Zee
30 dec 2007, 19:00
Ik had weer de dringende behoefte om de zee nog eens te zien, dus zijn we vanmiddag naar Domburg gereden. Een strakblauwe lucht en een lekker winterzonnetje waren ons deel. Heerlijk! De zee was vrij ruw en het was koud op het strand, daarom maar een wandeling in de duinen gemaakt. Ik kan er weer even tegen.
Poes 2
29 dec 2007, 13:59
Het brokjes eten lukte gisteren en vandaag wonderwel goed. Ook Zino eet ervan mee, want twee verschillende maaltijden, daar doen we niet aan.
Het pilletje lukte iets minder goed. Gisteren al een eerste poging gedaan: haar lijfje in klemhouding tussen Maurice zijn knieën, ik haar voorpoten vastgehouden want voor je ’t weet heb je een krauw vast, dan bek opengesperd, pilletje erin gegooid en over haar keel gewreven zodat ze wel moest slikken. Haha! Dat dachten we maar. Na 2 minuten werd het pilletje netjes terug uitgespuwd. De tweede poging resulteerde in een flinke krab in Maurice zijn hand, heel veel geblaas en een pilletje dat terugkwam.
Vandaag weer twee tevergeefs twee pogingen ondernomen. Eerste poging handmatig, tweede poging met een soort schiettuig waarbij het pilletje in de bek wordt geschoten. Als ze dat ding nog maar ziet bovenkomen wordt ze al bijna gek.
Ik denk dat de pogingen voorlopig gestaakt worden. Niet dat we snelle opgevers zijn, maar dit hebben we al zo dikwijls geprobeerd zonder succes dat wíj er een beetje moedeloos van worden.
Het pilletje lukte iets minder goed. Gisteren al een eerste poging gedaan: haar lijfje in klemhouding tussen Maurice zijn knieën, ik haar voorpoten vastgehouden want voor je ’t weet heb je een krauw vast, dan bek opengesperd, pilletje erin gegooid en over haar keel gewreven zodat ze wel moest slikken. Haha! Dat dachten we maar. Na 2 minuten werd het pilletje netjes terug uitgespuwd. De tweede poging resulteerde in een flinke krab in Maurice zijn hand, heel veel geblaas en een pilletje dat terugkwam.
Vandaag weer twee tevergeefs twee pogingen ondernomen. Eerste poging handmatig, tweede poging met een soort schiettuig waarbij het pilletje in de bek wordt geschoten. Als ze dat ding nog maar ziet bovenkomen wordt ze al bijna gek.
Ik denk dat de pogingen voorlopig gestaakt worden. Niet dat we snelle opgevers zijn, maar dit hebben we al zo dikwijls geprobeerd zonder succes dat wíj er een beetje moedeloos van worden.
Poes
28 dec 2007, 10:16
Onze Mop is ziek. Op een paar weken tijd is ze van meer dan 5 kilo teruggevallen naar 3,1 kilo. Ze komt vrijwel niet meer buiten en meer dan een dun piepje komt er niet meer uit. Vroeger had het beest een hele zetel nodig als ze zich neervleide, nu ligt daar zo’n klein scharminkeltje op één vierde van de plaats. Bloed- en urineonderzoek hebben uitgewezen dat ons ouwetje (14,5) een nieraandoening heeft waar eigenlijk niks aan gedaan kan worden. Behalve vanaf nu uitsluitend ondersteunende dieetvoeding (dure brokjes van Eukanuba) en een pilletje iedere dag om haar hart te ontlasten. Nu zijn onze katten echte blikvoerkatten (kuipjes Sheba als ze zouden mogen kiezen, maar Whiskas is meestal ook goed), dus overstappen van blik naar brokjes … als dat maar goed gaat. We hebben ongeveer hetzelfde namelijk al eens voorgehad met onze andere poes. Die had een of andere allergie en mocht toen ook alleen speciale brokjes eten. Twee dagen ging dat goed. Toen ontdekte hij dat er bij de buren ook altijd wel wat eten te vinden was en ging hij daar aanschuiven. Op den duur kwam hij zelfs niet meer naar huis! Tja, daar sta je dan met je dieet. Dus we gaan het nu weer gewoon proberen en er ons verder niet te druk over maken als het niet lukt.
Winter
21 dec 2007, 12:52
Vannacht hebben we toch een kleine winterprik gekregen. Héél mooi is het nu waar ik woon.
Vakantie
21 dec 2007, 09:10
De volgende twee weken heeft het Kind vakantie. Dat betekent twee weken geen wekker om tien over vijf. Twee hele weken! Een heerlijk vooruitzicht voor mij. Nu heb ik eigenlijk als je ’t fijn nagaat met zíjn wekker niks te maken. Alleen is het zo dat ík er wakker van word en hij niet.
Kerst
16 dec 2007, 13:43
Gisteren onverwacht naar Brugge geweest. Prettig, maar vreselijk druk nu met de kerstmarkt. Ook nog even in de Käthe Wohlfahrt winkel binnengeweest. Ik heb mij bedwongen en heb niks gekocht. Ik had wel mooie versiersels gezien, maar aan 8,95 euro per stuk vond ik lichtelijk overdreven. In plaats daarvan heb ik dan maar een foto gemaakt …
Werk
12 dec 2007, 18:59
Vandaag mijn eerste opdracht bij een nieuwe opdrachtgever. Meteen een volledige dag wat ik niet meer gewend ben, en waar ik zeker geen gewoonte van wil maken. In combinatie met een nieuwe manier van werken (en denken) was dit echt wel een doodvermoeiende dag. Ik ben tenslotte ook geen 25 meer.
Verbouwing fase 3
8 dec 2007, 09:28
We hebben de knoop doorgehakt en besloten om toch nieuw parket te laten leggen in de living. Maurice was eigenlijk van plan het bestaande parket opnieuw op te schuren, maar er beginnen diepe putjes in te komen en vooral aan de haard en aan de deuren wordt het erg lelijk.
Dus gaan we zo meteen even wat parquetteurs langs om ons waarschijnlijk weer een bult te schrikken van de prijs.
En daarbij stopt het niet, want na 31 jaar huwelijk zijn we heel erg toe aan een nieuwe eetkamer. De onze ziet er nog prima uit, maar ik ben er al zo’n jaartje of tien op uitgekeken. Altijd was er wel iets dat voorrang had. Ook nu weer dus, maar nu zet ik wel door.
Dus gaan we zo meteen even wat parquetteurs langs om ons waarschijnlijk weer een bult te schrikken van de prijs.
En daarbij stopt het niet, want na 31 jaar huwelijk zijn we heel erg toe aan een nieuwe eetkamer. De onze ziet er nog prima uit, maar ik ben er al zo’n jaartje of tien op uitgekeken. Altijd was er wel iets dat voorrang had. Ook nu weer dus, maar nu zet ik wel door.
Google Earth
2 dec 2007, 15:15
Ik heb even met Google Earth gespeeld (ipv te strijken). Erg leuk om te zien waar mijn overzeese vrienden wonen, de plekjes te zoeken waar we met vakantie zijn geweest. En ook handig om jullie te laten zien waarom ik zo van uitgestrekte landschappen houd (polder en zee). Ons huis ligt links boven in de bocht, en in de wijde omgeving zie je niets anders dan bos, bos, bos … zo ver het oog reikt.
Lezen
1 dec 2007, 14:00
Ik ben na weken wachten eindelijk aan het boek “de Vliegeraar” van Khaled Hosseini geraakt. Mijn vriendinnen waren stuk voor stuk van mening dat dit het beste boek was dat zij in jaren hadden gelezen. De bib bij ons heeft er vijf exemplaren van maar de wachtlijst was erg lang. De baliemedewerkster zei me nog “U kan het niet verlengen, want er zijn nog vele wachtenden na u. Maar dat zal geen probleem zijn want het boek leest als een trein”.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik toch wat teleurgesteld ben. Ik ben nu 103 bladzijden ver en het begint langzaam op gang te komen en er zit dus absoluut geen vaart in. Moest ik de achterflap niet hebben gelezen dan had ik het boek al lang ongelezen weer terug weggebracht. Maar het verhaal op zich spreekt wel aan. Ik hoop dat het vanaf nu gaat “lezen als een trein”.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik toch wat teleurgesteld ben. Ik ben nu 103 bladzijden ver en het begint langzaam op gang te komen en er zit dus absoluut geen vaart in. Moest ik de achterflap niet hebben gelezen dan had ik het boek al lang ongelezen weer terug weggebracht. Maar het verhaal op zich spreekt wel aan. Ik hoop dat het vanaf nu gaat “lezen als een trein”.
Dilemma
29 nov 2007, 14:35
Man heeft volgende maand alweer twee weken verlof. Hij is zijn opgespaarde uren aan het wegwerken. Met het slechte weer hier wil hij nog wel ergens wat zon meepikken. En wat ik ervan dacht om nog eens naar Egypte te gaan …
Eerlijk gezegd zegt het me helemaal niks. Alweer naar Egypte! Ik heb het daar echt wel gezien ondertussen en ik ben momenteel veel te rusteloos om een week aan ’t strand te liggen met een boek terwijl hij gaat duiken. Florida dan, met de lage dollar is dit hét moment. Pfffft, ik heb helemaal niks met Amerika en al zeker niet met Florida. Trouwens, het is veel te kort dag om nu nog een visum te regelen.
Voor mezelf weet ik het heel duidelijk: ik zou liever gewoon thuis blijven. Maar dat vind ik dan weer zo spijtig voor hem. Moeilijk hoor!
Eerlijk gezegd zegt het me helemaal niks. Alweer naar Egypte! Ik heb het daar echt wel gezien ondertussen en ik ben momenteel veel te rusteloos om een week aan ’t strand te liggen met een boek terwijl hij gaat duiken. Florida dan, met de lage dollar is dit hét moment. Pfffft, ik heb helemaal niks met Amerika en al zeker niet met Florida. Trouwens, het is veel te kort dag om nu nog een visum te regelen.
Voor mezelf weet ik het heel duidelijk: ik zou liever gewoon thuis blijven. Maar dat vind ik dan weer zo spijtig voor hem. Moeilijk hoor!
Blonder dan blond
26 nov 2007, 20:33
Vanmiddag weer 3 uren en 20 minuten bij de kapper gezeten voor een opknapbeurt. Ik ben nu blonder dan blond (platina). Ben wel benieuwd hoe het er in daglicht uitziet. Ik heb ook een iets andere coupe deze keer, wat korter vooraan. Wordt wel wennen!
Weekend
24 nov 2007, 09:58
Mijn zus en schoonbroer komen voor een weekendje over. Ik heb hen laatst gezien op een familiefeest in september, maar toen niet echt de gelegenheid gehad uitgebreid te kletsen. Dat gaan we dus dit weekend inhalen. Ik heb hen (en mijn moeder uiteraard) alvast uitgenodigd om bij ons te komen eten vanavond, en morgenmiddag gaan we gezamenlijk naar een kaasmaaltijd die wordt georganiseerd voor het goede doel. We zullen dus tijd genoeg hebben om bij te kletsen.
En nu ga ik inkopen doen voor het eten vanavond, waaronder enkele verzoeknummers.
En nu ga ik inkopen doen voor het eten vanavond, waaronder enkele verzoeknummers.
Helpdesk
20 nov 2007, 23:30
Beste helpdesk,
Een aantal jaren geleden ben ik van versie Verloofde 7.0 overgestapt naar Vrouw 1.0 en ik heb opgemerkt dat het programma een applicatie heeft geïnstalleerd, genaamd Baby 1.0, die heel veel ruimte inneemt op de harde schijf.
Deze applicatie wordt niet vernoemd in de gebruikers-handleiding van Vrouw 1.0.
Bovendien installeert Vrouw 1.0 zichzelf in alle andere programma’s en start zichzelf op zodra ik willekeurig eender welk ander programma open. Op deze wijze saboteert het de correcte uitvoering van andere programma’s.
Sommige programma’s zoals HeleNachtFeesten 2.5, AvondjeKroegMetVrienden 10.9 en VoetbalOpDeBuis 16.4 werken zelfs helemaal niet meer! Daarbij komt nog dat een bepaald achtergrondprogramma (een virus?) zichzelf auto-installeert waardoor Schoonmoeder 1.0 opstart, het hele systeem vastloopt en Vrouw 1.0 ineens raar gaat doen. Het lukt niet om dit programma te de-installeren en dat is bijzonder ergerlijk, vooral als ik het programma ZondagochtendVrijen 3.0 wil uitvoeren.
Het lijkt er zelfs op dat sommige onderdelen hiervan permanente bugs vertonen. Bijvoorbeeld het commando C:VrijenOpZaterdagavond.exe activeert ineens niet meer.
Ik overweeg om weer gebruik te gaan maken van Verloofde 7.0, maar de desinstallatie van Vrouw 1.0 lijkt buitengewoon ingewikkeld en ik kan niet inschatten welke gevolgen dat zou kunnen hebben voor andere programma’s zoals Baby 1.0 die, ik moet het toegeven, mij toch zeer bevalt. Kunt u mij helpen?
Een ontmoedigde gebruiker
ANTWOORD:
Geachte gebruiker,
Uw klacht komt regelmatig voor bij onze gebruikers en heeft meestal een perceptiefout als grondslag. Vele gebruikers gaan over van Verloofde X.0 op Vrouw 1.0 met het verkeerde idee dat Vrouw 1.0 slechts een ontspannings- en utility-programma is.
Vrouw 1.0 is daarentegen meer dan dat: het is een compleet Operating System, gecreëerd om al uw toepassingen te beheren en te controleren. Het is vrijwel onmogelijk om Vrouw 1.0 te desinstalleren en te downgraden naar Verloofde 7.0 want Verloofde 7.0 zal zich dan precies zo gedragen als Vrouw 1.0, hetgeen inhoudt dat het niet veel uitmaakt.
Hetzelfde doet zich voor bij Schoonmoeder X.0. Deze programma’s, van een oudere generatie, zijn afgeleid van Vrouw 1.0 en er doen zich vaak compatibiliteitsproblemen bij voor. Deze toepassingen zijn slecht bestand tegen de moderne virussen, zullen al snel aangetast worden en vervolgens vanzelf verdwijnen.
Sommige gebruikers proberen de hele harde schijf opnieuw te formatteren om vervolgens VerloofdePlus of Vrouw 2.0 te installeren, maar dat kan grote complicaties hebben (zie gebruikershandleiding de paragrafen: Alimentatie en Co-ouderschap).
Belangrijk: indien u Verloofde 8.0 installeert, ga dan vervolgens niet onmiddellijk over op Vrouw 2.0 want de compatibiliteitsproblemen die zullen ontstaan, zullen complexer zijn dan met Vrouw 1.0.
De versies Vrouw 3.0 en Vrouw 4.0 tenslotte, zijn voor gevorderden en gespecialiseerde gebruikers, bovendien zeer duur en niet aan te raden voor normale gebruikers.
Mocht het u met geen enkel van deze systemen lukken, dan raden wij aan om Vrijgezel 1.0 of Trio 5.3 te proberen.
Maar eerder nog adviseren wij u gebruik te blijven maken van Vrouw 1.0 en er voorzichtig mee om te springen. Ik persoonlijk maak al jaren succesvol gebruik van Vrouw 1.0 en kan u uit ervaring aanraden de hoofdstukken Frequently Asked Questions en Veelgemaakte Fouten te raadplegen.
Vrouw 1.0 is een zeer gevoelig programma en gaat onmiddellijk over op veilige modus bij fouten. Dat houdt in dat u zeer behoedzaam met het programma dient te werken, gegeven het feit dat bij Vrouw 1.0 van iedere fout die zich voordoet, willekeurig welke, de oorzaak onvermijdelijk bij u ligt.
De oplossing ligt meestal bij het gebruik van het commando C: Sorry.exe zodra zich een onregelmatigheid voordoet.
Probeer het gebruik van escape te vermijden, evenals backspace, want hierna zult u het paardenmiddel C: Sorry.exeBloemenAll moeten gebruiken om het programma weer te laten functioneren. En – zoals u weet – moet u dit niet te vaak doen.
Vrouw 1.0 is een interessant programma, maar kan grote uitgaven met zich meebrengen bij onjuist gebruik. Ik raad u dan ook aan om de uitbreidingsets aan te schaffen: Bloemen 5.0, Sieraden 2.3 ofwel WeekendCenterParks 3.2.
U kunt hiervoor tevens gebruik maken van JaSchat 14.7 of JeHebtGelijkLieverd 8.0. U kunt deze programma’s downloaden van het internet en hun resultaten zijn redelijk tot goed.
Let op!
Installeer nooit VanavondKomenMijnVrienden 4.6, SekretaresseInMinirokje 3.3 of Vriendin 1.1! Deze programma’s werken niet in de Vrouw 1.0-omgeving en kunnen onherstelbare schade veroorzaken aan uw systeem.
Om C:VrijenOpZaterdagavond.exe te laten werken, dient u eerst andere commando’s zoals C: HaarDronkenVoeren.exe of C: DiamantenHalssnoer.exe uit te voeren.
Nog vragen?
Bel met: 0900-WaarBenIkAanBegonnen (1,50 Euro/min)
Veel succes namens de helpdesk!
Woord
14 nov 2007, 08:39
Ik kan er niet goed tegen dat mensen niet van hun woord zijn. Vanmorgen acht uur zou de schrijnwerker komen. We hadden nog wat kastwerk besteld dat hij op maat zou maken en komen afwerken en plaatsen vandaag. Acht uur was de afspraak.
Acht uur is gewoonlijk het uur dat ik uit mijn bed kom, dus vandaag een uur vroeger om zeker klaar te zijn. We zijn nu bijna kwart voor negen en ik heb nog niemand gezien.
Als er nu nog eens iemand hier moet zijn om iets in huis te doen, dan zeg ik gewoon dat ze vóór negen uur niet welkom zijn.
Acht uur is gewoonlijk het uur dat ik uit mijn bed kom, dus vandaag een uur vroeger om zeker klaar te zijn. We zijn nu bijna kwart voor negen en ik heb nog niemand gezien.
Als er nu nog eens iemand hier moet zijn om iets in huis te doen, dan zeg ik gewoon dat ze vóór negen uur niet welkom zijn.
Update 9u10: hij is er! Had in de schrijnwerkerij nog wat voorbereidend werk gedaan, zodat hij dat hier al niet meer hoefde te doen.
Vrije dag
12 nov 2007, 13:49
Gisteren, 11 november, was het een feestdag (Wapenstilstand). Omdat die op een zondag viel hebben mijn mannen vandaag een dag vrij. Ik heb mezelf dan ook maar op een vrije dag getrakteerd. Ik werken terwijl zij moederziel alleen thuis zitten, dat kon ik toch niet maken?
Mop
11 nov 2007, 00:36
’s Morgens vroeg komen twee werkmannen van Belgacom de straat ingereden en beginnen te graven. Nadien wordt de gegraven sleuf weer dicht gegooid. Dit gaat zo de hele dag door. Vooraleer ze ’s avonds vertrekken komt een buurtbewoner bij die mannen en vraagt hen wat ze nu eigenlijk de hele dag gedaan hebben.
“Wel”, zeggen die mannen, “wij hebben draadloos internet gelegd.”
“Wel”, zeggen die mannen, “wij hebben draadloos internet gelegd.”
Restaurantweek Antwerpen
8 nov 2007, 07:40
Gisteren was het dan zo ver: je kon gaan inschrijven voor de restaurantweek in Antwerpen. Eten in mooie restaurants aan een meer dan schappelijke prijs dus. Nu wilde ik altijd al wel eens een keertje bij Le Dôme gaan eten, maar ik wil het geld er niet aan geven. Deze stond ook tussen de deelnemers, dus ik dacht ‘okee, da’s het moment’. Ja, daaaaag … niks meer vrij bij Le Dôme, op geen enkele van de 8 middagen en avonden. Nog even wat verder gezocht en ook Pazzo en Het Pomphuis waren al helemaal uitverkocht.
Later las ik ergens dat American Express kaarthouders al vanaf maandag konden reserveren. Vandaar natuurlijk dat het beste er al uit was. Ik heb dan maar gereserveerd bij Restaurant Lux op ’t Eilandje. We zien wel wat het wordt.
Later las ik ergens dat American Express kaarthouders al vanaf maandag konden reserveren. Vandaar natuurlijk dat het beste er al uit was. Ik heb dan maar gereserveerd bij Restaurant Lux op ’t Eilandje. We zien wel wat het wordt.
Eten
7 nov 2007, 16:22
Ik heb nogal wat eetafspraken lopen de komende weken. Zaterdagmiddag met vriendinnen ergens in Middelburg, zaterdagvond met een andere vriendin en ons beider moeders in Brasschaat, dinsdag een businesslunch en op 15 november start de Week van de Smaak. Daarenboven vind ik vanmiddag een mailtje in mijn inbox dat ik een etentje voor twee gewonnen heb in een restaurant hier in de buurt. Prijs op te nemen vóór 15 november. Gelukkig heeft echtgenoot vrijdag vrij, dus doen we vrijdagmiddag even tussendoor een lunchje.
De weegschaal kan ik beter bij het groot huisvuil zetten.
De weegschaal kan ik beter bij het groot huisvuil zetten.
Vrijdag
2 nov 2007, 18:37
Vanmiddag met het Kind gaan shoppen. Nu vriendin van het toneel verdwenen is, wordt moeders weer opgevorderd om mee te gaan zoeken naar broeken, hemden, pulls, schoenen en meer van dat moois. Al voel ik me vereerd dat hij míj meevraagt, toch ben ik weer blij dat de klus voorlopig geklaard is want een makkelijke shopper is mijn zoon zeker niet. Hij verwacht namelijk al van in de eerste winkel geslaagd te zijn en dat is niet zo, dat is nooit zo, net omdat hij zo moeilijk is met kleren kopen. Te donker, te licht, te smal, te breed, … het is altijd wel iets. En áls hij dan eindelijk iets ziet naar zijn zin dan is zijn maat eruit. Pffff … heel vermoeiend zijn die middagen met hem en ze eindigen altijd in irritatie. Gelukkig is het ook gauw weer over en zijn we, eens we met een cappuccino tegenover mekaar zitten, weer de beste vriendjes.
Lieveheersbeestje
29 okt 2007, 20:06
Al sinds onze verbouwing in september huist er een lieveheersbeestje in onze badkamer. Gewoonlijk zit het ergens op het plafond en ik ben er ondertussen zo aan gehecht geraakt dat ik iedere keer even naar boven kijk als ik in de badkamer kom.
Van de week stond ik onder de douche en net toen ik me wilde gaan inzepen zag ik het beestje tussen mijn voeten liggen, op zijn rug, pootjes omhoog en heftig bewegend om zich terug om te draaien terwijl het water over hem heen stroomde. Net voor het in de afvoer verdween kreeg ik het te pakken. Ik uit de douche met het beest in mijn hand en het op een handdoek gezet. Daarna heb ik heel zachtjes met een papieren zakdoekje zijn frêle schildje drooggewreven en het diertje op de vensterbank gezet, meer dood dan levend dacht ik. Mijn gezinsleden twijfelen sindsdien ernstig aan mijn verstandelijke vermogens. Maar het lieveheersbeestje zit ondertussen wél terug op zijn vaste plekje op het plafond!
Van de week stond ik onder de douche en net toen ik me wilde gaan inzepen zag ik het beestje tussen mijn voeten liggen, op zijn rug, pootjes omhoog en heftig bewegend om zich terug om te draaien terwijl het water over hem heen stroomde. Net voor het in de afvoer verdween kreeg ik het te pakken. Ik uit de douche met het beest in mijn hand en het op een handdoek gezet. Daarna heb ik heel zachtjes met een papieren zakdoekje zijn frêle schildje drooggewreven en het diertje op de vensterbank gezet, meer dood dan levend dacht ik. Mijn gezinsleden twijfelen sindsdien ernstig aan mijn verstandelijke vermogens. Maar het lieveheersbeestje zit ondertussen wél terug op zijn vaste plekje op het plafond!
Volle maan
28 okt 2007, 09:59
Het is weer zover, we zitten weer in volle-maan-periode. Ik merkte het de afgelopen nachten. Vannacht ben ik er om kwart over vier nog even uit geweest. Ik wilde nog achter mijn PC kruipen maar vond het toch nog wat te vroeg. Terug mijn bed in en dan ben ik blijkbaar toch nog gecrasht want toen ik wakker werd was het 8u40 (nieuwe tijd!). Ik ben dus zo fris als een hoentje vandaag.
Herfst
27 okt 2007, 12:43
De herfst is niet alleen in onze tuin neergestreken, maar ook op ons terras. De blaadjes van de wilde wingerd – die op de scheidingsmuur met de buren klimt – gaan stilaan naar hun mooiste kleurschakeringen. Het vliegt en dwarrelt dat het een lieve lust is.
Vlaai
21 okt 2007, 10:53
Iemand zin in een stuk vlaai? Kom maar langs dan, want wij zitten hier zo meteen met twee Limburgse vlaaien waar we geen blijf mee weten.
Man was zo lief geweest om bij de kids van de buren vlaai te bestellen om hun jeugdbeweging te steunen. Twee vlaaien dan nog wel! ‘In een vlaag van honger waarschijnlijk‘ antwoordde hij toen ik hem streng toesprak en hem vroeg waarom dan wel TWEE vlaaien?!
Eigenlijk had ik die vraag niet moeten stellen, want ik ken het antwoord wel … hij is zo’n ongelofelijke snoeper en dan is het wel heel moeilijk om te kiezen tussen kriekenvlaai, appelvlaai, pruimenvlaai, abrikozenvlaai, rijstvlaai, …
Man was zo lief geweest om bij de kids van de buren vlaai te bestellen om hun jeugdbeweging te steunen. Twee vlaaien dan nog wel! ‘In een vlaag van honger waarschijnlijk‘ antwoordde hij toen ik hem streng toesprak en hem vroeg waarom dan wel TWEE vlaaien?!
Eigenlijk had ik die vraag niet moeten stellen, want ik ken het antwoord wel … hij is zo’n ongelofelijke snoeper en dan is het wel heel moeilijk om te kiezen tussen kriekenvlaai, appelvlaai, pruimenvlaai, abrikozenvlaai, rijstvlaai, …
Stad
20 okt 2007, 17:42
De stad in geweest vandaag. Het was prachtig weer, maar best wel koud. Open rijden was er dus niet bij, hoewel we er onderweg toch verschillende tegenkwamen met de kap omlaag.
Op het allochtonenmarktje gaan zoeken naar mijn Franse kaasman, maar hij stond er nog niet. Geen reblochon dus, en bijgevolg ook geen tartiflette vanavond.
Wel hele mooie zwarte laarzen gekocht! Nu nog gaan zoeken naar een mooie rok. Rokken zijn niet echt mijn ding (ik ben een broekenmens), maar het zou doodjammer zijn voor de laarzen als ik ze altijd zou verstoppen onder een broek. Een nieuwe missie voor volgende week dus …
Op het allochtonenmarktje gaan zoeken naar mijn Franse kaasman, maar hij stond er nog niet. Geen reblochon dus, en bijgevolg ook geen tartiflette vanavond.
Wel hele mooie zwarte laarzen gekocht! Nu nog gaan zoeken naar een mooie rok. Rokken zijn niet echt mijn ding (ik ben een broekenmens), maar het zou doodjammer zijn voor de laarzen als ik ze altijd zou verstoppen onder een broek. Een nieuwe missie voor volgende week dus …
Moppie
4 okt 2007, 18:42
Vanmiddag in Bergen op Zoom op de herenafdeling van een kledingzaak stond mijn man wat te passen. In het hokje naast hem stond een andere man (lijkt me logisch, op een herenafdeling). De te passen kleren werden hem aangedragen door zijn vriend/man. Zo denken wij tenminste, want je noemt toch niet de eerste de beste kameraad “moppie” naar mijn gevoel. Nu ja, het was moppievoor en moppie na. “Moppie, ik heb hier een leuk shirt met paarse en lichtblauwe streepjes. Is dat wat denk je?” “Die beige broek, past die moppie?” Op den duur waren wij natuurlijk razend nieuwsgierig naar hoe moppie er uit zag. Dus ik nog wat voor mijn man aangehaald en even gewacht tot moppie uit het pashok kwam. Was dat schrikken! Moppie was voor mijn gevoel meer mop. Zeker 1m95 groot en rond de 100 kilo. Minimaal. Terwijl de andere man een nogal iele figuur was, mager en niet te groot. Ben nog altijd heel benieuwd wat zijn koosnaampje dan wel mag zijn.
Stom, stom, stom
28 sep 2007, 20:16
Een dag of tien geleden hadden we een kastje gekocht bij Ikea. Thuis gekomen doet mijn man de verpakking er af en zegt me ‘da’s een blauwe deur, we hebben zeker een van ’t verkeerde schab genomen’. Deur terug netjes ingepakt dus om te gaan omwisselen. Wij vandaag terug naar Ikea (in Breda, dus niet echt bij de deur), een kwartier gewacht bij de balie aan de klantendienst, ons ‘probleem’ uitgelegd en toen zegde de bediende zonder de deur gezien te hebben ‘oh, maar da’s helemaal geen blauwe deur hoor, dat is een beschermfolie die daarrond zit’. Deur voor alle zekerheid toch maar uitgepakt en … ja hoor … blauwe folie! Ik kon wel door de grond gaan. Zo vreselijk stom!
Morgen
25 sep 2007, 23:15
Ik zie als een berg op tegen de dag van morgen. Morgen wordt mijn nicht begraven. Zeven jaar heeft ze een ongelijke strijd gestreden en verloren. Het einde heeft niet alleen haar leven maar ook haar lijden overgenomen. Een kleine troost.
Badkamer update
21 sep 2007, 23:56
Bijna klaar is onze nieuwe badkamer. Ik ben eigenlijk de enige die nog werk heeft, de deur schilderen. Bah! Voor de rest wachten we nog op de levering van een kastje en de plaatsing van de spiegel. De opmeting is vandaag gebeurd, nog minstens een week geduld dus.
Mooie oneliner
20 sep 2007, 12:05
Beter gekwetst door de waarheid dan getroost door een leugen …
Geslaagd
12 sep 2007, 17:11
Het kriebelde vanmiddag. Ik moest en zou wat nieuws om aan te trekken. Nu moeten we vrijdagavond naar een feestje, dus ik had ook gewoon dringend wat nodig.
En ik ben goed geslaagd! Laarsjes had ik twee weken geleden al gekocht, een nieuwe tas ook. Vanmiddag een mooie zwarte broek gevonden en een crèmekleurige bloes met veel frutsels. Ik ben niet zo’n frutseltype maar deze vond ik wel wat hebben. Nu maar hopen dat het vrijdag geen dertig graden wordt, want dan moet ik terug in de zomerspullen gaan duiken.
En ik ben goed geslaagd! Laarsjes had ik twee weken geleden al gekocht, een nieuwe tas ook. Vanmiddag een mooie zwarte broek gevonden en een crèmekleurige bloes met veel frutsels. Ik ben niet zo’n frutseltype maar deze vond ik wel wat hebben. Nu maar hopen dat het vrijdag geen dertig graden wordt, want dan moet ik terug in de zomerspullen gaan duiken.
Nog eens een blonde
10 sep 2007, 13:50
Gesprek tussen twee blondjes:
“Ik heb gisteren een zwangerschapstest gedaan”, zegt de ene.
De andere vraagt verwonderd: “En, waren het moeilijke vragen?”
“Ik heb gisteren een zwangerschapstest gedaan”, zegt de ene.
De andere vraagt verwonderd: “En, waren het moeilijke vragen?”
Schoonmaakazijn
8 sep 2007, 12:16
Ik heb de ontdekking van mijn leven gedaan: Schoonmaakazijn!
Het kwam zo … het toilet in onze badkamer behoefde een nieuwe zitting. Het is een speciaal design toilet dat er nog prima uitziet, alleen aan de onderkant van de zitting zat wat kalk die ik niet weg kreeg.
Goed, offerte gevraagd voor een nieuwe zitting. 82 euro zonder BTW maar liefst! Dat heb je met een speciaal toilet, die bril is natuurlijk ook speciaal.
Goed, om een lang verhaal kort te maken. Ik terug schrobben met Cif en wat weet ik nog allemaal. Tot onze aannemer zegde ‘mijn vrouw gebruikt nogal eens schoonmaakazijn’. Nooit van schoonmaakazijn gehoord overigens. Schijnt iets typisch Hollands te zijn. Maar wat een super product zeg! Mijn WC-bril ziet eruit als nieuw ; ondertussen zien ook al mijn chromen kranen eruit als nieuw. Wat een ontdekking!
Het kwam zo … het toilet in onze badkamer behoefde een nieuwe zitting. Het is een speciaal design toilet dat er nog prima uitziet, alleen aan de onderkant van de zitting zat wat kalk die ik niet weg kreeg.
Goed, offerte gevraagd voor een nieuwe zitting. 82 euro zonder BTW maar liefst! Dat heb je met een speciaal toilet, die bril is natuurlijk ook speciaal.
Goed, om een lang verhaal kort te maken. Ik terug schrobben met Cif en wat weet ik nog allemaal. Tot onze aannemer zegde ‘mijn vrouw gebruikt nogal eens schoonmaakazijn’. Nooit van schoonmaakazijn gehoord overigens. Schijnt iets typisch Hollands te zijn. Maar wat een super product zeg! Mijn WC-bril ziet eruit als nieuw ; ondertussen zien ook al mijn chromen kranen eruit als nieuw. Wat een ontdekking!
Badkamer update 2
3 sep 2007, 20:47
In plaats van verder op te bouwen moet er morgen terug afgebroken worden. Ik miszag wat aan mijn eigen ontwerp. De grootte en het model van de door mij voorziene spiegel is niet in evenwicht met de rest van de muur. Op papier zie je de verhoudingen niet zo goed, in het echt wel. Ik had het zaterdag al in de gaten maar toen dacht ik nog, ach, het zal zo erg niet zijn. Toen ik dan vanmiddag weer ging kijken (in ’t weekend mochten/konden we er niet in omdat alles moest drogen) was die open ruimte waar de spiegel moet komen het eerste waar mijn oog op viel en toen wist ik ook dat ik het zo niet wilde. Een stuk van de betegeling zal dus weer moeten worden afgebroken, de bestelde spiegel moet worden geannuleerd (als het nog kan) en een nieuwe besteld. Op die manier blijven we wel aan de gang. Ik durf morgen de aannemer niet onder ogen komen. Die man vermoordt me …
Badkamer update
2 sep 2007, 10:16
De werken vorderen gestaag.
De muurtegels zijn geplaatst en gevoegd.
De vloertegels zijn geplaatst en worden maandag gevoegd.
Het valse plafond zit erin en wordt (hopelijk) woensdag geverfd.
De muurtegels zijn geplaatst en gevoegd.
De vloertegels zijn geplaatst en worden maandag gevoegd.
Het valse plafond zit erin en wordt (hopelijk) woensdag geverfd.
Maandag wordt de vloer gevoegd, de nieuwe deur en de omkasting geplaatst (moet nadien ook nog geverfd), en hopelijk ook de douche.
Dinsdag dan de laatste loodjes: radiator en toilet plaatsen (lavabo is nog in bestelling), inbouwspotjes in het plafond monteren en alles aansluiten wat elektriciteit, waterleiding en afvoer betreft.
Woensdag dan plafond en deur + omkasting verven.
De spiegel wordt nog even op maat gemaakt en wordt vrijdag geleverd en geplaatst.
Ik kan nu al zien dat het heel erg mooi gaat worden.
Volle maan
28 aug 2007, 11:54
Ik heb weer drie nachten vreselijk slecht geslapen. Volle maan dus! Vroeger geloofde ik er niet echt in, dacht dat het tussen mijn oren zat. Maar het is echt iedere keer raak. Heel vervelend, want concentreren op mijn werk is dan heel moeilijk. Daarom heb ik mezelf vandaag maar een dagje vrij gegeven en werd ik vanmorgen al direct gepromoveerd tot boodschaphulpje voor de aannemer. Leuker dan in een duf kantoor te zitten.
Wachten duurt soms lang …
27 aug 2007, 07:52
Onze aannemer zou ten laatste om 7u30 bij ons zijn vanmorgen. Al zwanzend zei hij vrijdag toen hij vertrok nog “zie maar dat ge uit uw bed zijt”. Nu, ik ben eruit, zit hier gewassen en gestreken op meneer te wachten. Nu kan het mij niet schelen dat hij een uur later komt, MAAR ONZE BADKAMER MOET WEL AF GERAKEN, en liefst voor het einde van de week. Al zal dat – vrees ik – een illusie zijn.
Luxe infrastructuur
19 aug 2007, 16:40
Als het Kind wat in zijn hoofd heeft, dan heeft hij het nergens anders. Dat is vandaag maar weer gebleken.
Thuisgekomen van zijn weekend kamperen wilde hij graag douchen. Begrijpelijk, maar het kan niet meer want onze badkamer is al half gesloopt. ‘Oh’, zegt hij ‘dan fabrikeer ik even een douche in het fietsenhok’. Ik nog geprobeerd hem tegen te houden ‘wacht even tot papa er is’ want ik ken mijn zoon …
Een goed half uur later stond meneer onder zijn nieuwe douche-infrastructuur. Waar een oud schab, een oude deur en een een tuinslang al niet goed voor zijn! Nu gaat hij het geheel aansluiten op de keukenkraan zodat we vanaf morgen zelfs met warm water kunnen douchen. Wat een weelde!
Thuisgekomen van zijn weekend kamperen wilde hij graag douchen. Begrijpelijk, maar het kan niet meer want onze badkamer is al half gesloopt. ‘Oh’, zegt hij ‘dan fabrikeer ik even een douche in het fietsenhok’. Ik nog geprobeerd hem tegen te houden ‘wacht even tot papa er is’ want ik ken mijn zoon …
Een goed half uur later stond meneer onder zijn nieuwe douche-infrastructuur. Waar een oud schab, een oude deur en een een tuinslang al niet goed voor zijn! Nu gaat hij het geheel aansluiten op de keukenkraan zodat we vanaf morgen zelfs met warm water kunnen douchen. Wat een weelde!
Badkamer
17 aug 2007, 21:27
Volgende week maandag begint de aannemer aan onze badkamer. En wij staan eigenlijk nog nergens want we hebben onlangs pas besloten dat alles gesloopt moest worden en dat we alles nieuw wilden. De elektrische radiator is besteld, en dat was het dan. We hebben dus vandaag de hele dag rondgereden op zoek naar douchecabine, lavabo, kranen, enz. Daarbij hebben we ons niet gerealiseerd dat al die dingen alleen op bestelling te verkrijgen zijn. De lavabo (een prachtige design lavabo van Laufen) die we uiteindelijk gekozen hebben heeft een levertijd van zes weken ; de douche (Sigma Milano) normaal gezien drie weken maar ze zouden hun best doen hem eind augustus nog te leveren.
Nu heeft de aannemer nog wel wat ander werk: deur uitbreken en verplaatsen, leidingen en afvoeren verplaatsen, de houten vloer verstevigen en betegelen, wanden bepleisteren en betegelen. Ik hoop dat hij over twee weken mijn huis uit is en dat we tegen die tijd een prachtige badkamer rijker zijn.
Morgen breken we zelf het bad uit en halen we de vloerbedekking weg. Morgenvroeg zit ik dus voor de allerlaatste keer in mijn bad. Ik blijf er extra lang in.
Nu heeft de aannemer nog wel wat ander werk: deur uitbreken en verplaatsen, leidingen en afvoeren verplaatsen, de houten vloer verstevigen en betegelen, wanden bepleisteren en betegelen. Ik hoop dat hij over twee weken mijn huis uit is en dat we tegen die tijd een prachtige badkamer rijker zijn.
Morgen breken we zelf het bad uit en halen we de vloerbedekking weg. Morgenvroeg zit ik dus voor de allerlaatste keer in mijn bad. Ik blijf er extra lang in.
Geknakt
15 aug 2007, 14:24
Het heeft nogal gewaaid vannacht en toen we vanmorgen opstonden zagen we meteen dat onze appelboom er flink van langs had gehad. Gewoon afgeknakt dus. De hoeveelheid appels die eraan hangen is immens en de takken waren eigenlijk te zwaar geworden om die hele vracht nog te kunnen dragen. Maar spijtig blijft het wel want we hadden natuurlijke schaduw van deze boom en die zijn we nu dus kwijt. En de appels die er nu op half zeven bijhangen krijgen we natuurlijk van zijn leven niet meer helemaal rijp. En het zijn wel echte harde zoetzure eetappeltjes. Ik heb vorig jaar wel geprobeerd er appelmoes van te maken, maar die werd heel vezelig en da’s dus niet voor herhaling vatbaar. In een cake zou het misschien wel kunnen, al zie ik mij niet iedere dag twee cakes bakken om de appelen weg te werken. Ik kon er misschien mee op de markt gaan staan!
Leuven
14 aug 2007, 21:17
Vandaag met mijn zus op stap geweest. Eens in de zoveel tijd houden we een “zusjesdag”. Ofwel gaan we samen naar Aken (in haar buurt), of naar Antwerpen (in mijn buurt) of we spreken af in Leuven of Brussel, voor beiden ongeveer halfweg. Vandaag was Leuven aan de beurt. Leuven is heel gezellig en, nu de studenten de stad nog niet hebben bezet, relatief rustig. Het weer was ons gunstig gezind, dus hebben we uiteraard veel geterrast (is in Leuven helemaal geen probleem), ’s middags heerlijk Italiaans gegeten, geshopt en bijgepraat. De volgende afspraak is al gemaakt, dan doen we een dagje Brussel.
Heerlijke zomerse dag
11 aug 2007, 23:16
Ik heb vandaag een heerlijke zomerse dag gehad. We zijn weer naar zee geweest, maar niet om op het strand te liggen deze keer. Mijn moeder moest worden opgehaald van haar vakantieadres. We waren vroeg vertrokken zodat we nog lekker onder ons twee (man en ik) iets konden eten en drinken vanmiddag. Zo gezegd, zo gedaan. Wij naar Het Vlinderhof in Het Zoute, een gerestaureerde boerderij inclusief knotwilgen en heel veel hortensia’s, waar je heel gezellig en rustig op het terras kan zitten. Eerst een wijntje gedronken (lekker die huiswijn daar), daarna wat gegeten en nog maar een wijntje gedronken. In combinatie met de volle zon op mijn bol was dat misschien niet echt verstandig, maar het moest maar zo lekker niet zijn.
Nadien moeder afgehaald, nog een wandeling op de dijk gemaakt en terug naar het Vlinderhof voor nog een laatste koffie als afsluiter van een heerlijke dag. Zo mogen er nog veel dagen volgen.
Nadien moeder afgehaald, nog een wandeling op de dijk gemaakt en terug naar het Vlinderhof voor nog een laatste koffie als afsluiter van een heerlijke dag. Zo mogen er nog veel dagen volgen.
Het kort geheugen
10 aug 2007, 14:46
Vanmorgen een snelcursus gevolgd van een nieuw computerprogramma. Eerst de theorie, daarna de praktijk. Het ging goed, ik heb een foutloos parcours afgelegd. Maar … ik ben geloof ik de helft alweer vergeten als ik zo eens terugdenk . Ik hoop maar dat de online handleiding een beetje duidelijk is want ik moet er maandag direct mee aan de slag.
Eén van de nadelen van ouder worden. Het kort geheugen doet het niet meer zo goed. Vraag me de naam van een plaats waar we 10 of 20 jaar geleden op vakantie waren, zelfs de naam van een hotel of restaurant en ik kan het zo zeggen. Dezelfde vraag, maar dan waar we 2 jaar geleden waren, wordt al heel wat moeilijker. En ik heb niet de illusie dat dat ooit terug beter wordt.
Eén van de nadelen van ouder worden. Het kort geheugen doet het niet meer zo goed. Vraag me de naam van een plaats waar we 10 of 20 jaar geleden op vakantie waren, zelfs de naam van een hotel of restaurant en ik kan het zo zeggen. Dezelfde vraag, maar dan waar we 2 jaar geleden waren, wordt al heel wat moeilijker. En ik heb niet de illusie dat dat ooit terug beter wordt.
One-liner
8 aug 2007, 00:01
Love is an irresistible desire to be irresistibly desired.
Weekend
27 jul 2007, 19:08
I can’t wait for the weekend to begin …
Ik word altijd heel vrolijk van dit nummer van Michael Gray. Ik heb het bij mijn gadgets gezet, voor heel veel luisterplezier en heel hard meezingen.
Ik word altijd heel vrolijk van dit nummer van Michael Gray. Ik heb het bij mijn gadgets gezet, voor heel veel luisterplezier en heel hard meezingen.
Opgeruimd staat netjes
26 jul 2007, 21:21
Zo, het huis is eindelijk terug op orde.
De jongelui hebben woensdagmiddag de auto leeggemaakt en alle bagage (inclusief alle kampeergerief) in de gang gedropt, goed om je nek te breken.
Moeder houdt niet van wanorde en had het liefst gewild dat alles direct op zijn plaats werd gezet: propere kleren in de kleerkast, vuil wasgoed in de wasmand, kampeergerief in de kelder, enz. Maar de auto bleek net even belangrijker: die moest grondig onder handen worden genomen. Het zag er eerlijk gezegd ook uit als een mesthoop. Twee en een half uur later was de klus geklaard, maar met het mooie weer moest er nog een terrasje worden gedaan, ‘om af te kicken van de vakantie‘.
Om het kort te houden, vanmorgen moesten er eerst nog nieuwe jeansbroeken worden gekocht en de vriendin moest nog even naar de laatste solden (-70%!) zodat het uiteindelijk bijna avond was eer de gang – en ondertussen de rest van het huis – opgerommeld was.
Even wennen weer, de rommelmaker terug thuis …
De jongelui hebben woensdagmiddag de auto leeggemaakt en alle bagage (inclusief alle kampeergerief) in de gang gedropt, goed om je nek te breken.
Moeder houdt niet van wanorde en had het liefst gewild dat alles direct op zijn plaats werd gezet: propere kleren in de kleerkast, vuil wasgoed in de wasmand, kampeergerief in de kelder, enz. Maar de auto bleek net even belangrijker: die moest grondig onder handen worden genomen. Het zag er eerlijk gezegd ook uit als een mesthoop. Twee en een half uur later was de klus geklaard, maar met het mooie weer moest er nog een terrasje worden gedaan, ‘om af te kicken van de vakantie‘.
Om het kort te houden, vanmorgen moesten er eerst nog nieuwe jeansbroeken worden gekocht en de vriendin moest nog even naar de laatste solden (-70%!) zodat het uiteindelijk bijna avond was eer de gang – en ondertussen de rest van het huis – opgerommeld was.
Even wennen weer, de rommelmaker terug thuis …
Het Kind …
24 jul 2007, 23:57
… is onderweg naar huis. Rond een uur of vier vannacht zouden ze wel hier zijn hoopte hij. En ik heb niet zomaar een sms’je gekregen. Hij heeft me GEBELD!
Zomer
23 jul 2007, 21:09
23 juli 2007: wij hebben de open haard aan.
23 juli 2006: de mussen vallen dood van het dak van de hitte hoewel het ‘maar’28 graden meer was op 23 juli. Vijf dagen eerder was het er 35 …
23 juli 2006: de mussen vallen dood van het dak van de hitte hoewel het ‘maar’28 graden meer was op 23 juli. Vijf dagen eerder was het er 35 …
Webcam
22 jul 2007, 11:02
Het eerste wat ik doe ’s morgens als ik mijn PC aanzet is kijken naar de webcam van Mimizan-Plage. Hoe zou dat toch komen?
Als ik dan voor de zoveelste keer zie hoe bewolkt en grijzig het er daar uitziet moet ik steeds maar denken aan een klein tentje en heel veel natte spullen. Nu weet ik niet of het echt zo erg is, want ik heb van meneer (mijn zoon) sinds woensdag niks meer gehoord. En zelf bellen of sms’en vertik ik, want dat krijg ik later dan toch weer op mijn brood.
Vandaag krijg ik een rustige dag want op de webcam zag ik heel veel zon vanmorgen, en ook het weerbericht voor de rest van de dag ziet er schitterend uit.
Als ik dan voor de zoveelste keer zie hoe bewolkt en grijzig het er daar uitziet moet ik steeds maar denken aan een klein tentje en heel veel natte spullen. Nu weet ik niet of het echt zo erg is, want ik heb van meneer (mijn zoon) sinds woensdag niks meer gehoord. En zelf bellen of sms’en vertik ik, want dat krijg ik later dan toch weer op mijn brood.
Vandaag krijg ik een rustige dag want op de webcam zag ik heel veel zon vanmorgen, en ook het weerbericht voor de rest van de dag ziet er schitterend uit.
Droom
21 jul 2007, 09:39
Ik droomde vannacht dat ik plots kaal geworden was. Mijn hoofdkussen lag vol plukken haar. En niet kaal kaal, maar mannelijk kaal met nog zo’n rand aan de zijkanten. Ik was er helemaal niet goed van, maar toen ik ‘bij’ was en voelde stond mijn dikke bos haar er nog op.
Mijn nichtje is al jaren af en aan kaal, vanwege ontelbare chemokuren ; de dochter van een kennis heeft al sinds haar 2de alopecia en is dus ook al van kind af volledig kaal.
Een mens denkt er niet zo bij na, tot je dan eens zo’n droom hebt waarvan je toch even moet slikken.
Mijn nichtje is al jaren af en aan kaal, vanwege ontelbare chemokuren ; de dochter van een kennis heeft al sinds haar 2de alopecia en is dus ook al van kind af volledig kaal.
Een mens denkt er niet zo bij na, tot je dan eens zo’n droom hebt waarvan je toch even moet slikken.
Strand
19 jul 2007, 09:15
Gewapend met het boek “Schaduwzuster” van Simone van der Vlugt ga ik een dagje op het strand zitten. Man heeft vrij vandaag, dus die mag mee.
Van het Kind kreeg ik gisteren een smsje dat alles OK was. Alleen hun tentje was wat aan de zeer kleine kant … Het moet dus wel erg klein zijn want als je jong bent heb je niet veel plaats nodig, toch?
Gerustgesteld
18 jul 2007, 09:36
Maandagnacht om half twee was hun auto ingeladen en wisten ze uiteindelijk ook waar ze naartoe reden. D. en K. hadden na veel zoeken een plaatsje gevonden op een camping in Mimizan-Plage, zo’n 120 km noordelijker dan de bedoeling was maar … een reservatie voor Kristof en vriendin konden zij niet krijgen. Dat gaat in functie van hoeveel mensen er op een bepaalde dag weggaan. Wij duimen in ieder geval.
Dinsdagmorgen om 7u15 hoorde ik de voordeur dichtslaan. Dinsdagavond om 18u50 kreeg ik een smsje: “We zijn er”.
Moeder weer helemaal gerustgesteld (voor even toch).
Dinsdagmorgen om 7u15 hoorde ik de voordeur dichtslaan. Dinsdagavond om 18u50 kreeg ik een smsje: “We zijn er”.
Moeder weer helemaal gerustgesteld (voor even toch).
Vakantie (maar niet voor mij)
17 jul 2007, 00:30
Het Kind kwam zondagavond thuis met de melding dat ze toch nog op vakantie gaan. Zo ging de conversatie ongeveer:
Ik: Wanneer dan?
Hij: Oh, dinsdagmorgen vertrekken waarschijnlijk.
Ik: Hebben jullie dan al iets gevonden?
Hij: Neen, we gaan nu (zondagavond 23u) even op internet kijken of we nog een camping vinden in de buurt van Biarritz, want D. en K. (vrienden van hen) zijn ook naar daar onderweg.
Ik: Heb je dan een tent?
Hij: Nee, daar ga ik morgen even voor kijken. Ik moet ook nog een slaapzak, en een brandertje en potjes en pannetjes en zo.
Nota 1: hij heeft dus nog van zijn leven niet gecampeerd!
Nota 2: ik, als controlefreak bij uitstek, krijg het steeds moeilijker om mijn mond te houden.
Ik: Wanneer dan?
Hij: Oh, dinsdagmorgen vertrekken waarschijnlijk.
Ik: Hebben jullie dan al iets gevonden?
Hij: Neen, we gaan nu (zondagavond 23u) even op internet kijken of we nog een camping vinden in de buurt van Biarritz, want D. en K. (vrienden van hen) zijn ook naar daar onderweg.
Ik: Heb je dan een tent?
Hij: Nee, daar ga ik morgen even voor kijken. Ik moet ook nog een slaapzak, en een brandertje en potjes en pannetjes en zo.
Nota 1: hij heeft dus nog van zijn leven niet gecampeerd!
Nota 2: ik, als controlefreak bij uitstek, krijg het steeds moeilijker om mijn mond te houden.
Maandagavond 19u zijn tent, slaapzak en nog wat andere attributen gekocht maar eigenlijk staan ze nog even ver als zondagavond. D. en K. hebben noodgedwongen de nacht doorgebracht in hun auto langs de rand van de weg en zijn nog steeds naarstig op zoek naar een plaatsje op een camping.
Hij: Ik denk dat wij vannacht nog gaan vertrekken.
Ik: Waar naartoe dan?
Hij: Dat zien we morgen wel als we daar aankomen.
Ik: Je bent niet goed wijs. Je gaat toch niet de hele nacht rijden en dan nog zoeken naar een camping?
Enfin, een hele discussie tussen moeder en zoon. Vader houdt wijselijk zijn mond. Zegt alleen één keer dat hij het geen goed idee vindt om ’s nachts te rijden.
Om het kort te houden, ik heb mijn zin gekregen en ze gaan dinsdagmorgen om 6u vertrekken. Ik zal pas weer gerust zijn als hij over een dikke week heelhuids voor me staat.
Fietsen
15 jul 2007, 22:19
Het was mooi weer vanavond, nog lekker van temperatuur en zonder wind, ideaal dus voor een fietstochtje. Een mens moet tenslotte af en toe iets aan zijn conditie doen.
Alleen spijtig dat het bij ons helemaal niks opbrengt, het heeft eerder een averechts effect. Wij gaan namelijk een uur fietsen en dan gaan we op de terugweg bij een ijssalon langs en bestellen we ons een van hun heerlijke coupes. Coupe Poire Belle Hélène vandaag: 3 bollen vanilleijs, een grote gestoofde peer, een flinke dot crème foêtée en chocoladesaus.
Conclusie: niet fietsen is beter voor mijn gezondheid en vooral voor mijn lijn.
Alleen spijtig dat het bij ons helemaal niks opbrengt, het heeft eerder een averechts effect. Wij gaan namelijk een uur fietsen en dan gaan we op de terugweg bij een ijssalon langs en bestellen we ons een van hun heerlijke coupes. Coupe Poire Belle Hélène vandaag: 3 bollen vanilleijs, een grote gestoofde peer, een flinke dot crème foêtée en chocoladesaus.
Conclusie: niet fietsen is beter voor mijn gezondheid en vooral voor mijn lijn.
Renovatieperikelen
14 jul 2007, 13:22
We gaan onze badkamer renoveren. Onze bedoeling was een nieuwe vloer te laten leggen en de muren opnieuw te laten betegelen. De rest zou gewoon blijven zoals het is. Eigenlijk had het al gebeurd moeten zijn in het voorjaar maar onze aannemer had nog wat andere klussen en voor ons speelde het zo geen rol wanneer het zou gebeuren. Door zijn uitstel zitten wij nu wel met een enorm probleem want we hebben maanden langer de tijd gehad om een en ander nog eens te overdenken. En daarbij zijn we tot de conclusie gekomen dat het maar een complete make-over moest worden. Alles slopen, alles nieuw en vooral alles anders, rekening houdend met het feit dat het raam en de deur op een nogal ongelukkige plaats staan. Met veel passen en meten – we hebben tenslotte een bouwkundig ingenieur in huis – hadden we er naast de gewone toestellen toch nog een grote inloopdouche ingekregen. Met een mooie glazen wand zou dit de strakke badkamer worden waar ik al een tijdje van droom. Alles werd uitgetekend en het zag er perfect uit, dus lieten we de glazenmaker komen om een en ander op te meten voor het maken van een offerte voor de glaswand. Die offerte is vorige week binnengekomen en we vielen beiden bijna achterover toen we het bedrag lazen dat daarop vermeld was. Weg mooie plannen en we kunnen helemaal opnieuw beginnen. Jammer genoeg zijn onze ideeën voorlopig helemaal op. Daarbij komt nog dat het bouwverlof is en we tot het einde van deze maand nergens terecht kunnen om nieuwe ideeën op te doen. En 20 augustus staat wel die aannemer voor de deur om met de werken te starten. Hoe dat nu verder moet? Ik weet het niet.
Vrijdag de 13de
13 jul 2007, 00:04
Ik ga vandaag met een paar vriendinnen een dagje op stap in Luik.
Wish me luck …
Wish me luck …
Botsing
7 jul 2007, 00:25
Vanmorgen bij het uitrijden van mijn parkeervak parallel aan de rijweg heb ik gebotst tegen een wagen die in de dode hoek van mijn spiegel zat. Ik schrok niet eens toen het gebeurde. Dacht alleen maar “oei, een botsing”. De laatste keer dat ik een aanrijding had was toen ik pas de trotse bezitter was van een rijbewijs, een jaartje of 34 geleden dus.
De schade lijkt op het eerste zicht mee te vallen (linker zijkant vooraan), maar ik ben nog niet bij de garage geweest dus ik zwijg nog maar even.
Ik had ook pijn aan mijn hand en omdat ik al eens eerder twee weken met een gebroken voet heb rondgelopen zonder dat ik het wist (okee, die deed flink pijn, was erg gezwollen maar ik was ook een flinke vrouw en moest niet zeuren) dacht ik er toch goed aan te doen even langs de spoed te gaan voor wat foto’s. “Even” heeft tussen haakjes wel zo’n dikke 4 uren geduurd! Je moet op zo’n spoedafdeling ook niet zijn voor de gezelligheid. Mensenlief toch. Je zit dan in zo’n klein hokje te wachten, afgescheiden met een gordijn van de hokjes links en rechts, en je kan dus de conversaties aan de andere kant van de gordijnen moeiteloos volgen. “Kunde goe noa de koer gaan?” (vertaling: kan je goed naar het toilet gaan) hoorde ik de verpleger vragen aan de half versufte man in het hok naast mij. En “ziede nog goe?” (vertaling: zie je nog nog goed). “Mé welk oeg ziede nimmer goe?” (vertaling: met welk oog zie je niet meer goed). “Ge smoert te veel!” (vertaling: je rookt te veel). Gênant! Gelukkig had ik alleen maar mijn hand verstuikt en hoefde hij niet te weten of ik goe noa de koer kan gaan.
Na de foto’s moest ik terug de wachtkamer in, bij allemaal zuchtende mensen die daar al tijden zaten te wachten op uitslagen, verbanden, gipsen en wat dies meer zij. Op den duur schept dat toch ergens een band en sla je links en rechts een praatje. Toen ik wegging zei de half doezelende man naast me “dag juffrake” (vertaling: dag juffrouwtje). Mijn dag was weer helemaal goed!
De schade lijkt op het eerste zicht mee te vallen (linker zijkant vooraan), maar ik ben nog niet bij de garage geweest dus ik zwijg nog maar even.
Ik had ook pijn aan mijn hand en omdat ik al eens eerder twee weken met een gebroken voet heb rondgelopen zonder dat ik het wist (okee, die deed flink pijn, was erg gezwollen maar ik was ook een flinke vrouw en moest niet zeuren) dacht ik er toch goed aan te doen even langs de spoed te gaan voor wat foto’s. “Even” heeft tussen haakjes wel zo’n dikke 4 uren geduurd! Je moet op zo’n spoedafdeling ook niet zijn voor de gezelligheid. Mensenlief toch. Je zit dan in zo’n klein hokje te wachten, afgescheiden met een gordijn van de hokjes links en rechts, en je kan dus de conversaties aan de andere kant van de gordijnen moeiteloos volgen. “Kunde goe noa de koer gaan?” (vertaling: kan je goed naar het toilet gaan) hoorde ik de verpleger vragen aan de half versufte man in het hok naast mij. En “ziede nog goe?” (vertaling: zie je nog nog goed). “Mé welk oeg ziede nimmer goe?” (vertaling: met welk oog zie je niet meer goed). “Ge smoert te veel!” (vertaling: je rookt te veel). Gênant! Gelukkig had ik alleen maar mijn hand verstuikt en hoefde hij niet te weten of ik goe noa de koer kan gaan.
Na de foto’s moest ik terug de wachtkamer in, bij allemaal zuchtende mensen die daar al tijden zaten te wachten op uitslagen, verbanden, gipsen en wat dies meer zij. Op den duur schept dat toch ergens een band en sla je links en rechts een praatje. Toen ik wegging zei de half doezelende man naast me “dag juffrake” (vertaling: dag juffrouwtje). Mijn dag was weer helemaal goed!
Vakantie deel 3
4 jul 2007, 23:38
De dag dat we uit de Roussillon vertrokken naar Frans Baskenland – dwars door Zuid-Frankrijk de Pyreneeën over dus – was het snikheet! Dat beloofde voor het laatste deel van onze vakantie …
Na check-in in ons appartement in de Résidence du Golf in Saint-Jean-de-Luz togen we op verkenning. Ons viel de vreemde bouwstijl op. ‘Vreemd’ in die zin dat het plaatje niet klopte: vakwerkhuizen met donker gekleurde houten balkonnen, inclusief geraniums en massa’s hortensia’s in de tuinen. Het leek wel of we in een of andere bergstreek waren aanbeland. Geen bougainvillea’s hier, geen oleanders, zelfs niet één armzalig palmboompje … Enfin, niet getreurd. De stranden waren prachtig breed met goudgeel fijn zand, en een enorm goede surf voor de liefhebbers. Het was er alleen wel broeierig heet, 36 graden gaf de buitentemperatuurmeter in de auto aan. 90 percent vochtig wist de hygrometer op een pleintje ons te vertellen.
Het mondaine Biarritz hebben we bezocht (my cup of tea), de bakermat van de espadrilles. Natuurlijk heb ik ook een paar gekocht, de échte, met een lint rond de enkel, in koraalrood.
Na dag 2 veranderde het weer. ’s Morgens was het nog half zonnig, maar tegen de middag kwamen de wolken opzetten en ’s avonds regende het vaak. Nog een paar dagen later zou het niet meer ophouden met regenen en bedroeg de dagtemperatuur nog 14 graden.
Een halve dag hebben we op het strand gezeten en voor de rest van de tijd hebben we veel sightseeing gedaan in de buurt en wat verder weg: o.m. Hondaribbia, een vissersdorp net over de Spaanse grens, met het houten treintje naar La Rhune (in de bergen en koud dat het was!), naar de Col d’Aubisque in de Hautes Pyrénées (prachtig!), naar Bayonne (jambon de Bayonne gegeten natuurlijk) in de regen en naar Donostia (San Sebastián) in de regen op txikiteo(pinxtos hopping).
Toen hadden we het helemaal gehad met de regen en de kou en zijn we voortijdig naar huis terug afgereisd.
Na check-in in ons appartement in de Résidence du Golf in Saint-Jean-de-Luz togen we op verkenning. Ons viel de vreemde bouwstijl op. ‘Vreemd’ in die zin dat het plaatje niet klopte: vakwerkhuizen met donker gekleurde houten balkonnen, inclusief geraniums en massa’s hortensia’s in de tuinen. Het leek wel of we in een of andere bergstreek waren aanbeland. Geen bougainvillea’s hier, geen oleanders, zelfs niet één armzalig palmboompje … Enfin, niet getreurd. De stranden waren prachtig breed met goudgeel fijn zand, en een enorm goede surf voor de liefhebbers. Het was er alleen wel broeierig heet, 36 graden gaf de buitentemperatuurmeter in de auto aan. 90 percent vochtig wist de hygrometer op een pleintje ons te vertellen.
Het mondaine Biarritz hebben we bezocht (my cup of tea), de bakermat van de espadrilles. Natuurlijk heb ik ook een paar gekocht, de échte, met een lint rond de enkel, in koraalrood.
Na dag 2 veranderde het weer. ’s Morgens was het nog half zonnig, maar tegen de middag kwamen de wolken opzetten en ’s avonds regende het vaak. Nog een paar dagen later zou het niet meer ophouden met regenen en bedroeg de dagtemperatuur nog 14 graden.
Een halve dag hebben we op het strand gezeten en voor de rest van de tijd hebben we veel sightseeing gedaan in de buurt en wat verder weg: o.m. Hondaribbia, een vissersdorp net over de Spaanse grens, met het houten treintje naar La Rhune (in de bergen en koud dat het was!), naar de Col d’Aubisque in de Hautes Pyrénées (prachtig!), naar Bayonne (jambon de Bayonne gegeten natuurlijk) in de regen en naar Donostia (San Sebastián) in de regen op txikiteo(pinxtos hopping).
Toen hadden we het helemaal gehad met de regen en de kou en zijn we voortijdig naar huis terug afgereisd.
Mijn speciale dank gaat uit naar Claire, de text-to-speech stem van onze GPS, die ons feilloos doorheen het hele parcours heeft geleid. ‘Zij‘ is Nederlandse en haar Frans is voor verbetering vatbaar, maar ook dat went. Zo hadden we in het begin niet meteen door wat ze bedoelde met “500 meter doorrijden op de départementale c’est ça“. Later begrepen we dat ze de départementale 16A (seize A) bedoelde.
Vakantie deel 2
3 jul 2007, 09:14
Wij in full speed naar het zuiden dus, naar het warme weer. Dachten we, maar aangekomen in Argelès-sur-Mer viel dat behoorlijk tegen. De zon scheen wel een beetje maar het waaide hard en de wind was fris.
We settelden ons in het vooraf geboekte hotel
Le Cottage – een prima adresje trouwens van de keten Relais du Silence, en trokken op verkenning. Het haventje was op zich wel gezellig maar om daar aan het water wat te eten was het te koud. Zo kwamen we terecht bij L’Amadeüs, een gastronomisch restaurant waar we zeer fijn gegeten hebben voor een zeer schappelijke prijs.Tijdens onze vijf dagen in de Roussillon is het weer gestadig zonniger en warmer geworden en hebben we prachtige uitstappen gemaakt naar nabij gelegen stadjes zoals Collioure en Banyuls, maar ook in de Pyrénées Orientales. Een schitterend gebied. We vonden het allebei heerlijk om met het dak neergeklapt aan een gezapig tempo over de smalle en bochtige weggetjes te cruisen. Pure ontspanning!
Onderweg, zo ongeveer in the middle of nowhere, tijdens een ritje in het Pays des Cathars, in het onooglijke plaatsje Maury hebben we zeer toevallig nog een prachtig restaurant ontdekt, het
Maison du Terroir van Pascal Borrell, een naam om te onthouden. Bij kenners van *-restaurants wellicht een bekende naam, voor mij totaal nieuw maar een ware ontdekking.— wordt vervolgd —
Vakantie deel 1
29 jun 2007, 22:08
Ik was zo verstandig geweest om de laatste dagen voor vertrek niet meer te gaan werken. Het hele inpakken en wegwezen gebeurt dan toch een stuk meer ‘op het gemak’. Zelfs mijn vrees dat we niet alles in de koffer van mijn auto zouden krijgen bleek helemaal ongegrond.
Zo togen we dus richting Frankrijk op 13 juni. Chambre d’hôte voor onderweg, hotel voor de eerste etappe, appartement voor de laatste etappe … alles was netjes op voorhand geboekt. Ik hou wel van wat zekerheid op dat vlak.
Onze eerste stop was in de Auvergne waar ik een overnachting geboekt had in het Domaine de Ternant, een groot landgoed (chambre d’hôte) midden in het natuurpark ‘Volcans d’Auvergne’. Het regende lichtjes toen we daar aankwamen en het hele gebied leek mij erg donker en somber. Brrr. ’s Avonds een regionaal menu gegeten in de Auberge des Muletiers. Ik herinner me mijn brandade de morue (een aardappelpuree waarin stukjes rauwe kabeljauw verwerkt zijn en dat even de oven in gaat) en de pieds de cochon (quoi? des pieds de cochon?? Ah oui, c’est une délicatesse! C’est une substance plus ou moins gélatineuse …) die mijn man kreeg voorgeschoteld. Hij vond het nog lekker ook bovendien! Ik vond eigenlijk alleen de kaasjes en het brood lekker.
De volgende morgen goot het en zag je geen hand voor ogen van de mist. Ondanks het feit dat een vriendin van me ons de prachtige weerspreuk “Rond den elven komt het weder tot z’n zelven, maar om half tien kan je er nog niets van zien” had meegegeven, hebben we daarop niet gewacht en zijn we eerder dan gepland richting zuiden vertrokken.
Zo togen we dus richting Frankrijk op 13 juni. Chambre d’hôte voor onderweg, hotel voor de eerste etappe, appartement voor de laatste etappe … alles was netjes op voorhand geboekt. Ik hou wel van wat zekerheid op dat vlak.
Onze eerste stop was in de Auvergne waar ik een overnachting geboekt had in het Domaine de Ternant, een groot landgoed (chambre d’hôte) midden in het natuurpark ‘Volcans d’Auvergne’. Het regende lichtjes toen we daar aankwamen en het hele gebied leek mij erg donker en somber. Brrr. ’s Avonds een regionaal menu gegeten in de Auberge des Muletiers. Ik herinner me mijn brandade de morue (een aardappelpuree waarin stukjes rauwe kabeljauw verwerkt zijn en dat even de oven in gaat) en de pieds de cochon (quoi? des pieds de cochon?? Ah oui, c’est une délicatesse! C’est une substance plus ou moins gélatineuse …) die mijn man kreeg voorgeschoteld. Hij vond het nog lekker ook bovendien! Ik vond eigenlijk alleen de kaasjes en het brood lekker.
De volgende morgen goot het en zag je geen hand voor ogen van de mist. Ondanks het feit dat een vriendin van me ons de prachtige weerspreuk “Rond den elven komt het weder tot z’n zelven, maar om half tien kan je er nog niets van zien” had meegegeven, hebben we daarop niet gewacht en zijn we eerder dan gepland richting zuiden vertrokken.
— wordt vervolgd —
Terug van weggeweest …
28 jun 2007, 17:47
Tja, terug van weggeweest, vier dagen eerder dan voorzien. We hadden al dagen door de regen en de kou gelopen in Frans en Spaans Baskenland en hadden er helemaal genoeg van. Inpakken en wegwezen dus! Ooit schrijf ik nog wel eens een reisverslagje. Nu ligt de regen en de minder mooie herinneringen nog te vers in het geheugen. Over een paar dagen komen vast de mooie herinneringen weer boven. Zoals het lekkere eten in de Roussillon, en de prachtige ritten door de Pyreneeën met de wind in de haren.
Al is het drukste plein in het hart van Donostia (San Sebastián), de Plaza de la Constitución, in de regen ook wel een apart plaatje (zie foto)!
Al is het drukste plein in het hart van Donostia (San Sebastián), de Plaza de la Constitución, in de regen ook wel een apart plaatje (zie foto)!
File
11 jun 2007, 10:08
Ik stond net in de file. Gewoon onderweg naar de bakker, niet gebruikelijk om daar in de file te staan. Wat was er gebeurd? Twee auto’s vóór mij stak een moeder eend met een hele grote kroost (hele kleine en al wat minder kleine eendjes) de straat over. Als ze goed en wel halverwege was bedacht ze zich en maakte ze rechtsomkeer. De hele sliert mee natuurlijk! Het einde van de sliert was nog niet aan het voetpad toen ze zich wéér bedacht. Lachen! Enfin, toen heeft een voorbijganger ingegrepen en de eendenfamilie veilig de straat overgeloodst.
Ik heb genoten van dit tafereeltje, dus mijn tijd was goed besteed. Alleen jammer dat ik mijn fototoestel niet bij had.
Ik heb genoten van dit tafereeltje, dus mijn tijd was goed besteed. Alleen jammer dat ik mijn fototoestel niet bij had.
Cadeau
10 jun 2007, 09:47
Van een van onze twee katten krijgen we vrijwel iedere morgen een “cadeau” onder de vorm van een muis. Een dode muis gelukkig! Die ligt dan ergens op het terras, goed in het zicht van zodra we de rolluiken naar boven doen.
Vanmorgen hadden we een dubbel cadeau, twee muizen dus, op de MAT vlak voor de keukendeur. Erg lief bedoeld, daar ben ik zeker van, maar waar gaat dit eindigen? Ik krijg al van die waanvoorstellingen van een mat vol muizen met ongedierte erop en erin als we terugkomen van tweeeneenhalve week vakantie …
Vanmorgen hadden we een dubbel cadeau, twee muizen dus, op de MAT vlak voor de keukendeur. Erg lief bedoeld, daar ben ik zeker van, maar waar gaat dit eindigen? Ik krijg al van die waanvoorstellingen van een mat vol muizen met ongedierte erop en erin als we terugkomen van tweeeneenhalve week vakantie …
Myriam groet ’s morgens de dingen
9 jun 2007, 09:55
Ik voelde me vanmorgen zoals Marc in het gedicht van Paul van Ostaijen “Marc groet ’s morgens de dingen”:
Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem
ploem ploem
dag stoel naast de tafel
dag brood op de tafel
enz. enz.
Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem
ploem ploem
dag stoel naast de tafel
dag brood op de tafel
enz. enz.
Het had wat geregend vannacht, het rook dan ook allemaal zo fris toen ik de keukendeur opendeed. Dus moest ik even naar buiten, naar de bloemetjes en de plantjes (en plantEN) kijken. Ik ben ze allemaal langsgegaan en heb ze in stilte begroet. En, nee hoor, er is echt niks mis met me.
Vakantie !
8 jun 2007, 14:40
Sinds vanmiddag ben ik officieel met vakantie. Drie hele weken, ik kan mijn geluk niet op. Vroeger – toen ik nog voor een baas werkte – nam ik altijd vier weken vakantie aan één stuk waarvan we volle drie weken weg waren. Sinds mijn bestaan als zelfstandige werd dit teruggebracht tot tripjes van 10-12 dagen, hooguit twee weken. Ik bleef dan ook altijd werken tot de dag dat we vertrokken want ik mocht van mezelf mijn klanten niet te lang in de steek laten. Kapper, schoonheidsspecialiste, wassen, strijken en inpakken deed ik tussen de plooien door. Ik vertrok dus eigenlijk overtressed en doodvermoeid.
Daar is nu een einde aan gekomen. Maandag ga ik nog uitgebreid naar de kapper en de manicure en doe ik op mijn gemakje mijn was en strijk. En dinsdag pak ik in. Ik wil vanaf nu uitgerust vertrekken. Ik ben tenslotte ook geen twintig meer.
Daar is nu een einde aan gekomen. Maandag ga ik nog uitgebreid naar de kapper en de manicure en doe ik op mijn gemakje mijn was en strijk. En dinsdag pak ik in. Ik wil vanaf nu uitgerust vertrekken. Ik ben tenslotte ook geen twintig meer.
Wijsheid
7 jun 2007, 20:53
Deze vond ik wel toepasselijk vandaag:
Denken is zo buitengewoon vermoeiend dat velen de voorkeur geven aan oordelen. (Otto Weiss)
Denken is zo buitengewoon vermoeiend dat velen de voorkeur geven aan oordelen. (Otto Weiss)
Reisperikelen
5 jun 2007, 19:11
Onze vakantie nadert met rasse schreden. Gisteren nog even een mailtje gestuurd naar ons overnachtingsadres met de vraag ons een suggestie aan de hand te doen voor het diner volgende woensdag. Direct een mailtje terug ontvangen: “Le Mont Fraternité au sommet du Puy de Dôme, excellente cuisine gastronomique. Si vous voulez, je peux vous réserver une table”. Er even wat websites op nagekeken, het krijgt goede kritieken. Gemakkelijk ook dat ik niet zelf moet gaan bellen … Vanmiddag kreeg ik al een mailtje terug: “désolés, mais le restaurant est déjà complet”. Met nog drie andere suggesties erbij waarvan ik geen enkele recensie vind op het wereldwijde web. Dat wordt dus woensdag met de natte vinger even wat uitzoeken.
The day after
3 jun 2007, 12:32
We hebben het overleefd, zij het nipt.
Waar was ik gebleven? O ja, … wat zullen we eens aandoen hè?! Na de passessie besloot ik tot de zwarte linnen broek, het zwarte diep uitgesneden topje en daaroverheen het – zij het doorzichtig – toch wat verhullende ongestreken-effect-bloesje. Echtgenoot had het zo mogelijk nog moeilijker: pak? geen pak? Geen pak besloot hij. Beige linnen broek, trendy hemd, zijn lichtbruine puntschoenen uit Rome. Net een Italiaanse gigolo. Haha, nee hoor, het staat hem gewoon perfect!
In San Marco Village aangekomen – op de website ziet het er veel indrukwekkender uit dan in het echt – kregen we na heel veel handjes te hebben geschud meteen het aperitief aangeboden en er werd overvloedig rondgegaan met fijne warme en koude hapjes. Een klein uurtje later werden we naar de naastliggende zaal begeleid waar we na wat zoeken toch onze plaatsen vonden. We ondergingen lijdzaam de verschillende speeches maar eigenlijk hadden we gewoon allemaal honger. Het voorgerecht kwam al vrij snel. Daarna begon het eerste deel van de show. Professionele dansers, zangers en een illusionist vertoonden hun kunnen voor een publiek dat maar niet enthousiast te krijgen was. Het duurde ook wel erg lang en ik geloof dat iedereen liever eerst de maaltijd had afgemaakt. Enfin, om tien uur was het pauze en konden wij door met de maaltijd. In een mum van tijd waren alle gasten (toch zo’n 200-250 schat ik) bediend. Tien kelners op een drafje achter elkaar aan, elk met minimaal drie hete borden. En zo ging het door tot iedereen voorzien was. Klasse hoor! Onder muzikale begeleiding (die best wat stiller had gekund, want ik verstond mijn buurman niet meer) werd het dessertenbuffet opgesteld. Tafel per tafel mochten we naar voren om ons bordje te laten vullen. Daarna ging het naadloos weer over naar de show. Lag het aan mij, ik weet het niet maar het werd alsmaar luidruchtiger. Kwart voor een kregen de artiesten hun laatste (lauw) applaus en begon de DJ zijn ding te doen. Toen was het voor mij wel genoeg geweest en heb ik mijn man aangepord om naar te huis te gaan, onder het mom “denk eraan dat je morgen al om half negen hebt afgesproken om te gaan fietsen!!! ”
Waar was ik gebleven? O ja, … wat zullen we eens aandoen hè?! Na de passessie besloot ik tot de zwarte linnen broek, het zwarte diep uitgesneden topje en daaroverheen het – zij het doorzichtig – toch wat verhullende ongestreken-effect-bloesje. Echtgenoot had het zo mogelijk nog moeilijker: pak? geen pak? Geen pak besloot hij. Beige linnen broek, trendy hemd, zijn lichtbruine puntschoenen uit Rome. Net een Italiaanse gigolo. Haha, nee hoor, het staat hem gewoon perfect!
In San Marco Village aangekomen – op de website ziet het er veel indrukwekkender uit dan in het echt – kregen we na heel veel handjes te hebben geschud meteen het aperitief aangeboden en er werd overvloedig rondgegaan met fijne warme en koude hapjes. Een klein uurtje later werden we naar de naastliggende zaal begeleid waar we na wat zoeken toch onze plaatsen vonden. We ondergingen lijdzaam de verschillende speeches maar eigenlijk hadden we gewoon allemaal honger. Het voorgerecht kwam al vrij snel. Daarna begon het eerste deel van de show. Professionele dansers, zangers en een illusionist vertoonden hun kunnen voor een publiek dat maar niet enthousiast te krijgen was. Het duurde ook wel erg lang en ik geloof dat iedereen liever eerst de maaltijd had afgemaakt. Enfin, om tien uur was het pauze en konden wij door met de maaltijd. In een mum van tijd waren alle gasten (toch zo’n 200-250 schat ik) bediend. Tien kelners op een drafje achter elkaar aan, elk met minimaal drie hete borden. En zo ging het door tot iedereen voorzien was. Klasse hoor! Onder muzikale begeleiding (die best wat stiller had gekund, want ik verstond mijn buurman niet meer) werd het dessertenbuffet opgesteld. Tafel per tafel mochten we naar voren om ons bordje te laten vullen. Daarna ging het naadloos weer over naar de show. Lag het aan mij, ik weet het niet maar het werd alsmaar luidruchtiger. Kwart voor een kregen de artiesten hun laatste (lauw) applaus en begon de DJ zijn ding te doen. Toen was het voor mij wel genoeg geweest en heb ik mijn man aangepord om naar te huis te gaan, onder het mom “denk eraan dat je morgen al om half negen hebt afgesproken om te gaan fietsen!!! ”
Zaterdag
2 jun 2007, 10:16
Het belooft vandaag een schitterende dag te worden. Ik heb alvast op het terras ontbeten en het was al best warm. Zo dadelijk even om boodschappen en dan badpak aan en in de zon, nog wat leesvoer doornemen i.v.m. met onze komende Frankrijk-vakantie.
Vanavond moeten we naar een ‘event’ van mijn man zijn werk. Eten en een show. Het gebeuren vindt plaats in zo’n grote evenementenhal (www.sanmarcovillage.be). De locatie op zich ziet er niet slecht uit maar alles wat groot is en met veel volk, daar heb ik dus absoluut een hekel aan. Ik kan maar hopen dat de show wat meevalt, maar ook daar heb ik mijn twijfels over. En DE hamvraag is natuurlijk: wat moet ik aandoen???????
Vanavond moeten we naar een ‘event’ van mijn man zijn werk. Eten en een show. Het gebeuren vindt plaats in zo’n grote evenementenhal (www.sanmarcovillage.be). De locatie op zich ziet er niet slecht uit maar alles wat groot is en met veel volk, daar heb ik dus absoluut een hekel aan. Ik kan maar hopen dat de show wat meevalt, maar ook daar heb ik mijn twijfels over. En DE hamvraag is natuurlijk: wat moet ik aandoen???????
Rozen
1 jun 2007, 09:46
Ik ben nogal een liefhebber van rozen, maar liever in de tuin dan in een vaas. Er staan vuurrode klimrozen tegen de muur van mijn bureau, twee grote potten met maagdelijk witte rozen op het terras (die schijnen het wat af te laten weten dit jaar), en sinds kort staat er een nieuwe pot met kleur nog onbekend, maar onze allermooiste rozen dansen rond het rozenpoortje dat de scheiding vormt tussen terras en tuin. Teer roze zijn ze, ze bloeien overvloedig, hun geur is haast bedwelmend, en ze zijn zeer begeerd door insecten.
Sorry …
31 mei 2007, 08:51
In vervolg op mijn blog van gisteren moet ik me hierbij uitgebreid verontschuldigen bij mijn zoon (niet dat hij weet dat ik hier schrijf of zo), omdat niet hij de oorzaak was van mijn grootverbruik maar IKZELF.
Zo ging er vannacht plots een lichtje branden dat de Africam waar ik dagenlang naar heb zitten staren wel eens de oorzaak zou kunnen zijn, want da’s live streaming natuurlijk, een andere vorm van downloaden!
Bij deze dus: sorry Kristof.
Zo ging er vannacht plots een lichtje branden dat de Africam waar ik dagenlang naar heb zitten staren wel eens de oorzaak zou kunnen zijn, want da’s live streaming natuurlijk, een andere vorm van downloaden!
Bij deze dus: sorry Kristof.
Kinderen
30 mei 2007, 21:16
Kinderen, zelfs volwassen kinderen, je zou ze soms!
Krijg net een mailtje van mijn internet provider dat ik mijn maandelijks datavolume (10 Giga) volledig opgebruikt heb, waarvan 9,5 GB aan downloads en 0.5 GB aan uploads. Nu download ik vrijwel niets, dus hierbij wijs ik mijn zoon aan als enige verdachte. Hij gebruikt gewoon mijn PC omdat hij te lui is om zijn eigen laptop aan te zetten en ‘omdat het een werklaptop is’, zo zegt hij. Nu, mijn PC is ook mijn werktuig!
Het gevolg van dit alles is dat moeder nu surft tegen een snelheid van 64 Kbps. En dat is traaaaaag … Gelukkig is het maar voor één dag en gaat op 1 juni de teller terug op nul. En mijn PC ga ik beveiligen met 88 paswoorden!
Krijg net een mailtje van mijn internet provider dat ik mijn maandelijks datavolume (10 Giga) volledig opgebruikt heb, waarvan 9,5 GB aan downloads en 0.5 GB aan uploads. Nu download ik vrijwel niets, dus hierbij wijs ik mijn zoon aan als enige verdachte. Hij gebruikt gewoon mijn PC omdat hij te lui is om zijn eigen laptop aan te zetten en ‘omdat het een werklaptop is’, zo zegt hij. Nu, mijn PC is ook mijn werktuig!
Het gevolg van dit alles is dat moeder nu surft tegen een snelheid van 64 Kbps. En dat is traaaaaag … Gelukkig is het maar voor één dag en gaat op 1 juni de teller terug op nul. En mijn PC ga ik beveiligen met 88 paswoorden!
Mopje
26 mei 2007, 22:25
Een man gaat te biechten bij de pastoor.
“Meneer pastoor, ik heb mijn vrouw bedrogen, maar ik kan niet zeggen met wie”.
De pastoor wil de man helpen en vraagt: “Was het Lea Janssens uit de Dorpsstraat?”
“Nee”, zegt de man.
“Was het dan Rita Peeters uit de Acacialaan?”
“Nee”, zegt de man, “ik kan het u echt niet vertellen”.
Was het misschien Greet Beckers uit de Vissersstraat?”
“Meneer pastoor”, zegt de man “ik kan het u ECHT WAAR niet vertellen!!!”
“Weet ge wat?!”, roept de pastoor kwaad, “bolt het dan maar af want zo kan ik u niet helpen.”
De man loopt rap naar buiten en zegt tegen zijn maten: “Mannen, ik heb weer drie nieuw adreskes!”
“Meneer pastoor, ik heb mijn vrouw bedrogen, maar ik kan niet zeggen met wie”.
De pastoor wil de man helpen en vraagt: “Was het Lea Janssens uit de Dorpsstraat?”
“Nee”, zegt de man.
“Was het dan Rita Peeters uit de Acacialaan?”
“Nee”, zegt de man, “ik kan het u echt niet vertellen”.
Was het misschien Greet Beckers uit de Vissersstraat?”
“Meneer pastoor”, zegt de man “ik kan het u ECHT WAAR niet vertellen!!!”
“Weet ge wat?!”, roept de pastoor kwaad, “bolt het dan maar af want zo kan ik u niet helpen.”
De man loopt rap naar buiten en zegt tegen zijn maten: “Mannen, ik heb weer drie nieuw adreskes!”
Zwemmen naar de overkant
24 mei 2007, 13:45
Ben net terug van de begrafenis van mijn oude (letterlijk – 102 – en figuurlijk) buurvrouw. Ik heb de hele kerkdienst uitgezeten, ik was er zelf verbaasd over. Kwam het door de sopraan en de tenor die zo mooi de Latijnse gezangen verzorgden? Of waren het toch de ontroerende teksten die haar kleinkinderen voorlazen die me dwongen te blijven? Ik weet het niet, maar het lukte wonderwel goed. Mijn zakdoek is de hele tijd gewoon in mijn tas gebleven.
Eén zin uit de preek van de pastoor heb ik heel goed onthouden: Sterven is zwemmen naar de overkant, en weten dat er daar iemand op je staat te wachten met een handdoek en droge kleren. Ik vond hem zo mooi dat ik hem hier toch even op wilde schrijven. Misschien heb ik er nog wel eens wat aan, als mijn moment van gaan gekomen is.
Eén zin uit de preek van de pastoor heb ik heel goed onthouden: Sterven is zwemmen naar de overkant, en weten dat er daar iemand op je staat te wachten met een handdoek en droge kleren. Ik vond hem zo mooi dat ik hem hier toch even op wilde schrijven. Misschien heb ik er nog wel eens wat aan, als mijn moment van gaan gekomen is.
Kapper
22 mei 2007, 08:59
Gisteren zo maar even drie en een half uur bij de kapper gezeten. Nu heb ik dat gefrutsel aan mijn hoofd wel graag, maar trop is ook in dit geval gewoon te veel.
Ik wil stilaan van het verven af en meer gaan werken rond mijn natuurlijke kleur: grijs. Dat kan, maar niet in één keer natuurlijk want er zit al 20 jaar chemische kleuring op mijn haar. Chef erbij gehaald die voorstelde om gradueel in een keer of vier, vijf naar ‘natuurlijk’ over te gaan, maar wel via de koperkleurige tinten. Nu zie ik mezelf niet direct met koperkleurige tinten, maar goed, zij kent er wat van dus ik zeg ‘doe maar’.
Ontkleuring, kleuring, lokjes, wassen, kleurspoelmiddel erop, wassen, uitgebreide hoofdmassage (= the best part), crèmebadje, … Enfin, de hele rits. Toen knippen en dan begon mijn haar ook al stilaan op te drogen. Ik zag direct dat het resultaat niet was wat ik wilde. Ach, zei het meisje, bij het brushen straks ziet het er heel anders uit. Niet dus! Dat was gewoon mijn hoofd niet meer voor die spiegel. Chef erbij gehaald die geheel mijn mening deelde. ‘Het staat je niet, die kopertinten. Jij moet meer naar het asblonde toe’. Wat ik zelf ook al geopperd had in het begin hoor, daar niet van.
Terug aan de wasbak, ander kleurtje erop (weer wat donkerder natuurlijk om het oranje-achtige te vervagen).
Enfin, het was wat maar het reultaat is – hoewel nog koperachtig – wel bevredigend nu.
Over drie weken mag ik terug. Dan wordt de asblonde toer opgegaan. Ik mag hopen dat die kleur me wel staat. Zoniet, laat ik alles eraf scheren.
Ik wil stilaan van het verven af en meer gaan werken rond mijn natuurlijke kleur: grijs. Dat kan, maar niet in één keer natuurlijk want er zit al 20 jaar chemische kleuring op mijn haar. Chef erbij gehaald die voorstelde om gradueel in een keer of vier, vijf naar ‘natuurlijk’ over te gaan, maar wel via de koperkleurige tinten. Nu zie ik mezelf niet direct met koperkleurige tinten, maar goed, zij kent er wat van dus ik zeg ‘doe maar’.
Ontkleuring, kleuring, lokjes, wassen, kleurspoelmiddel erop, wassen, uitgebreide hoofdmassage (= the best part), crèmebadje, … Enfin, de hele rits. Toen knippen en dan begon mijn haar ook al stilaan op te drogen. Ik zag direct dat het resultaat niet was wat ik wilde. Ach, zei het meisje, bij het brushen straks ziet het er heel anders uit. Niet dus! Dat was gewoon mijn hoofd niet meer voor die spiegel. Chef erbij gehaald die geheel mijn mening deelde. ‘Het staat je niet, die kopertinten. Jij moet meer naar het asblonde toe’. Wat ik zelf ook al geopperd had in het begin hoor, daar niet van.
Terug aan de wasbak, ander kleurtje erop (weer wat donkerder natuurlijk om het oranje-achtige te vervagen).
Enfin, het was wat maar het reultaat is – hoewel nog koperachtig – wel bevredigend nu.
Over drie weken mag ik terug. Dan wordt de asblonde toer opgegaan. Ik mag hopen dat die kleur me wel staat. Zoniet, laat ik alles eraf scheren.
Rust
20 mei 2007, 21:50
Zo … de gasten zijn vertrokken, het huis is weer van ons. Ik vind het altijd heerlijk hoor, als er vrienden komen logeren, maar even goed is het druk want ik wil dan wel extra mijn best doen om het hen naar de zin te maken.
Zaterdagavond zijn we met zijn vieren naar een feestje geweest bij weer andere gezamenlijke vrienden. Die vriendin is getrouwd met een Malgassiër en zij had een weekend georganiseerd voor de familie uit Madagascar (tenminste, voor de tak die in Europa – meestal Frankrijk – woont). Het begon met een Belgische barbecue, gevolgd door een exotisch fruitbuffet en daarna barstte de hel los. TONGA SOA! God, wat kunnen die mensen feesten! Het muzikale en het ritmische zit natuurlijk in hun genen. Geef ze er een paar muziekinstrumenten bij en ze zijn vertrokken voor heel veel zwoele klanken. Met andere woorden, het was super gezellig maar ook heel vermoeiend want Malgachen zijn niet alleen muzikaal en ritmisch maar vooral ook heel erg chaotisch! Enfin, we hadden een reuze avond.
Vanmorgen zijn Maurice en Tom de Adrie Van der Poel wielerklassieker gaan fietsen. Om acht uur zaten we al aan de ontbijttafel, en dat op een zondag. Het was mooi weer, dus wij dames vertrokken ook al bijtijds voor onze geplande wandeling langs de rhododendrons die nu volop in bloei staan in ons mooie dorp. Natuurlijk met inbegrip van de nodige terrasjes die er ook volop zijn in ons mooie dorp!
We waren amper goed en wel terug thuis toen de heren alweer op de stoep stonden. 166 km gefietst op vijf en half uur tijd, en wind op kop op de Zeelandbrug.
Het was een erg geslaagd weekend, zo mogen er nog vele volgen. En morgen weer terug over tot de orde van de dag.
Zaterdagavond zijn we met zijn vieren naar een feestje geweest bij weer andere gezamenlijke vrienden. Die vriendin is getrouwd met een Malgassiër en zij had een weekend georganiseerd voor de familie uit Madagascar (tenminste, voor de tak die in Europa – meestal Frankrijk – woont). Het begon met een Belgische barbecue, gevolgd door een exotisch fruitbuffet en daarna barstte de hel los. TONGA SOA! God, wat kunnen die mensen feesten! Het muzikale en het ritmische zit natuurlijk in hun genen. Geef ze er een paar muziekinstrumenten bij en ze zijn vertrokken voor heel veel zwoele klanken. Met andere woorden, het was super gezellig maar ook heel vermoeiend want Malgachen zijn niet alleen muzikaal en ritmisch maar vooral ook heel erg chaotisch! Enfin, we hadden een reuze avond.
Vanmorgen zijn Maurice en Tom de Adrie Van der Poel wielerklassieker gaan fietsen. Om acht uur zaten we al aan de ontbijttafel, en dat op een zondag. Het was mooi weer, dus wij dames vertrokken ook al bijtijds voor onze geplande wandeling langs de rhododendrons die nu volop in bloei staan in ons mooie dorp. Natuurlijk met inbegrip van de nodige terrasjes die er ook volop zijn in ons mooie dorp!
We waren amper goed en wel terug thuis toen de heren alweer op de stoep stonden. 166 km gefietst op vijf en half uur tijd, en wind op kop op de Zeelandbrug.
Het was een erg geslaagd weekend, zo mogen er nog vele volgen. En morgen weer terug over tot de orde van de dag.
De man met de zeis
18 mei 2007, 18:56
Een beetje een rare titel misschien maar het is wel over hem dat ik het even wil hebben.
Hij mag voor mijn part weer terug vertrekken, de man met de zeis. Op één week tijd is hij in onze buurt/kennissenkring drie mensen komen halen. Zaterdag onze ex-buurman (81), maandag de vrouw (45) van een collega van Maurice en vanmorgen een ex-buurvrouw (102). Volgende week dus wéér een begrafenis, en ik ben daar helemaal geen goeie in, zelfs als het oude mensen zijn. De twee begrafenissen die al achter de rug zijn heeft Maurice afgehandeld maar bij de ex-buurvrouw is het mijn beurt. En laat die familie nu net vreselijk emotioneel zijn. Ik denk dat ik eerst maar eens naar mijn huisarts stap en iets licht kalmerends ga vragen. Al helpt een flinke borrel misschien ook wel …
Hij mag voor mijn part weer terug vertrekken, de man met de zeis. Op één week tijd is hij in onze buurt/kennissenkring drie mensen komen halen. Zaterdag onze ex-buurman (81), maandag de vrouw (45) van een collega van Maurice en vanmorgen een ex-buurvrouw (102). Volgende week dus wéér een begrafenis, en ik ben daar helemaal geen goeie in, zelfs als het oude mensen zijn. De twee begrafenissen die al achter de rug zijn heeft Maurice afgehandeld maar bij de ex-buurvrouw is het mijn beurt. En laat die familie nu net vreselijk emotioneel zijn. Ik denk dat ik eerst maar eens naar mijn huisarts stap en iets licht kalmerends ga vragen. Al helpt een flinke borrel misschien ook wel …
Computerles in het Gents (deel 1)
15 mei 2007, 20:42
Save
Smijt da doar ieveranst da ge ’t nog keunt wérevinde
Smijt da doar ieveranst da ge ’t nog keunt wérevinde
Shut down
Aawd ui muile, kleppe toe
Uitloggen
A schuppe afkoisen
Username
Oe ietè gà manneke?
View
Kier kaaken
Delete
Smaat moar in de voailbàk
Icon
Prentsen
Floppy disk
Plakoatse dade der insteekt
Hard disk
Plakoat da ter al inzit
Cd-rom
Plakoatse da blinkt
Toetsenbord
Planke mé knopkes
Opties
Wa kunde doar allemoal mé doene
Replace all
Gruute kois
Format C
Nog gruutere kois
Crash
Pataat, t’es noar de kluute
Click
Duuwe
Double click
Nog ne kier duuwe
Muisknop
Vuile proat over de wijve
Cut and paste
Een kollage moaken
Attachment
Iet da ter an angt
Op safari in Afrika
13 mei 2007, 10:55
Dit is mijn biotoop en sinds ik de webcam AFRICAM toevallig gisteren ontdekt heb ben ik er niet meer weg te branden: een safarilodge met waterhole in Zuid-Afrika.
Uren kan ik ernaar kijken, vervelen doet het nooit en het brengt me helemaal tot rust. Onze safari is alweer 11 jaar geleden maar ik herinner mij alles alsof het gisteren was, van de eerste tot de laatste dag. Zó mooi.
Uren kan ik ernaar kijken, vervelen doet het nooit en het brengt me helemaal tot rust. Onze safari is alweer 11 jaar geleden maar ik herinner mij alles alsof het gisteren was, van de eerste tot de laatste dag. Zó mooi.
Doofheid
12 mei 2007, 22:15
Twee zestigers praten met elkaar over ouder worden.
Zegt Jan: “Het probleem bij vrouwen is dat ze weigeren te aanvaarden dat ze ouder worden. Ze gebruiken allerlei trucjes om het te verbergen.”
“Gij hebt het bij het rechte eind” zegt Piet. “Ik ken een middel om hen te ontmaskeren. Als gij wilt weten of uw vrouw hardhorig wordt, ga dan op tien meter van haar vandaan zitten en stel een vraag. Als ze niet antwoordt ga je op vijf meter afstand zitten en stel de vraag opnieuw, dan op twee meter en tenslotte op één meter.”
Jan vindt het een goed plan en thuis gekomen neemt hij meteen de proef op de som. Terwijl vrouw lief in de tuin de was ophangt gaat hij op een tiental meter van haar vandaan zitten en vraagt: “Schat, wat eten we deze middag?” Er komt geen antwoord. Hij verkleint de afstand met ogeveer de helft en stelt de vraag opnieuw: “Schat, wat eten we deze middag?” Weer komt er geen antwoord. Hij komt nog dichterbij zitten en vraagt voor de derde keer “Schat, wat eten we deze middag?” Opnieuw geen antwoord.
Hij begrijpt er helemaal niets van, gaat naast haar staan en vraagt luid en klaar: “Schat, wat eten we deze middag?” De vrouw draait zich om, kijkt hem geërgerd aan en antwoordt: “Voor de vierde keer, kip met frieten!”
Een droom in duigen
11 mei 2007, 22:20
Mijn droom om op onze ouwe dag aan zee te gaan wonen ligt volledig in duigen na drie dagen te hebben rondgelopen in regen en wind. Van het mondaine Knokke blijft er met zo’n weer niet veel over. In Het Zoute was zelfs vrijwel alles gesloten. Honderden villa’s, duizenden appartementen, … allemaal met de rolluiken naar beneden. Het leek wel een dode stad. Ondanks alle witte gevels was het er vooral verschrikkelijk grijs. Zeer deprimerend, en da’s dan ook meteen de reden waarom we het na drie dagen al voor bekeken hielden. Geef mij maar ons eigen gezellige huis in het groen.
There’s no place like home!
There’s no place like home!
Bompa
5 mei 2007, 11:05
Mijn bompa (langs vaders kant) was in zijn tijd een liefhebber van vrouwelijk schoon. Mijn bomma was in haar tijd dan ook een heel mooie vrouw. Ze was wel tien jaar jonger dan bompa want bompa zijn devies was: “Je kan ze beter jong en mooi nemen, oud en lelijk worden ze vanzelf”.
LEEF !!!
2 mei 2007, 18:25
Ben gisteren op bezoek geweest bij een nicht van me in het ziekenhuis. Terminaal ziek. Zeven jaar heeft zij gevochten tegen het monster dat kanker heet. Zeven jaar heeft zij therapieën gehad waarvan zij dood- en doodziek was. Even zoveel keer is zij al haar haren kwijt geweest. En telkens er een therapie niet aansloeg zoals het moest begon zij weer met nieuwe moed aan de volgende, tot experimentele therapieën toe. Nu heeft haar lichaam de strijd opgegeven, het kan de chemo niet meer aan. Een jonge vrouw, half in de veertig, die het leven zo lief had/heeft.
Ik ben hier tamelijk kapot van. En eens te meer besef ik weer dat we NUde dingen moeten doen die we willen doen, en NIET later. Want ‘later’ komt niet voor iedereen.
Ik ben hier tamelijk kapot van. En eens te meer besef ik weer dat we NUde dingen moeten doen die we willen doen, en NIET later. Want ‘later’ komt niet voor iedereen.
Bezoek
30 apr 2007, 22:37
Gisteren heel leuk bezoek gehad. Er gaat een verhaaltje aan vooraf … Twee jaar geleden zaten we op de luchthaven te wachten voor onze vlucht naar Napels. Schuin tegenover ons zat een echtpaar waarvan ik dacht “die vrouw ken ik, maar van waar …”. En plots viel het muntje. We hadden op de middelbare school nog bij elkaar in de klas gezeten. Dus ik steven op haar af en zeg haar “hallo C., ken je mij nog?”. Ik zag haar denken tot na enkele tellen ook bij haar het muntje viel. Onze wederzijdse echtgenoten werden aan elkaar voorgesteld en geraakten al meteen geanimeerd in gesprek. Bleek dat zij vroeger nog samen in de roeivereniging hadden gezeten. Wat is de wereld toch klein hè!
Enfin, zij vlogen ook naar Napels en verbleven uiteindelijk in een hotel dat in hetzelfde dorpje als het onze gelegen was. We hebben die vakantie veel gezellige avonden met elkaar doorgebracht, en na de vakantie is de vriendschap gebleven al zien we elkaar niet zo vaak.
Maar gisteren was het dan weer eens zo ver en telkens we bij elkaar zijn wordt de draad onmiddellijk weer opgepakt. We hebben zelfs afgesproken om in augustus/september samen in onze cabrio’s een weekend naar de Baie de Somme te gaan … om een lekkere plateau de fruits de mer te gaan eten!
Enfin, zij vlogen ook naar Napels en verbleven uiteindelijk in een hotel dat in hetzelfde dorpje als het onze gelegen was. We hebben die vakantie veel gezellige avonden met elkaar doorgebracht, en na de vakantie is de vriendschap gebleven al zien we elkaar niet zo vaak.
Maar gisteren was het dan weer eens zo ver en telkens we bij elkaar zijn wordt de draad onmiddellijk weer opgepakt. We hebben zelfs afgesproken om in augustus/september samen in onze cabrio’s een weekend naar de Baie de Somme te gaan … om een lekkere plateau de fruits de mer te gaan eten!
Nog eens een blonde mop
28 apr 2007, 22:38
Een blonde secretaresse staat wanhopig naar de papierversnipperaar te kijken. Ze heeft een dik dossier in haar handen, waarop TOP GEHEIM staat. Een collega ziet haar en vraagt of hij haar kan helpen. “Kun jij me uitleggen hoe dat ding werkt”, vraagt de secretaresse. De man pakt het geheime dossier, stopt het in de papierversnipperaar en drukt op start. “Is dat alles”, roept de blonde secretaresse, “en waar komen nu de kopieën uit???”
Zomaar een vrijdag in april
27 apr 2007, 21:17
Vorige week kreeg ik een mailtje van een internetkennis uit Engeland. Ze komt met een groep vrienden van haar fotoschool een weekend naar Brugge foto’s maken en of ik eventueel tijd heb om met haar te lunchen en haar de stad te laten zien, dan komt zij gewoon een dagje eerder.
Ja hoor, voor leuke uitjes heb ik altijd tijd! Brugge is tenslotte het eind van de wereld niet, ik heb al verder gereisd om internetkennissen te ontmoeten. En Brugge is gewoon altijd wel prettig om te doen.
Dus ik vanmorgen half tien vertrokken, zo had ik nog een uurtje tijd voor mezelf en voor een cappuccino op een zonovergoten terras alvorens we elkaar om 12u zouden ontmoeten.
Het was alweer vier jaar geleden dat we elkaar voor ’t laatst zagen maar de draad werd meteen weer opgepikt. We kennen elkaar van een reisforum. Zij is, net zoals ik (en mijn man) helemaal gek van zwart Afrika, dus aan gespreksstof hebben wij nooit gebrek. Het werd een leuke middag, met wat eten en lang terrassen vanwege het schitterend warme weer. Heel veel van de stad heb ik haar niet laten zien, maar – ‘no problem’ – ze had al een stadsplan gehaald bij het toeristenbureau, dus dat kwam volgens haar wel goed. Vanavond komt de rest van haar gezelschap en ze gaan er vast een heel leuk weekend van maken. Zij weet alvast waar de beste terrasjes van de stad te vinden zijn!
Ja hoor, voor leuke uitjes heb ik altijd tijd! Brugge is tenslotte het eind van de wereld niet, ik heb al verder gereisd om internetkennissen te ontmoeten. En Brugge is gewoon altijd wel prettig om te doen.
Dus ik vanmorgen half tien vertrokken, zo had ik nog een uurtje tijd voor mezelf en voor een cappuccino op een zonovergoten terras alvorens we elkaar om 12u zouden ontmoeten.
Het was alweer vier jaar geleden dat we elkaar voor ’t laatst zagen maar de draad werd meteen weer opgepikt. We kennen elkaar van een reisforum. Zij is, net zoals ik (en mijn man) helemaal gek van zwart Afrika, dus aan gespreksstof hebben wij nooit gebrek. Het werd een leuke middag, met wat eten en lang terrassen vanwege het schitterend warme weer. Heel veel van de stad heb ik haar niet laten zien, maar – ‘no problem’ – ze had al een stadsplan gehaald bij het toeristenbureau, dus dat kwam volgens haar wel goed. Vanavond komt de rest van haar gezelschap en ze gaan er vast een heel leuk weekend van maken. Zij weet alvast waar de beste terrasjes van de stad te vinden zijn!
Hoe ouder, hoe zotter
26 apr 2007, 16:10
Hoe ouder, hoe zotter … Dat wordt wel eens gezegd en er schuilt ook wel een kern van waarheid in. Bij mij tenminste. Vroeger (een eind terug de vorige eeuw in dus) had ik altijd gelakte nagels. Kocht ook minstens iedere maand een flesje nagellak, net een ander tintje dan hetgeen ik al had. Mijn man werd er wel eens gek van, van al die flesjes op mijn nachtkastje die voor hem – kleurenblind – allemaal op elkaar leken. Dat deden ze ook, mits enkele kleine nuances verschil.
Jaren heb ik niks aan mijn nagels gedaan buiten netjes geknipt en gevijld. En plots was die kriebel daar weer. Ik wilde terug gelakte nagels. Maar wat een onderhoud zeg! Alle drie dagen alles eraf en nieuwe lak erop want het blot natuurlijk af als gek, zelfs als je er een lichte kleur op zet.
Dus heb ik uiteindelijk besloten tot gelnagels, met French manicure. Volgens de nagelmevrouw blijven mijn nagels nu drie tot vier weken mooi. Dan gaat alles eraf en kan ik weer kiezen. Hetzelfde of iets anders. Misschien doe ik dan wel geel of paars of iets met bloemetjes of zo …
Jaren heb ik niks aan mijn nagels gedaan buiten netjes geknipt en gevijld. En plots was die kriebel daar weer. Ik wilde terug gelakte nagels. Maar wat een onderhoud zeg! Alle drie dagen alles eraf en nieuwe lak erop want het blot natuurlijk af als gek, zelfs als je er een lichte kleur op zet.
Dus heb ik uiteindelijk besloten tot gelnagels, met French manicure. Volgens de nagelmevrouw blijven mijn nagels nu drie tot vier weken mooi. Dan gaat alles eraf en kan ik weer kiezen. Hetzelfde of iets anders. Misschien doe ik dan wel geel of paars of iets met bloemetjes of zo …
Overkocht
24 apr 2007, 22:46
Ik ben mij vanmiddag te buiten gegaan aan eenjarigen voor op ons terras en in de tuin.
Op het terras gaan we dit jaar verschillende paarsige tinten combineren met felgeel. Vraag me geen namen, want die ben ik al lang weer vergeten. Aan het begin van het gazon, een beetje uit de weg, komt een grote platte schaal met knalrode vlijtige liesjes. Eenzelfde schaal aan de houten bank naast het tuinhuisje verder achterin de tuin. Stom eigenlijk, want daar zitten we vrijwel nooit maar het is wel een mooi gezicht als je aan het begin van de tuin staat.
Nu moet ik nog op zoek naar een zuil-achtige pot voor aan mijn nieuwe voordeur. Geen bakjes meer op de vensterbanken dit jaar, past niet meer bij de moderne uitstraling van het huis. Vroeger stond er aan de voordeur een mooie ronde buxus maar die heeft vorig jaar juli een slag van de hitte gehad en hebben we dus noodgedwongen moeten afvoeren. Vandaar dus de zuil-achtige pot (met inhoud, wat weet ik nog niet). Ik had er een gezien in arduin (38 x 38 x 80 cm) maar die was nogal aan de prijzige kant. De bloembakjes op de vensterbanken zijn ook al eens een keer gestolen en om nu zo’n dure zuil te laten stelen, daar heb ik echt geen zin in. Toch eerst checken of hij op de een of andere manier kan verankerd worden alvorens tot aankoop over te gaan.
En dan man aan het werk zetten om alle bakjes, bakken, potjes, potten, schaaltjes en schalen te vullen.
Op het terras gaan we dit jaar verschillende paarsige tinten combineren met felgeel. Vraag me geen namen, want die ben ik al lang weer vergeten. Aan het begin van het gazon, een beetje uit de weg, komt een grote platte schaal met knalrode vlijtige liesjes. Eenzelfde schaal aan de houten bank naast het tuinhuisje verder achterin de tuin. Stom eigenlijk, want daar zitten we vrijwel nooit maar het is wel een mooi gezicht als je aan het begin van de tuin staat.
Nu moet ik nog op zoek naar een zuil-achtige pot voor aan mijn nieuwe voordeur. Geen bakjes meer op de vensterbanken dit jaar, past niet meer bij de moderne uitstraling van het huis. Vroeger stond er aan de voordeur een mooie ronde buxus maar die heeft vorig jaar juli een slag van de hitte gehad en hebben we dus noodgedwongen moeten afvoeren. Vandaar dus de zuil-achtige pot (met inhoud, wat weet ik nog niet). Ik had er een gezien in arduin (38 x 38 x 80 cm) maar die was nogal aan de prijzige kant. De bloembakjes op de vensterbanken zijn ook al eens een keer gestolen en om nu zo’n dure zuil te laten stelen, daar heb ik echt geen zin in. Toch eerst checken of hij op de een of andere manier kan verankerd worden alvorens tot aankoop over te gaan.
En dan man aan het werk zetten om alle bakjes, bakken, potjes, potten, schaaltjes en schalen te vullen.
Zomaar een telefoongesprek
21 apr 2007, 22:46
Telefoon rinkelt … GSM van het Kind. Hij kijkt op ’t schermpje en neemt op … ‘Joeh! … jaja, ca va … okay … nee, da’s ni bon he … naar Sint Anneke plage morgen? … okay, voor mij bon … ca va, ca va … ciao! … bye!
In heel dat telefoongesprek, toegegeven het was maar een kortje, heeft hij drie woorden Nederlands gesproken en voor de rest buitenlands koeterwaals. En zo gaan die telefoongesprekjes altijd. Ik vind het wel grappig. Vroeger, in ‘mijn tijd’, zou mijn vader er misschien wel wat van gezegd hebben want die was nogal redelijk (nu ja, redelijk heel erg) Vlaamsgezind. En tegenwoordig zijn we gewoon allemaal internationaal!
Druk druk druk
19 apr 2007, 09:01
Ik heb een drukke dag vandaag: werken bij een klant tot een uur of drie, afspraak bij de kapper voor een hoognodige kleur- en knipbeurt, boodschappen doen en iets eetbaars op tafel krijgen. En vanavond mijn koffertje – en dat van echtgenoot, anders heeft hij de helf niet bij – inpakken voor een weekend Valkenburg. Zaterdag is het weer zover: de tourversie van de Amstel Gold Race. Die gaat mijn man nu voor de derde keer rijden, 150 km door de bergen en dalen van het Limburgse land. Terwijl de mannen rijden (ze zijn ondertussen al met een groepje van zeven) gaan de vrouwen iets prettigs doen in en om Valkenburg. En het ziet ernaar uit dat we voor de allereerste keer ook eens MOOI weer gaan hebben. Het wordt vast weer een leuk weekend in het overdrukke Valkenburg.
De natuur blijft verbazen
18 apr 2007, 16:09
Ik heb net de eerste meiklokjes geplukt. Op 18 april dus, ruim een week vroeger dan vorig jaar. En toen waren ze al vroeg! Bij ons groeien ze heel uitbundig, onder alle hagen, aan alle kanten van de tuin. Soms heb ik wel tien kleine vaasjes propvol met meiklokjes staan. Het hele huis geurt er dan naar. En toch is dit gewoon een erg giftige plant, ook al ziet hij er nog zo teer en lieflijk uit.
Examen Engels
17 apr 2007, 16:54
Opdracht voor een examen Engels: “Schrijf een kort toneelstuk over een gezinsdrama in het Engels.”
The door goes open. There stud Burt.
Ann: Haha, there are you. It is becans tide. From where come you, flierefloyter?
Burt: That goes you not on!
Ann is up her toot getrapped. She thinks she will fall from herself, so she goes lying longout on the sofa and begins to snick.
Burt: Stop, hold up off I shall give you a vige on your smool.
That is too much for Ann. She flies right from the sofa and balls her fist.
Ann: I can no longer stand you out! I will take another man.
Burt: Pfoe, that shall me not spite. I have raids another leaf.
White like a like Ann falls fourover on the tapite. Burt wrives in his hands from joy. He does the door open and smites her after him too. In the room, Ann comes to herself. She seat her very bad out and she thinks lout up: ‘Ann, I will make myself from side’. She goes in the kitchen, takes a mess from the shoyf, but when she thinks of the blood and the pain, she has twayfels.
Ann: ‘I make my not from cant for a type like Burt! I will leaver stay an old vrayster the rest of my life and will never merry again’.
The public can see Ann go and sit on the stool and take her strikework in her hands. The lights go out and the gordines go too…
Dit is wat een leerling er van maakte …
Ann sits in the hook of the chamber.
She is striking Burts brook. The radio stands on. Suddenly she hears a lawight in the gang.The door goes open. There stud Burt.
Ann: Haha, there are you. It is becans tide. From where come you, flierefloyter?
Burt: That goes you not on!
Ann is up her toot getrapped. She thinks she will fall from herself, so she goes lying longout on the sofa and begins to snick.
Burt: Stop, hold up off I shall give you a vige on your smool.
That is too much for Ann. She flies right from the sofa and balls her fist.
Ann: I can no longer stand you out! I will take another man.
Burt: Pfoe, that shall me not spite. I have raids another leaf.
White like a like Ann falls fourover on the tapite. Burt wrives in his hands from joy. He does the door open and smites her after him too. In the room, Ann comes to herself. She seat her very bad out and she thinks lout up: ‘Ann, I will make myself from side’. She goes in the kitchen, takes a mess from the shoyf, but when she thinks of the blood and the pain, she has twayfels.
Ann: ‘I make my not from cant for a type like Burt! I will leaver stay an old vrayster the rest of my life and will never merry again’.
The public can see Ann go and sit on the stool and take her strikework in her hands. The lights go out and the gordines go too…
Bruin
16 apr 2007, 08:51
Gisteren een halve dag aan ’t strand doorgebracht. Voor mij meer dan genoeg, want na een paar uurtjes zitten/liggen begint het te kriebelen en moet ik weer eens wat anders gaan doen. Er zijn ook errug leuke terrassen in Vlissingen, en mensjes kijken vind ik ook geen straf, dus dat is het probleem niet.
Maar goed, die paar uurtjes zitten/liggen hebben een fijn basiskleurtje opgeleverd zodat ik vanaf nu zonder schaamte blootsbeens, blootsarms en met een bruin décolleté de straat op kan.
Ik ben niet ijdel hoor, maar het winterwit moet er altijd wel zo snel mogelijk af en da’s vrij vlotjes gelukt dit jaar.
Maar goed, die paar uurtjes zitten/liggen hebben een fijn basiskleurtje opgeleverd zodat ik vanaf nu zonder schaamte blootsbeens, blootsarms en met een bruin décolleté de straat op kan.
Ik ben niet ijdel hoor, maar het winterwit moet er altijd wel zo snel mogelijk af en da’s vrij vlotjes gelukt dit jaar.
Oneliner
15 apr 2007, 10:15
Sometimes I look in the mirror and I’m not sure it’s me looking back.
Bloemenpracht
14 apr 2007, 13:46
Onze blauwe regen (wisteria) doet het weer! Jaren heeft hij zich tegen de muur van mijn kantoor vastgeklemd zonder ook maar één bloemetje te laten zien. Vorig jaar was het dan plots zo ver en ontvouwden zich de prachtige paarsblauwe bloemtrossen. Dit jaar belooft weer een schitterend jaar te worden voor onze blauwe regen. De eerste trossen zijn er en als ik zie wat er nog komen gaat, dan zal mijn man hier en daar toch een touwtje moeten spannen om de plant te ondersteunen! Ik ga er nu mijn ligstoel bijzetten en er lekker van genieten.
Het weer
13 apr 2007, 13:44
Geen vreemder fenomeen dan het weer dezer dagen. Als ik het zo eens in de krant bekijk, dan krijgen wij hier in België dit weekend het warmste weer van heel Europa.
Kijk even mee:
Barcelona: 19 graden
Malaga: 24 graden
Lissabon: 19 graden
Rome: 21 graden
Palermo: 20 graden
Parijs: 25 graden
Nice: 21 graden
Biarritz: 19 graden
Londen: 24 graden
Athene: 21 graden
Izmir: 20 graden
Wenen: 24 graden
Oslo: 16 graden
Hensinki: 16 graden
Amsterdam: 23 graden
ANTWERPEN: 26 graden!
Ik klaag niet hoor, voor mij mag het zo blijven … tot eind oktober of zo.
Kijk even mee:
Barcelona: 19 graden
Malaga: 24 graden
Lissabon: 19 graden
Rome: 21 graden
Palermo: 20 graden
Parijs: 25 graden
Nice: 21 graden
Biarritz: 19 graden
Londen: 24 graden
Athene: 21 graden
Izmir: 20 graden
Wenen: 24 graden
Oslo: 16 graden
Hensinki: 16 graden
Amsterdam: 23 graden
ANTWERPEN: 26 graden!
Ik klaag niet hoor, voor mij mag het zo blijven … tot eind oktober of zo.
Asperges
12 apr 2007, 09:18
Gisteren heel lekker uit eten geweest. Ik had laat gewerkt en dan heb ik echt de puf niet meer om nog te gaan boodschappen en daarna een uur in de keuken te staan. Dus gingen we snel even iets eten. Het Kind ging niet mee, want die kent ondertussen onze interpretatie van snel …
De asperges zijn weer in het land en dat hebben we geweten! Het krijtbord stond vol aspergesuggesties, de ene al lekkerder dan de andere.
Na de amuses, een huisgemaakte mini garnalenkroket, een tasje aspergesoep en een mini loumpia met rivierkreeftjes, kozen we eensgezind voor het aspergenestje met gefrituurde kwarteleitjes in een aspergevelouté gevolgd door uitgebeend piepkuiken met een honing-tijmsaus, fricassé van asperges en pommes duchesse. Mijn man sloot af met een dessert ; ik was helemaal voldaan maar heb ondertussen het krijtbord nog eens bestudeerd en alvast mijn keuze gemaakt voor het volgende asperge festijn.
De asperges zijn weer in het land en dat hebben we geweten! Het krijtbord stond vol aspergesuggesties, de ene al lekkerder dan de andere.
Na de amuses, een huisgemaakte mini garnalenkroket, een tasje aspergesoep en een mini loumpia met rivierkreeftjes, kozen we eensgezind voor het aspergenestje met gefrituurde kwarteleitjes in een aspergevelouté gevolgd door uitgebeend piepkuiken met een honing-tijmsaus, fricassé van asperges en pommes duchesse. Mijn man sloot af met een dessert ; ik was helemaal voldaan maar heb ondertussen het krijtbord nog eens bestudeerd en alvast mijn keuze gemaakt voor het volgende asperge festijn.
Mop
11 apr 2007, 22:22
Tijdens zijn vakantiereis komt Jules met zijn gids aan de oever van het Meer van Galilea.
“Hoeveel kost het mij als ik met de boot het meer over vaar?”
“Dertig dollar, meneer.”
“Dat is erg duur!”
“U moet niet vergeten dat dit een heel beroemd meer is, Jezus heeft over dit water gelopen!”
“Ja, geen wonder” zegt de man, “met zulke prijzen!!”
“Hoeveel kost het mij als ik met de boot het meer over vaar?”
“Dertig dollar, meneer.”
“Dat is erg duur!”
“U moet niet vergeten dat dit een heel beroemd meer is, Jezus heeft over dit water gelopen!”
“Ja, geen wonder” zegt de man, “met zulke prijzen!!”
De zee
10 apr 2007, 16:00
Zondagmiddag naar zee geweest. Iedere maand moet ik toch minstens één keer de zee gezien hebben, of het nu winter of zomer is, dat maakt verder niet uit. Ik hou van de zilte zeelucht, van de prachtige duinen in Koksijde en De Panne, van de relatieve rust in de onbebouwde stukjes die je hier en daar nog vindt. Maar even goed van de flair en de luxe boetieks in Knokke. Zelfs van het bijbehorende rondhangen op de Place-m’As-Tu-Vu!
Gisteren werd het dus de westkust. Een eind hier vandaan, maar aangezien we ook beiden graag auto rijden is dat geen probleem. Iedere keer als we aan de zee zijn heb ik een gevoel van thuis komen en telkens denk ik ‘hadden we hier maar een huisje, of een appartement voor mijn part‘. En meer en meer rijpt bij ons het plan om tegen onze oude dag ‘iets’ aan zee te kopen.
Nu nog de vraag of we er ook permanent zouden willen wonen, en daar ben ik nog niet helemaal uit …
Wordt vast nog vervolgd!
Gisteren werd het dus de westkust. Een eind hier vandaan, maar aangezien we ook beiden graag auto rijden is dat geen probleem. Iedere keer als we aan de zee zijn heb ik een gevoel van thuis komen en telkens denk ik ‘hadden we hier maar een huisje, of een appartement voor mijn part‘. En meer en meer rijpt bij ons het plan om tegen onze oude dag ‘iets’ aan zee te kopen.
Nu nog de vraag of we er ook permanent zouden willen wonen, en daar ben ik nog niet helemaal uit …
Wordt vast nog vervolgd!
Uilenz …
9 apr 2007, 09:57
Ik begin mijn dag altijd goed, met een lekkere tas koffie. Senseo koffie, door ene heer G. ook wel uilenzeik genoemd.
Net zoals iedere morgen maak ik ook vandaag een halve tas melk warm in de microgolfoven, zet die onder de Senseo machine en druk op de knop. Dan snel een eerste slok … Bah bah bah … Was ik toch vergeten een nieuwe pad in de machine te stoppen.
Ik weet dus nu perfect wat heer G. bedoelt met uilenzeik.
Net zoals iedere morgen maak ik ook vandaag een halve tas melk warm in de microgolfoven, zet die onder de Senseo machine en druk op de knop. Dan snel een eerste slok … Bah bah bah … Was ik toch vergeten een nieuwe pad in de machine te stoppen.
Ik weet dus nu perfect wat heer G. bedoelt met uilenzeik.
Nostalgie mét geluid
6 apr 2007, 08:52
Charles Aznavour … ik hoorde hem graag zingen. Hij had (en heeft) iets melancholisch in zijn stem en toch word ik niet weemoedig als ik naar zijn liedjes luister. Tijdens een vakantie in Saint-Tropez zijn we de beste man mét vrouw en kroost eens tegen het lijf gelopen. Toen schrok ik pas want Aznavour is nog kleiner in ’t echt dan op foto! Maar een geweldig performer, dat wel!
Ergernis
5 apr 2007, 17:35
Steeds vaker krijg ik op mijn fax reclame-aanbiedingen voor allerlei nuttige en minder nuttige toestellen. Mijn fax, zo’n telefoon-fax combitoestel, staat standaard op telefoon ingesteld. Ten eerste omdat faxen toch al lichtelijk ouderwets is ; ten tweede, als ik het toestel op ‘automatisch kiezen fax/telefoon’ instel, dan belt het alleen maar in mijn kantoor en niet in de woonkamer of de slaapkamer. Raar, maar waar. Deze info was nodig om tot de reden van de ergernis te komen: de faxen dus die met de regelmaat van de klok hier binnen komen. En meer bepaald IN HET HOLST VAN DE NACHT! Ik krijg er nog eens wat van. Ik schrik me gewoon te pletter als om 3u ’s nachts die telefoon gaat. Om dan te constateren dat er een faxsignaal antwoordt als ik de hoorn opneem.
Grrrrrr …
Grrrrrr …
Oneliner
3 apr 2007, 09:52
Vroeger wilde ik avontuur en spanning. Het avontuur is vervlogen maar de spanning is gebleven en daar slik ik nu pillen voor.
Cursus Antwerps
2 apr 2007, 15:21
Je zal merken dat je in het Antwerps meer kunt zeggen met minder woorden.
ZEG HET GEWOON ZO:
* Het is nu jullie beurt – Tizonnolle
* Ik heb je er nog voor gewaarschuwd – Kemmetoenogzoegezei
* Hij kon er niets aan doen – Akosterniondoeng
* Ze heeft het niet goed verwerkt – Zissernichoefan
* Hij zei het immers ook -Azeigetoemmesoek
* Dat had je niet gedacht he? – Dadoddenichedochtei
* Ze hebben u in de maling genomen – Zemmenoeligge
* Ze was het moe – Zewieretbeu
* Hij neemt alles mee – Aschaardallesmej
* Het is er echt aan te zien – Geziegeterbegoton
* Hij praat nonsens -Azeiwerriswa
* Hij kon er niet opkomen -Akwammerniejoep
* Dat is zeer goedkoop – Dasbekaanstverniet
* Hij heeft het in de gaten – Ajeigeteur
* Een klaploper – Nenapsjaar
* Je moest eens weten – Gemoestetbegotisweete
* Het is haar dagje niet – Zeigetnogalissitte
* Een ruitjeshemd – Eukarowennem
IETS VRAGEN ?
* Kan ik u ergens mee van dienst zijn? – Kannekoewellepe?
* Heb je het door? – Eddetindemot?
* Wat had je zoal graag gehad ? – Wamoetemme?
* Wat heeft hij gezegd? – Wasseitem?
* Wat doet hij nu weer? – Watoetemnawer?
* Wat sta je daar nu te kijken? – Oestoddederna?
* Wat is dat nu weer? – Wasdafeuriet?
Zondag
1 apr 2007, 11:03
Op zondag aten we vroeger thuis chocoladepudding met slagroom. Standaard iedere week. Ik heb er geen trauma aan over gehouden want ik lust nog steeds graag chocoladepudding. En vooral ook goeie vette slagroom. Slagroom kwam bij ons thuis alleen maar op zondag of met feestdagen in huis. Mijn moeder vond het te luxe om ook door de week te gebruiken, hoe lekker wij een roomsausje of wat room in de soep ook vonden. En dat heeft wel zijn sporen nagelaten.
Toen ik eenmaal getrouwd was mocht het wel natuurlijk. Maar toen kon ik het niet. Telkens ik een scheutje slagroom in een gerecht deed, of chocoladepudding maakte door de week, kreeg ik hele erge schuldgevoelens. Want slagroom was voor ’s zondags. Vele jaren heeft het geduurd voor ik van die schuldgevoelens verlost was, en nog heel vaak als het zondag is denk ik hieraan terug. Zoete jeugdherinneringen? Niet altijd dus.
Toen ik eenmaal getrouwd was mocht het wel natuurlijk. Maar toen kon ik het niet. Telkens ik een scheutje slagroom in een gerecht deed, of chocoladepudding maakte door de week, kreeg ik hele erge schuldgevoelens. Want slagroom was voor ’s zondags. Vele jaren heeft het geduurd voor ik van die schuldgevoelens verlost was, en nog heel vaak als het zondag is denk ik hieraan terug. Zoete jeugdherinneringen? Niet altijd dus.
Zomaar …
31 mrt 2007, 10:36
Ik ben een groot voorstander van het gebruik van onze eigen taal. Maar je moet nu ook weer niet overdrijven …
Gisteren bijvoorbeeld, op de radio, werd er aan het begin van een komisch programma aangekondigd dat ‘dit programma werd opgenomen voor een levend publiek’. Voor eventuele lachsalvo’s lijkt het mij inderdaad net iets meer aangewezen om dan levenden onder je publiek te hebben dan een zaal met dooien. Sorry hoor, maar ik visualiseer nogal snel en zie dan zo’n hele zaal vol zitten met skeletten. Zie je het voor je?
Gisteren bijvoorbeeld, op de radio, werd er aan het begin van een komisch programma aangekondigd dat ‘dit programma werd opgenomen voor een levend publiek’. Voor eventuele lachsalvo’s lijkt het mij inderdaad net iets meer aangewezen om dan levenden onder je publiek te hebben dan een zaal met dooien. Sorry hoor, maar ik visualiseer nogal snel en zie dan zo’n hele zaal vol zitten met skeletten. Zie je het voor je?
Tandarts (epiloog)
30 mrt 2007, 15:06
Zo, de tandartsbezoeken zitten er op en de nieuwe kroon zit erin (of er op liever gezegd). Ik ben blij met het resultaat. Als je het niet weet, dan zie je het amper. Het voelt nog wat vreemd en het tandvlees ziet nog wat rood, maar dat zal vast over een paar dagen wel beter zijn. De hele onderneming heeft me wel een pak geld gekost. Daarvoor had ik een hele mooie reis kunnen maken, en eigenlijk doet dat toch wel een beetje pijn. Maar een gat vooraan in mijn gebit, dat was gewoon geen optie. En die reis? Die komt er toch wel, mij kennende …
Een mop
29 mrt 2007, 08:53
Een slechte nacht gehad, de zoveelste op rij, daarom maar een blonde mop vandaag.
Een blond blondje maakt haar eerste zeereis. De kapitein vraagt haar of alles naar wens is. ‘Fantastisch!’, zegt ze, ‘En reuze handig, die wasmachines in de muur. Wat daar niet allemaal in gaat …’
Lente!
27 mrt 2007, 18:45
Vanaf mijn werkplek (bij een klant) zit ik de hele dag in de zon. Jammer genoeg achter glas. Erg hoor, als je er zó naar verlangt om je even lekker te koesteren in de eerste zonnestralen. En tegen de tijd dat ik thuis kom ligt mijn beschutte plekje-voor-de-eerste-lentezon alweer in de schaduw. Daarom maar even gaan open rijden na het werk. Nog een flinke omweg gemaakt ook! Ik voelde me zo vrij als een vogel. En dat doet me dan weer denken aan een oud lied:
Ach meneer, een mooie vogel wil ik zijn
Met sterke vleugels alstublieft meneer Merlijn
Een mooie vogel in de lucht
Met pluimen, poten en een vlucht
En alle kleuren van de regenboog aha
Ach meneer een mooie vogel wil ik zijn
De rest zal ik jullie besparen …
Ach meneer, een mooie vogel wil ik zijn
Met sterke vleugels alstublieft meneer Merlijn
Een mooie vogel in de lucht
Met pluimen, poten en een vlucht
En alle kleuren van de regenboog aha
Ach meneer een mooie vogel wil ik zijn
De rest zal ik jullie besparen …
De tandarts
26 mrt 2007, 10:31
Ik was alweer bij de tandarts vanmorgen. De voorlaatste keer. Ik ga die man nog missen! Wie had dat ooit gedacht? Ik ben namelijk niet zo’n held met tandartsen, ook niet met andere artsen die me eventueel, met een beetje pech, wat pijn zouden kunnen doen … Maar een mens moet wat over hebben om er een beetje goed uit te zien, dus die tandarts is eigenlijk niet meer dan een noodzakelijk kwaad. En hij heeft me nog nooit pijn gedaan, dus ik vind het ook helemaal niet erg om bij hem langs te gaan. Alleen het vroege afspraakuur steekt wat tegen. Ik ben namelijk ook niet zo’n ochtendmens …
Naweeën
25 mrt 2007, 22:16
Altijd als we van een reisje – groot of klein – thuis komen heb ik een soort van naweeën. Dan ga ik nog eens al mijn voorbereidingen langs om te zien of we wel alles gedaan/gezien hebben wat we wilden doen/zien. En dat is dus bijna nooit het geval. Natuurlijk helemaal mijn eigen schuld want ik wil gewoon veel te veel. Ik schijn daarbij altijd te vergeten hoe graag we op een terrasje zitten, en dat er van punt A naar punt B moet gelopen/getaxied/gebust/getreind worden. Daar kruipt namelijk ook tijd in.
Het uitzoeken van de foto’s (250 stuks maar deze keer) is ook zoiets. Ik kijk er altijd zo naar uit en tegelijkertijd kan ik er gewoon niet aan beginnen. Ook vandaag niet dus. Al wilde ik jullie toch graag mijn nieuwe vriend uit Rome voorstellen …
Het uitzoeken van de foto’s (250 stuks maar deze keer) is ook zoiets. Ik kijk er altijd zo naar uit en tegelijkertijd kan ik er gewoon niet aan beginnen. Ook vandaag niet dus. Al wilde ik jullie toch graag mijn nieuwe vriend uit Rome voorstellen …
myriamsditjesendatjes.com 