Pinkstermaandag
Een dag om heel snel te vergeten. Regen, regen en regen.
’s Avonds wist mijn telefoon te zeggen dat ik slechts 75 stappen had gezet. Het waren er uiteraard wel meer dan 75 maar dat wil wel zeggen dat ik helemaal niet buiten ben geweest. En in huis sleep ik mijn telefoon hooguit mee van de keuken naar de living. Vandaar de 75 stappen. Niet echt goed voor de fysiek.
Dinsdag
Een dag waarvoor ik al een week in de stress zat want ik werd nog maar eens verwacht in het Middelheim Ziekenhuis, onderhand al bijna mijn tweede thuis, voor een ingreep.
Gelukkig was het loos alarm en buiten het feit dat ik een a-typisch geval ben (de woorden van de chirurg) mocht ik onverrichter zake terug naar huis. Wat niet wil zeggen dat ik van mijn probleem vanaf ben. En toch was ik opgelucht dat er eens niet gesneden en genaaid moest worden. We hebben het even gevierd met een lekkere cappuccino op een terras met zicht op het MAS. Wat was het lang geleden dat we nog in ’t stad waren!
’s Namiddags haalden we een blije kleuter van school. Vorige week hadden we daar normaal ook gestaan maar hij had zo’n lelijke hoest dat mijn schoondochter er direct mee naar de kinderarts wou. Dat was niet naar meneertje zijn zin geweest en hij had de hele weg gebruld.
Ik heb er vroeger wel eens van gedroomd dat er misschien ooit een kleine jongen of meisje blij in onze armen zou springen. En kijk, mijn droom is uitgekomen. 😍
Honger heeft dat kind altijd als hij uit school komt. Na de poffertjes (hij heeft het zakje eerlijk gedeeld met opa) is er nog een halve tros druiven in dat kleine mondje gegaan!
Woensdag
Dankzij een tip van omabaard (dank je omabaard) had ik tickets gekocht voor Het Kunstuur in Mechelen. Ik ken mezelf en moet zoiets direct vastleggen, anders komt het er niet van.
Qua tijdslot was er nog weinig keuze. Er waren nog net 2 plaatsen open om 17u40. Maar eigenlijk kwam dat ons goed uit. Zo kon manlief ’s ochtends nog zijn ronde gaan fietsen en in de namiddag hadden we wat tijd om in het gezellige Mechelen rond te wandelen. In de regen, dat dan weer wel. Een terras brengt dan uitkomst hoewel het door de wind verre van gezellig was.
De tentoonstelling was zeer de moeite, ook voor niet-liefhebbers van musea zoals ik. Het was een bijzondere beleving, qua originaliteit evenaarbaar met de Van Gogh Immersive Experience. Maar daar eindigt dan ook elke vergelijking. Het duurde net lang genoeg om de aandacht erbij te houden en de begeleiding met mooie muziek was zeker een extraatje.
Lees er even de review van omabaard op na. Zij geeft perfect de beleving weer, veel beter dan ik het zou kunnen.
Donderdag
Heb ik nog wat gerommeld met de data van onze fietsvakanties in Nederland. Zolang daar niet alles open is (*) en de quarantaine van kracht blijft hoeft het voor ons niet. Drenthe is geannuleerd, dat boek ik later wel opnieuw, en Terschelling heb ik verplaatst naar half juli want hotels zijn daar niet dik gezaaid en hebben is hebben. Hopelijk is tegen die tijd de situatie wat genormaliseerd en was dit de laatste keer dat ik mijn reservatie heb moeten wijzigen.
Het was nog een heel gepuzzel want het moet natuurlijk ook uitkomen met reeds geplande activiteiten en controles in het ziekenhuis.
(*) Laten ze nu de volgende dag toch versoepelingen aankondigen, zeker?!
Donderdagnamiddag was ik afgesproken met een vriendin die ik al anderhalf jaar niet meer ‘live’ gezien had. We hadden heel veel bij te praten tijdens onze fijne wandeling mét terrasje in het Park van Brasschaat. Ik zat net voor het begon te druppelen terug in de auto. Mooi weer toch, Sabine? Frank?
Vrijdag
Ik was al om 5 uur wakker. Het slapen ging net de laatste tijd wat beter. Tot nu dus. Maar … de zon scheen al toen ik een uur later beneden kwam.
Yes, eindelijk wat beter weer!
Na de wekelijkse kuis (poets) heb ik me op het terras geïnstalleerd met mijn e-reader (ik lees Grenzeloos van Kim Moelands) en in de namiddag zijn we op de fiets gesprongen.
’s Avonds heb ik last minute nog een hotelletje geboekt voor zondag. Het mooie weer zou een paar dagen aanhouden en de Bongobon die hier al twee jaar in de kast ligt stond op vervallen. Even ertussenuit, het zal deugd doen.
Zaterdag
Een kinderzitje voor op de fiets moest er komen. Nu het beter weer wordt, willen we Kleine Man met de fiets van school gaan halen zodat we rechtstreeks, zonder tijd te verliezen, naar de ‘grote zandbak’ (*) kunnen, monstertrucks en schopjes mee. En een picknickje natuurlijk. En aangezien we hem in de grote vakantie ook een of twee dagen per week gaan bijhouden hopen we toch wat te kunnen fietsen.
Wij dus op de fiets naar de Decathlon want op 2dehands vond ik niet direct iets en we willen er niet te veel geld aan geven want zo vaak gaan we dat niet gebruiken.
(*) Een grote duin in de heide waar hij graag in het zand speelt.
Zondag
De zondag is nog jong wanneer ik dit logje publiceer. Wat hij voor ons in petto heeft? Veel kilometers vermoed ik want wij gaan twee dagen fietsen in het Gentse. Je leest er vast later wel over …
myriamsditjesendatjes.com 