Fietsen, fietsen, fietsen …

Met het mooie weer van de laatste dagen hebben we weer wat mooie fietstochten gemaakt.

Zondag heb ik met een vriendin gefietst: Kapellen, Ekeren (ze wou even gaan kijken naar haar kleinzoontje die daar in het zwembad zwemles had), langs de luxe villa’s in Brasschaat en door de Uitlegger terug naar huis. 38 km. Geen foto’s want daar houdt de vriendin niet van.

Dinsdag, nadat de mist was opgetrokken, hebben manlief en ik het ‘Land van Playsantiën’ gefietst: Ranst, Malle, Zandhoven, Zoersel. Goed voor 40 km fietsplezier.

Vandaag, na een bezoek aan de NKO-arts (ik) en de tandarts (man), zijn we naar Antwerpen gefietst. Naar het Eilandje meer bepaald. Daar vonden we nog net een plaatsje op het zonnige terras van het nieuwe trendy restaurant (onder leiding van Vicky Geunes, 2*) U Eat & Sleep Antwerpen voor een heerlijke lunch. De omgeving van het MAS is zo gezellig geworden … er heerst – bij mooi weer zoals vandaag – een echte vakantiesfeer. En toch weer 38 km op de teller!

Dat was het voorlopig wat fietsen betreft. Morgen nog een lunch met de vriendinnen, vrijdag koffers pakken en zaterdag het vliegtuig op naar Spanje waar we de zomer nog met een maand gaan verlengen.

Hasta la próxima.

Nationaal Park De Biesbosch

De weerman beloofde een droge dag, weliswaar met bewolking maar met een aangename temperatuur, dus … we hebben weer gefietst vandaag. Nationaal Park De Biesbosch was ons doel. 
De Biesbosch is beschermd natuurgebied. Het is een zeer waterrijk gebied met een grote vogelpopulatie en ontelbare bloemen op de oevers. En hoewel er al veel bloemen uitgebloeid waren, was het toch nog een kleurrijk schouwspel. Ik laat de foto’s voor zich spreken. 

Scheldeboorden

Ja, alweer gefietst! De Scheldeboorden deze keer, met vertrek een aankomst in Sint-Amands. Zeer mooie tocht langs beide oevers van de Schelde waar het aangenaam fietsen was, ondanks het feit dat het toch wel druk was op onze nationale feestdag. Drie keer overgezet met een veerpont. Gratis en voor niks! Dat bestaat dus nog.

Tochtje van 37 km (St. Amands, Mariekerke, Bornem, Temse) Veel toffe cafeetjes en restaurantjes om even (of wat langer) te verpozen. 
De andere kant van de Schelde (richting Dendermonde) doen we een volgende keer.

Trappistenroute

En ja hoor, nog eens gefietst: de Trappistenroute in de omgeving Westmalle, Oostmalle, Zoersel, Brecht.
Een hele mooie route, deels gravel en deels asfalt, en nauwelijks autoverkeer. Langs rustige wegen begon onze rit aan Café Trappisten in Westmalle, recht tegenover de Trappistenabdij. Helaas zijn noch de abdij, noch de brouwerij te bezoeken. 

Vervolgens reden we door de Trappistenbossen naar de Trappistinnenabdij op de Brechtse Heide. Ook hier een leven gewijd aan gebed en arbeid. Onder de merknaam ‘Trapp’ maken de nonnen zeep die ze verkopen in hun winkeltje. Ik had geen behoefte aan zeep (en ben allergisch aan nonnen, dit ten gevolge van twaalf studiejaren op nonnenscholen).

Verder langs het kanaal Dessel-Schoten, door bos, hei en weiland en via enkele dure villawijken, naar het Domein de Renesse met gelijknamig kasteel waar er een café is ingericht. Het was gezellig zitten op de mooie binnenplaats met zicht op de vijver. 

Nadien door ’s Herenbos, langs het Lindepaviljoen en het Zoerselhof terug naar ons beginpunt: Café Trappisten in Westmalle waar het terras overvol zat. Gelukkig kennen we in de buurt nog wel andere aangename terrasjes. 
Toch weer 44 km in de benen.

Rondje Hageland

Niet te warm, niet te koud (toen we vertrokken om 9u) … dat vroeg om nog maar eens een fietstocht, en weer eentje uit de box. Het mocht geen te lange zijn en niet te ver weg want we hadden ’s avonds een eet-afspraak. Een rondje van 44 km in het Hageland leek ons wel iets: Diest, Zichem, Scherpenheuvel, Bekkevoort, Kortenaken, Webbekom, Diest. 
Ik ben uiteraard al wel eens in Scherpenheuvel geweest (te voet, toen ik nog jong en fit was), maar verder kende ik de streek niet. ‘Licht glooiend’ stond er in de beschrijving. ‘Flink glooiend’, zeg ik! 228 hoogtemeters is niet niks als je dat niet gewend bent. Wat was ik blij met de turbostand op mijn e-bike. En nog blijer met de lange afdalingen na de inspanning. 
Het was een mooie tocht met veel afwisseling: de mooie Demervallei, de stille dorpen, weilanden met grazende koeien, akkers met graan, stukken bos, en het laatste stuk tussen de boomgaarden. En wat een mooie vergezichten overal.
Op de middag was het toch warmer dan verwacht en ik was blij dat de zon zich af en toe verstopte achter de wolken. 
Een fijne dag weer.
 
 

Happy

We waren vanmorgen al vroeg op pad, manlief en ik. Met de fiets! Eerst om boodschappen, daarna koffie drinken. Althans, dat was de bedoeling. Helaas was de tearoom gesloten. Daarom besloten we om nog maar een extra rondje te fietsen in de heide want die is nu op haar mooist. Ondanks de grote heidebrand van mei 2011 – en alle voorgaande branden – heeft de natuur zich toch grotendeels hersteld, al zijn er nog te veel plaatsen waar het pijpenstrootje welig tiert en de vergrassing in alle hevigheid toeslaat. Maar mooie plekjes zijn er gelukkig nog genoeg.  
Wat ben ik blij dat ik woon waar ik woon …

44 km in de benen

Jaja, ik heb mijn stalen ros nog eens van onder het stof gehaald. We wilden al langer eens met de fiets naar Antwerpen en vandaag was zo’n dag die daar wel geschikt voor was. De rit heen verliep voorspoedig. Op minder dan een uur zaten we al op het terras van het Felix Pakhuis. Het was er eigenlijk heerlijk rustig. Tot we aanzwellende muziek hoorden. Yep, de Antwerp Gay Pride parade kwam voorbij. Dat moesten we natuurlijk even van dichterbij gaan bekijken. Het was een heel vrolijke bedoening, met veel praalwagens en heel veel muziek a.k.a. lawaai.

Nog nooit heb ik zoveel holebi’s bij elkaar gezien, en ieder doet voor mijn part wat hij of zij wil, maar in het openbaar elkaar staan aflikken heeft niet mijn voorkeur. Niet voor homo’s en niet voor hetero’s. En al zeker niet als ze minstens 50+ zijn. Ik zal dan wel ouderwets zijn, maar ik was echt gechoqueerd. En ik heb er geen foto van!

Op de terugweg zijn we nog even langs de gloednieuwe Badboot gefietst. Ik vrees een beetje dat het, net zoals Bocadero weer iets voor een select publiek zal zijn. Er zit een restaurant bij, en een loungebar, en het ziet er allemaal zo gelikt uit dat ik jan-met-de-pet daar nog niet zie binnen gaan.

Met wind op kop hebben we de terugrit aangevat en zijn nog even bij Kandinsky in de tuin een laatste wijntje gaan drinken. Met een gevoelloos achterwerk zit ik nu in de zetel, en ik kom er niet meer uit voor de rest van de avond.

Warm!

Zus is onverwacht in België en moet dus een beetje beziggehouden worden. Zo had ik voor deze voormiddag een fietstochtje gepland, omdat het mij vanaf een uur of twaalf te heet wordt om nog buiten te komen. Zo gezegd, zo gedaan, en wij togen om iets over tien op de fiets naar Kapellen. Bedoeling was om in de tuin van Kandinsky iets te gaan drinken. Aldaar aangekomen waren de rolluiken nog dicht! Openingsuren vanaf 11u30 … Dan maar verder gereden naar Lou’s Place in Hoogboom waar we meer geluk hadden. Daar hebben we heerlijk onder een grote parasol op het terras gezeten. Rond een uur of twaalf zijn we terug op ons stalen ros gestapt. Toch weer een tochtje van 12 km denk ik zo.