Druk

Het was druk bij de buren zondag. Drukker dan het normaal al is.

Zelf wonen ze met vijf personen en een hond in een niet al te groot huis. In ieder geval een huis dat niet gebouwd is als kangoeroewoning. Drie generaties samen: oma en opa, mama en papa, zoontje. En de grote hond niet te vergeten.

Oma, opa en de hond wonen in normale tijden het grootste deel van de week op een vakantiepark aan de kust. De twee dagen dat oma werkt hier in de buurt logeren ze bij het gezin van hun dochter, onze buren dus. Bij het begin van de lockdown echter, moest het vakantiepark volledig ontruimd worden en zijn ze noodgedwongen voltijds bij de kinderen ingetrokken.

Mama en papa werken van thuis, zoontje is druk maar wordt door oma en opa goed beziggehouden. Misschien nog een zegen dat de grootouders tijdelijk voor opvang kunnen zorgen.

Met dit weer zitten ze, net zoals wij, meestal in de tuin. Zonder het te willen horen we dus wel eens wat. Meestal gaat het goed, maar vorige week was er een probleempje. Er werd gehuild, er werd geroepen, er werd gesust, ‘denk aan de buren‘ hoorde ik, … Het lijkt me niet evident om 24/7 op elkaars lip te zitten. Hoe graag ik mijn kinderen en kleinkind ook zie, ik zou er niet blij mee zijn.

Maar bon, daar wou ik het eigenlijk niet eens over hebben. Zondag was het nog veel drukker in de tuin van de buren. Veel meer stemmen en vreemde stemmen en stemmetjes. Bezoek dus. Voor mij niet gelaten, maar er zijn dus altijd mensen die er de kantjes vanaf lopen en het verzieken voor anderen die wel hun best doen.

Ik word daar een beetje verdrietig én kwaad van.

Aan de andere kant vraag ik me af of wij nu echt de enigen zijn om niemand – ook onze eigen kinderen niet – toe te laten in onze bubbel. Ook van mijn beste vriendin hoorde ik dat zij het niet kan laten om, zoals ze deed vóór de lockdown, wekelijks naar haar dochter + kleinkind te gaan, te gaan boodschappen doen in Nederland, en met haar andere (klein)kinderen Pasen te vieren met een picknick in een park waar je niet mag komen. Ik viel bijna van mijn stoel toen ze het mij opbiechtte. De ooit zo übergedisciplineerde en überprincipiële onderwijzeres … je zou toch denken dat zij het goede voorbeeld zou geven aan haar kleinkinderen.

Ja, ik word daar een beetje verdrietig én kwaad van. En jaloers. Ja, dat ook. Ik ben ook maar een mens.

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

44 gedachten over “Druk”

  1. Ik snap jou helemaal, ik mis mijn dochter ook, mijn kleinzoon ook, echt.. mijn dochter is binnenkort jarig, 6 mei… eerst de verjaardag van kleinzoon moeten missen, nu die van mijn dochter. En ook hier, kunnen de tranen dan even losjes zitten. Maar we houden ons eraan…. ook al denk ik.. zal ik.. stiekem.. nee dus!

    Van een onderwijzeres mag je toch echt beter verwachten inderdaad. Maar sowieso, laten mensen het hier aan deze kant meer en meer los lijkt wel… overal…. Ik voel mij vaak opgejaagd zelfs al bij boodschappen doen.

    X

    Like

    1. Hoe langer het duurt, hoe meer we dit gaan zien vrees ik. Er is geen enkel vooruitzicht. Moesten we nu een datum krijgen, vanaf dan mag het weer, dan heb je iets om je aan vast te houden.
      Erg hoor, dat je niet eens bij je kleinkind en je dochters verjaardag kan zijn. Mijn schoondochter is 7 mei jarig. Ook geen feestje …

      Geliked door 1 persoon

      1. Ooit gaan we het inhalen, maar echt.. ik dacht van niet, maar nu ik een maand in het Noorden zit in lockdown, de intelligente dan hier… begint het toch een gemis te worden, dus realiseer ik mij ook hoe normaal het was elkaar gewoon even te zien telkens tussendoor…

        Geliked door 1 persoon

  2. Hoe sterk ik ook naar kinderen, familie en vrienden verlang we doen het niet. Voel me eigenlijk alleen thuis met z’n tweeën veilig.

    Like

    1. Goh, ik denk dat je ook best veilig met enkele vrienden of familie kan samenzijn als je de social distancing regels volgt. Maar ik doe het niet want het mag niet. Punt. En vooral daar heb ik het moeilijk mee. Mensen doen maar, of het nu mag of niet.

      Like

  3. Ik heb het er ook vaak moeilijk mee. Iedereen interpreteert de regels op zijn eigen manier en vaak naar eigen wens. Maar is dat niet ‘des menschens’? Je hebt plichtsgetrouwe, verantwoordelijke mensen, je hebt er die alle regels aan hun laars lappen, en nog heel veel lagen tussenin.
    Het gaat hier wel om ons aller gezondheid.,..
    Ook ik ben dan toch een beetje jaloers dat ik niet tot de andere groep durf of wil behoren…
    Ik begrijp je goed.

    Like

    1. Durven is geen probleem. Maar voor mij zijn regels er om nageleefd te worden. Als iedereen maar doet waar hij zin in heeft, waar eindigt het dan?

      Geliked door 1 persoon

  5. Ik lees en hoor legio berichten over de talrijke, onverantwoordelijke mensen die de voorschriften geriefelijk naast zich neerleggen. Dat dit bij de plichtsbewuste burgers tot ongenoegen en frustratie leidt is maar normaal. Dat zij er mee wegkomen, is dat niet.

    Geliked door 1 persoon

  6. Onze buren hebben ook elke dag mensen op het terras zitten, die komen dan met de fiets, dan valt “het lekker niet op” zeker? Hypocriet, want een pizza aan de deur laten komen doen ze niet… zwaar besmettingsgevaar, ik krijg er boebelen van. Ondertussen missen wij onze kids zo erg en houden ons aan de regels… pfff.

    Geliked door 1 persoon

  7. Ik snap je gevoel, zeker dat laatste wat je schrijft ook. We missen allemaal mensen.
    Maar zolang al die nitwits er blijven de kantjes van lopen, zullen wij nog veel langer onze dierbaren moeten missen.
    Ik hoor mijn overbuurman ondertussen op een heel bizarre manier hoesten, alsof hij erin gaat blijven. Ik heb gelijk mijn slaapkamervenster aan de straatkant dicht gedaan. We wonen immers in een woonerf waar de huizen de straatrand maken.

    Geliked door 1 persoon

  8. Sinds de lockdown hebben wij geen bezoek meer ontvangen en zijn we zelf ook nergens meer op visite geweest. De enigen die hier komen zijn de post en de krantenbezorger. Mijn broer was hier zaterdag even om iets af te geven, maar hij is niet verder dan de oprit geweest.

    Geliked door 1 persoon

    1. Mijn kinderen zijn zaterdag even een tekening van kleinzoon in de brievenbus komen steken. We hebben heel even gepraat, zij aan de straat en wij aan de voordeur, vele meters verder. En dan voel ik me al schuldig.

      Like

  9. Hier van ’t zelfde. Onder normale omstandigheden – als iedereen aan het werk is, op het werk – is er parkeerruimte op overschot in de straat. Nu de meesten – zo niet allen – van thuis uit werken, is dat net gepast. Alle buren hebben parkeerplaats (wij zijn de enigen die de garage als garage gebruiken, de rest heeft die geannexeerd als berging of wasruimte). Maar sinds 2 weekends kunnen wij zelfs de garage niet meer uit of in, want er staan auto’s naast de stoep geparkeerd, zodat wij die bocht niet meer kunnen maken. En inderdaad, wij horen ons onbekende (kinder)stemmen in de aanpalende tuinen. We horen gerammel van véél borden bij de bbq. Er worden bàkken bier aangesleept voor een gezin van 4 (2 minderjarige kids meegerekend). En er staan véél fietsen op de stoepen ook nog. OK, in een tuin kan je wat meer afstand nemen van elkaar. Maar bij de meesten moeten al die “toevallige passanten” – en mogelijke verspreiders – door huis en tuin, ze gaan naar het toilet, raken van alles aan, …

    Ik zou óók eindelijk mijn kleinkinderen nog eens willen zien. Met Kerstmis heeft hun moeder hen gegijzeld om hun vader een pee te stoven (en ons erbij). Nu ze op haar knieën gesmeekt heeft om ze bij onze zoon te mogen posten omdat ze hen beu is, is er het coronavirus. Waardoor ook de zittingen van de rechtbank verschoven zijn, natuurlijk. En dus is het maar de vraag of we ze deze zomer überhaupt eens zullen kunnen knuffelen. Want uiteraard is er meer dan één echtscheidingszaak uitgesteld. En dan piekt het.

    Like

    1. Oh, wat een vreselijke situatie met je kleinkinderen. Neen, dan ga ik niet meer klagen.
      Hopelijk wordt de situatie voor jou heel rap opgelost.

      Like

      1. Lucht gewoon je hart. Het gaat er niet om wie of wat het ergste is, het gaat erom dat je de stoom eens kan aflaten. En we slepen elkaar erdoor, toch?

        Geliked door 1 persoon

  10. Samen wonen is in deze tijden al onverantwoord, door die mensen moeten wij het wel langer uitzitten en kunnen we onze kinderen en kleinkinderen niet zien! Een echte schande. Ik begrijp je gevoelens.

    Geliked door 1 persoon

  11. Zo herkenbaar! Dit weekend hadden de buren ook weer bezoek. De grootouders die hun kleinkind niet kunnen missen en de buren aan de andere kant hadden vrienden op bezoek. Die met de fiets gekomen waren, maar blijkbaar vergaten dat het niet de bedoeling is om ergens te blijven hangen. Woedend word ik ervan. Maar vrijwel iedereen die ik ken loopt er stilaan de kantjes af. Sociaal contact is blijkbaar voor sommige mensen zo belangrijk dat alle voorzichtigheid in de wind wordt gegooid.

    Geliked door 1 persoon

    1. Dat versta je toch niet hé. Zo’n mensen zijn alleen maar met zichzelf bezig want zonder het te beseffen brengen ze de anderen in gevaar.

      Like

  12. Ik denk dat sommige mensen niet beseffen hoe ernstig dit allemaal is. Wij gaan al weken niet naar familie en vrienden, het mag niet, dus doen we het ook niet. We horen het hier en daar ook van vrienden dat ze maar blijven rondrijden en op bezoek gaan… ik snap dat niet. Wel zijn we eens tot bij onze vorige buurvrouw geweest, die zit elke dag alleen, om eens goedendag te zeggen aan het hekken, maar niet dichter. En na 5 minuutjes terug weg…

    Geliked door 1 persoon

    1. Da’s ook het enige contact dat wij met onze kinderen gehad hebben. Zij aan de oprit, wij aan de voordeur toen ze van de week een ‘tekening’ van kleinzoontje in de bus kwamen steken en ik ze toevallig gezien had!
      Voor de rest zien of spreken wij niemand.

      Like

  13. Soms fiets ik eens langs mijn dochter, en dan doen we een babbeltje aan het hek. Pipa komt sowieso niet in de buurt, Lili heeft soms een herinnering nodig maar ze weet heel goed wat mag en niet mag. Mijn dochter houdt meer dan de 1,5m afstand, zij neemt als journalist vaker risico’s waar ze zelf benauwd van is, en ze wil zeker niet verantwoordelijk zijn voor een besmetting van mij. Want ik behoor tot een risicogroep. Dat onnozele babbeltje van 10 minuten aan het hek doet zo’n deugd. Misschien is het ook de kantjes ervan af lopen?
    Laatste keer zei ze: “wij mogen elkaar geen kus geven, hè oma?” “neen mopje, dat mag niet” “zucht”
    Alhoewel, als je fiets- of wandelroute ergens passeert, dan mag dit toch, niet? Mensen babbelen op straat ook. Komt op hetzelfde neer.
    Volgende week is het Lili haar verjaardag 😦 Plan is nu dat we allemaal (zowel onze kant als die van de papa, grote familie) aan het hek gaan zwaaien naar de juffer, voor haar verjaardag. Elk om beurt. Iedereen woont gelukkig op fiets- of wandelafstand, behalve mijn zoon en zijn vriendin.
    Bij onze overburen is het ook een binnen- en buitenlopen van vrienden, vooral ’s avonds. Die generen zich nergens voor. Op straat aan de auto werken, nieuwe velgen steken. Met 3 man. En niemand die iets durft zeggen… ik ook niet.

    Geliked door 1 persoon

    1. Je weet … dinsdag cadeautjesdag. Dan gaan we iets in de bus steken maar dan zien we niemand, alleen al omdat het aan Wannes niet uit te leggen is dat hij niet dichtbij mag komen.
      Gisteren zijn de kinderen bij ons een tekening in de bus komen steken en hebben we een paar minuutjes gebabbeld (was Wannes toch wel in het fietsstoeltje in slaap gevallen zeker, en niet wakker te krijgen 🙄), zij aan de straatkant en wij aan de voordeur. Neen, misschien ook niet correct maar nog totaal iets anders dan bij een ander in de tuin een paar uur gaan zitten borrelen.

      Geliked door 1 persoon

      1. Met het goede weer was het nu zo dat ze buiten speelden en dan vind ik het zot om iets in de bus te steken en niets te zeggen.
        Doet toch ongelooflijk deugd, zo een babbeltje, al is het aan de straatkant…
        Lili is net oud genoeg denk ik om het te begrijpen, en ze houdt zich er heel goed aan. Af en toe zie je haar een beweging maken, en wordt ze tot de orde geroepen 🙂
        Je merkt in ieder geval dat het zwaar begint te wegen, bij iedereen…

        Geliked door 1 persoon

        1. Lili is ook al wat ouder dan Wannes hé. Vorige week waren zijn twee neefjes (5 en 7) bij hen gepasseerd en ze hadden gezwaaid. En hij was heel hard gaan huilen omdat hij niet mee mocht. Hij snapt dat echt nog niet.

          Geliked door 1 persoon

          1. Ja, ze schelen net dat beetje dat de ene al wat meer begrijpt dan de andere. Echt, echt zielig hè. Je hart breekt.
            Ik heb de laatste dagen gedichtjes voorgelezen voor de meisjes, filmpje gemaakt en doorgestuurd. Mijn dochter stuurt me dan een filmpje terug van de meisjes die kijken, en ik zie echt dat Lili ons mist, aan haar totje. En tegelijkertijd doet dat onnozele gedichtje haar deugd 🙂

            Like

  14. Petje af, Myriam, voor je discipline in deze! Regels zijn er om nageleefd te worden, zo simpel is dat. Als iedereen door rood zou gaan rijden en met een glaasje teveel op in de auto zou stoppen, wordt het ook één grote chaos. En voor iedereen die het nu, na zes weken social distancing, even niet meer weet voor wie hij het doet: doe het voor iedereen met een niet zo goed werkend immuunsysteem (zoals ik) zodat we over een tijdje, als alle maatregelen versoepeld worden, niet in elke medemens direct een potentiële infectiebron menen te zien. Dank je wel!

    Like

    1. Precies. Regels zijn er om nageleefd te worden. Is blijkbaar toch voor heel veel mensen moeilijk. Pas op, ik vind het ook moeilijk hoor maar ik doe het wel. Kwestie van verantwoordelijkheid nemen.

      Like

  15. IK ondervind dat het overal precies wat losser aan het worden is. En eerlijk, wij zijn ook langs de schoonouders geweest omdat schoonmama 90 jaar was. Weliswaar in de veranda en zij in de keuken. Maar goed, ik keur het ook niet goed van mezelf. Maar zij zouden het nooit begrepen hebben vrees ik. Ja en de regeltjes zijn soms heel dubbel hé. Je mag met een vriendin gaan wandelen, maar je mag er niet mee in de tuin zitten op 3 meters van elkaar. Maar goed voor de rest houden wij ook aan de regels hoor. Maar ik begin het te missen om eens een terraske te doen of gewoon boodschappen te doen naar Auchan in Frankrijk en daarna iets gaan eten naar onze favoriete bistro. Geduld is niet mijn beste kant, maar het is wel een mooie zaak!

    Geliked door 1 persoon

    1. Dat mis ik ook allemaal en ik zie ook het verschil niet tussen wandelen met een vriendin en samen in de tuin zitten. Maar dat zijn nu eenmaal de regeltjes. En voor wie weet hoe lang nog. 😥

      Like

    1. Ik sprak er daarstraks mijn vriendin op aan want het zat me echt heel hoog. Zij vond het allemaal wat overdreven. Tja.

      Like

  17. Doe dan maar je best om de regels na te leven , als anderen het aan hun laars lappen. Ook in onze streek hier hoor je van die verhalen van feestjes en sommige de stommeriken schoten dan als apotheose vuurpijlen af in hun tuin! ’t Is een dure grap geworden voor hen!!

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.