Tag: pensioen

Opgeruimd staat netjes

Ik ben vandaag begonnen met het opruimen van mijn verleden. Eenentwintig jaar freelancer … het brengt een hoop paperassen (en soms ook zorgen) met zich mee. Maar kijk, mijn kantoorruimte is bijna leeg. Mijn twee werkcomputers staan op het containerpark, mijn zoon was heel blij met mijn computerscherm en nog wat andere dingetjes, mijn bureau staat ‘te geef’ op een Facebookgroep. Ik hou nog juist een kleine computertafel over om mijn printer op te zetten. En mijn bureaustoel gaat ook niet weg. Dat is een goede stoel om af en toe eens in te gaan zitten mijmeren.
Mijn boekhouding van de laatste tien jaar staat in een kast die de volgende tien jaar niet open gaat en dan smijt ik alles in één keer weg.
Een lege kantoorruimte en een leeg hoofd. Ongelooflijk hoeveel lucht dat geeft! 

Ik heb altijd graag gewerkt, maar het laatste jaar had ik nogal wat problemen met een van mijn opdrachtgevers die mij met háár problemen bij tijden depressief maakte. Ik heb tijdens die periode ook heel veel last gehad van extrasystolen. Ze zijn volledig verdwenen! 

Ik ben zelfs terug naar muziek aan het luisteren. Het is jaren geleden dat ik uit mezelf muziek opzette. Mijn hoofd kon dat precies niet aan. Na twee maanden pensioen voel ik mij een ander mens. Ik kan het iedereen alleen maar aanraden!

Free as a bird

Vandaag is het dan zover: de eerste dag van mijn nieuwe leven als gepensioneerde. Goh, wat klinkt dat oud! En al mag ik me dan niet zo oud voelen als ik ben (62, voor de nieuwsgierigen onder ons), ik realiseer me wel dat nu de laatste fase van mijn bestaan ingaat en dat benauwt me wel een beetje want ik wil en ik moet nog zoveel. Ga ik die tijd wel krijgen? 

Vandaag ga ik daar in ieder geval niet over dubben. Mijn huis is aan de kant (niet moeilijk als de poetsvrouw net geweest is), ik spring op de fiets en ga wat foto’s nemen van de heide die in bloei staat. Ik hoop dat ik nog niet te laat ben.

En vanmiddag vlij ik me neer op mijn ligbed in de tuin (als de zon me tegen die tijd niet in de steek laat) met koffie en het boek van Lize Spit dat ik tussen haakjes nog altijd niet uit heb en ga ik verder Genieten van mijn vrijheid. Als dat geen mooi begin is van mijn nieuwe leven.

FREE AS A BIRD … 

Nog een maandje

Nog een maand en ik ben op pensioen. Ik heb het lange tijd een vreemde gedachte gevonden om niets meer te moeten, en bij wijze van spreken de hele dag alleen maar mijn zin te doen. Door mijn freelance status had ik natuurlijk al de nodige vrijheid, maar dit voelde toch anders.
Ik heb ook heel lang moeite gehad met de gedachte dat iemand anders mijn werk ging overnemen.  Vooral ‘mijn kindje’, een management consulting tool die ik helemaal zelf had opgezet met behulp van een nogal ingewikkelde software die ik door zelfstudie en met veel bloed, zweet en tranen onder de knie gekregen heb en waar ik liefst niemand anders in zag werken. Al moest dat soms wel, in tijden van vakantie en zo … zodat ik er later weer uren werk in kon steken om het er te laten uitzien zoals ik wou. 
Ik heb het losgelaten. Het doet me niets meer dat iemand anders nu voor mijn kindje gaat zorgen. Ik heb de dame die het overneemt nog een mini cursus gegeven én een dik pak aantekeningen, en ze kan me bellen als er iets is. Maar het is niet meer mijn verantwoordelijkheid. En dat geeft mij veel rust.

Sinds ik de beslissing heb genomen om te stoppen, ga ik trouwens ook met veel minder plezier naar mijn klanten. Ik kijk echt heel erg uit naar 1 september!

Op pensioen

De kogel is door de kerk: manlief heeft officieel zijn pensioen aangevraagd. Nog niet met onmiddellijke ingang … dat vond hij toch wat te snel. En hij wou ook wachten tot de (volgende) winter voorbij is om niet direct in een dode periode terecht te komen. De lente vond hij wel een goed moment, dus 1 mei 2017 is De Dag. Officieel dan, want hij moet natuurlijk ook zijn vakantiedagen nog opnemen. Ik vermoed dat het iets van half maart van volgend jaar zal zijn.

Nu ik nog …

Pensioentraining

Wij gaan een weekje op pensioentraining, d.w.z. dat wij min of meer terug in de schoolbanken gaan zitten om voordrachten, workshops en lezingen bij te wonen over verschillende onderwerpen die belangrijk zijn om op een gelukkige, gezonde en zinvolle manier de pensioentijd te beleven. Dat is althans wat de organisatie belooft. 
Ik ben heel benieuwd wat dit seminarie ons gaat brengen. Het wordt aangeboden door het bedrijf waar manlief ondertussen veertig jaar werkzaam is en het gaat door aan de Belgische kust, dat is alvast positief. Als het dan ook nog een beetje aangenaam weer wordt – we hebben ook wat vrije tijd tussendoor – dan is dat helemaal meegenomen. 
Wordt volgende week vervolgd …