Tag: poes

Uit de oude doos

Oude blogberichten herlezen … het is zoals in een fotoalbum bladeren.
Deze keer eentje uit 2011 over onze lieve kater Zino die we een halfjaar later met veel pijn in het hart hebben moeten laten inslapen … ‘Zino op avontuur‘

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~


De laatste dagen staan er hier nogal eens wat deuren open vanwege voeg- en schilder- en andere werken. Nu taalde Zino daar nooit naar, die bleef de hele dag op zijn plekje in de zetel liggen. Heel af en toe maakt hij nog eens een korte wandeling in de tuin, maar daar blijft het bij.

Sinds hij blind en doof is, is hij ook niet meer boven geweest. Hij heeft het eerder nog wel eens een keer geprobeerd, maar dat was geen succes.

Vandaag echter ben ik hem al overal tegengekomen! Op de trap, in mijn kantoor, onderweg naar de badkamer, op het bed (waar hij vroeger niet weg te slaan was), op het tapijtje op den allée, …

Naar beneden gaat moeizaam, want hij ziet natuurlijk niet hoeveel treden hij nog te gaan heeft, maar hij is wel zonder ongelukken terug beneden geraakt. En hij ligt terug prinsheerlijk op zijn plekje in de zetel.

Zino op avontuur


De laatste dagen staan er hier nogal eens wat deuren open vanwege voeg- en schilder- en andere werken. Nu taalde Zino daar nooit naar, die bleef de hele dag op zijn plekje in de zetel liggen. Heel af en toe maakt hij nog eens een korte wandeling in de tuin, maar daar blijft het bij.

Sinds hij blind en doof is, is hij ook niet meer boven geweest. Hij heeft het eerder nog wel eens een keer geprobeerd, maar dat was geen succes.

Vandaag echter ben ik hem al overal tegengekomen! Op de trap, in mijn kantoortje, onderweg naar de badkamer, op het bed (waar hij vroeger niet weg te slaan was), op het tapijtje op den allée, … Naar beneden gaat moeizaam, want hij ziet natuurlijk niet hoeveel treden hij nog te gaan heeft, maar hij is wel zonder ongelukken terug beneden geraakt. En hij ligt terug prinsheerlijk op zijn plekje in de zetel.

Poezenleed


In een eerder stukje schreef ik al dat onze Mop blind is. Voor de rest gaat het best goed met haar. Ze loopt niet meer overal tegenaan en weet goed haar weg te vinden binnenshuis.
Helaas is onze Zino nu ook blind. Bij hem is het echt heel snel gegaan, op een paar weken tijd eigenlijk. En nu loopt hij dus overal tegenaan, en hij is heel angstig geworden. Van het minste geluid schrikt hij op. Van de stoere kater schiet er op dit moment niet veel meer over. Ik vind het ook vreemd dat hij nu wel zijn moeder opzoekt en hoewel ze voordien nooit vriendjes zijn geweest liggen ze nu heel dikwijls dicht bij elkaar te slapen op de zetel. Alsof ze elkaar nu wel nodig hebben.