Tag: stad

Mijn mooie stad

Mijn mooie stad, dat is Antwerpen natuurlijk! Al heb ik er nooit gewoond, toch noem ik Antwerpen altijd ‘mijn’ stad. Mijn mooie stad, waarover ik gisteren weer veel heb bijgeleerd.

Het Stadhuis van Antwerpen bestaat dit jaar 450 jaar. Om dit heuglijke feit te vieren (en omdat de stad dringend heel veel centjes nodig heeft) kan je één jaar lang – nog tot 21 februari 2016 – op woensdag en zondag het stadhuis bezoeken onder leiding van een gids. Van zo gauw de tickets vrijgegeven werden heb ik er onmiddellijk besteld. En gelukkig want ze zijn allemaal uitverkocht!

Het was een enorm interessant bezoek met een gids die ons twee uren lang aan zijn lippen gekluisterd hield. Alles hebben we kunnen zien, van kelder tot zolder, de raadszaal, de trouwzaal, de imposante hall, de prachtige kunstwerken overal, de wandeling over de galerij met schitterend uitzicht over de Grote Markt en de gildenhuizen. Wat was ik weer trots op mijn stad gisteren …

Weekendje Amsterdam

Afgelopen weekend waren we met onze kinderen in Amsterdam. Ons nichtje die daar studeert/werkt woont er al een jaar of drie en had al langer gevraagd om toch eens naar haar nieuwe huis te komen kijken. De planning was om dat in het voorjaar met mijn moeder te doen, maar helaas heeft dat niet meer mogen zijn.

Aangezien zoonlief en zijn meisje nog niet eerder in Amsterdam waren, vonden wij dit een mooie gelegenheid om hen een weekendje Amsterdam aan te bieden. Vader, moeder en kind(eren) nog eens samen op stap. Ik geniet daar enorm van. Ik hoop zij ook …


We hebben twee dagen door de stad gelopen, af en toe ook gezeten om de oude botten (de mijne, mijn iets oudere man heeft geen last van oude botten) wat rust te gunnen en de inwendige mens te versterken, op zijn students. Achtereenvolgens bij Bazar, bij Blue (met prachtig 360° uitzicht over de stad) en bij Café De Schutter. Plekjes waar zij graag komt, niks mis mee.

Slapen deden we bij Van der Valk in Almere, 20 minuutjes rijden van de stad. Prima spiksplinternieuwe accomodatie. Rustig gelegen, grote parking voor de deur, enorme kamers met goede bedden en luxe badkamer (o.a. XL-ligbad voor 2 pers. én een grote inloopdouche), gezellige bar, zwembad, sauna, stoombad, en ’s morgens een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet. We hadden het slechter kunnen treffen! Met dank aan mijn zus voor de suggestie.

En natuurlijk ook met dank aan mijn lieve nichtje om ons rond te leiden en te vermaken met haar altijd vrolijke zelf.

Varelli en zo

Vandaag nog eens naar de stad geweest. Was dat een tijd geleden! Parkeerplaats vinden was een regelrechte ramp. We waren vóór drie uur in de stad en het was bijna vier uur toen we eindelijk een plaatsje vonden in een van de parkings. En dan begon de strijd om een vrije tafel op een terras, wat al een even grote ramp was. Het mooie weer had blijkbaar half België en Nederland naar buiten gelokt. Uiteindelijk toch een tafeltje gevonden, in de schaduw maar dat vond ik niet erg want het was best heel warm in de zon.

Daarna wat door de straten geflaneerd en me nog maar eens bedacht wat een mooie stad Antwerpen is. Bij de Nespresso winkel hebben we ons laten adviseren in verband met de aankoop van wat verschillende soorten koffie. We hebben vijf soorten mee waarvan de vriendelijke dame wel dacht dat ze ons zouden bevallen. We zien wel.

Om zes uur waren we afgesproken met ‘de kinderen’ (vlnr Sofie, Kristof, Charlotte, Marieke) om te gaan eten bij Mezze Café Varelli. Genoten van het jonge gezelschap en ook van de lekkere hapjes en de heerlijke wijn (Mikros Vorias). Het was nog redelijk vroeg toen we het restaurant verlieten (helaas wordt er hier in het weekend ook met twee seatings gewerkt) en het was nog goed buiten, dus hebben we nog een rondleiding ‘Antwerpen by night’ gegeven langsheen de bekendste gebouwen in de oude stad. Nadien nog een laatste drankje genuttigd bij De Pelgrom. Charlotte is altijd zo dankbaar. Ze vond het heerlijk om zo met zijn allen door de stad te lopen. Het was ook heel aangenaam. Best nog wel druk, maar niet meer zo over de koppen lopen als deze namiddag. Kortom: het was een fijne dag.

Shalom!

Vandaag zijn we ondergedompeld in de Joodse cultuur. We hebben met een gids van Antwerpen Averechts een wandeling gemaakt in de Joodse wijk in Antwerpen. Ik ben van mijn 11de tot mijn 21ste in Antwerpen op school geweest en heb er nadien ook nog verschillende jaren gewerkt. De Joden zijn best heel nadrukkelijk aanwezig in de stad en toch weet je van die mensen helemaal niks. Daar is dus vandaag verandering in gekomen.

Het was een heel interessante kennismaking met de cultuur en de gewoonten van deze toch wat vreemde vogels met hun pijpenkrullen. Ik vond de groep eigenlijk te groot (19 pers.) voor één gids maar gelukkig was er ook een gids-in-opleiding bij die zelf vier jaar Jiddish heeft gestudeerd en, net zoals de ‘officiële’ gids, heel onderlegd was in de Joodse cultuur.

Zo leerden we o.m. dat er in Antwerpen vooral chassidische joden wonen. De chassidim zijn joden die uit Oost-Europa – meestal Polen – afkomstig zijn. Ze zijn te herkennen aan hun zwarte kledij, lange baarden en pijpenkrullen. Hun vrouwen herken je vooral aan de pruik die ze op hun hoofd hebben en zijn meestal met een kinderwagen op pad met nog een aantal peuters aan de hand. De meeste chassidim hebben veel tot zeer veel kinderen, omdat ze zich ook op dit vlak houden aan de wet van de Thora. De meeste gebods- en verbodsbepalingen (613 in totaal!) slaan op een kosjere keuken, het gebruiken van bepaalde rituelen in de loop van een etmaal, kuisheidswetten en ethische voorschriften. De chassidim leven in gemeenschap en beperken vrijwillig hun omgang met andere joden en buitenstaanders om zo hun cultuur en hun geloof te bewaren.

Als ik er goed over nadenk is dit eigenlijk een heel gemakkelijke vorm van geloof: je volgt de wetten en de regeltjes en je hoeft verder zelf nergens over na te denken.

In de synagoge werden we met de nodige humor onderhouden door een Joodse dame van middelbare leeftijd. Zij beantwoordde enthousiast al onze vragen i.v.m. de thora en de talmoed, kleding- en eetvoorschriften, waarom mannen drie keer per dag moeten bidden en vrouwen niet, enz. maar op moeilijke of lastige “waarom …” vragen antwoordde ze steevast met “omdat het zo is”, of “omdat god het zo wil”. Een Jood gaat nooit in discussie, dat had onze gids ons verteld en dat was ook zo.

’s Middags, het was ondertussen al bij twee uur, hebben we – na de nodige uitleg – koosher gegeten bij Hoffy’s. Ik had verwacht dat we wat speciale dingetjes zouden eten, maar het was eigenlijk heel gewoon. Een stukje kip met wat rijst en rozijnen en een zoetig sausje als voorgerecht, zalm met een rösti, een stukje zoetige groententerrine en een bolletje aardappelpuree als hoofdgerecht en soja-ijs met vers fruit als dessert. Een tegenvaller dus. Gelukkig dronk het iets te zoete wijntje wel lekker weg.

Na het eten hebben we nog even letterlijk en figuurlijk stilgestaan bij het Monument voor Gedeporteerde Joden en tot aan het Stadspark gewandeld en nadien langs de diamantwijk die al lang niet meer in handen is van Joden, maar bijna helemaal ingepalmd door Indiërs.

Het was een leerzame dag, heel interessant, maar ook heel vermoeiend zowel voor de benen als voor het hoofd. Je krijgt zoveel informatie te verwerken op korte tijd, soms ook best wel zware kost. Ik moet het allemaal nog even laten bezinken.

Rotterdam


Op de laatste dag van manlief zijn week verlof besloten we om een dagje Rotterdam te ‘doen’. Eigenlijk is het zo dichtbij en buiten twee keer gaan eten met foodie-friends ken ik de stad helemaal niet. Manlief was er zelfs nog nooit geweest.

Wat een aangename verrassing! We kennen natuurlijk allemaal de Erasmusbrug en de kubuswoningen van op foto’s, maar er is zoveel meer. Architecturaal is Rotterdam bijzonder interessant. Op bepaalde plekken in de stad waan je je, met een beetje verbeelding, in Manhattan.

Ook zijn er nog fraaie stukjes oude(re) stad te zien, in het Scheepvaartkwartier bijvoorbeeld, en in Waterstad.

Ik had van een internet kennis een heleboel tips gekregen en zelf ook wat voorbereidend werk gedaan. We hebben de Splashtour gedaan (met een amfibievoertuig door de stad en in de Maas) en de stadswandeling ‘Rondje Rotterdam’. In totaal zijn we toch een hele dag zoet geweest.

Natuurlijk zat er ook een lunch in de planning. Op aanraden van foodie-friends A. en Y. had ik gereserveerd bij Zeezout, een visrestaurant in het Scheepvaartkwartier. Zeezout is een klassiek restaurant. Het trekt voornamelijk een zakelijk publiek had ik de indruk, en verder zaten er wat oudere koppels … zoals wij dus. De tafels – die wel vrij dicht bij elkaar staan wat toch wel storend is voor de privacy – waren met wit linnen gedekt en er stond alvast een schaaltje fleur de sel en een schaaltje, ja zeezout natuurlijk, op tafel. De gebruikte kleuren in het restaurant zijn wit (muren, linnen) en olijfgroen (comfortabele (arm)stoelen). Rustig en stijlvol. Wat mij stoorde in dit interieur waren de grote kunstbloemstukken voor de ramen.

We werden naar een tafeltje bij het raam begeleid. Al snel werd er een bordje gebracht met twee sneetjes zuurdesembrood, een glaasje ansjovismayonaise, een glaasje sjalottenolie en twee kaasstengels. De ansjovismayo was bijzonder lekker, alsook het zuurdesembrood. De sjalottenolie kon me niet zo bekoren. En kaasstengels zijn kaasstengels. Niks mis mee, maar niet echt bijzonder. Er werd ons gevraagd wat we wensten te drinken. We wensten een fruitige witte wijn en die kregen we ook. Een eenvoudige maar lekker fruitige Ménard, Côtes de Gascogne (sauvignon blanc).

De amuse werd gebracht: een schaaltje met een salade van komkommer en gerookte paling, overdekt met een crème van mierikswortel. De combinatie komkommer/gerookte paling was erg lekker en de mierikswortelcrème was zacht van smaak. Een fijn beginnetje.

En toen kregen we de kaart pas. Of eigenlijk kregen we de kaart in eerste instantie niet maar kwam de ober ons vragen of de chef voor ons een verrassingsmenu mocht bereiden en hoeveel tijd we hadden om te lunchen. We hadden de tijd aan onszelf maar we wilden het lunchmenu (voorgerecht, hoofdgerecht, dessert of koffie) en dat werd ons toegelicht. We nemen meestal het lunchmenu als we over de middag ergens gaan eten, op die manier kunnen we goed vergelijken waar het goed toeven is.

Al snel werd ons voorgerecht opgediend, met witte handschoenen. Ik ben hier geen fan van. Maar goed, voorgerecht dus: tempura van lijngevangen schelvis op een bedje van zeekraal, met een schaaltje currysaus en een schaaltje hoisinsaus erbij. Verder in een apart doosje een tempura van garnaal (een gewone scampi, geen nobashi) op een bedje van noedels in een sojasausje. De schelvis was heerlijk zacht van smaak en het tempurabeslag was dun en zeker niet overheersend. De currysaus was lekker, niks meer en niks minder. Hoisinsaus is niet mijn ding. Past beslist niet bij mijn smaakpapillen. Grappig was het doosje met de noedels en de garnaal. De garnaal was perfect gegaard en was erg lekker zo samen met de noedels.

Wijn en water werden nog eens bijgeschonken en ons hoofdgerecht verscheen: op de huid gebakken doradefilet met een compote van wortel, wilde spinazie, bovenop een schilletje zoetzure wortel, omringd door een lepel kalfsjus en sinaasappelolie. Wat was dit een heerlijk gerecht, en dit vooral dankzij de sinaasappelolie.

Bij ons menu konden we kiezen tussen dessert of koffie, maar wij wilden allebei. Eerst kwam uiteraard het dessert, een dessert in twee delen: gecarameliseerde peer met crumble van pistache en perencrème, op het bordje ernaast een quenelle vanilleijs met enkele toefjes caramel en een crumble van bastognekoeken. Ik had eerst het ijs gegeten wat lekker romig was. Daarna de gecarameliseerde peer. Lekker maar wel heel zoet. Gelukkig zat er nog wat water in de fles.

Bij de koffie (koffieservies zagen we nadien op de rekening) kregen we een glaasje café glacé. Ik dacht altijd dat koffieservies koffie was met een hele resem friandises. Niet dat we daarop zaten te wachten want we waren meer dan voldaan, maar op deze manier was het wel erg dure koffie.

We hebben hier goed gezeten en lekker gegeten voor een aanvaardbare prijs.

Dat was onze dag in Rotterdam. Een fijne afsluiter van een week verlof.