Tag: feest

Feest!

Het weekend was druk. De hele afgelopen week was druk.
Een week of zes geleden stuurde ik naar vijftig mensen, familie en vrienden, een ‘save the date’ kaart – ouderwets met de post, jawel! – om hen uit te nodigen op een tuinfeest ter gelegenheid van ons beider 65ste verjaardag.
Spannend, want we hebben niet alle weken zoveel mensen over de vloer of in de tuin. Het waren er uiteindelijk ook ‘maar’ vierenveertig.
HET spannendste vooraf was het weer. Af en toe kreeg ik van die paniekaanvallen ‘wat als het de hele dag pijpenstelen regent’? We hadden wel gezorgd voor een grote partytent, maar dan nog. Met je voeten in nat gras staan is niet tof.
En er moest nog zoveel gebeuren vorige week. Bestellingen voor hapjes, drank, servies, enz. doorgeven. De tuin moest gefatsoeneerd worden, het tuinhuis opnieuw gebeitst [als je man een week op voorhand beslist om het ‘even’ af te schuren], … Zaterdagavond stonden we nog te schilderen!
Maar het is allemaal gelukt en zondagochtend hebben een paar mannen de partytent opgesteld (hoog nodig, maar niet voor de regen gelukkig), ik heb de statafels ‘aangekleed’, nog wat versiering opgehangen (leuk voor de kinderen), servies en bestek klaargezet, de window cooler gevuld en daarna hebben we ontspannen gewacht op de gasten.
We hebben een reuze fijn feest gehad, met alleen maar goedgezinde mensen. Ook zij die mekaar niet kenden legden direct contact. Ik vind het altijd een beetje tricky om mensen ‘goed’ bij elkaar te krijgen, maar dat is wonderwel gelukt. We kregen veel te veel super leuke cadeaus, er was overvloedig eten en drinken, muziek uit ‘onze’ tijd en een aangename relaxte sfeer. Het was een TOP-feest!
Om een beetje te bekomen van alle drukte gaan we nu vijf heerlijke dagen uitrusten fietsen in Friesland. En misschien pakken we er ook nog een Waddeneiland bij. We hebben de tijd aan onszelf.
Wat is het zalig om op zo’n manier 65 te mogen zijn.

Reünie

Vandaag tien kwetterende en taterende dames ontvangen voor de lunch: mijn klasgenoten met wie ik in 1973 ben afgestudeerd. We hebben elkaar vorig jaar nog gezien bij een andere klasgenote, en normaal gezien spreken we zo eens in de vijf jaar een keer af maar we worden er niet jonger op. Er zijn trouwens al twee ‘meisjes’ niet meer onder ons. Op onze leeftijd moet je dingen niet meer uitstellen.
Ik heb mijn halve huis moeten verbouwen om iedereen een comfortabel plekje in de zithoek te kunnen geven, en daarna tevens een plek aan tafel. Mijn huis is namelijk niet gemaakt voor zoveel volk! En dan moest er natuurlijk ook nog geaperitiefd en gegeten worden … mijn ijskast is ook niet gemaakt voor eten en drank voor zoveel volk! Maar het is allemaal goed gelukt en het heeft ook allemaal lekker gesmaakt.
Ik had een buffetje gemaakt met 
pastasalade
aardappelsalade
gerookte zalm
rosbiefrolletjes met kruidenkaas en rucola
tomaat/mozzarella
Franse kazen
komkommersalade
sla met tomberries.
En vier verschillende dessertjes:
chocolademousse (het blijft een voltreffer, al zeg ik het zelf)
panna cotta
mousse met advocaat
bavarois.

Hoe gezellig het ook was, ik ben blij dat ons huis weer terug van ons is.

35 jaar getrouwd


Vandaag zijn manlief en ik vijfendertig jaar getrouwd. Vijfendertig jaar al hebben we lief en leed gedeeld. Het pad ging niet altijd over rozen, maar we zijn er wel altijd blijven in geloven.

Vijfendertig jaar ouder dan toen, wat wijzer en grijzer/kaler ook, geen vlinders meer in de buik maar iets wat veel dieper gaat. Zullen we het liefde noemen?

Feestje

We hadden een feestje vandaag, ter gelegenheid van mijn petekind C. die net is afgestudeerd als Master of Science in Sport and Exercise Psychology aan de Universiteit van Loughborough. Zijzelf wist niks van het feestje. En bijna was er zelfs geen feestje geweest! Vrijdag had ze naar huis gebeld dat ze nog een week in Engeland wou blijven. Moeder in paniek, vader in paniek, want de hele familie was uitgenodigd, het eten en de drank was besteld, enz. ‘Wat doe je dan met je Eurostar-ticket’ en ‘we hadden er zo naar uitgekeken dat je naar huis zou komen’ hebben haar dan toch maar doen besluiten zaterdagmorgen de trein naar huis te nemen. C. stelt niet graag mensen teleur.
Vanmorgen heeft haar jongere zus haar het huis uit gelokt onder het mom ‘we gaan lekker samen ergens ontbijten’. Terwijl werden de tafels gezet, het eten opgehaald en druppelden de gasten binnen. Op de afgesproken tijd kwamen de twee dames luid toeterend de oprit opgereden waar wij met zijn allen stonden te wachten. Wat was ze verrast!
Ik heb er een fotootje van haar en Leo (haar kat) bijgezet. Weet niet of ze dat goed vindt, maar wat niet weet wat niet deert denk ik dan maar. 😉

Gèntsche Fieste

Na twee dagen binnen zitten, vanwege de warmte nog maar eens, had ik wel zin in een avond uitstap. Lekker cruisen met de cabrio, ergens wat drinken, van die dingen. Maar we moeten wel een doel hebben. De Gèntsche Fieste! Een jaarlijks terugkerend 10-daags evenement in het hart van Gent met muziek, dans, theater, voorstellingen, enz. Goed, wij dus op weg naar Gent op deze zwoele dinsdagavond. Je ziet het op de buitentemperatuurmeter: 31° om half negen ’s avonds!

Buiten heel veel muziek was er in Gent ook heel veel volk. Man, man, je kon er echt over de koppen lopen. Vooral bij de populaire podia zoals Pole Pole (echt mijn ding) of Radio Modern was er geen doorkomen aan. Wij hebben dus heel veel sfeer opgesnoven maar ook heel veel al dan niet aangename geuren. Op een gegeven moment sopten mijn voeten in mijn sandalen van het zweet. Ondanks de warmte en de drukte hebben we nog tot heel laat ’s nachts genoten van de muziek en vooral van de uitbundige sfeer.

Voor de fun nog een videootje.