Tag: vader

Mijn vader

Mijn vader zou vandaag 92 geworden zijn. Het was het eerste waar ik aan dacht toen ik mijn ogen open deed vanmorgen. Maar hij is er al 26 jaar niet meer … voor mij zal hij altijd 65 blijven.
Mijn vader … ik mis hem nu meer dan pakweg tien jaar geleden. Misschien omdat nu ook mijn moeder er niet meer is. Hoewel, ‘missen’ is niet het juiste woord. Het is de herinnering die meer en meer vervaagt. Ik zie hem nog voor me maar ben vergeten hoe zijn stem klonk.
Ik ‘had’ nooit zoveel met mijn vader. Mijn zus was het vaderskindje, ik hing meer aan mijn moeder. Hij was ook altijd stil en op de achtergrond. Een zachte vader, die toch heel fel uit de hoek kon komen als het om zijn idealen ging: ‘Leuven Vlaams’ in de late jaren ’60, een betere en gezondere leefwereld voor zijn kinderen en kleinkinderen, en van die dingen. Hij was een goede en zorgzame vader en vooral een fantastische grootvader. Zo spijtig dat hij maar drie van zijn zes kleinkinderen gekend heeft. En dat de jongere kleinkinderen hém alleen maar uit verhalen kennen.
Ik zie wel wat van mijn vader in mijn zoon. Dat felle als het om onrecht gaat, het (biologisch) tuinieren, het eeuwig en altijd verstrooid zijn ook. Zo is mijn vader toch nog een klein beetje onder ons.

30 september 1953

Vandaag zouden mijn ouders 61 jaar getrouwd zijn. Een paar maanden voor hun 38ste huwelijksverjaardag is mijn vader overleden. Die 38ste huwelijksverjaardag is voor mij altijd een soort mijlpaal geweest. Sinds 11 september zijn manlief en ik er voorbij. Ik ben nu net zo oud als mijn moeder toen zij mijn vader verloor. Dat doet je toch wel eens nadenken over het leven. Vooral over hoe rap je leven een andere wending kan nemen …

Opruimen

Het huis van mijn moeder moet leeg want de nieuwe eigenaar (mijn broer) wil erin gaan verbouwen om het te kunnen verhuren.

Alle kinderen en kleinkinderen zijn al langs geweest om te kijken of er nog iets tussen zit wat ze kunnen gebruiken, of waar ze bijzondere herinneringen aan hebben. Mijn ouders hebben er gewoond van 1953 tot 2014. Wij weten nu dat je in eenenzestig jaar tijd heel veel kan verzamelen … Om het kort te zeggen: er is geen beginnen aan!

Oude foto’s van ons had mijn moeder al gesorteerd: per kind een pakje met zijn/haar eigen foto’s. Maar er zijn nog honderden foto’s van voor wij geboren waren. Foto’s die eigenlijk niet mogen verloren gaan. Daarom heb ik er alvast enkele ingescand.

Dit is mijn vader met zijn plechtige communie, op de kerkstoel van zijn familie. Die stoel staat trouwens nog steeds in de hall bij zijn jongste zus. Hij zal toen twaalf jaar geweest zijn. De foto dateert van 1936.  

Dit is mijn moeder. Ik schat dat ze op deze foto een jaar of zestien is. Een gezonde, blozende boerendochter. De foto moet van omstreeks 1946 zijn.

En dit zijn mijn ouders tijdens hun huwelijk op 30 september 1953. Mijn vader in smoking, mijn moeder in een lang wit kleed met een heel lange sleep. Er werd nogal wat over gedaan in mijn moeder haar boerendorp. Zo sjiek … dat was toch voor niks nodig! En dat ze daarna ook nog op huwelijksreis gingen (met de trein naar Lourdes), dat was al helemaal ‘over the top’. Maar mijn grootvader langs vaders kant was handelaar, en daar mocht het allemaal iets meer zijn.
Ik heb zelfs de rekening van hun hotel (5* Grand Hotel de la Grotte) nog teruggevonden. 30.400 oude Franse franken, omgerekend 46 euro voor vijf nachten volpension en drie keer wijn. Jaja, ik heb het genieten niet van een vreemde.