Straatje zonder eind

Woensdag was ik nog eens in het ziekenhuis. Er moest weer littekenweefsel in mijn mond worden weggesneden. De chirurg heeft het een beetje weggebrand deze keer want hoe meer ze eraan snijdt, hoe meer nieuw littekenweefsel er gevormd wordt. Een straatje zonder eind.

Dit was de achtste keer op twaalf maanden tijd. En het ziet ernaar uit dat het niet de laatste keer was, al zou het moeten beteren eens ik mijn tandprothese heb. Ik hoop het alleszins.

Manlief is na zijn ingreep terug zijn oude zelf, moet nog wel drie weken rustig aan doen. Dit wil onder andere zeggen dat hij niet mag fietsen, wat voor hem een grote straf is. Hij mag wel wandelen en waar doe je dat beter dan bij aangename temperaturen?

Aangezien ik zelf ook wel een reisje kan gebruiken, gaan wij half maart – tussen allerlei tandartsafspraken door – op vakantie naar Tenerife. Vluchten zijn geboekt, hotel is geboekt, huurwagen is geboekt want op ons gat zitten, dat is niks voor ons. Het wordt een her-ontdekking van het eiland. De eerste keer dat we het eiland bezochten was in 1984 ; de laatste keer moet in 1999 geweest zijn.

Laat ons hopen dat het Eiland van de Eeuwige Lente ons qua weer goedgezind is.

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

46 gedachten over “Straatje zonder eind”

  1. OH Myriam, dat reisje zal jullie zoveel deugd doen. Geniet met volle teugen. Wat die mondproblemen betreft, ik vind dit zo erg voor je. Ik hoop dat het toch eens in orde geraakt. Heel veel sterkte.

    Geliked door 1 persoon

  2. Ondanks je persoonlijke miserie zijn de vooruitzichten alvast wél fijn. Ik hoop bovendien dat er snel een eind komt aan je lijdensweg.

    Geliked door 1 persoon

  3. Half maart? Dat is maar 9 keer slapen meer! Heerlijk vooruitzicht!
    Laat je zorgen zoveel mogelijk achter hier. Je mond moet mee, dat kan niet anders 🙂 maar ik hoop dat hij zich wat zal gedragen en dat je een ontspannen tijd hebt.

    Geliked door 1 persoon

  4. Ik krijg kippenvel bij de gedachte aan een mondoperatie, maar het staat me ook te wachten 😦
    Sterke vrouwen hier *duimpje omhoog*

    Geliked door 1 persoon

      1. Zoals ik al zei, ge zijt een sterke madam, ik weet niet hoe ik zou reageren in zo’n situatie, m’n wereld zou instorten denk ik.

        Geliked door 1 persoon

          1. Ja, idd. Het voelt alleen wel aan (denk ik, ik heb er geen ervaring mee) als een bagage die ge meesleurt en niet meer kwijt geraakt, hoe goed je het ook mag verwerken…

            Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.