Tag: sneeuw

24 maart

Mijn moeder is jarig vandaag. Drieëntachtig alweer. De tijd staat niet stil.
We zouden het vieren met de hele familie maar de organisator (moi) is geveld door griep en ook het feestvarken zelf is nog herstellende van de griep. Het feestje wordt dus uitgesteld.
Ik hoop maar dat ze blij is met de verrassing die haar (en ons allen) vanmorgen te wachten stond …

Wandelen op de heide

Het is niet van mijn gewoonte, maar het was zo’n mooi weer vanmorgen toen ik opstond – het had wat gesneeuwd – dat ik mijn bottinen heb aangetrokken en in de heide ben gaan wandelen. Helemaal in mijn eentje. Geen mens te zien op de hei, en buiten het getsjilp van de vogels ook niets te horen. Een mooi begin van de dag!

Kinderdijk


Vandaag naar Kinderdijk geweest. Het leek wel of we midden in een Anton Pieck tafereel binnenstapten. Zó mooi … maar zó koud … Toch hebben we een fijne lange wandeling gemaakt langsheen de molenkades en over het ijs.

En nadien de veerboot genomen en een hapje gegeten bij Barolo: sliptongen met frietjes en een salade, glaasje wijn erbij. Als dessert een tarte tatin met vanilleijs en slagroom. Koffie na. Maagvulling, meer niet.

Nooit genoeg


Aangezien we er niet genoeg van kunnen krijgen – van de sneeuw bedoel ik – zijn we vandaag gaan wandelen in de Hoge Venen. Er lag daar zo’n zestig cm sneeuw. Gelukkig was het wandelpad recht tegenover Haus Ternell ‘gebaand’ zodat we prettig konden stappen op de platgewalste sneeuw. We zijn hoop en al zes andere wandelaars – en een sneeuwman – tegengekomen. Heerlijk was het.

Phiew …

Net terug van een ritje naar/van het ziekenhuis – gewoon op ziekenbezoek – met moeder en een tante. Half vijf daar vertrokken en zes uur thuis … anderhalf uur voor 29 km. Met manlief zijn auto (mijne heeft maar twee plaatsen) zonder winterbanden. Het was spekglad en ik heb een paar keer echt geluk gehad. Het is hier alweer sinds twee uur vanmiddag aan ’t sneeuwen en het ziet er niet naar uit dat het snel gaat ophouden.
Manlief zijn auto blijft voorlopig op stal tot er weer winterbanden voorhanden zijn, of tot de sneeuw weg is.

Spierwitte zondag


Het sneeuwt nog steeds. Mooi, heel erg mooi maar voor veel mensen begint de winter nu toch wel erg lang te duren. Mijn moeder is al een week niet meer buiten geweest want de straten zijn gevaarlijk glad. Dat heb ik trouwens gisteren zelf mogen ondervinden toen ik te voet naar de bakker ging. Onze straat is één grote ijsvlakte, ik ben meer dan eens bijna onderuit gegaan. Gelukkig is mijn evenwichtsorgaan nog in orde. Gestrooid wordt er bij ons in de straat nooit, maar nu ook op de hoofdwegen niet meer want het zout is op. Ben benieuwd wat we nog gaan krijgen in de komende dagen …

Sneeuwpret

Zoonlief is een dagje gaan skiën in de Ardennen. Er ligt zo’n 50 cm sneeuw, kan niet beter dus. Al heel vroeg vanmorgen hoorde ik zijn wekker gaan. Kort daarop telefoon van een vriendin die mee ging, én dus al wakker was want dat is altijd een probleem bij die gasten. Vriend D., die ook mee zou gaan, is zo’n typisch voorbeeld van afspreken op een heel vroeg uur, om dan de rest van de nacht in de kroeg te blijven hangen en ’s morgens zijn telefoon niet te (willen) horen. Wel tien keer heeft zoonlief hem proberen te bellen vanmorgen, maar er werd niet opgenomen. Ze zijn dan maar zonder hem vertrokken. Ben benieuwd hoe laat ze ter plekke waren want ze zijn vast niet de enigen voor zo’n dagje winterpret …