El Huerto del Cura

Als je ooit in de buurt van Elche (zuidelijke Costa Blanca) bent en je houdt – net als ik – van palmbomen, vetplanten en bloemen … this is the place!

Maar eigenlijk is de kleine stad Elche één grote palmenoase. El Palmeral prijkt dan ook sinds 2000 op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het is een route van een kilometer of drie die je kan lopen/fietsen/rijden.

Gemengde gevoelens en pioenen

Manlief gaat morgen terug aan de slag. Ik heb er wat gemengde gevoelens bij. Het was zo fijn om – als we daar zin in hadden – samen uitstapjes te maken en eigenlijk een beetje te leven als gepensioneerden. Aan de andere kant zal het ook wel weer fijn zijn om het huis bij tijden weer eens voor mezelf te hebben, en zonder schuldgevoelens (niet dat ik daar zoveel last van heb) dingen voor mezelf te doen.
Hij kijkt er in ieder geval naar uit om weer te kunnen starten. Hij voelt zich goed en is nog veel te actief om al hele dagen thuis te zitten.

Eindelijk, eindelijk staan onze pioenen in bloei. ’t Is te zeggen, ze hebben al vaker knoppen gevormd maar ofwel braken ze af, of ze verdroogden. Dit is de allereerste keer in de 18 jaar dat we hier wonen dat ik de pioenen echt in bloei zie. Mooi!

Weer: zwaar bewolkt – 16°

Als God in Frankrijk


Vanmorgen al vroeg de boodschappen gedaan want het beloofde een dag naar mijn hart te worden: zonnig, niet te warm en een bries. Heerlijk om met een boek in de tuin door te brengen. Zo gezegd, zo gedaan. Deze voormiddag nog in mijn hoekje uit de wind.
In de namiddag eindelijk naar het tuincenter voor eenjarigen om de potten en potjes te vullen en dan terug de tuin in. We hebben ons midden op het gazon geïnstalleerd want daar hadden we het meeste wind. Genietend van het weelderige groen, de bloemenpracht, het gezang van de vogels, en een glas wijn binnen handbereik waanden we ons als God in Frankrijk.

Weer: zonnig – 21°