Tag: terras

Onze tuin/terras in juni

Stokrozen. Deze staan in de tuin, mooi op een rij, om het gestapelde hout (voor de haard) een beetje te maskeren. De kleuren zijn moeilijk helder te krijgen, maar we hebben ze in verschillende kleuren. Er zijn er roze, zalmroze, paarsig roze, witte, fuchsiaroze en één lichtgele. Ik vind ze prachtig.

De hosta’s staan in potten op het terras. Vorig jaar waren ze volledig kapotgevreten door de slakken. Tot nog toe valt het mee … slechts één gaatje in een van de planten.  

Gemengd tuin/terras: heel veel oude rozen, echinacea (zonnehoedjes) in het oranje en het roze maar de roze beginnen nog maar net open te komen, platycodon (ballonplant) in het wit, het roze en het paars (de roze en de paarse laten op zich wachten) en lathyrus (reukerwtjes).
En dit zijn mijn muurbloempjes (letterlijk), kleurige portulaca. Hier ben ik heel blij mee. Telkens er een bloem uitgebloeid is, komt er een bloem in een andere kleur tevoorschijn. Heel bijzonder en hele dankbare plantjes. En tegelijkertijd is die lelijke muur wat aangekleed.

En voor de rest staan er nog wat eenjarigen op het terras, twee palmen, een vijgenboom die de geest gaat geven en een appelsienboompje waar bloempjes aan staan. Of we in november onze eigen appelsienen gaan kunnen plukken is nog maar de vraag. 😉


Zadelpijn

Sinds ik mijn nieuwe e-bike heb, fiets ik veel vaker en ook veel liever dan vroeger. Het enige vervelende / pijnlijke is de zadelpijn die al na een kilometer of twintig de kop opsteekt. Na een rit van veertig kilometer, zoals twee weken geleden met ons damesgroepje, kon ik wel huilen van de pijn.
Een meefietsende dame zei me dat ze vroeger ook zo’n last had van zadelpijn. Sinds ze een goed zadel heeft, rijdt ze pijnloos kilometers en kilometers aan een stuk. Vorige zomer is ze nog met haar man naar Praag gefietst … 900+ kilometer op 7 dagen tijd.
Zo’n zadel wou ik ook! 
Dus heb ik gisteren bij de gespecialiseerde fietshandel de afstand tussen mijn zitbeenderen laten opmeten en een ergonomisch zadel van SQlab gekocht. Vandaag mag ik er maximum 10 km mee fietsen, dan twee dagen niet. Dit zo’n keer of vijf herhalen en dan langzaam de frequentie en de afstand opdrijven. 
En dan zou ik – als het goed is, en daar reken ik wel op – pijnloos moeten kunnen fietsen.

De Koffietag …

Deze TAG heb ik opgepikt bij Regenboogvlinder

1. Wanneer dronk jij je eerste kopje koffie? En hoe smaakte dat?
Volgens mij ben ik pas koffie beginnen drinken toen ik al op de hogeschool zat. Ik herinner me in ieder geval nog uren en uren koffie leuteren in de cafetaria … Rond mijn 18de dus. Ik vond het in het begin niet echt lekker en dronk het met twee klontjes suiker en een sloot melk. Toen ik na enkele jaren eenmaal op kantoor zat, dronk ik dagelijks liters koffie.

2. Met wie drink jij graag koffie?
Eerlijk gezegd drink ik de laatste tijd niet meer zo veel koffie. Sinds ik gestopt ben met suiker te gebruiken, vind ik koffie niet meer zo lekker. En het ligt ook zwaar op mijn maag heb ik de indruk.

3. Op welke momenten van de dag drink je koffie?
Thuis alleen nog ’s morgens bij het ontbijt één tas. Als we buitenshuis lunchen of terrassen, durf ik nog wel eens een koffie te bestellen, maar nooit na 15u.

4. Wat is je favoriete koffievariatie?
’s Morgens drink ik een Nespresso (Bukeela Lungo) met een scheut koffiemelk. Op restaurant of op een terras altijd een latte macchiato.

5. Wat is je favoriete koffiemerk?
Nespresso. De echte.

6. Probeer je vaak nieuwe soorten/smaken uit, of blijf je trouw aan één soort/smaak?
Ik heb verschillende cupjes in huis, maar ikzelf neem eigenlijk altijd dezelfde.

7. Heb je aparte soorten/smaken in huis voor je gasten?
Ja. Bukeela Lungo, Linizio Lungo, Volluto, Cosi en Roma.

8. Waar koop jij je koffie?
In de Nespresso boetiek of ik bestel op de website.

9. Hoe drink jij je standaard kopje koffie?
Met melk.

10. Wat vind jij het lekkerst bij de koffie?
Ik ben niet zo’n snoeper, maar een praline of een stukje chocolade gaat er altijd wel in. En een glaasje met slagroom en wat likeur onderin ‘on the side’ sla ik ook niet af.

11. Een gemene: nooit meer koffie of nooit meer thee?
Nooit meer koffie.

Als je deze TAG leuk vindt, voel je dan gerust vrij om hem ook te doen!

Oh, what a beautiful morning …

Oh what a beautiful morning
Oh what a beautiful day
I got a beautiful feelin’
Ev’rything’s goin’ my way

Wat een heerlijke nazomerdag. Deze morgen aan de ontbijttafel zeiden manlief en ik bijna tegelijkertijd ‘naar zee?’. Aldus geschiedde en samen met duizend(en) anderen reden we aan een slakkengang (het laatste stuk dan toch) richting Knokke. Wisten wij veel dat dit weekend de Grand Prix Knokke-Zoute gereden werd?! Dat, in combinatie met het mooie weer, maakte dat we toch wel even onderweg zijn geweest. Wonder boven wonder hebben we slechts een kwartier moeten rondrijden in Knokke om een parkeerplek te vinden. En wonder boven wonder had Restaurant Alexandra nog net één tafeltje vrij voor de lunch op hun zonovergoten terras. Alsof het zo moest zijn.
Genoten hebben we. Van het heerlijke eten, van de parade van prachtige oldtimers en luxe sportwagens, van het flaneren over de zeedijk in de zon en zónder wind, van het lekkere ijsje van bij Glacier de la Poste, ja zelfs van de (bijna) 10.000 stappen die we vandaag hebben gezet. Zo mogen er nog vele dagen volgen. 
En nu even verder genezen van mijn bronchitis en oorontsteking waarmee ik al tien dagen geplaagd word. 

Olijven?

 
Een jaar of vijf geleden kwam een collega van manlief terug van zijn tweede verblijf in Marokko en had, op vraag van wat collega’s, olijftakken meegebracht uit zijn olijfgaard. Wij houden wel van de wat grijzige kleur van de bladeren en een olijfboom doet ons sowieso denken aan de zomer, het zonnige zuiden, vakantie, …
De tak kwam in een pot te staan en is sindsdien een mooie decoratie op ons terras. In de winter werd hij binnengehaald en verder werd er niet zoveel aandacht aan besteed. Ieder jaar werd hij een beetje groter en nam hij wat meer plaats in.
Sinds enkele weken staat hij terug buiten en plots zien we overal tussen de bladeren kleine bolletjes verschijnen. Zou het? Zou het echt? Zouden deze bolletjes bloempjes worden en kunnen we in de herfst onze eigen olijven plukken? 
Ik heb geen groene vingers, maar zo’n dingen vind ik plezant. Ik volg het dan ook heel nauwgezet op. 

Mons

Mons is in 2015 Culturele Hoofdstad van Europa. Deze eerste zomerse lentedag (24°) vonden wij het geschikte moment om Mons met een bezoek te vereren.

Ik had een stadswandeling uitgeprint van www.reisroutes.be en deze hebben wij – mits enkele stops om wat te eten en te drinken – volgens plan gevolgd.

Wat Mons betreft kan ik eigenlijk kort zijn: ik vraag me af wat Mons te bieden heeft om het tot culturele hoofdstad te schoppen. De stadskern is klein, en de gebouwen zijn niet echt wow. En bovendien is er helaas veel leegstand.

Wat ik persoonlijk het mooiste vond was de Jardin du Mayeur die in de jaren ’30 is aangelegd in de achtertuin van het Hôtel de Ville (stadhuis). Het is een oase van rust net achter de drukke Grand Place. De montois komen hier om een boek te lezen, of gewoon om wat te zitten en te genieten van de groene tuin.

Verder was ook de klim (80 trappen) naar het bovenste deel van Le Beffroi (het Belfort) de moeite waard. Het belfort stamt uit de 17de eeuw en het is sinds 1999 UNESCO werelderfgoed. Het bovenste deel van het belfort torent hoog boven de stad uit. Men heeft eromheen een ligweide/tuin gecreëerd van waar je een mooi uitzicht hebt over de stad.

Uiteraard hebben we ook La Collégiale Sainte-Waudru bezocht. Het is een immens grote kerk, met o.a. prachtige glasramen uit de 16de eeuw. Mons is een van de weinige steden waar de kerken nog gewoon open zijn. Je moet er zelfs geen inkomgeld betalen.

Het was prachtig (terrasjes)weer, het was er gezellig druk en hoewel wij Mons niet de meest indrukwekkende stad vonden hebben wij toch een heerlijke dag gehad in Mons.

Een heerlijke dag aan zee

Heerlijk een dag naar zee geweest. Lekkere bouillabaisse gegeten bij Tijdok in Zeebrugge (de soep werd apart opgediend in een geïsoleerde kan zodat ze warm bleef en je zelf op de vis kon bijschenken) en nadien de calorietjes er terug afgewandeld in Knokke. Hoewel … ook nog een heerlijk ijsje gegeten van Glacier de la Poste – 2 grote bollen – en nadien nog een grote sangria gedronken bij Indi Beach.

44 km in de benen

Jaja, ik heb mijn stalen ros nog eens van onder het stof gehaald. We wilden al langer eens met de fiets naar Antwerpen en vandaag was zo’n dag die daar wel geschikt voor was. De rit heen verliep voorspoedig. Op minder dan een uur zaten we al op het terras van het Felix Pakhuis. Het was er eigenlijk heerlijk rustig. Tot we aanzwellende muziek hoorden. Yep, de Antwerp Gay Pride parade kwam voorbij. Dat moesten we natuurlijk even van dichterbij gaan bekijken. Het was een heel vrolijke bedoening, met veel praalwagens en heel veel muziek a.k.a. lawaai.

Nog nooit heb ik zoveel holebi’s bij elkaar gezien, en ieder doet voor mijn part wat hij of zij wil, maar in het openbaar elkaar staan aflikken heeft niet mijn voorkeur. Niet voor homo’s en niet voor hetero’s. En al zeker niet als ze minstens 50+ zijn. Ik zal dan wel ouderwets zijn, maar ik was echt gechoqueerd. En ik heb er geen foto van!

Op de terugweg zijn we nog even langs de gloednieuwe Badboot gefietst. Ik vrees een beetje dat het, net zoals Bocadero weer iets voor een select publiek zal zijn. Er zit een restaurant bij, en een loungebar, en het ziet er allemaal zo gelikt uit dat ik jan-met-de-pet daar nog niet zie binnen gaan.

Met wind op kop hebben we de terugrit aangevat en zijn nog even bij Kandinsky in de tuin een laatste wijntje gaan drinken. Met een gevoelloos achterwerk zit ik nu in de zetel, en ik kom er niet meer uit voor de rest van de avond.