1000 vragen aan jezelf #22


421. Wat zijn je doucherituelen?
Onder de lopende kraan gaan staan, haar wassen, uitspoelen, lichaam inzepen, afspoelen, kraan dicht, klaar. Vijf minuten ongeveer.

422. Hoe gevaarlijk is jouw werk?
Ik ben met pensioen. Laat ons zeggen dat dat extreem gevaarlijk is!!

423. Van welke bioscoopfilm heb je enorm genoten?
Ik kan mij de tijd niet heugen dat ik nog naar de cinema geweest ben. Ik doe dat namelijk niet graag.

424. Wat is je favoriete bordspel?
Geen. Ik houd niet van bordspelen.
Wat ben ik toch een saai mens! Geen cinema, geen bordspelen, niet dansen, …

425. Aan wie heb je het laatst een kaartje gestuurd?
Aan het zoontje van mijn nichtje en tevens metekind voor zijn tweede verjaardag.

426. Hoe close ben je met je familie?
Niet zo close helaas. Mijn zus woont te ver om gemakkelijk contact mee te hebben want ik haat telefoneren. En mijn broer is een heel gesloten man.
Mijn schoonfamilie, op één schoonbroer en zijn vrouw na heb ik daar helemaal niks aan/mee.

427. Wanneer heb je voor het laatst in een microfoon gepraat?
In een microfoon? Geen idee.
Wanneer heb ik laatst voor een groot gezelschap gepraat? Op het tuinfeest ter ere van ons beider 65ste verjaardag heb ik de gasten verwelkomd. Luid en duidelijk, maar zonder microfoon.

428. Heb je wel eens last van vakantiestress?
Of het stress is weet ik niet, maar ik ben altijd wel prettig gespannen als we naar de luchthaven vertrekken.

429. Wat zijn de drie leukste gebeurtenissen van vandaag?
Die moeten nog komen. De dag is pas begonnen!
Ik hoop op een fijne fietstocht en voor de rest zien we wel.

430. Doe je soms een middagdutje? 
Neen, dat is voor oude mensen.
Neen, even serieus. Ik zou het doen mocht ik er behoefte aan hebben, maar ik heb die behoefte niet, ook al slaap ik ’s nachts soms maar enkele uren.

431. Vind je het belangrijk om je stem te laten horen?
Ik ben niet iemand die op de bres staat.

432. Wat snap je niet van het andere geslacht?
Ik verander de vraag in: wat snap je niet van jouw man?
Wat ik niet snap is dat die in alle mogelijke posities en op alle mogelijke en onmogelijke momenten kan slapen. Rechtstaand, op een stoel, in de zetel, in gezelschap, … Weet je dat die soms gewoon zijn ogen dicht doet en in slaap valt terwijl ik een uitleg tegen hem zit te doen!!!
Nu wil ik zeker niet veralgemenen, maar mijn vader was ook zo’n man. Zaten we soms nog na te tafelen en te praten en zag je zijn ogen zo toevallen. Ook als er gasten waren!

433. Kun je jezelf goed vermaken?
Ik kan eerlijk zeggen dat ik me zelden verveel. Zelfs nu tijdens de lockdown heb ik altijd wel iets te doen.

434. Kun je makkelijk dingen van je af zetten?
De ene keer lukt dat al beter dan de andere.

435. Hoe vol is je boekenkast?
Buiten veel te veel kookboeken en wat kinderboeken heb ik niet veel boeken meer staan. Ik heb er nooit veel gekocht en degene die ik had heb ik ‘te vondeling’ gelegd met Bookcrossing. Ik was wel lange tijd lid van de bib. Nu koop ik e-books omdat onze bib er geen ontleent.
Boven op de logeerkamer hebben we wel een boekenkast vol met strips. Suske & Wiske, hele oude van toen mijn man jong was en minder oude van toen mijn zoon jong was. En ook veel Jommekes. Die las ik graag. Ik was zo geen fan van Sus & Wis.

436. Ben je tevreden met je handschrift?
Vroeger wel, toen er nog met de hand geschreven werd. Tegenwoordig is het een ramp. Zo gewoon om alles met de computer te doen.

437. Kunnen je handen maken wat je hoofd wilt?
Mijn hoofd wil niet zoveel. Ik ben helemaal niet creatief, ook niet in mijn hoofd. De enige vorm van creativiteit die er bij mij te bespeuren is, dat is in de keuken. En dan kunnen mijn handen meestal wel maken wat mijn hoofd of mijn recept wil.

438. Hoe vaak kijk je dagelijks in de spiegel?
’s Morgens als ik in de badkamer sta en ’s avonds nog eens. Tussendoor af en toe om te zien of mijn bril niet scheef staat.

439. Klaag je snel over lichamelijke kwaaltjes?
Alleen als het echte kwalen zijn. Dan heb je, vind ik, wel eens recht om te klagen.

440. Like je wel eens berichten op Facebook die je eigenlijk helemaal niet leuk vindt?
Neen, waarom zou ik dat doen?

Uit de oude doos

Oude blogberichten herlezen … het is zoals in een fotoalbum bladeren.
Nog eens een oudje uit 2008 die ik de titel Stom, stom, stom … meegaf. Je zal weldra begrijpen waarom!

Een dag of tien geleden hadden we een kastje voor de badkamer gekocht bij Ikea. Thuis gekomen doet mijn man de verpakking er af en zegt me ‘da’s een blauwe deur, we hebben zeker een van ’t verkeerde schab genomen’.
Deur terug netjes ingepakt om te gaan omwisselen. Wij vandaag terug naar Ikea (in Breda, dus niet echt bij de deur), een kwartier gewacht bij de balie aan de klantendienst, ons ‘probleem’ uitgelegd en toen zei de bediende zonder de deur gezien te hebben ‘oh, maar da’s helemaal geen blauwe deur hoor, dat is een beschermfolie die daarrond zit’.
Deur voor alle zekerheid toch maar uitgepakt en … ja hoor … blauwe folie! Ik kon wel door de grond gaan. Zo vreselijk stom!

Photo challenge #oud

Satur9 had weer een tof idee: een photo challenge. Dertig weken lang elke week een foto met een bepaald thema.

Het thema van deze week: oud.

Een oude foto van mijn vader. Het zou wel eens zijn communiefoto kunnen zijn. Ik schat 1935-1936.


16de eeuwse traditionele houten blokhuizen (graanschuren) in Grimentz, Val d’Anniviers (Zwitserland).


De Tempel van Concordia in de Valle dei Templi in Agrigento, Sicilië. Wellicht de ‘oudste’ van mijn reeksje, gebouwd tussen 440–430 voor Christus. Op de voorgrond het bronzen beeld van Icarus.
UNESCO Werelderfgoed.

Alle foto’s © MyriamC

1000 vragen aan jezelf #21


401. Wat is je favoriete troosteten?
Iets vettigs. Een zak chips of zo.

402. Heb je weleens iets bovennatuurlijks of onverklaarbaars meegemaakt?
Ja, misschien wel. Toen ik de eerste keer in Venetië kwam, kwam alles mij daar heel bekend voor. Alsof het niet mijn eerste keer was. Dat was heel vreemd en onverklaarbaar.

403. Welke uitdaging moet je overwinnen?
Het leven is bij momenten een uitdaging op zich.

404. Wie heeft je het meest beïnvloed in het leven?
Waarschijnlijk mijn ouders. Al leef ik wel totaal anders dan zij. Maar ze hebben me wel bepaalde waarden meegegeven die ik misschien niet had gehad moest ik in een ander nest grootgebracht zijn.
Mijn moeder zou, ten andere, vandaag eenennegentig geworden zijn. ❤️

405. Wat is klein geluk voor jou?
Het kaartje met mooie woorden dat ik laatst kreeg van een oude schoolvriendin die via via gehoord had van mijn ziekte. Ik was er zeer door ontroerd.
Mijn kleinzoon die blij ‘opa & opa‘ roept maar ‘opa & oma‘ bedoelt als hij ons ziet staan aan de schoolpoort.
Dat we over een maandje weer witte asperges eten, recht van het veld.
De zon die schijnt, de dagen die weer langer worden, een nieuwe lente, een nieuw begin …

406. Doe je wel eens dingen uit medelijden?
Uit medelijden of uit medeleven. Dat laatste wel.

407. Wanneer was je laatste spelletjesavond?
Ik haat spelletjes. En mijn beste vriendin is dol op spelletjes. Toen we samen op weekend waren aan de Moezel – jaren geleden alweer – waren spelletjesavonden dan ook verplichte kost. Dat was ook meteen de laatste keer.

408. Ben je goed in je werk?
Daar durf ik volmondig ‘ja’ op zeggen. Ik heb mijn werk ook altijd met veel plezier gedaan. En wat je graag doet, dat doe je (in mijn geval althans) ook goed. Ik kreeg ook wel complimenten en werd als freelancer steeds opnieuw gevraagd voor opdrachten. Ik denk dat een opdrachtgever dat alleen doet als hij tevreden is.

409. Wie bewonder je?
Ik bewonder mensen die voluit voor hun droom durven gaan. Ik heb er wel eens van gedroomd om een kleine lunchroom te runnen. Een klein huiskamerrestaurantje met vijf of zes tafeltjes, iets wat ik alleen zou kunnen behappen want ik ben niet gemaakt om samen te werken. Helaas (of niet) is het er nooit van gekomen.

410. Heb je een goede gewoonte die je iedereen zou aanraden?
Organiseren. Het maakt het leven zoveel gemakkelijker.

411. Wat sla jij over in de krant?
Sport. Het interesseert me werkelijk van geen kanten.

412. Wat doe je met grijze haren?
Niks! Een goede shampoo gebruiken zodat ze glanzen.
Grey is the new blonde, remember?!

413. Wat stond er op je laatste Instagram-foto?

414. Sta je liever op de voorgrond of de achtergrond?
Ik ben een typische achtergrondfiguur. Ook in mijn werk. Ik heb altijd een uitvoerende functie gehad.

415. Hoe vaak lak je je nagels?
Altijd. Vroeger gewoon lak. Sinds vele jaren gel voor 3 à 4 weken verzorgde mooie nagels. Al kan dat tijdens een lockdown wel eens tegenvallen als de nagelstylistes vier maanden hun deuren moeten sluiten …

416. Filter je het nieuws voor jezelf?
Moeilijk als je een man hebt die vijf keer per dag (ik overdrijf) het nieuws wil zien. Ik zorg altijd wel dat ik mijn telefoon bij de hand heb om wat te internetten zodat er veel langs me heen gaat.

417. Voor welk tv-programma zou jij jezelf opgeven?
Ik zou best wel eens aan Blokken willen deelnemen, of aan 1 jaar gratis, maar ik wil niet (meer) met mijn kop op TV. En voor 1 jaar gratis ben ik te dom want ik doorzie de strategie niet.

418. Hoe beleg je het liefst je boterham?
Zoute boter, kaas 45+ of (echte) krabsalade.

419. Wat is je grootste zwakte?
Misschien wel dat ik zo graag eet.

420. Hoe amicaal ben je?
Ik kom stuurs over, maar zo ben ik helemaal niet. Ik herinner me nog dat mensen uit de straat vroeger wel eens tegen mijn moeder zeiden dat ik zo ‘hovaardig’ was, omdat ik nooit dag zei als ik ze tegenkwam onderweg. Dat was geen hoogmoed, dat was gewoon verlegenheid.
Gelukkig ben ik daar vanaf en ben ik te allen tijde mijn eigen vriendelijke zelf 😉.

Super

Onze Kleine Man (3) is al een tijdlang gek op alles wat met dino’s te maken heeft. Hij heeft niet alleen een boekentas met dino’s op, maar ook een brooddoos, fruitdoosje en drinkfles. En zeg niet zomaar dino tegen een T-Rex! Enfin, om maar te zeggen dat het hem nogal bezighoudt.

Toen ik een paar weken geleden toevallig een t-shirt met dino’s zag in de etalage van Bel & Bo heb ik dan ook niet getwijfeld.
‘Oh wow, een T-Rex, dat is mijn lievelings, die is supercool‘! , zei hij.

En toen zag oma in het blaadje van Dunaldi regenlaarsjes met dino’s staan. Tja.

Toen we hem vorige week dinsdag van school haalden (jaja, we mochten nog eens want schoondochter was uitgeschoven in de douche en kon niet voor- of achteruit) kwam er zelfs een dino op ons afgestapt. Van verre riep hij al ‘Ik heb een dino trui aan (met stekels op de kap en al), ik heb superkracht‘.

En toen hij thuis de botjes zag was het helemaal feest. Hij heeft ze niet meer van zijn voeten gedaan. ‘Die zijn supercool. Heb lullie die voor mij gekocht? Dat is superlief‘.

En toen ging de jongeman met dinotrui en -botjes met de duplo spelen: ‘kijk, oma, ik maak een superhoge toren’. Nadien grabbelde hij in de bak met auto’s en koos hij een supersnelle auto …

Ik denk dat het kind in zijn ‘super‘ fase zit.

Laat mij er nog een paar superlatieven aan toevoegen: wij hebben een superschattig en superleuk kleinkind. Ons zonnestraaltje.

Dino laarsjes … supercool!

De week

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik heb een rotweek achter de rug.

De chirurgische ingreep van vorige week, hoewel klein in vergelijking met de vorige ingrepen, heeft er diep ingehakt. Vooral mentaal. Het was er écht een te veel. En waarschijnlijk was de vorige nog niet verteerd.

Ik heb er ook fysiek heel veel hinder van gehad, en nog steeds. Kon/kan weer moeilijker eten en moeilijk praten. En ik had/heb ook gewoon veel pijn want ik zit nu met een grote open wonde (ter grootte van een munststuk van 2 euro) onder mijn tong en hechtingen aan de zijkanten. Weer meer littekenweefsel. Ik heb nog nooit zóveel pijnstillers genomen dan de afgelopen tien dagen. Alle zes uren een Brufen Forte en tussendoor telkens een Dafalgan Forte.

Donderdag was ik op driemaandelijkse controle en heeft de chirurg uiteraard ook de verse wonde bekeken. Ze gaat daar zo licht overheen. Zij heeft haar job gedaan, het ziet er allemaal goed uit en het heeft tijd nodig om te genezen. En dat was het. Ik weet eigenlijk zelf niet wat ik meer verwacht had, wat ze meer had kunnen zeggen of doen maar toch voelde ik me gewoon wat in de steek gelaten.

Van mij mag het eindelijk eens ophouden met de complicaties. Ze zijn onderhand al erger dan de kwaal op zich!

Photo challenge #water

Satur9 had weer een tof idee: een photo challenge. Dertig weken lang elke week een foto met een bepaald thema.

Het thema van deze week: water.

Ik heb zeven maal water. Vanwege keuzestress. Maar ook omdat ik van water hou. De zee, een meer … water geeft me rust. Behalve regenwater. Al zijn waterdruppels op planten en bloemen ook wel mooi.

Respectievelijk
-de Pont d’Arc in Vallon-Pont-d’Arc,
-(een stukje van) het zwembad van ons (gehuurde) vakantiehuis in de Algarve,
-opspattend water tijdens een winderige dag in Mallorca,
-de Vierwaltstättersee in Zwitserland,
-de azuurblauwe zee in Tropea, Calabria (Italië),
-de regen die tegen het raam klettert
-waterdruppels op de helleborus.


Alle foto’s © MyriamC

1000 vragen aan jezelf #20


381. Op wie had je onterecht kritiek?
Ik heb wel eens – terecht of onterecht, dat laat ik in het midden – kritiek gehad op mijn zus, om dingen die mij eigenlijk geen fluit aangingen. Dat heeft jarenlang onze relatie vertroebeld en dat is jammer. Ik had verstandiger moeten zijn.

382. Hergebruik je wel eens andermans grappen?
Neen want ik kan geen twee minuten een grap onthouden.

383. Bestel je altijd hetzelfde in een restaurant?
Neen, maar ik neem (in ‘den vreemden’) wel altijd iets wat ik ken. Ik ben, in tegenstelling tot mijn man, geen avontuurlijke eter.

384. Wat is je geheime ambitie?
Ik heb geen ambitie.

385. Hoe zou je je dagen vullen als je alles mocht doen wat je wilde?
Veel onderweg zijn. Op reis, dagtripjes, fietsen, wandelen, … Ik hoop dat dat heel snel terug zal kunnen.

386. Waar word je altijd enthousiast van?
Van de eerste bos tulpen. Brengt meteen het lentegevoel in mij naar boven (hoewel ik dit jaar de eerste bos tulpen al in januari in huis had … toen de winter nog moest beginnen).


387. Van welke spullen kan je genieten?
Van een paar nieuwe oorbellen of een ring die toevallig in de uitverkoop in mijn gezichtsveld springen. Maar evengoed van een mooi ‘soldeke’ voor mijn man. Zo kocht ik hem een toffe pull voor minder dan de helft van de prijs. Daar word ik blij van.

388. Vind je het leuk om nieuwe dingen te doen?
Hangt er vanaf wat. Als het leuke dingen zijn waarschijnlijk wel. Anders niet.

389. Ben je een vragensteller of een verteller?
Geen van beide. Ik ben nogal een stille.

390. Wat was je laatste creatieve uitspatting?
Mijn eigen haar bijknippen tijdens de lockdown. Om de paar dagen zette ik de effileerschaar erin, zodat het niet opviel moest ik er eens naast knippen. Goed gelukt, al zeg ik het zelf!

391. Bij welk liedje draai je de radio harder in de auto?
Het gebeurt zelden dat er muziek opstaat in de auto maar als het gebeurt, en Barry White komt voorbij (wat bij mijn weten nog nooit voorgevallen is), dan zou ik wel eens aan de knop draaien. Of André Hazes (Sr.), en dan luidkeels meebrullen.

392. Wanneer heb je voor het laatst enorm veel plezier gehad?
‘Enorm veel’ vind ik nogal billenkletserig. Zo ben ik niet.

393. Is je partner ook je beste vriend of vriendin?
Volmondig ‘ja’.

394. Welk accent vind je charmant?
Een Fransman die Engels spreekt.
Andersom, een native English speaker die Frans spreekt … vreselijk!

395. Op welke momenten van het leven vliegt de tijd?
Hoe ouder je wordt, hoe sneller het gaat. Dat zei mijn moeder altijd en ze heeft gelijk gehad.

396. Wanneer ben je voor het laatst van kapsel veranderd?
Ik heb al sinds mijn 20ste dezelfde coupe. Met mijn dik krullerig haar was weinig aan te vangen behalve heel kort knippen. Van kleur ben ik veranderd iets na mijn 50ste. Toen ben ik gestopt met mijn haar te verven en heb ik het laten uitgroeien (gaat snel als je heel kort haar hebt). Sindsdien heb ik witgrijs haar waar ik heel blij mee ben.

397. Is uit het oog ook uit het hart?
Heel vaak wel. Ik herinner me nog het afscheidsfeest van mijn man, de collega die – met tranen in de ogen – zei ‘ik ga je missen en we gaan zeker contact houden’. Nooit meer iets van gehoord. Ieder heeft zijn eigen leven zeker?

398. Hoe zorg je dat het leven soms wat langzamer gaat?
Heb je daar dan invloed op? Graag het recept!

399. Doe je elke dag iets nieuws?
Neen. Daar heb ik ook geen behoefte aan.

400. Waar ben je Oost-Indisch doof voor?
Voor roddeltantes. Ik heb zo’n kennis die jan en alleman kent en over iedereen wel iets te vertellen heeft. Op zo’n moment ben ik Oost-Indisch doof.

Uit de oude doos

Oude blogberichten herlezen … het is zoals in een fotoalbum bladeren.
Eentje van 2010 … domheid of kwade wil? Naar aanleiding van een aantal reacties op het logje van Affodil.

Worden we in de winkels bewust bedrogen of zijn de meisjes aan de kassa gewoon dom?

Hierover gaat het: zondag – paasdag – koop ik bij mijn bakker nog wat losse paaseieren. Die moeten gewogen worden en de eieren – al dan niet gevuld – hebben verschillende prijzen. Kan ik niks aan doen tenslotte.

Het meisje bij de kassa legt drie eieren op de weegschaal en tikt af.
Dan legt ze er de twee andere bij en tikt nogmaals af.
Ik zeg haar ‘wat doe je nu, die eerste eieren had je toch al getikt, die moet je van de weegschaal nemen‘.
Nee, dat moet zo‘, antwoordt ze op nogal franke toon.

Ik ga niet met haar in discussie, maar ik reken af en vraag mijn kasticket. Daarop staat in totaal 450 gram aan chocolade. Ik til het zakje op en ik schat dat het hooguit 250 gram kan wegen. Het meisje is natuurlijk al lang met iemand anders bezig dus ik spreek de bazin aan en leg haar het probleem uit.

Ze weegt alles na en draait met haar ogen … uiteindelijk had ik bijna 4 euro te veel betaald.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Vanmiddag koop ik in de supermarkt twee preitjes. Alle groenten en fruit worden bij de kassa gewogen. De kassierster – ook weer zo’n jobstudente – weegt de prei en ik zie op de display 1.250 kg.

Ik vraag haar om de prei nogmaals te wegen want ‘1.250 kilo voor die twee preitjes, dat kan niet, dat voel je toch zelf ook wel‘. ‘Ik heb het toch net gewogen?!‘ antwoordt ze me brutaal. Ze zet de preien terug op de weegschaal en ze houdt ze met haar hand stevig vast. ‘Je moet ze wel wat loslaten, ik betaal niet voor de druk van je hand‘, zeg ik haar. ‘Ja maar, dan kan ik dat niet wegen‘ is haar antwoord. Uiteindelijk is ze toch gewillig genoeg om de prei even wat te lossen en blijkt dat het totale gewicht net iets minder dan 500 gram is. Dit scheelt mij weer 1.75 euro.

Ik kan me niet voorstellen dat het kwade wil is van die meisjes, maar eerder domheid en luiheid. Ik ga in ieder geval vanaf nu wat alerter zijn.