De dagelijkse gang van zaken

Mijn reisverslag zal nog niet voor direct zijn. Mijn eerste werk wordt blokken, blokken, blokken voor mijn examen Spaans van volgende week. Examen doen is zo al niet mijn ding en tussen september en januari hebben we best al veel stof gezien.

Spreken heb ik wel goed kunnen oefenen de laatste weken in Costa Rica, maar daar maakte het niet zoveel uit of ik een werkwoord al dan niet correct vervoegde. Ze begrepen me toch wel. Tijdens het examen (en tijdens de les) moet het wel juist zijn!

En buiten de examenstof moet ik natuurlijk ook mijn twee weken afwezigheid in de les nog bijbenen. En ik voel me best nog wel jetlaggerig.

Dat wordt hard blokken de rest van de week. Wish me luck!

De schilder is nog niet het huis uit. Hij had toch meer werk dan hij ingecalculeerd had. Ik had zo gehoopt dat hij klaar zou zijn tegen dat we terug waren.

Ik wil alles terug op zijn plek zetten, kasten opnieuw inladen en herschikken, dingen die al jaren niet gebruikt worden apart zetten om weg te geven of naar het containerpark te brengen, nieuwe decoratie, overgordijnen, kussens, lampen, … gaan kopen. Maar daarvoor moet de schilder eerst de deur uit en moet het huis grondig gekuist worden. Dat laatste, daar kijk ik niet naar uit.

Nu ja, op dit moment komt het eigenlijk wel goed uit dat ik nog niet verder kan in ons huis. Zo kom ik niet in de verleiding om mijn studieboeken opzij te leggen voor plezantere dingen.

Oost west, thuis best

Ja, we zijn weer terug. We hebben een prachtige rondreis gemaakt door de schitterende natuur van Costa Rica, maar het was extreem vermoeiend. De lange vlucht, het tijdsverschil van 7 uren, de soms lange busritten, de hitte en de hoge luchtvochtigheid … het gaat je niet in de koude kleren zitten.

Voor ons was het op nogal wat vlakken een reis buiten onze comfortzone om het met een hedendaagse term te omschrijven. Ten eerste was dit onze eerste groepsreis ooit, en ten tweede was het comfortniveau van de hotels toch wel een stuk minder dan wat we gewend zijn. Maar het was overal proper, we hadden overal warm en koud stromend water en op twee hotels na airco. Voor dit soort reizen dienen hotelkamers toch alleen maar om te douchen en te slapen.

We hebben heel veel gezien, soms lang moeten reizen met de bus, mooie wandelingen en boottochten gemaakt, modderbaden genomen in de hot springs, en zijn gisterenavond na 30 uren onderweg te zijn geweest weer thuis gekomen. Slapen in ons eigen bed heeft ons enorm deugd gedaan!

Ik ga proberen, zoals altijd, aan de hand van mijn notities een uitgebreid reisverslag in elkaar te flansen. Voor nu volsta ik met een kleine fotocompilatie. Eerst de jetlag maar eens voorbij laten gaan.

 Helmbasilisk ~ Arenal vulkaan ~ guaria morada (nationale bloem van Costa Rica)
Red torch ginger lily ~ banaantjes ~ red eyed green frog

Hangbruggenwandeling ~ oever van de rivier Bebedero ~ leguaan
drietenige luiaard ~ capucijneraap ~ cana flower

Goodbye … for a while

Terwijl u dit leest ben ik (en mijn manlief ook uiteraard) onderweg naar Costa Rica. Elf uren en vijfenveertig minuten lang op het vliegtuig. En als we daar aankomen een jetlag van maar liefst zeven uren proberen te verteren. Zal niet simpel zijn want we vertrekken meteen zaterdag in alle vroegte al op rondreis.

Wie weet wat voor avonturen we allemaal gaan beleven. U leest er alles over binnen een goeie twee weken.

Ondertussen gaat de schilder bij ons in huis zijn gang gaan en het hele huis van binnen verven. Het was hoog nodig. Ik hoop dat hij klaar is tegen dat wij terug zijn, maar op zich is het natuurlijk heel fijn geregeld dat hij geen rekening moet houden met ons en wij niet met hem. Ik hou er namelijk niet van om een paar weken in de rommel te zitten. Vandaar.

En voor nu … ¡Pura Vida!

Lekker #tag

Nog eens een vragenlijstje. Ik vond hem een hele tijd geleden bij Samaja. Een ‘lekkere’ tag …

Wat is je favoriete taart? 
Da’s al een moeilijke om te beginnen. Ik ben geen zoetbek en ik eet zelden taart. Heel soms laat ik me verleiden. Bij Patisserie Manus Bis bijvoorbeeld waar ze de allermooiste taartjes hebben evenals zeer lekkere koffie en een ruime keuze aan heerlijke verse biologische thee van Samova!

Met de auto of met de fiets door de regen?
Met de fiets? Ik dacht het niet. Ik fiets voor mijn plezier en daar hoort geen regen bij. 

Waar ontbijt je mee op zondag?
Hetzelfde als door de week: home-made granola met Griekse yoghurt en fruit. Op zondagmorgen ontbijten wij gescheiden want mijn man zit al om half negen op zijn fiets voor zijn zondagse 100 km rit. Op dat uur lig ik nog op één oor. We eten dan ’s middags wel anders dan in de week. Pistolets (en voor hem een koffiekoek, voor mij een croissant) met Franse kazen, krabsalade en andere lekkernijen.

Als je alles zou kunnen eten zonder ooit een slechte invloed op je gezondheid te hebben, wat zou je dan dagelijks op tafel zetten?
Allemaal dingen die slecht zijn. Boterpistolets met Franse kaas, pasta met een romige saus, garnalenkroketten, frieten met mayonaise en romige vol-au-vent, grote zakken ribbelchips. En slagroom … toch een kleine zoete zonde. Een goeie fles porto mag ook niet ontbreken.

Wat was je lievelingskostje als kind? Is dat nog steeds zo?
Ik heb geen idee. Mijn moeder was geen keukenprinses en iedere week kwam hetzelfde menu terug. Zo heb ik dat in ieder geval in gedachten. Ik heb eigenlijk pas leren eten bij mijn schoonouders. Mijn schoonmoeder was wel een keukenprinses en zij schotelde mij dingen voor die voor mij onbekend waren maar voor hen heel normaal.

Wat is je favoriete gerecht ‘uit een pakje’?
Niets. Geen pakjes of zakjes hier.

Pakjessoep of sloten koffie?
Geen van beiden. Geen pakjes en maximum 3 tassen koffie per dag.

Hoe pimp jij je koffie?
Als met ‘pimpen’ de toevoegsels à la Starbucks bedoeld worden, dan moet ik passen. Koffie moet naar koffie smaken en niet naar vanille of caramel.

Cava of champagne?
Als het echt moet, liever cava. Maar eigenlijk drink ik geen van beiden echt graag.

Netflix of YouTuben?
Geen van beiden.

Wat is je favoriete fast food keten?
Quick. A rato van éénmaal per jaar. Maximum.

Je bent een Belg. Waar ligt de beste frituur?
Eigenlijk gaan wij niet dikwijls naar de frituur. Zelfgemaakte frietjes vinden wij lekkerder. Ik zou hier in de buurt ook geen echt goede frituur meer weten. Vroeger ja, dan was er ‘Vettige Rik’ op het plein aan het station. Klanten kwamen van heinde en verre voor zijn lekkere goudgele knapperige frieten gebakken in Ossewit. Dat was een goeie frituur. Zo maken ze ze niet meer tegenwoordig.

Hotelontbijt of high tea?
Hotelontbijt met alles erop-en-eraan. A la minute gebakken eitje, veel vers fruit, verse pistoleetjes en croissants, … Jammer dat in bijna alle hotels tegenwoordig afbakbroodjes geserveerd worden. En niet altijd van goede kwaliteit. Broodjes van de warme bakker hebben dus duidelijk mijn voorkeur.

All you can eat sushi of all you can eat pizza?
Ik zou niet weten waar ik dat ergens kan krijgen hier in de omgeving. Ik zou het ook niet doen. Zonde van het geld voor een kleine eter. Als ik moet kiezen tussen sushi of pizza, dan is het heel gemakkelijk: pizza!

Kaas- of chocoladefondue?
Kaasfondue, zonder twijfel.

Wat is je favoriete chill outfit?
Een huispak, a.k.a. pyjama. Alleen in de winter trouwens, bij de TV en voor het haardvuur. En niet als er bezoek is. 😉

Favoriete comfortfood als je ziek bent?
Als ik ziek ben eet ik eigenlijk alleen soep en drink ik liters thee.

Wat is je meest ongezonde eetgewoonte?
Dat valt nogal mee. Sinds ik diabetes heb, en te hoge cholesterol, let ik erg op wat ik eet. Waar ik niet aan kan weerstaan zijn de tweewekelijkse frietjes.

Wat is de meest smerige groente?
Rode biet vind ik echt niet te eten. Zoete aardappel, knolselder, pompoen ben ik ook geen fan van.

Vergelijk jezelf met lui dier?
Een kat die opgerold voor het haardvuur ligt en de hele dag haar zin doet.

Drink je frisdrank?
Nauwelijks. Soms, als ik hard gefietst heb, heb ik wel eens behoefte aan een glas cola. Echte cola, niet de light of zero versie.

Wat vond je vroeger van turnen op school?
Vre-se-lijk. Ik ben totaal niet sportief. Grondoefeningen ging nog wel, maar toestellen vond ik echt vreselijk. En onze turnjuf in het middelbaar was een kreng van de ergste soort. Ik was bang van haar, en ik niet alleen.

Wat zijn je favoriete sporten?
Huh … geen! Ik wandel en fiets eigenlijk omdat het moet. Nu ja, fietsen doe ik veel en graag het laatste jaar, maar sporten zal nooit een favoriete bezigheid worden vrees ik.

Wat vind je van zwemmen?
Ik zit graag in het water maar ik ben een slechte zwemmer. Zwemmen is ook een sport … zie hierboven!

Kan je met je tenen aan je mond?
Dat lijkt me sterk. Ik ga het ook niet proberen.

Hoeveel stappen zet je gemiddeld per dag?
Veel te weinig. Aan de aanbevolen 10.000 stappen kom ik bijna nooit. Ik probeer wel wat te wandelen en doe vaak boodschappen te voet als het weer het toelaat maar meestal blijft het steken bij zo’n 5.000 stappen.

Wat vind je van een elektrische fiets?
Mijn beste aankoop van de laatste jaren. Ik ben al aan mijn tweede bezig. Sinds ik mijn e-bike heb, fiets ik tenminste weer.

Als er een hemel zou bestaan, wat zou daar op het menu staan?
Allemaal dingen die ik lekker vind en niet mag hebben.

Jaaroverzicht 2018

 Over 2018 kan ik kort zijn: dat was ons reisjaar!
Het was het eerste volledige jaar dat we samen met pensioen waren en met niets of niemand rekening hoefden te houden.

Zin in een reisje? Boeken en wegwezen!

We zijn echt héél vaak onderweg geweest … hebben maar liefst 82 nachten in vreemde bedden geslapen.

En dan waren er ook nog de dagtripjes want met het mooie weer hebben we ook heel veel in eigen land en het nabije buitenland (Nederland) gefietst. Soms wel vier keer per week.
In totaal 2.526 hele kilometers!

Wandelen doen we ook, zij het wat minder want ik hou er niet echt van … gaat niet snel genoeg.
Toch heb ik in 2018 ook 218 kilometers bij elkaar gestapt.

Laat ons hopen dat het weer in 2019 ons opnieuw zo goed gezind is … maar dan liefst iets minder warm!

Wat was er nog bijzonder aan 2018? Niet zoveel opzienbarende dingen.
In mei is mijn nichtje (tevens metekind) getrouwd. Twee feestelijke dagen met alleen maar gelukkige mensen. Heerlijk om te zien!

Op gezondheidsvlak was het voor manlief eind 2018 iets minder toen hij geheel onverwacht onder het mes moest maar gelukkig is hij nu weer OK. We hopen alleen dat de uitgevoerde PVI zijn sportieve prestaties niet blijvend zal hinderen want dat is op dit moment helaas nog wel het geval. En hij is zó ongeduldig om weer voluit te fietsen.

Wat 2019 in petto heeft, dat weten we niet.
Om te beginnen alvast een reis: over vijf dagen vertrekken we naar Costa Rica waar we twee weken gaan rondreizen. Verslag volgt uiteraard.

En in de loop van het jaar volgen er – ons kennende – nog wel wat reizen en reisjes.

Voor de archieven:
Januari: 1 week Fuerteventura – 1 hotel
Maart: 2 weken Costa Blanca – 1 villa + 1 hotel
April: midweek Barcelona – 1 hotel
Mei: lang WE Aachen – 2 hotels
Mei: midweek Bologna – 1 hotel
 Juni: lang WE Frankrijk (Elzas) – 1 hotel (fietsen)
Juni: midweek Texel + Haarlem – 2 hotels (fietsen)
Juli: WE De Haan – 1 hotel (fietsen)
Augustus/September: 2 weken Frankrijk (Charente + Landes) –  4 hotels (fietsen)
Oktober: een maand Costa Blanca – 1 villa (incl. 3 dagen Toledo – 1 hotel)

Nieuwjaarsduik

De nieuwjaarsduik. Overal in Zeeland kon je op 1 januari deelnemen aan de nieuwjaarsduik in de Noordzee. Je kon ook gewoon gaan kijken en heel hard supporteren voor de moedige ijsberen. Dat is wat wij deden. 
Aan de rand van de zee in Kamperland – dat was de meest praktische locatie omdat ik gereserveerd had voor de lunch in Veere – stonden wij te kleumen in onze dikke donzen jassen want de wind was ijzig. Naast ons stonden schaars geklede mannen, vrouwen en kinderen, klaar om de zee in te gaan. Maar eerst moest er opgewarmd worden en dat duurde zo’n half uur. Koud, kouder, koudst!
Een klein beetje gek moet je toch wel zijn om met zo’n weer de zee in te gaan maar het levert wel leuke plaatjes op.
Nog even facebooken (of appen, of mailen, of …)

 Klaar voor de start

Go, go, go!

Brrrrr …

Mocht u zich geroepen voelen … zaterdag 5 januari kan u nog deelnemen aan de Nieuwjaarsduik in Oostende. Samen met zo’n 6.000 andere ijsberen. Inschrijven verplicht!