La canicule

De Franse taal heeft een aantal prachtige woorden. Melodieus klinkende woorden dankzij de opeenvolging van klinkers.
La canicule is er zo een … a ~ i ~ u
Mirabelle … i ~ a ~ e
Papillon … a ~ i ~ o
Hirondelle … i ~ o ~ e
Échantillon … e ~ a ~ i ~ o
Gentillesse … a ~ i ~ e
Souvenir. … ou ~ e ~ i
Île flottante  … i ~ o ~ a
OK, de laatste hoort niet echt in het rijtje van één woord thuis maar het is wel lekker!
De Franse taal is mij nog altijd zeer lief. Ik heb het heel graag gestudeerd, zelfs de lessen grammaire konden mij boeien. Ik heb er ook veel profijt van gehad tijdens mijn professionele loopbaan want na de hogeschool kwam ik al direct in een Franstalige omgeving terecht. Ik ben er ook van overtuigd dat ik het nooit zal verleren, ook al spreek/schrijf/lees ik het nu niet meer zo veel.

Het Kind

Ons Kind is maandag geopereerd. Zijn keelamandelen werden verwijderd (neuspoliepen zijn als kind reeds verwijderd). Jaar en dag heeft hij last gehad van aanhoudende keelontstekingen, sliep slecht doordat de grote ontstoken amandelen apneu veroorzaakten, en kon amper zijn eten doorgeslikt krijgen. De huisarts vond het niet direct nodig er iets aan te doen, maar zijn vriendin (en wij) heeft aangedrongen om eens bij een NKO-arts te rade te gaan en die zei direct dat de amandelen beter verwijderd konden worden. 
Maandag was dus D-day. Hij stond er niet om te springen want het schijnt bij volwassenen geen pijnloze ingreep te zijn. En het blijkt nu ook dat dát niet overdreven is. En hij is absoluut niet flauw … heeft eens een halve dag gemountainbiked in de Ardense bossen met een gebroken sleutelbeen.

Ijsjes, pudding, yoghurt, koud (plat) water. Daar zal hij het voorlopig mee moeten doen. Al stonden ze maandagavond in het ziekenhuis al met een bord boterhammen aan zijn bed. Een vergissing uiteraard, maar eentje die eigenlijk niet zou moeten gebeuren. Hij is volwassen en weet dat hij dat niet kan/mag hebben, maar een kind zou het misschien tegen beter weten in toch proberen … met alle gevolgen van dien. Slechte punten voor Jan Palfijn in Merksem!

Enfin, hopen maar dat hij snel van de pijn verlost is. 

Op regime

Ik moet op regime. Dringend! Van de week zijn we drie keer uit eten geweest. En altijd was er wel een goeie reden voor. 
Donderdag was ik met een groepje vrienden een hele dag gaan fietsen. Als ik dan om half zes thuis kom heb ik echt geen zin meer om nog in de keuken te staan. Uit eten dus … een bistro op het einde van de straat heeft zijn voordelen, maar ook zijn nadelen! 
Vrijdag waren we bij mijn nichtje/metekind in Aachen om haar nieuwe flat te bewonderen. Bovendien was ik die dag jarig en wilde ik haar, haar vriend en haar zusje graag trakteren op een lunch. Zo gezegd, zo gedaan. Wat was het gezellig op het terras bij Dinette op de Hühnermarkt.
Zaterdag was dan pas mijn echte verjaardagsdiner met onze kinderen. Weer eten! En veel te veel eten, want het vlees is zo superlekker bij Bistecca. Dus gingen we nog maar eens voor de tomahawk uit de Josper oven … heel veel vlees dus. En heel veel Beilagen. En té veel wijn.
(foto van internet geplukt)
Vanavond eten we in ieder geval een slaatje, en de fles wijn blijft dicht!

Jij

Je hoort wel, maar je luistert niet
Je kijkt wel, maar je ziet niet
Jij hebt het alleen maar over ‘ik’
Je hebt geen enkele interesse in een ander 
Je bent altijd met je eigen wereld bezig
Je bent charmant naar de buitenwereld toe
Je bent berekenend in het echt
 Je gebruikt mensen zolang je ze nodig hebt
Je laat ze ook even gemakkelijk weer vallen
Je trekt aan en je stoot af
 Je draait met de wind naargelang het jou uitkomt
Egoïsme is je grootste eigenschap.

Het smelt

Net als de rest van Vlaanderen ben ik meegegaan in de hype en ben ik Het smelt van Lize Spit aan het lezen. Het boek werd aangekondigd als een bestseller, een toproman.
 
Ik ben met heel veel moeite al tot pagina 126 geraakt en tot nog toe vind ik het een ongelooflijk saai boek. Er zit geen enkele vaart in en het noodt mij niet tot lezen. Het is eerder bijna een corvee en ik moet nog 282 bladzijden.
Ik hou het nog wat vol in de hoop dat het beter wordt, maar ik vrees een beetje dat het dezelfde richting opgaat als met de boeken van Griet Op de Beeck. Ook die vond ik maar niks. Haar nieuwste (Gij nu) ga ik zelfs niet meer aan beginnen. Het is gewoon niet mijn stijl, wat de literaire critici daar ook over mogen denken.

Watermeloen?

Toevallig zag ik deze week een filmpje voorbij komen op Facebook dat ik wel tof vond om eens te proberen: ijs dat eruit ziet als een schijf watermeloen. Nog niet eens zo gemakkelijk om te maken. Je moet heel snel werken en het was een gesmodder en een geklieder want het ijs moet lichtjes gesmolten zijn om te kunnen bewerken. Sowieso ben ik al gene krak in knutselen whatsoever …

The making of:

Het eindresultaat was niet wat ik gehoopt had. De volgende poging lukt vast beter.
Maar lekker was het wel!

Nog een maandje

Nog een maand en ik ben op pensioen. Ik heb het lange tijd een vreemde gedachte gevonden om niets meer te moeten, en bij wijze van spreken de hele dag alleen maar mijn zin te doen. Door mijn freelance status had ik natuurlijk al de nodige vrijheid, maar dit voelde toch anders.
Ik heb ook heel lang moeite gehad met de gedachte dat iemand anders mijn werk ging overnemen.  Vooral ‘mijn kindje’, een management consulting tool die ik helemaal zelf had opgezet met behulp van een nogal ingewikkelde software die ik door zelfstudie en met veel bloed, zweet en tranen onder de knie gekregen heb en waar ik liefst niemand anders in zag werken. Al moest dat soms wel, in tijden van vakantie en zo … zodat ik er later weer uren werk in kon steken om het er te laten uitzien zoals ik wou. 
Ik heb het losgelaten. Het doet me niets meer dat iemand anders nu voor mijn kindje gaat zorgen. Ik heb de dame die het overneemt nog een mini cursus gegeven én een dik pak aantekeningen, en ze kan me bellen als er iets is. Maar het is niet meer mijn verantwoordelijkheid. En dat geeft mij veel rust.

Sinds ik de beslissing heb genomen om te stoppen, ga ik trouwens ook met veel minder plezier naar mijn klanten. Ik kijk echt heel erg uit naar 1 september!