Goede voornemens

Goede voornemens maak ik al jaren niet meer. Er komt toch niks van in huis. Hoewel …

Mijn enige ‘voornemen’ is om zoveel mogelijk te reizen. Nieuwe landen/streken ontdekken, bekende landen/streken herontdekken, steeds weer opnieuw de lievelingsplekken bezoeken. En 2016 was op dat vlak weer zeer geslaagd: 70 dagen op vakantie … een evenaring van 2014!

Uiteraard is kwaliteit belangrijker dan kwantiteit en die cijfertjes doen er niet toe, maar ik ben nu eenmaal een statistiekjesmens. 🙂

Hoogtepunt was zonder meer de hernieuwde kennismaking met Senegal. Ik hoop in de volgende jaren nog meer Zwart Afrika te kunnen beleven.

Januari: 5 dagen Dubai – 1 hotel

Februari: 9 dagen Salalah (Oman) + 1 dag Dubai – 2 hotels
April: 2 dagen Veluwe – 1 hotel
April: 2 dagen Amsterdam – 1 hotel
Juni: 18 dagen Andalucía (Málaga, Ronda, Sevilla, Conil de la Frontera) – 4 hotels
Juli: 3 dagen Haarlem – 1 hotel
September: 17 dagen Puglia (Fasano, Specchia, Matera, Vieste) – 4 hotels (+1 nacht in Charleroi)
November: 3 dagen Houffalize (2 hotels, deels werkvakantie)
December: 10 dagen Senegal (1 hotel)
*** Mijn voornemen is om het in 2017 nog eens over te doen! *** 

Barcelona

Barcelona en wij … dat is blijkbaar geen goeie match.
De vorige keer kreeg manlief daar plots enorme rugpijn. Zo erg dat hij niet meer voor- of achteruit kon.

Deze keer was de citytrip gepland voor vertrek 9 mei. De ‘kleine ingreep’ die ik onderging op 26 april stak echter stokken in de wielen. Moest alles gegaan zijn zoals gepland was er geen vuiltje aan de lucht geweest. Helaas is het niet gegaan zoals gepland en heb ik nog minstens twee à drie weken dagelijks verzorging nodig door een verpleegkundige. Wat moet, dat moet en het laatste wat ik wil, is onze juni vakantie in het gedrang brengen. Dat is tenslotte ook nog maar een maand.
Dàg Barcelona! Ik vrees een beetje tot nooit meer …

Ik ben er klaar voor

Mijn haar is geknipt (erg kort opzij en tamelijk lang – voor mijn doen dan toch – vooraan)
Al mijn 20 nagels hebben een nieuwe laag gel
Ik ben op controle geweest bij de cardioloog
En bij de pneumoloog
Er is een CT scan gemaakt van mijn sinussen (daar heb ik een probleem maar ik denk er nog over na of ik er iets laat aan doen want een operatie in de neus is niet niks)
Ik kan dus vrij en blij op vakantie vertrekken 
Tot over een paar weken …

Berlijn

Tussendoor een lang weekend Berlijn? Moet kunnen. Zeker als je vliegtuigtickets kan scoren aan 26 euro H/T. 🙂

Is Berlijn een mooie stad? Niet echt.

Een interessante stad? Zeker wel! 
De hele stad ademt geschiedenis. Elke wijk heeft zijn verhaal en in veel gevallen is dit een dramatisch verhaal. We hebben ons vier dagen ondergedompeld in deze stad, het verleden laten herleven in de diverse musea en aan de gedenkmonumenten, maar evengoed genoten van de prachtige architectuur van de kerken en paleizen. En de sfeer opgesnoven in de verschillende wijkjes en op de verschillende kerstmarkten.
Een beeldverslag …

Gek, gekker, gekst

Dat je in Dubai indoor kan skiën terwijl het buiten 50°C is, dat is niks nieuws, net zomin als je telefoon opladen aan de zogenaamde Smart Palms die doorheen de stad verspreid staan, of onderwater dineren in het Al Mahara Restaurant in de Burj Al Arab. Maar de Emiratis hebben weer wat nieuws bedacht … 
Bij het voorbereiden van onze toekomstige reis stuitte ik hierop: 

Withdraw solid gold from an ATM
Using an ATM for cash is so last year. In Dubai, you can simply withdraw gold bullion 
(as well as other precious metals such as silver) and commemorative coins 
at the touch of a button. The gold is available at current market prices. 
Find unique Gold ATM’s at Dubai Mall, Madinat Jumeirah and Atlantis the Palm Dubai.

Tssss …


Paloma Pasha Resort

Alweer even geleden dat ik nog eens een foute vakantie had geboekt. Van in januari 2014 zie ik. Toen gingen we all in naar Cabo Verde en dat was geen hoogvlieger. Turkije heeft nooit hoog op mijn ‘to do’ lijst gestaan, maar omdat we met zijn vieren zouden gaan moest het toch allemaal een beetje betaalbare luxe zijn. 
Ik keek er heel erg naar uit, niet zozeer naar het all in gebeuren, maar vooral naar het samenzijn met zoonlief en zijn meisje. En het is ons zeker niet tegengevallen. Fantastisch hotel, heerlijk rustig gelegen, een geweldig zwembad, luxe wellness met sauna, Turks stoombad en hamam, fitnesszaal, enz. Ik had zalige swim-up rooms geboekt, dwz recht van je bed het zwembad in. Heerlijk! Geen vervelende lawaaierige cq. dronken gasten, een goede gevarieerde keuken en lekkere wijnen, alles van de eigen organische boerderij, zowel in het buffetrestaurant als in de vier à la carte restaurants (Ottomaans, Mexicaans, Italiaans, Vis), de snackbar en de patisserie. We zijn duidelijk niet van honger omgekomen! 

Maar het allerbelangrijkste is dat ik mijn zoon veel heb zien lachen. Met zijn drukke leven is hij altijd gestresst en nooit echt relaxt. Dat was hier wel anders. En daarom was het mij te doen. Mission accomplished.

Dit is weer zo iets dat ik zo graag met mijn moeder had willen delen. Mijn zoon was maar 15 of 16, ik wil het kwijt zijn, toen hij niet meer met ons op vakantie wou. Ik vond dat heel erg. Maar aangezien de laatste vakantie samen voor beide partijen een regelrechte ramp was, zijn we sinds die tijd zonder hem weg geweest. En toen zei mijn moeder: wacht maar, als hij ouder is gaat hij wel terug mee. En zie …   
Het was een rustvakantie, dat was van in het begin onze bedoeling. Geen drukke Kusadasi of Bodrum toestanden, maar een rustig niet te groot hotel in een klein dorp. Om toch een beetje cultuur op te snuiven hebben we één keer een taxi genomen naar Ephesus, het belangrijkste archeologische gebied van Turkije, en een van de grootste opgravingen uit de Griekse oudheid. Zeer de moeite! 
En Özdere, ons dorp, lag op 10 minuten wandelen. Daar hebben we de zaterdagmarkt bezocht waar je ‘genuine fake‘ kleding, handtassen en schoenen kan kopen. Michael Kors, Gucci, Prada, … 10 euro voor de handtassen, 5 euro voor de portefeuilles. Helaas hadden ze mijn kleur niet. LOL
En ook veel fruit, noten, baklava en lekkere lokum. Afdingen is de boodschap. Eerst waren het drie doosjes lokum voor 5 euro. Ik heb ze tenslotte voor 2 euro meegekregen!
En voor de rest valt er niet veel te vertellen buiten het feit dat we er alle vier volop van genoten hebben. Ik wil volgend jaar best nog eens terug naar Turkije. Met de kinderen dan weer uiteraard.

De Moezel

Mijn BFF (Best Friend Forever) vroeg een tijd geleden of we niet eens met ons drieën (zij, manlief en ik) voor een lang weekend naar de Moezel konden om een paar dagen te gaan fietsen. Slik. Ik en fietsen … eigenlijk liever niet maar manlief was natuurlijk direct enthousiast en ik wil mijn vriendin best wel een plezier doen. Fietsen aan de Moezel dus.

Donderdagmiddag kwamen we aan in Cochem, waar het heel druk was in het stadje. Gelukkig lag ons hotel op 2 km van het centrum, waar het – ondanks de drukke weg – toch redelijk rustig was. Maar daarover straks meer.

Het weer was niet echt om heel blij van te worden (het miezerde wat) en voor de volgende dagen zag het er al niet veel beter uit. Niets aan te doen. Als het écht geen fietsweer was, dan zouden we gewoon de huurfietsen annuleren en wat stadjes doen
Vrijdagmorgen was het droog, weliswaar grijs, en stonden we al om 10u aan het verhuurbedrijf om fietsen te ‘passen’. Ik elektrisch, de twee anderen een gewone fiets.

Onze eerste rit zou in noordelijke richting gaan, tot in Löf en terug, 61 km in totaal. Ik moet zeggen, het viel me mee. Het is mooi rijden op de Mosel Radweg, alles vlak en het ging gewoon goed. Onderweg zijn we uiteraard een aantal keren gestopt om te drinken, te eten en te snoepen en om gewoon te genieten van het landschap. Aan pittoreske dorpjes geen gebrek. Het was ook heel aangenaam fietsweer: goed van temperatuur, met af en aan wolken en zon. Tegen zes uur leverden we onze fietsen weer in want mijn batterij moest gedurende de nacht opgeladen worden.
Zaterdag was het heel wat minder weer (grijs en af en toe een zonnetje) maar de rit – naar Bullay in zuidelijke richting – was prachtig. Dit stuk van de Moezel is een opeenvolging van meanders wat een fietstocht – voor mij althans – een stuk minder saai maakt. Ook vandaag natuurlijk weer lekker gegeten, gedronken en gesnoept onderweg. Dat hoort er gewoon bij. En ook heel dikwijls naar de lucht en de wolken gekeken want die wilden we toch wel graag vóór blijven. En dat is wonderwel gelukt. Op het moment dat wij – na een tocht van 53 km – onze fietsen inleverden bij het verhuurbedrijf vielen er dikke druppels naar beneden. Hoeveel geluk kan een mens hebben!

Zondag hebben we nog even gewandeld (in de zon) en zijn we na de middag terug naar huis gereden. Buiten het fietsen hebben we ook genoten van de heerlijke wijntjes, met o.a. een Kleine Weinprobe in het hotel bestaande uit vijf glaasjes wijn van 50cc: 3 Rieslings, een Rotling en een Dornfelder. Na het degusteren hebben we maar gelijk onze bestelling doorgegeven. Het is toch af en toe wel handig om met de auto op vakantie te gaan. 😉 

We verbleven in het Moselromantik Hotel Panorama op basis van half pension. Vriendin is niet zo’n gourmand en vond het wat bezwaarlijk om ’s avonds telkens nog een restaurant te moeten zoeken. Wij hebben ons deze keer aangepast, maar dat gaan we volgende keer toch anders doen. Het eten was niet slecht, maar het was ook zeker geen hoogvlieger … nu weet ik ook wel dat wij zeer verwende eters zijn. Het hotel zelf … nog nooit hebben we zo’n ongezellige kamer gehad in een hotel. Ik heb er zelfs geen foto van genomen en dat zegt genoeg. Het was een grote kamer, té groot om gezellig te zijn en qua decoratie een totale mislukking. Zo smakeloos heb ik het echt nog nooit gezien! De kamer kon ook niet goed verduisterd worden en dat vind ik, als slechte slaper, zeker een vereiste. Ze lag dan bovendien ook nog eens aan de straatkant zodat met open raam slapen niet mogelijk was. Gelukkig was alles wel heel proper. 
Het enige positieve wat ik over het hotel kan vertellen was de vriendelijkheid en de gedienstigheid van het personeel, en het zwembad en de sauna waren ook een plus. Maar we gaan hier niet nog eens een keer naartoe, dat is iets wat zeker is.


Omdat het fietsen me toch uiteindelijk wel meegevallen is, hebben we al afgesproken om volgend jaar aan de Zeeuwse kust te gaan fietsen. Ik zoek alvast een degelijk hotelletje en ik boek geen half pension.

Save our planet

Tegenwoordig vind je in iedere hotelbadkamer wel een kaartje met verzoek handdoeken en bedlinnen meerdere dagen te gebruiken, voor ‘groene’ doeleinden. Handdoeken die je gewisseld wil hebben, leg je op de grond (of in de douche of het bad), handdoeken die je wil hergebruiken hang je op. Ik geef eerlijk toe, ik doe daar niet aan mee. Een handdoek die ik gebruikt heb, ga ik niet opnieuw gebruiken. Dat doe ik thuis ook niet. Manlief wil echter wel graag meewerken aan een beter milieu en hangt zijn handdoeken dan ook netjes te drogen. In hotels, thuis niet!

Nu hebben wij dit jaar al in zeven hotels gelogeerd waar er zo’n kaartjes stonden. In niet één ervan werd rekening gehouden met deze policy. Handdoeken die ophingen werden gewoon van het haakje genomen en gewisseld voor propere. Ik wil best aannemen dat alles snel, snel moet gaan, maar het kan toch niet zo moeilijk zijn voor housekeeping om maar net zoveel handdoeken neer te leggen dan dat ze er opruimen? Dat zijn dus dingen waar wij ons aan ergeren. Als je er toch niks aan doet, Zet Dan Niet Zo’n Kaartjes Neer!

Le chant des cigales

Even een weekje naar La Douce France geweest. Op de luchthaven Perpignan-Rivesaltes werden we begroet door het luide gezang van de krekels. Heerlijk om weer eens in Zuid-Frankrijk te zijn. Deze vakantie was in eerste instantie bedoeld als verlenging van manlief zijn fietsvakantie in de Pyreneeën die vanwege een ongeval eerder dit jaar niet is kunnen doorgaan. De vakantie in Frankrijk heb ik wel gewoon laten doorgaan … een extra vakantie laat ik me niet zomaar door de neus boren! 
Zaterdag 4 juli om 10u30 thuis vertrokken naar Brussels South Airport (zeg maar Charleroi) en om 16u30 waren we al ingecheckt in ons hotel in Saint-Cyprien. Ideaal. Ik zou het echt niet meer anders willen. 
Het zou een rustvakantie worden, en dat ís het ook geworden. Ons hotel had een heerlijk zwembad dat we bijna altijd voor ons alleen hadden … het was een golfhotel, dus de meeste gasten hadden andere bezigheden. 
Verder zijn we een dag naar Cadaqués in Spanje geweest en een halve dag naar Collioure. We kennen de streek van eerdere vakanties en hadden er geen behoefte aan om veel rond te rijden. In totaal hebben we dan ook maar 346 km gereden met onze Renault Twingo.

Ons hotel, Le Mas d’Huston, was schitterend gelegen te midden een 9 + 18 holes golfterrein. Rust verzekerd en groen alom. Het is een klein resort met ruime kamers die zich in een aparte vleugel bevinden, weg van het restaurant, de bar en de hustle & bustle van het golfgebeuren. Alles erop en eraan, gewoon zoals het hoort in dit segment. Het hotel is wel wat verouderd en kan hier en daar een opknapbeurt gebruiken, maar de kamer was proper en het kingsize bed (2 x 2 meter) was super. 

We hebben de hele week heel warm weer gehad. Eén voormiddag was het bewolkt, voor de rest altijd brandende zon. Voor mij te warm, manlief heeft genoten! En verder hebben we (te) veel en lekker gegeten en gedronken. 
Op naar de volgende vakantie!