Vanmiddag hebben we geluncht bij Het Oude Raadhuis in Halsteren. Nooit eerder over gehoord, en toevallig gevonden omdat ik op zoek was naar een restaurant met een bib gourmand bij ons in de buurt. Dat ze dan ook nog deelnamen aan de ‘Rising Stars’ week was mooi meegenomen.
Het restaurant is gehuisvest in het voormalige gemeentehuis, een schitterend pand van 1633. Veel oude elementen zijn bewaard gebleven, het restaurant is passend bemeubeld en het straalt gezelligheid en een warme sfeer uit. Helaas, zoals zo vaak in Nederland tijdens de lunch, waren we ook hier weer de enige gasten.
We begonnen met een flesje witte wijn. Meerdere open wijnen en halve flesjes hebben ze hier en wij kozen voor een Spaanse witte Coto de Hayas 2009, een blend van chardonnay, macabeo en moscatel. Een kruidige wijn met een aparte afdronk. Zeer lekker als aperitief, maar helemaal fout bij mijn voorgerecht. Mijn eigen schuld natuurlijk.
Als amuse kregen we een vierkantje tempeh met een toefje zeer pittige mayonaise en een kroketje van kalfswang met een cremig sausje. Ik had nooit eerder tempeh gegeten (ben niet zo van de vegetarische keuken), maar de smaak viel niet tegen. Het kroketje was gewoon erg lekker en vol van smaak. Dikke sneden bruin brood kwamen op tafel, alsook gezouten boter en kruidenboter.
Voor het Rising Stars lunchmenu mochten we kiezen uit het normale bib gourmand keuzemenu (voor het diner mag je kiezen uit het Oude Raadhuis keuzemenu). Een prima initiatief. Zo weet je meteen wat de keuken te bieden heeft als je hier zonder een of andere actie komt eten.
Onze keuze viel op
Wilde duif: op het karkas gebraden / rode biet / brioche / vinaigrette van hazelnoten
Een mooi gedresseerd bord met stukjes perfect gebraden duif, een geconfijt pootje, vierkantjes geroosterde brioche, hazelnootjes en rode biet. Manlief was hier zeer blij mee.
Schotse wilde zalm: Marokkaanse specerijen / Hollandse garnalen / crème van sjalotten
Twee stukken zalm en grijze garnalen op een gelei met Marokkaanse kruiden, wat toefjes sla en cressjes her en der en een fijne crème van sjalotten. Ik ben geen fan van Marokkaanse kruiden en ik vond ze wat overheersen, maar al bij al een lekker gerecht. En manlief was maar wat blij met de gelei met Marokkaanse kruiden!
Na het voorgerecht kregen we een spoom aangeboden waarna onze hoofdgerechten volgden.
Nieuw-Zeelandse hert: rugfilet gebraden / winterse garnituren / jus van de Merlotdruif en bittere chocolade
Veel mooie stukken botermalse hertenfilet, gehalveerde spruitjes bestrooid met truffel, rode kool en quenelletjes knolselderpuree. Wat heeft hij gesmuld!
Rugstuk kabeljauw: op de huid gebakken / crème saus / Thoolse aardappel
Een groot stuk perfect gegaarde kabeljauw, ook de spruitjes met truffel en de knolselderpuree en verder nog gekookte Thoolse aardappeltjes en een variatie op pommes parisiennes. Ik bestelde er nog een glas aangepaste wijn bij, een Bourgogne, 100% chardonnay die uitstekend paste bij de overheerlijke kabeljauw.
Voor het dessert kregen we nog een pre-dessert amuse: coulis van bosvruchten met frambozenschuim versierd met knettersuiker. Dat kennen we niet in België. We vonden het wel grappig.
Als laatste kwam de Zoete verfrissing: ijstaart / bloedsinaasappel / hangop van mandarijn / grapefruit
Een kleurrijk bord met een allerlei variaties van (citrus)vruchten. Een ijshorentje, een mousse-je, macarons, een dikke streep sinaasappelgelei, hangop, partjes roze pompelmoes. Een frisse fruitige afsluiter.
We sloten af met koffie. Gewone koffie want koffie complet met friandises kon er echt niet meer bij.
We hebben nog een gemoedelijke babbel gedaan met de maître/sommelier – een voordeel als je de enige gasten bent – en we hebben van hem nog een mooi cadeau gekregen. Op 24 november gaan we hier nog een keer dineren. Tevreden gasten? Wij wel in ieder geval.