Kinderdijk


Vandaag naar Kinderdijk geweest. Het leek wel of we midden in een Anton Pieck tafereel binnenstapten. Zó mooi … maar zó koud … Toch hebben we een fijne lange wandeling gemaakt langsheen de molenkades en over het ijs.

En nadien de veerboot genomen en een hapje gegeten bij Barolo: sliptongen met frietjes en een salade, glaasje wijn erbij. Als dessert een tarte tatin met vanilleijs en slagroom. Koffie na. Maagvulling, meer niet.

Winterpret


De kinderen, in leeftijd zo allemaal rond de dertig, hebben fijn geschaatst en ge-ijhockeyd gisteren op de Kalmthoutse heide. Ik was heel blij dat de gemeente uiteindelijk het sein toch op groen had gezet, want ik ken die van mij: mogen of niet, hij gaat het ijs op!
Eén stuk, vlakbij de villa op de Putse Moer, was nog met rood-witte linten afgespannen. Verboden terrein dus, en geheel ongerept nog. Dit, en het feit dat het gevaar hem gewoon aantrekt, deed hem ertoe besluiten toch daar het ijs op te gaan. Op het moment dat hij krak-krak-krak hoorde en rechtsomkeer wilde maken was het al te laat. Met één been erdoor, en flink wat schaafwonden op zijn scheenbeen. Wie niet horen wil, …
Schaatsen met één bevroren broekspijp bleek toch minder prettig dan gedacht, dan maar aan de Jägermeister (foto’s van 2009)!

Nooit genoeg


Aangezien we er niet genoeg van kunnen krijgen – van de sneeuw bedoel ik – zijn we vandaag gaan wandelen in de Hoge Venen. Er lag daar zo’n zestig cm sneeuw. Gelukkig was het wandelpad recht tegenover Haus Ternell ‘gebaand’ zodat we prettig konden stappen op de platgewalste sneeuw. We zijn hoop en al zes andere wandelaars – en een sneeuwman – tegengekomen. Heerlijk was het.

Spierwitte zondag


Het sneeuwt nog steeds. Mooi, heel erg mooi maar voor veel mensen begint de winter nu toch wel erg lang te duren. Mijn moeder is al een week niet meer buiten geweest want de straten zijn gevaarlijk glad. Dat heb ik trouwens gisteren zelf mogen ondervinden toen ik te voet naar de bakker ging. Onze straat is één grote ijsvlakte, ik ben meer dan eens bijna onderuit gegaan. Gelukkig is mijn evenwichtsorgaan nog in orde. Gestrooid wordt er bij ons in de straat nooit, maar nu ook op de hoofdwegen niet meer want het zout is op. Ben benieuwd wat we nog gaan krijgen in de komende dagen …

Sneeuwpret

Zoonlief is een dagje gaan skiën in de Ardennen. Er ligt zo’n 50 cm sneeuw, kan niet beter dus. Al heel vroeg vanmorgen hoorde ik zijn wekker gaan. Kort daarop telefoon van een vriendin die mee ging, én dus al wakker was want dat is altijd een probleem bij die gasten. Vriend D., die ook mee zou gaan, is zo’n typisch voorbeeld van afspreken op een heel vroeg uur, om dan de rest van de nacht in de kroeg te blijven hangen en ’s morgens zijn telefoon niet te (willen) horen. Wel tien keer heeft zoonlief hem proberen te bellen vanmorgen, maar er werd niet opgenomen. Ze zijn dan maar zonder hem vertrokken. Ben benieuwd hoe laat ze ter plekke waren want ze zijn vast niet de enigen voor zo’n dagje winterpret …