ga proberen om het zo goed mogelijk in te vullen, al zijn de herinneringen aan mijn kindertijd al heel erg vervaagd. De vragen waarop ik het antwoord schuldig moet blijven heb ik eruit gelaten.
In welk jaar ben je geboren?
Op een donderdagmiddag in de zomer van het jaar 1954.
Heb je foto’s van jezelf van toen je jonger was?
Massa’s. Als oudste kind van mijn ouders en als oudste kleinkind van mijn grootouders langs beide kanten was er altijd wel een reden om foto’s te nemen van dat wonderkind.

Welke tv-shows keek je als kind?
Ik weet niet meer vanaf wanneer wij thuis een TV hadden. Ik herinner me nog wel dat onze buren daar eerder mee waren dan mijn ouders en dat ik soms daar ging kijken. Het Manneke, Kapitein Zeppos, Johan en de Alverman keken wij, waarschijnlijk omdat er niets anders was, want die series waren niet echt mijn genre. Wat ik echt heel graag gezien heb is Ja zuster, nee zuster op de Nederlandse TV. En toen ik wat ouder was de grote Nederlandse TV shows. En het Songfestival natuurlijk!
Wat wilde je worden als je groot was? En wil je dat nog steeds worden?
Ik denk niet dat ik daar mee bezig was toen ik kind was. Eens ik mijn studiekeuze bepaald had, was het duidelijk dat het iets met talen en steno/dactylo moest zijn. Dat waren mijn lievelingsvakken op school.
Wat was je favoriete speelgoed toen je een kind was?
Mijn fiets, mijn rolschaatsen, mijn badmintonracket. Als het maar iets was om buiten mee te spelen. In tegenstelling tot mijn twee jaar jongere zus was ik meer een halve jongen.
Wat is het meest gênante dat je ooit gedaan hebt als kind?
Onze buurman, een man die heel plat het plaatselijke dialect sprak, stuurde me eens naar de winkel om een pakje ‘tisternej’. Ik kon het al amper onthouden, maar toen ik het vroeg aan de winkelier moest hij eens heel hard lachen. Hij wist ook direct wie deze grap van ‘het is er niet’ met mij had uitgehaald want ik was niet het eerste slachtoffer. De cent die de buurman mij had meegegeven mocht ik gelukkig wel houden, maar ik heb mij lang heel beledigd gevoeld.
Wat was het grappigste waar je je ooit als verkleed hebt met Carnaval/Halloween
Daar deden we in mijn kindertijd nog niet aan. We hadden wel de jaarlijkse processie van onze parochie. Elk jaar werden er kinderen geselecteerd om mee te lopen in de processie. Zo heb ik een keer de ereplaats veroverd. Ik droeg een lang wit kleed, een blauwe fluwelen lange mantel met een witte hermelijnen kraag en ik liep helemaal eerst in de processie, geflankeerd door mijn gevolg, in net een minder mooie outfit. Zo fier als een gieter was ik dat ze mij gekozen hadden!
Zijn er speciale dingen die je hebt bewaard van toen je een kind was?
Neen. Buiten de foto’s die mijn moeder heel zorgvuldig voor elk van haar kinderen in een mapje had gestopt heb ik niets meer uit mijn kindertijd.
Wat is het engste dat je je kan herinneren wat je hebt meegemaakt als kind?
Een meisje in mijn klas (tweede leerjaar) dat gestorven was en de non die beeldend vertelde hoe eerst het kind haar voetjes koud waren geworden, en dan de rest van haar lichaam. 59 jaar geleden, maar nooit vergeten.
In welke opzichten is de wereld nu anders dan toen je een kind was?
‘De wereld’ is totaal anders. Ik was een onderdanig en onmondig kind. Kinderen van nu zijn totaal anders! Ik sta soms met open mond te kijken als ik kinderen van pakweg een jaar of acht een uitleg hoor doen. Dat kan ik alleen maar toejuichen zolang die kinderen niet in kleine betweters veranderen.
In ons gezin zorgde moeder voor het huishouden en vader verdiende de kost. Wij, kinderen, werden zeer beschermd opgevoed. Kinderen werden als kinderen behandeld. Er werd thuis niet gesproken over heikele onderwerpen zoals sexualiteit. Kinderen kwamen nog uit bloemkolen, bij wijze van spreken terwijl er nu ouders zijn die hun jonge kinderen een (thuis)bevalling mee laten beleven. Of dat nodig is, dat is een andere vraag.
En hoewel mijn ouders niet superstreng waren, was moeders/vaders wil toch wel wet. Kinderen van nu hebben in alles veel meer inspraak en mogen ook zelf over dingen nadenken. Dat vind ik alleen maar positief.