Maand: december 2018

Gisteren waren we in Oostende. Zo maar, om even uit te waaien en de zeelucht op te snuiven. Het was prachtig weer. Zonnig en een graad of dertien. Wat wil een mens nog meer op 22 december?
En er was kerstsfeer in de stad, met kraampjes en veel lichtjes en ’s avonds ook een kleine sound & light show. Best gezellig.

 

Het is zaterdagnacht één uur en we zitten op spoed terwijl ik dit schrijf. Manlief is sinds vanmiddag terug thuis na zijn ablatie van vrijdag en helaas verloopt het herstel niet zoals voorzien. Het wondje in zijn lies stopt niet met bloeden, zijn bloeddruk is torenhoog en hij heeft koorts. Niet goed dus.

De spoedarts heeft een drukverband van 2 kilo gelegd en hij heeft iets voor de hoge bloeddruk gehad. Nu wachten tot het bloeden gestopt is. Het wordt een lange nacht.

Hopelijk mag hij mee terug naar huis. En dan begint het lange niets doen. Een week platte rust… Heel moeilijk voor zo’n actieve en sportieve man. Maar, geluk bij een ‘ongeluk’, kregen we een mooi aanbod van Telenet voor een maand gratis Play. Dat heb ik alvast maar geactiveerd. Gaan we een weekje bingewatchen.

Update: hij moet een nacht op spoed blijven.

Ja, wij liggen allebei in de lappenmand.

Vorige week hebben manlief en ik een paar dagen opgepast op onze zieke Kleine Man. Zijn snottebellen vlogen in het rond bij wijze van spreken. Mijn vorige kopvalling was nog maar pas over en in het weekend voelde ik alweer een nieuwe opkomen. Bij manlief sloeg het virus nog erger toe. Die moest vorige vrijdag wat vaccins hebben voor onze reis van volgende maand, maar hij kreeg ze niet. Eerst moet het virus uit zijn lijf.

En nu vrijdag moet hij een PVI ablatie ondergaan die hopelijk voorgoed een einde maakt aan de hartritmestoornissen waar hij sinds begin dit jaar last van heeft. De Reveal monitor die in juni in zijn borst is geïmplanteerd, gaf vorige maand aan dat er ’s nachts weer wat storingen waren geweest. En dat is niet goed. Wel een hele geruststelling dat het ‘kastje’ dat naast zijn bed ligt de gegevens van zijn Reveal automatisch doorzendt naar de cardioloog. Die vond dat een ablatie aan de orde was want medicatie voor hartritmestoornissen en intensief sporten, zoals manlief doet, gaan heel slecht samen.

Nu nog even afwachten en duimen dat tegen vrijdag zijn virus met de noorderzon vertrokken is, anders gaat de ablatie niet door. Ondertussen blijven we de dozen Kleenex aanslepen …

kopte de krant gisteren. Wat een ludieke manier moet zijn om schachten (eerstejaars) in te wijden in het studentenleven en in te lijven bij de studentenclub is heel erg uit de hand gelopen. Het gaat hier om een elitaire studentenclub met een bijzonder hard en streng toelatingsritueel waarbij de toelatingsproeven bewust zwaar en wansmakelijk worden gehouden. De club heeft een kwalijke reputatie en is al eerder in opspraak gekomen.

Het ludieke was ook hier helaas ver weg. De jonge student had grote hoeveelheden vissaus moeten eten waardoor hij een te grote concentratie zout in zijn bloed had. Bovendien had hij lange tijd in koud water gezeten en was helemaal onderkoeld. Twee dagen heeft hij in coma gelegen en vrijdag is hij uiteindelijk overleden.

Iedere student is natuurlijk vrij om al dan niet aan de doop deel te nemen maar op zo’n jonge leeftijd (18 jaar meestal) wil je er toch graag bij horen want de groepsdruk is enorm hoog.

In mijn tijd bleef zo’n doop beperkt tot het drinken van varkensbloed, overgoten worden met bier en bloem en op handen en knieën aan een leiband als een hondje over de Groenplaats in Antwerpen lopen. In mijn zoon zijn tijd ging het er al veel smeriger en explicieter aan toe. Enkele jaren geleden werd dan ook besloten een charter op te stellen met bepaalde richtlijnen waaraan studentenclubs zich moeten houden.

Deze elitaire club had geweigerd het charter te ondertekenen. Ik hoop dat het recht mag zegevieren en dat de doopmeesters gepast zullen gestraft worden.

Laatst las ik toevallig op internet een artikel van Sandra A. Miller die 19 goede redenen heeft om de middelbare leeftijd te omarmen. Ik heb er voor mezelf 10 uitgepikt (vrij vertaald en aangepast) waarmee ik het roerend eens ben.

1. Wijsheid. Als je het nu niet hebt, weet ik eerlijk gezegd niet wat je al die jaren hebt verzameld. Verspreid het, maar wees spaarzaam. Andere mensen hebben hun eigen wijsheid en hebben niet altijd behoefte aan jouw wijsheid. 

2. Je authentieke zelf zijn. Wees jezelf. ‘Echt’ is altijd in de mode. 

3. Tijd om te ademen. Het leven voelt anders zonder de druk van eierstokken met een onzekere houdbaarheidsdatum. Ik heb vrienden die het huwelijk ingingen om een ​​gezin te stichten; soms lukte dat, andere keren niet. Dus vergeet het ‘dit moet gebeuren tegen de tijd dat ik 40 ben’ en neem nog een extra glas wijn.

4. Vrienden hebben van elke leeftijd. Toen je twaalf was, vond je het maar raar om vrienden te hebben die een klas lager of hoger zaten. Wel, je bent niet meer op de lagere school, en je kunt vrienden hebben van alle leeftijden. Met je eigen tijdloosheid heb je de wereld in je hart, zonder de grenzen te voelen.

5. Kunnen luisteren. Wist je dat luisteraars meer gewaardeerd worden dan praters? Als dit je verrast, kun je het volgende decennium als rustig beschouwen en goed opletten. 

6. Passie. Op dit punt in het leven weet je waar je van houdt, toch? Beeldhouwen. Salsa dansen. Franse keuken. Dus, als je iets leuk vindt, doe het dan! Doe het!

7. De kracht om ‘nee’ te zeggen. Voor jezelf zorgen betekent grenzen stellen. Nee zeggen mag, maar dan alleen als je daar zelf geen schuldgevoel aan overhoudt. Zorg goed voor jezelf.

8. Alleen het heden is belangrijk. Je bent al vrienden verloren, en misschien ook je ouders of je kind. Of iconen uit je jeugd zoals Prince, David Bowie, Michael Jackson. Weg. Weg. Weg. En elke keer dat dit gebeurt, word je eraan herinnerd dat je alleen dit moment hebt. Dit ene moment. Er is geen garantie op een volgende.

9. Je stem. Ik hoop dat ze sterker is dan toen je twintig was. Duidelijker dan toen je dertig was. Ik hoop dat ze luid en wijs en liefdevol is. Dat ze een schuine mop kan vertellen, zich uitspreken tegen bullshit, maar ook fluisteren bij het graf van een moeder, en het hart van een vriend genezen.

10. Zegeningen. Dat is wat we nu aan het tellen zijn.