Een dag waar ik naar uitgekeken had, en toch ook een beetje nerveus voor was. Ik steek graag een wandeling in ‘mijn’ mooie stad in elkaar, maar het is moeilijk om in te schatten waar ieders interesses liggen.

Het belangrijkste was natuurlijk elkaar wat beter leren kennen, maar als je zo’n lange reis maakt vind ik dat je ook wel iets van de bestemming mag gezien hebben.

Plaats van afspraak was het prachtige Le Royal Café in het al even mooie Centraal Station. Om niet twee keer de drukke de Keyserlei en de Meir te moeten doen zijn we door de diamantwijk gelopen waar we even stilstonden bij de Portugese synagoge waar op 20 oktober 1981 een autobom ontplofte waarbij 3 dodelijke slachtoffers vielen en 106 mensen gewond raakten. FYI, Antwerpen telt maar liefst 33 synagogen. Verder was er natuurlijk geen bedrijvigheid in de wijk want het was sabbat.

Dan via het Stadspark naar de exotische markt waar, zoals gewoonlijk, de stalletjes met oesters en wijn/cava drukker bezocht werden dan de kramen met groenten en fruit. En zo kwamen we al snel aan het – voor mij – mooiste gebouw van de stad: de Bourlaschouwburg (nu Toneelhuis) die sinds kort ook weer open is ter versterking van de innerlijke mens. Niet meer in de foyer op de eerste verdieping zoals vroeger, maar op de benedenverdieping.

Om de drukte verder te vermijden gingen we achterdoor tot aan het mooie Maarten Lutherplein waar een gordijn van blauwe regen ons verwelkomde. Een ware oase in de stad. Om zo dan op de Plantinkaai aan te komen voor onze lunch bij Den Boterham waar Christa en haar man ons al zaten op te wachten.

Na de lunch hebben we echt wel de toerist uitgehangen: het Steen, het Vleeshuis, Carolus Borromeus, de Grote Markt, de OLV Kathedraal, Nello & Patrasche, en zijn we nog even gaan binnenkijken in de Handelsbeurs.

En toch ben ik nog twee minder bekende hoekjes vergeten die op mijn spiekbriefje stonden maar dat zullen de dames niet erg gevonden hebben … Na 9 km wandelen/slenteren – vaak over kinderkopjes – zullen alle benen wel moe geweest zijn.

Het was een leuke dag en ik hoop dat iedereen er even hard van genoten heeft als ik zelf.

Dank voor het fijne gezelschap, Riet, Lieve, Bea, Sabine, Chista en Wim.

Foto’s? Natuurlijk!

Het fietsseizoen is weer begonnen. Van zodra de temperatuur het toelaat en het droog is, ben ik niet meer te houden. Ik zal later niet moeten zeggen dat ik niet alles gepakt heb wat er te pakken viel … en niet alleen wat fietsen betreft.

Vorige week twee fietstochten gemaakt. Op donderdag met de Dino Trappers, de ‘fiets’groep van onze overjaarse jeugdclub. We fietsen éénmaal per maand tussen april en oktober. In april was het voor mij nog te koud (salonfietser, remember?!), maar deze keer wou ik er toch absoluut bij zijn, ook al was het weer niet zo bijzonder. Grijs en kans op regen. Maar … we hebben het droog gehouden, 56 kilometer lang.

Altijd gezellig, die fietstochten. Gezellig en op ’t gemakje. 10u vertrekken, koffiestop in de voormiddag, ergens lunchen, (🍷)stop in de namiddag en rond 17u terug thuis.

Zaterdag fietste ik met manlief. Een tocht die we vorig jaar al voor een stuk gedaan hadden, maar die zo mooi was dat hij best in de herhaling mocht. We fietsten van Vlaardingen over Maassluis, Maasland en Schipluiden naar Delft. De route liep vrijwel altijd langs het water: de Maas, de Noordvliet, het Rijn-Scheldekanaal, de Delftse Schie, de Poldervaart en nog wat slootjes her en der. Rustige fietspaden, de bermen nu op hun mooist, droomhuisjes aan het water, lekker warm weer en ook weer harde wind, maar die kon me niet deren. Ik ben nog altijd zó blij met mijn fiets. 55 km gefietst in Nederland Fietsland.

Na de fietstocht wilden we toch nog graag even de zee zien. Scheveningen is tenslotte niet zo heel ver van Vlaardingen (met de wagen). Zalig om weer aan zee te zijn, al was het er door de strakke wind uit zee wel vijf graden kouder dan in Vlaardingen en Delft. Maar in de strandtent was het goed zitten.

Een dag met een gouden randje.

Ik ben overstag. Ik heb mezelf een smartwatch gekocht, zoals de échte sporters.

Dat ben ik natuurlijk niet, maar ik heb wel graag inzicht in mijn sportieve activiteiten … als ik mijn wandelingen en e-bike ritten zo mag noemen.

Ik heb geen horloge en ben eigenlijk al jaren van plan om een sporthorloge te kopen maar altijd was er wel een reden om het niet te doen want dankzij de Strava app wist ik altijd wel hoeveel kilometer ik gestapt of getrapt had.

Helaas blijkt Strava en mijn nieuwe Samsung smartphone geen goed huwelijk. En het niet meer kunnen registreren van mijn sportieve prestaties is redelijk demotiverend.

Daarom die Fitbit. Ik schrok ervan wat dat ding allemaal kan naast datgene waarvoor het gemaakt is: telefoon beantwoorden, betalen, spraakassistentie, voice-to-text, … En waarvan ik de helft of meer waarschijnlijk nooit ga gebruiken. Maar ik vond hem mooi en da’s ook al veel waard.

Het gaat nog even duren voor ik de 74 pagina’s van de handleiding doorgespit heb en alles ingesteld is. Of zal ik mijn zoon bellen … 🤔