Vanmorgen voor het eerst gebabysit op onze Kleine Man. Toch vreemd om na zoveel jaar nog eens een baby te verzorgen. Ik was begot zo nerveus als wat.
Maar oma was het nog niet verleerd. Kleine Man heeft zijn fles gehad, we hebben wat gespeeld en na wat krijsen heb ik hem toch in bed én in slaap gekregen. En ik heb heel veel foto’s genomen! Nu ik eindelijk eens de kans had … 😉
Op 4 december van vorig jaar maakte ik een boeking voor een huurwagen in Spanje (voor de 2 laatste weken van maart). 149 euro. Ik vond het aan de dure kant want in oktober vorig jaar hebben we maar 194 euro betaald voor een hele maand. Maar bon, ik weet ondertussen dat ik op geregelde tijdstippen eens moet kijken of de prijzen niet gedaald zijn want ik kan gratis annuleren bij deze verhuurder.
Dat doe ik dan ook, zo om de paar weken. Kijken, desgevallend annuleren en herboeken.
De eerste keer op 26 december. Toen was de prijs voor hetzelfde type wagen gezakt naar 129 euro.
De tweede keer op 11 januari: 89 euro met gratis tweede bestuurder.
En het wordt steeds beter want toen ik daarnet weer eens checkte kreeg ik dezelfde wagen voor 63 euro, incl. tweede bestuurder.
Een verschil van 86 euro met de originele prijs!!! Met dat geld kunnen we eens lekker gaan eten.
Het houdt me wel van de straat!
Gisteren was het een prachtige dag en die hebben wij aan zee doorgebracht. Een heerlijk zonnetje, maar veel koude wind. Het deerde ons niet. Goed ingeduffeld hebben wij voor de middag een flinke strandwandeling gemaakt.
Er moest natuurlijk ook gegeten worden, en dat doen wij graag bij Restaurant Alexandra. Je eet er heel lekker en tegen een zeer schappelijke prijs. En bovendien is het personeel er super vriendelijk. Een genot om daar te zitten. Het zit er dan ook altijd stampvol.
Na de lunch moesten de calorieën er terug af gelopen worden, dus hebben we nog een uurtje langs de winkels gewandeld. En niks gekocht! Zo mogen er nog vele dagen volgen.
Deze circuleert vandaag massaal op Facebook … ik kon hem echt niet laten liggen.
Ik ben sinds mijn pensioen in september 2016 tamelijk lui geweest, vooral mijn hoofd heeft weinig ‘werk’ verricht. Daar is verandering in gekomen, want ik volg sinds een aantal weken Spaanse les. Omdat we zo dikwijls naar Spanje gaan, vond ik het nodig om mijn kennis van het Spaans wat terug op niveau te brengen.
Tijdens mijn hogere studies heb ik wel twee jaar Spaans gehad, maar wat ik daar nog van ken is niet veel soeps. Ik heb ook de Spaanse taal nooit nodig gehad voor mijn werk. Een excuus als een ander.
En hoe valt dat mee, zo terug op de schoolbanken zitten een halve dag per week? Dat valt mee, de tijd vliegt. Het mag dan wel een beginnerscursus zijn, het niveau ligt hoog. Zodanig hoog dat er al verschillende cursisten afgehaakt zijn. Tot mijn grote vreugde merk ik dat ik toch nog meer ken dan ik zelf wist. Dat doet me echt plezier.
Alles onthouden is een ander paar mouwen. Dat valt niet mee op mijn leeftijd. Ik móet iedere dag blokken: woordenlijsten van buiten leren en werkwoorden oefenen. Onthouden is moeilijk! Discipline is nooit een sterke eigenschap geweest, maar dit is iets wat ik echt wil, waar ik zelf voor gekozen heb. Dus we doen ons best en hopen aan het einde van de cursus (het zijn drie reeksen) toch opnieuw een flink mondje Spaans te spreken.
myriamsditjesendatjes.com 