Negativiteit

Ik was aan het fantaseren over vakantie volgend jaar (ja, ik begin er stilaan terug zin in te krijgen).

Ik maak manlief deelgenoot van mijn idee om de maand oktober terug in Spanje door te brengen, maar deze keer zou ik het met de auto willen doen en de fietsen meenemen. Vertrekken rond 20 september, dan hebben we tien dagen om onderweg in Frankrijk en Spanje op een paar plekken te blijven hangen en wat aan sightseeing te doen. Dan een maand in een huis of appartement aan de Costa Blanca, en in een week of tien dagen langs een andere weg terug naar huis. Okee, een veel duurdere optie dan met het vliegtuig gaan en ter plekke een auto en koersfiets huren zoals we anders doen, maar we hebben dit jaar niks gehad … dat moet ingehaald worden. En we leven maar één keer.

Zijn reactie: ‘En dan aan de grens aankomen en een bewijs van vaccinatie moeten kunnen voorleggen’.

Mijn antwoord: ‘Tegen die tijd hebben wij toch al lang een vaccin?! Wij zijn 65 plus.’

Hij: ‘Volgens mij gaan wij op den duur nog de laatsten zijn voor een vaccin.’

Zo pessimistisch, zo negatief. Zo ken ik hem helemaal niet.
Heel dat corona gedoe begint hem echt op te breken.