Nieuwe opdracht

Vanmorgen gestart bij een nieuwe opdrachtgever. Sympathieke mensen allemaal, ik voelde me er direct thuis. Ik moet hulp bieden aan de planning, dwz. data ingeven in een database. Gewoon inputwerk dus, iets wat me geweldig goed ligt. Nadat ik het programma min of meer onder de knie had heb ik de hele voormiddag lang lekker hard getokkeld op het klavier. Morgen mag ik weer.

Hectisch

Vandaag weer voor het eerst gaan werken bij de tandarts na een “break” van zes weken. Ik zag er wel wat tegenop. Niet dat ik het werk niet graag doe, maar zes weken niks doen was ook tof. De voormiddag is voorbij gevlogen. Het was – zoals gewoonlijk na een vakantieperiode – heel hectisch met mensen die afbelden, of data wilden veranderen, nog een paar urgenties ertussen. Enfin, de gewone doen maar dan maal tien. Van mijn administratie is dus niks in huis gekomen. Ik was al blij dat ik alle patiëntenfiches (jaja, ze werkt nog heel ouderwets met fiches) voor morgen en woensdag bij elkaar gezocht kreeg en de patiënten kon bellen om hen aan hun afspraak te herinneren. Woensdag komt er weer een dag …

Nieuwe job

Vandaag de vuurdoop op mijn nieuwe job. Ik zag er wat tegenop, omdat het totaal iets anders is dan wat ik ooit gedaan heb. Ik ben wat ik zelf noem een achtergrondfiguur. Laat mij maar ergens in een hoekje aan mijn computer zitten, liefst nog alleen, dan ben ik het gelukkigst. Op mijn nieuwe job zit ik in de tandartspraktijk, roep ik de patiënten binnen, maak ik even een praatje als zij daar behoefte aan hebben. Het ging me wonderwel goed af. Het werk op zich wordt vast ook nog wel leuk, maar vandaag was het vooral heel veel wat er op me af kwam. Afspraken die afgezegd worden, patiënten die hun afspraak vergeten zijn, dringende gevallen die nog ergens tussen moeten geplaatst worden, slechte betalers die je moet nabellen, afrekeningen van de verzekering die niet kloppen, fouten van mijn voorgangster herstellen, enz. enz. En dat was nog maar het begin. Het was half één voor ik er erg in had. Woensdagmiddag ga ik weer, nog meer nieuwigheden ontdekken denk ik zo.

Nieuwe baan

Vier januari ga ik aan de slag bij mijn tandarts voor drie halve dagen per week. Als freelancer, want ik ben in de loop der jaren wel gesteld geraakt op mijn vrijheid. Vanmiddag ben ik even gaan kijken in mijn nieuwe biotoop. Als patiënt kende ik natuurlijk de praktijk al maar wat het werk op zich betreft is dit nieuw terrein. De praktijk zit letterlijk op de grens, dus ze heeft zowel Nederlandse als Belgische patiënten met als gevolg een dubbele administratie. En omdat haar praktijk (of hun praktijk, want het zijn twee dames-tandartsen) nog niet geautomatiseerd is, is er voorlopig nog heel veel schrijf- en telwerk bij. Dat wil zeggen dat ik dringend iets aan mijn handschrift zal moeten doen want met altijd op de computer te werken is dat er in de loop der jaren niet op verbeterd. Ik vind het toch best wel heel spannend.

Verrassing

Het is altijd een verrassing als ik ’s morgens mijn werk-Outlook open: zit er een opdracht in of niet? Mijn opdrachten komen namelijk voor 95%, wat zeg ik, 99% per mail. Ik had niet echt iets verwacht vanmorgen en mijn plan was om samen met de poetsvrouw een beetje te huishouden. Niet dat ik daarop zit te wachten want huishouden is niet mijn dada maar de nieuwe living wil ik nog wel eens aanpakken. Ik heb al tegen manlief gezegd ‘Geen paniek, dat blijft niet zo. Dat komt omdat het allemaal nog nieuw is’.
Maar goed, het plan gaat niet door want er zat een fijne opdracht in mijn postvak. En ik heb ook een positief antwoord op een offerte die ik een half jaar (!) geleden heb gemaakt. Ze hebben er wel wat in geschrapt maar er zitten toch nog flink wat uren werk in. En, niet onbelangrijk, het betaalt goed! 😉

Mooie liedjes

Wat heb ik weer heerlijk gewerkt vandaag. Maar helaas, aan alle mooie liedjes komt een einde. De vervanging van drie weken is voorbij. A. is terug uit vakantie en begint morgen weer te werken. Woensdag ga ik nog een keer om alles met haar te overlopen en eventuele fouten te verbeteren, en dan is het definitief gedaan. Ik vind het heel spijtig. Vroeger nooit gedacht dat cijfertjes me ooit nog eens zouden boeien, maar dit is echt werk wat me op het lijf geschreven is. Ik kijk dus al uit naar december, dan neemt A. nog eens twee weken verlof en mag ik terugkomen.