Vandaag is het dan zover: de eerste dag van mijn nieuwe leven als gepensioneerde. Goh, wat klinkt dat oud! En al mag ik me dan niet zo oud voelen als ik ben (62, voor de nieuwsgierigen onder ons), ik realiseer me wel dat nu de laatste fase van mijn bestaan ingaat en dat benauwt me wel een beetje want ik wil en ik moet nog zoveel. Ga ik die tijd wel krijgen?
Vandaag ga ik daar in ieder geval niet over dubben. Mijn huis is aan de kant (niet moeilijk als de poetsvrouw net geweest is), ik spring op de fiets en ga wat foto’s nemen van de heide die in bloei staat. Ik hoop dat ik nog niet te laat ben.
En vanmiddag vlij ik me neer op mijn ligbed in de tuin (als de zon me tegen die tijd niet in de steek laat) met koffie en het boek van Lize Spit dat ik tussen haakjes nog altijd niet uit heb en ga ik verder Genieten van mijn vrijheid. Als dat geen mooi begin is van mijn nieuwe leven.
FREE AS A BIRD …
myriamsditjesendatjes.com 
Ik ben er zeker van dat jij die 'laatste fase' optimaal gaat benutten. Enjoy ! xxx…x
LikeLike
Thanks! Het zal pas 'echt' zijn als Maurice ook op pensioen is, en dat is begin volgend jaar.
LikeLike
Dat klinkt alvast als een perfect begin. Geniet van de vrijheid en van dagen gevuld met foto's maken van de heide, een ligbed en een goed boek en alle andere mooie dingen.
LikeLike
Zo fijn . ☺
LikeLike