11 september zijn wij 36 jaar getrouwd. Daar moet natuurlijk op gegeten en gedronken worden, maar aangezien we beiden dinsdag een hele dag moeten werken besloten we om het vandaag te vieren met een mooie lunch bij Mijn Keuken in Wouw.
Toen ik belde om de reservatie door te geven werd mij gemeld dat op 9 september nog steeds het restaurantweekmenu zou gelden, zij plakken er een extra week achteraan. Geen probleem voor ons uiteraard.
Stipt één uur stapten wij het restaurant binnen. Op het terras was niet gedekt want er was kermis op het plein voor het restaurant wat het nodige lawaai met zich meebracht. Waarvan binnen overigens totaal niets te horen was. Het was niet zo druk in het restaurant. Alleen het linker gedeelte – met zicht op de keuken – was bezet. De sfeer is er zeer gemoedelijk, de bediening – 3 jonge mensen – vriendelijk en ongedwongen. Ze maakten zelfs tijd om een praatje te maken.
We begonnen met een glas bubbels (blanc de blancs, 100% chardonnay) en de klassieke knabbels werden op tafel gezet. Terwijl wij het menu bekeken kregen we ook alvast een amuse: tartaar van runderhaas omringd door schuim van aardappel ; bovenop de tartaar een gerookte dooier van een kwarteleitje. Hoe zo’n dooier gerookt wordt is mij een raadsel, maar het was in ieder geval een lekker begin. We besloten het menu uit te breiden met het extra tussengerecht en een selectie te maken uit de passende wijnen. Warme broodjes, wit en bruin, kwamen op tafel, goudgele boerenboter, olijfolie, zoutschilfers en peper. Broodjes werden tijdens de lunch netjes aangevuld. De eerste gang bestond uit rauw gemarineerde tonijnfilet, Noordzee krab, frisse salade van venkel, sorbet van yuzu en een ijsgekoeld soepje van meloen geparfumeerd met vanille. Het licht zure van de yuzu combineerde mooi met het licht zoete van het meloensoepje en vormde samen met de boterzachte tonijnfilet en de groentjes een heel mooi samenhangend gerecht. Hierbij dronken we een Boschendal blanc de noir, een frisse zalmkleurige rosé, die we ook doordronken bij het (extra) tussengerecht: zacht gegaarde dikke Noordzee scholfilet met riso venere nero, diverse schelpdiertjes en een saus van kokkels. Zwarte rijst uit Zuid-Italië, zo werd ons verteld, op smaak gebracht met kleine schelpdiertjes, stukjes mossel en stukjes scheermes. Daarop de perfect gegaarde scholfilet, aan tafel overgoten met de jus van kokkels. Dit was voor mij persoonlijk het lekkerste gerecht van de hele maaltijd.
Als hoofdgerecht kregen we gebraden Hollandse boerderij eend met diverse bosbietjes, zalf van knolselderij en een jus verrijkt met jeneverbessen. De eend was mooi rosé gebraden, de jus was ook erg lekker maar ik ben geen liefhebber van aardse smaken. De groentjes vond ik dus helaas niet zo geslaagd. Behalve dan de zalf van knolselderij die heerlijk zacht was. Bij dit gerecht dronken we een Kaiken cabernet-sauvignon/malbec, een krachtige rode wijn die het zeer goed deed bij de eend.
We kozen voor het zoete dessert: pistache cake met een crème van honing en citroen, gepocheerde perzik, schuim van marsepein met sorbet van perzik. De sorbet van perzik, de pistache cake en het schuim van marsepein vond ik erg lekker, de gepocheerde perzit miste wat smaak. Een zoet dessert mag voor mij echt wel zoet zijn, en dat was deze gepocheerde perzik niet.
Afsluiten deden we met koffieservies waarbij we nog elk drie friandises kregen en een glaasje smort (als ik het goed gehoord heb) (gemaakt van melkwei) met een quenelletje kersensorbet.
Om half vijf waren we pas klaar met eten en na het voldoen van de rekening liepen we tevreden en helemaal voldaan het aangenaam koele restaurant uit.
myriamsditjesendatjes.com 