Tag: verjaardag

Feest!

Het weekend was druk. De hele afgelopen week was druk.
Een week of zes geleden stuurde ik naar vijftig mensen, familie en vrienden, een ‘save the date’ kaart – ouderwets met de post, jawel! – om hen uit te nodigen op een tuinfeest ter gelegenheid van ons beider 65ste verjaardag.
Spannend, want we hebben niet alle weken zoveel mensen over de vloer of in de tuin. Het waren er uiteindelijk ook ‘maar’ vierenveertig.
HET spannendste vooraf was het weer. Af en toe kreeg ik van die paniekaanvallen ‘wat als het de hele dag pijpenstelen regent’? We hadden wel gezorgd voor een grote partytent, maar dan nog. Met je voeten in nat gras staan is niet tof.
En er moest nog zoveel gebeuren vorige week. Bestellingen voor hapjes, drank, servies, enz. doorgeven. De tuin moest gefatsoeneerd worden, het tuinhuis opnieuw gebeitst [als je man een week op voorhand beslist om het ‘even’ af te schuren], … Zaterdagavond stonden we nog te schilderen!
Maar het is allemaal gelukt en zondagochtend hebben een paar mannen de partytent opgesteld (hoog nodig, maar niet voor de regen gelukkig), ik heb de statafels ‘aangekleed’, nog wat versiering opgehangen (leuk voor de kinderen), servies en bestek klaargezet, de window cooler gevuld en daarna hebben we ontspannen gewacht op de gasten.
We hebben een reuze fijn feest gehad, met alleen maar goedgezinde mensen. Ook zij die mekaar niet kenden legden direct contact. Ik vind het altijd een beetje tricky om mensen ‘goed’ bij elkaar te krijgen, maar dat is wonderwel gelukt. We kregen veel te veel super leuke cadeaus, er was overvloedig eten en drinken, muziek uit ‘onze’ tijd en een aangename relaxte sfeer. Het was een TOP-feest!
Om een beetje te bekomen van alle drukte gaan we nu vijf heerlijke dagen uitrusten fietsen in Friesland. En misschien pakken we er ook nog een Waddeneiland bij. We hebben de tijd aan onszelf.
Wat is het zalig om op zo’n manier 65 te mogen zijn.

Weer een jaar ouder

Sinds gisteren ben ik weer een jaar ouder. Wat vliegt de tijd! Mijn moeder zei altijd ‘hoe ouder je wordt, hoe sneller het gaat’. En ze heeft gelijk. Soms slaat de paniek zelfs even toe: ik moet nog zoveel, ik wil nog zoveel. 
Maar toch was het weer een fijne dag, met heel veel smsjes, whatsappjes, telefoontjes en wensen op Facebook. Ik ben daar ook oprecht blij mee, hoewel ik veel van mijn Facebook ‘vrienden’ nog nooit in levenden lijve heb gezien.
Het allerblijste ben ik met de smsjes van onze kinderen (zoon & schoondochter), en met het feit dat zoonlief zelfs zijn vaste woensdagse mountainbike-afspraak heeft verplaatst om mij te verrassen met een prachtig boeket bloemen en drie dikke kussen. En een uitnodiging om bij hen te komen eten. 
Over eten gesproken … manlief en ik hebben natuurlijk ook genoten van een lekkere lunch, bij Restaurant Rascasse quasi bij ons achter de hoek, waar we heerlijk op het terras hebben gezeten en ons uitgebreid hebben laten verwennen. 
Verjaren? Het is zo slecht nog niet.

Boreas**, Heeze

Op deze zaterdagmiddag genoten van een heerlijke lunch, ter ere van mijn 60ste verjaardag (**), bij Restaurant Boreas in Heeze. Een eind rijden (anderhalf uur), maar het was de moeite waard.

Na een hele rist prachtige amuses volgde er voor mij een voorgerecht met krab – ik had aangegeven dat ik geen orgaanvlees eet – en voor manlief foie gras. Daarna kabeljauw met geitenboter en paddenstoeltjes en als hoofdgerecht Holsteiner rund. Als dessert verschillende dingetjes met perzik. En als afsluiter koffie met friandises. De friandises heb ik aan mij voorbij laten gaan, die konden er echt niet meer bij. Ook lekkere aangepaste wijnen die gul bijgeschonken werden. Alleen mocht de uitleg bij de wijnen voor mij wat minder hoogdravend. De hint van limoen en het vleugje cacao proef ik toch niet.

Het was allemaal prima in orde, zowel bediening als wat er op de borden lag. Alleen jammer dat wij bij het rundsvlees geen steakmes kregen (andere tafels wel). Dat had het snijden wat makkelijker gemaakt.

En wat voor mij echt een afknapper was, dat waren de lelijke stoelen (*). Ze zaten ook niet echt comfortabel en sneden in de rug bij het achterover leunen. Het hele interieur was eigenlijk totaal niet mijn stijl. Ik vond het er nogal goedkoop uitzien, met o.a. de glitterpanelen aan de muur. En ik gruw van vasttapijt. Niet alleen vanwege het zicht, maar ook omwille van hygiëne. Het blijft een stofnest. Als ik de inrichting vergelijk met die van Nuance** waar we vorig jaar mijn man zijn verjaardag gevierd hebben, ja, dan is het verschil in ‘klasse’ groot.

Maar qua eten? Top!

(*) Krijg ik vandaag 24/9 een mailtje van mevrouw Boreas dat ze ‘er ziek van is‘ dat ik haar stoelen niet mooi vond, ‘want ze kosten wel 1.800 euro per stuk‘. So what? Omdat iets veel geld kost moet iedereen het dan ook per definitie mooi vinden?! Des goûts et des couleurs, on ne discute pas!

(**) Van verschillende klanten weet ik dat er telkens een verrassingsdessertje is voor de jarige. Dat heb ik dus niet gekregen hoewel manlief duidelijk in zijn reservatiemail had vermeld dat het een lunch was ter gelegenheid van mijn verjaardag. Is het omdat we geen vaste klanten zijn? Of omdat we ‘maar’ Belgen zijn? Ik vind het in ieder geval niet erg netjes van Boreas. Weer even vergelijken met Nuance … daar kreeg manlief wel een extra verrassingsdessertje.   

Foto credit interieurfoto: Ad Wijgerde

Voor haar

Mijn moeder hield van bloemen, in het bijzonder van rozen. Deze is speciaal voor haar. Zij zou vandaag vierentachtig geworden zijn …

En deze is ook nog voor ons mam … haar mooie wilde kers bloeit weer erg weelderig.

Ik ben ook nog even langs het kerkhof geweest. Gek eigenlijk, ik ben helemaal geen kerkhofmens maar we hebben zo’n mooie hardroze bloesem in onze tuin dat ik er een klein biedermeiertje van gemaakt heb. Ze hield zo van bloemen.

24 maart

Mijn moeder is jarig vandaag. Drieëntachtig alweer. De tijd staat niet stil.
We zouden het vieren met de hele familie maar de organisator (moi) is geveld door griep en ook het feestvarken zelf is nog herstellende van de griep. Het feestje wordt dus uitgesteld.
Ik hoop maar dat ze blij is met de verrassing die haar (en ons allen) vanmorgen te wachten stond …

Mijn moeder wordt tachtig

Mijn moeder wordt tachtig vandaag. Ze houdt enorm veel van kaartjes, wenskaartjes, geboortekaartjes, vakantiekaartjes, enz. Om haar te verrassen had mijn broer bij alle familieleden, vrienden en kennissen een briefje in de bus gestoken met het verzoek om tegen 24 maart een kaartje te sturen naar mijn moeder, maar dan wel op mijn adres. Gisteravond telde ik 84 kaarten! Die worden haar straks in een echte postzak overhandigd.
Ik was net even bij haar om haar te feliciteren en trots wees ze op de bloemen die ze al had gekregen en op de vier (!) kaartjes op de buffetkast … Wat zal ze blij zijn straks.