Maand: juli 2016

Lang weekend

Het lang weekend van 21 juli mét mooi weer leek ons het geschikte moment om er nog eens even op uit te trekken. Het défilé op de Nationale Feestdag is aan ons niet besteed en de toespraak van onze koning kan me eerlijk gezegd gestolen worden. We konden niet te ver weg want – helaas – moesten we zaterdagavond naar een trouwfeest. Niet dat dat niet plezant is, maar het stuurde wel onze last-minute plannen een klein beetje in de war. 
Van der Valk had een aanbieding in Haarlem en Haarlem ligt vlakbij de zee … de keuze was snel gemaakt en het hotel was al even snel geboekt.
Donderdag op tijd vertrokken, wonderwel nauwelijks file gehad onderweg, zodat we al om 11u ingecheckt waren en aan de koffie zaten op het terras van het hotel. 
Het was zo’n mooi weer dat we al snel onderweg waren naar het strand in Bloemendaal-aan-Zee. Ik ken heel veel badplaatsen in Nederland, maar in Bloemendaal-aan-Zee zijn we nooit eerder geweest. Je kan het ook eigenlijk geen echte badplaats noemen. 
Het is een strandzone van pakweg een kilometer of vier ten noorden van Zandvoort. Het strand is er breed en rustig en aan de kant van de duinen zijn er een aantal luxe strandclubs – het woord ‘strandpaviljoen’ is hier echt niet op zijn plaats – waar je (lekker) kan eten, drinken, loungen en chillen. Dat hebben we dan ook gedaan, en we vonden het allebei spijtig dat we al om 19u een reservatie hadden bij Truffels voor het diner.
Voor vrijdag had ik fietsen gereserveerd. Daarmee hebben we eerst de stad verkend, al is het niet echt prettig om in de autovrije zone met je fiets te laveren tussen de voetgangers. Om ons rondje Hofjes te doen hebben we meer naast de fiets gelopen dan erop gezeten. 
Eens de stad uit is het er goed fietsen. Overal mooie brede fietspaden en veel natuur. En zo kwamen we via het Nationaal Park Zuid-Kennemerland uiteindelijk toch weer terecht op het strand, alwaar we nog maar even gechillt hebben, alvorens de terugtocht aan te vatten om op tijd te zijn bij Subliem (de foto’s waren helaas niet van goede kwaliteit, maar het eten was erg lekker).
Zaterdag hebben we, na het uitchecken, nog tot vier uur op het strand gezeten en met pijn in het hart afscheid genomen van deze heerlijke driedaagse die veel te snel om was. Maar … beter kort en goed dan lang en slecht. Toch?
De twee chillers!

Nog mee foto’s op onze flickr fotopagina.

Mijn vader

Mijn vader zou vandaag 92 geworden zijn. Het was het eerste waar ik aan dacht toen ik mijn ogen open deed vanmorgen. Maar hij is er al 26 jaar niet meer … voor mij zal hij altijd 65 blijven.
Mijn vader … ik mis hem nu meer dan pakweg tien jaar geleden. Misschien omdat nu ook mijn moeder er niet meer is. Hoewel, ‘missen’ is niet het juiste woord. Het is de herinnering die meer en meer vervaagt. Ik zie hem nog voor me maar ben vergeten hoe zijn stem klonk.
Ik ‘had’ nooit zoveel met mijn vader. Mijn zus was het vaderskindje, ik hing meer aan mijn moeder. Hij was ook altijd stil en op de achtergrond. Een zachte vader, die toch heel fel uit de hoek kon komen als het om zijn idealen ging: ‘Leuven Vlaams’ in de late jaren ’60, een betere en gezondere leefwereld voor zijn kinderen en kleinkinderen, en van die dingen. Hij was een goede en zorgzame vader en vooral een fantastische grootvader. Zo spijtig dat hij maar drie van zijn zes kleinkinderen gekend heeft. En dat de jongere kleinkinderen hém alleen maar uit verhalen kennen.
Ik zie wel wat van mijn vader in mijn zoon. Dat felle als het om onrecht gaat, het (biologisch) tuinieren, het eeuwig en altijd verstrooid zijn ook. Zo is mijn vader toch nog een klein beetje onder ons.