Even terugkijken

Ik ben wel eens in een nostalgische bui en dan sla ik wat fotoboeken open om te mijmeren over vroeger. Deze keer was dat een album van 1983, het geboortejaar van zoonlief.

Deze foto van de twee mannen in mijn leven heb ik eruit gepikt.

Ondertussen is zoonlief al ouder dan zijn vader toen was …
Wat vliegt de tijd!

Moerstede revisited

Nadat we deze zomer een eerste keer bij Moerstede een voortreffelijke maaltijd genoten hadden en ik weet kreeg van hun 20-gangen diner op twee zaterdagen in november, heb ik direct gereserveerd.
Zo zaten we op zaterdag 14 november met nog een veertigtal andere gourmands in het gezellige restaurant waar we meteen een glas prosecco geserveerd kregen. De zoutjes, salamirondjes en olijven stonden al op tafel, evenals een grote karaf ijswater, een rondje boter en een schattig blikken busje olijfolie. Later werden de aperitiefhapjes vervangen door een mandje lekker donker brood.
Van 19u tot middernacht kregen wij een scala van twintig hapjes te verorberen, begeleid door vier wijnen die gul werden bijgeschonken. Algemeen genomen: de gerechtjes waren lekker en er was een goede variatie tussen vis en vlees. Geen ingewikkelde toestanden met stenen, bladeren of andere oneetbare bordvulling. Gelukkig, want daar hou ik niet van. Wat ik wel jammer vond is dat de warme gerechtjes niet allemaal even warm werden opgediend. De bediening door de vaste mensen was zoals de vorige keer prima in orde. De jonge hulpen kunnen nog wat training gebruiken, m.n. bij het uitschenken van de (eerste) wijn waarbij we geen enkele uitleg kregen. Gelukkig nam mevrouw Oostelbos nadien het wijnschenken over. Ook het afruimen van bordjes en bestek na iedere gang verliep nogal bruut en ze waren redelijk ongeïnteresseerd met hun werk bezig.
Wijnen:

Haut Marín, Les Fossiles 2014 Côtes de Gascogne 
Monferrato Montej Bianco 2012 
Crucero ‘Carmenère’ Viña Siegel 2012
Moscato d’Asti
Het 20-gangenmenu was opgedeeld in vier ‘blokken’ met telkens vijf gerechtjes. Uiteraard werden alle gerechtjes apart opgediend in een correct tempo. Ik maak er een beeldverslag van. Foto’s zijn van smartphone kwaliteit zonder flits (omdat ik dat bijzonder storend vind), maar ze geven wel een idee.

Carpaccio van zeeduivel – scampi – tomaat
Tartaar van tonijn – sesam – soja-yuzusaus – wakamé
Crème brûlée van pompoen – geconfijte kabeljauw
Gerookte eend – rucola – rode ui
Lolly van eendenlever

Makreel in bananenblad

Tortilla van aardappel – zalm – gefrituurde dille
Soufflé van coquilles
Tom ka kai – eend
Spoom citroensorbet

Heilbot – spinazie – groene asperge – kruidensaus

Tongfilet – bospaddenstoelen
Kwartel boutje + filet + eitje – zuurkool – appel
Kalfshaas in rode portsaus
Hertenfilet – bataat – peperkoek – stoofpeer – wildjus

Crème brûlée van oude beemster – notenbrood

Panna cotta van witte chocolade – blauwe bessen – chocolade
Bastogne kwark
Citroentaartje
Parfait van sinaasappel – eiwitschuim
En afsluiten deden we met koffie. Zonder meringuetaartje. Maar dat meringuetaartje halen we in als we op 4 december terugkeren voor wederom een (hopelijk) lekkere maaltijd.

Auto rijden

Vanmiddag toen we in de auto zaten – manlief aan het stuur, ik als passagier … gewoonlijk is het net andersom want Het Moet Wel Vooruitgaan! – zei hij plots: gij had rijinstructeur moeten worden. Of examinator! Ik vrees dat het niet als een compliment bedoeld was … Volgende keer maar een plakker meenemen om op mijn mond te plakken.

Pensioentraining (2)

Onze week voorbereiding op pensioen zit erop. Het was een toffe week waarin we weer nieuwe mensen hebben leren kennen. 

Maar laat ik beginnen bij het begin … Omdat we maandagmorgen al om half tien in Oostduinkerke moesten zijn – zonder verkeer ongeveer een uur en drie kwartier rijden – zijn we al op zondag naar zee vertrokken. Het was prachtig weer en wij hadden er zin in, dus waren we al vroeg bij het geboekte hotel en na een koffieke zijn we langs het brede strand en door de duinen naar Koksijde gelopen alwaar we op een zonovergoten terras genoten hebben van lekkere soletjes (slibtongen). Tegen de avond ingecheckt in Hof ter Duinen waar ik een ‘Horizon’ arrangement geboekt had, dwz kamer + ontbijt en diner in hun restaurant Bistronomie Eglantier. Upgrade gekregen naar een superior kamer en heerlijk gegeten in het restaurant, zeker voor herhaling vatbaar!
Na het ontbijt reden we dan de 5 km naar Ter Helme waar we tot vrijdag intern waren voor onze pensioentraining. Deze week wordt door veel (grote) bedrijven aangeboden aan hun werknemers met partner als appreciatie voor hun jarenlange trouwe inzet. Ter Helme is een vakantiecentrum dat buiten de schoolvakanties ook gebruikt wordt voor seminaries, zeeklassen en dergelijke. De accomodatie was eenvoudig (een ruime studio) maar alles was voorhanden en we hebben er drie keer per dag heel lekker gegeten. Al was dat natuurlijk niet de hoofdbedoeling van ons verblijf aldaar, maar lekker tafelen in fijn gezelschap is sowieso een prettige bijkomstigheid.  
Het stramien van het seminarie was iedere dag hetzelfde: van 9u30 tot 12u30 en van 16u tot 18u30 lezingen/voordrachten/groepsgesprekken. ’s Middags samen lunchen, ’s avonds samen dineren en na de middag 2 uren vrij om te wandelen, een terrasje te doen, een uiltje te knappen, enz.

Allerlei thema’s kwamen aan bod, elke deelnemer (we waren met 20) kon zijn zegje doen, en buiten luisteren naar de sprekers (een arts, een notaris en een financieel expert) hebben we vooral heel veel gelachen en plezier gehad met elkaar.
Of we ook veel geleerd hebben? Natuurlijk hebben we er wel wat van opgestoken maar de vraag ‘ga ik op pensioen of niet’, die blijft vooralsnog onbeantwoord.