Zomer

zomer …

… lange zonovergoten dagen
… eindeloze zwoele avonden
… ijsjes eten om af te koelen
… koele drankjes 
 De werkelijkheid dezer dagen ligt enigszins anders.
16 graden kan je bezwaarlijk ‘warm’ noemen.
Of toch?
Jawel hoor!
Met de haard aan is het lekker warm in huis.
En het grauwe en het grijze verdwijnt dankzij de vele kleurrijke bloemen op ons terras en in de tuin.
Maar laat nu de zomer toch maar komen.

Olijven?

Een jaar of vijf geleden kwam een collega van manlief terug van zijn tweede verblijf in Marokko en had, op vraag van wat collega’s, olijftakken meegebracht uit zijn olijfgaard. Wij houden wel van de wat grijzige kleur van de bladeren en een olijfboom doet ons sowieso denken aan de zomer, het zonnige zuiden, vakantie, …
De tak kwam in een pot te staan en is sindsdien een mooie decoratie op ons terras. In de winter werd hij binnengehaald en verder werd er niet zoveel aandacht aan besteed. Ieder jaar werd hij een beetje groter en nam hij wat meer plaats in.
Sinds enkele weken staat hij terug buiten en plots zien we overal tussen de bladeren kleine bolletjes verschijnen. Zou het? Zou het echt? Zouden deze bolletjes bloempjes worden en kunnen we in de herfst onze eigen olijven plukken? 
Ik heb geen groene vingers, maar zo’n dingen vind ik plezant. Ik volg het dan ook heel nauwgezet op. 

Happy

We waren vanmorgen al vroeg op pad, manlief en ik. Met de fiets! Eerst om boodschappen, daarna koffie drinken. Althans, dat was de bedoeling. Helaas was de tearoom gesloten. Daarom besloten we om nog maar een extra rondje te fietsen in de heide want die is nu op haar mooist. Ondanks de grote heidebrand van mei 2011 – en alle voorgaande branden – heeft de natuur zich toch grotendeels hersteld, al zijn er nog te veel plaatsen waar het pijpenstrootje welig tiert en de vergrassing in alle hevigheid toeslaat. Maar mooie plekjes zijn er gelukkig nog genoeg.  
Wat ben ik blij dat ik woon waar ik woon …

Een kinderhand …

… is gauw gevuld. Wat een heerlijke dag hebben we vandaag gehad. Vanmorgen om 10u richting zee vertrokken. Na een lekkere cappuccino op ons terras zaten we om half twaalf helemaal geïnstalleerd op het strand. Het was er nog heerlijk rustig, de lucht was blauw, de zon scheen volop, er blies een heel klein briesje (had rustig wat meer mogen zijn), … wat wil een mens nog meer?! Om half twee, toen werd het echt wel warm, een broodje gerookte zalm gaan eten bij Stefanos met een glas rosé erbij. En daarna weer naar het strand waar het inmiddels al een pak drukker was geworden. Maar echt over de koppen lopen zoals in Knokke, dat heb je in Vlissingen niet. Gelukkig. Om zes uur richting huis gereden, gedoucht en wat rondgebeld om nog ergens een tafeltje op een terras te bemachtigen. Dat was vrij moeilijk. Uiteindelijk zijn we dan maar naar Kapellen gereden en hebben we wat gegeten bij Eetcafé Biblo. Niets bijzonders, gewoon standaard eetcafé kwaliteit, maar wel gezellig gezeten op het grote terras.
Dat was onze dag in een notendop. Wij hebben ervan genoten.

Zonnige woensdag

Maandag hard gewerkt, dinsdag de hele dag hard gewerkt, vandaag dus tijd voor iets anders. Vannacht, toen ik weer eens niet kon slapen, had ik mij al bedacht dat ik bij het krieken van de dag mijn tuinstoel op een fijn zonnig plekje zou neerzetten om te genieten van een heerlijke dag nietsdoen. Dat kan ik wonderwel heel erg goed. En zeker als ik weet dat half België op hetzelfde moment aan het werk is. 🙂
En zo geschiedde. De zon stond te blinken aan de hemel toen ik om half negen in bikini naar buiten toog en mij installeerde met mijn boek, een tas koffie en een fles water. Om elf uur werd het mij helaas al te warm, ondanks de erbij gesleepte ventilator. Dan maar even de auto openzetten en wat gaan rijden om af te koelen. Kan ik ook in één klap de boodschappen halen. En misschien probeer ik het straks nog wel eens in de tuin. Er staat nog een tuindouche in het tuinhuis …