Boreas**, Heeze

Op deze zaterdagmiddag genoten van een heerlijke lunch, ter ere van mijn 60ste verjaardag (**), bij Restaurant Boreas in Heeze. Een eind rijden (anderhalf uur), maar het was de moeite waard.

Na een hele rist prachtige amuses volgde er voor mij een voorgerecht met krab – ik had aangegeven dat ik geen orgaanvlees eet – en voor manlief foie gras. Daarna kabeljauw met geitenboter en paddenstoeltjes en als hoofdgerecht Holsteiner rund. Als dessert verschillende dingetjes met perzik. En als afsluiter koffie met friandises. De friandises heb ik aan mij voorbij laten gaan, die konden er echt niet meer bij. Ook lekkere aangepaste wijnen die gul bijgeschonken werden. Alleen mocht de uitleg bij de wijnen voor mij wat minder hoogdravend. De hint van limoen en het vleugje cacao proef ik toch niet.

Het was allemaal prima in orde, zowel bediening als wat er op de borden lag. Alleen jammer dat wij bij het rundsvlees geen steakmes kregen (andere tafels wel). Dat had het snijden wat makkelijker gemaakt.

En wat voor mij echt een afknapper was, dat waren de lelijke stoelen (*). Ze zaten ook niet echt comfortabel en sneden in de rug bij het achterover leunen. Het hele interieur was eigenlijk totaal niet mijn stijl. Ik vond het er nogal goedkoop uitzien, met o.a. de glitterpanelen aan de muur. En ik gruw van vasttapijt. Niet alleen vanwege het zicht, maar ook omwille van hygiëne. Het blijft een stofnest. Als ik de inrichting vergelijk met die van Nuance** waar we vorig jaar mijn man zijn verjaardag gevierd hebben, ja, dan is het verschil in ‘klasse’ groot.

Maar qua eten? Top!

(*) Krijg ik vandaag 24/9 een mailtje van mevrouw Boreas dat ze ‘er ziek van is‘ dat ik haar stoelen niet mooi vond, ‘want ze kosten wel 1.800 euro per stuk‘. So what? Omdat iets veel geld kost moet iedereen het dan ook per definitie mooi vinden?! Des goûts et des couleurs, on ne discute pas!

(**) Van verschillende klanten weet ik dat er telkens een verrassingsdessertje is voor de jarige. Dat heb ik dus niet gekregen hoewel manlief duidelijk in zijn reservatiemail had vermeld dat het een lunch was ter gelegenheid van mijn verjaardag. Is het omdat we geen vaste klanten zijn? Of omdat we ‘maar’ Belgen zijn? Ik vind het in ieder geval niet erg netjes van Boreas. Weer even vergelijken met Nuance … daar kreeg manlief wel een extra verrassingsdessertje.   

Foto credit interieurfoto: Ad Wijgerde

Nuance **, Duffel

Nuance

Ter ere van manlief zijn verjaardag hebben we geluncht bij Restaurant Nuance. Ik heb heel discreet met mijn telefoon wat foto’s genomen, maar niks genoteerd. De benoeming van de gerechten is dus verre van compleet.

We begonnen met vier verschillende amuses. De eerste amuse, geserveerd op een marmeren bordje, was gerookte paling met citroengel en een crème van fijne kruiden. Kroepoek met crème van parmezaan – op een leisteen – was de tweede amuse. Als derde een diep schaaltje met een zeescheermes gevuld met wortel en wortelcrème met onderin pasta in de vorm van bolletjes (fregola). De vierde amuse heb ik met liefde weggeschonken. Ik ben zelfs vergeten er een foto van te nemen! Het waren verschillende oesterbereidingen (aspic, crème, enz.) en zeesla.

Wij hadden gekozen voor het 3-gangen lunchmenu. Op onze vraag om dit met een tussengerecht uit te breiden werd nogal ontwijkend geantwoord. Er werd ons voorgesteld om dan het 5-gangen menu Smaaknuances te nemen, maar daar waren wat dingen bij waar ik geen liefhebber van ben. Ik kreeg de indruk – maar ik kan natuurlijk verkeerd zijn – dat de keuken niet voorzien was op à la carte gerechten. Het werden dus drie gangen.

Voorgerecht: carpaccio van nobashi garnaal met structuren van komkommer, avocado ijs (en nog wat) en een kroketje van nobashi garnaal omhuld met hele fijne krokante (pasta)sliertjes.
Hoofdgerecht: Deense kabeljauw met bouchot mosseltjes, een currycrème en kruidensaus, schijfjes aardpeer en mousseline van aardpeer.
Dessert: ‘een chocoladetaartje’ was aangekondigd, maar toen het bordje kwam bleek het een dessert op basis van koffie te zijn: een beignet gevuld met een koffiecrème, kletskopachtige koekjes, en wat crèmepjes van koffie en chocolade met onderaan wat mascarponepoeder.
Als afsluiter namen we nog koffieservies. Dit werd geserveerd met zeer fijne en lekkere friandises in drie verschillende schaaltjes: ijs, een taartje, een praline van witte chocolade met yuzu, een macaron, een madeleine, … En voor echtgenoot nog een extra dessertje met een felicitatie voor zijn verjaardag. Heel attent!

Wijnen (advies van de sommelier): J.P. Gouveia Pedra Cancela 2010 (blend Encruzado en Malvasia) en Agnes Paquet Bourgogne Chardonnay 2011. Twee absoluut lekkere wijnen.

Het restaurant zelf dan. Strakke inrichting met zwarte muren, lichte parketvloer, lichtbeige comfortabele lederen armstoelen, spierwit tafellinnen, ruim bemeten tafels, veel privacy. Ook hier het alom tegenwoordige Pieter Stockmans servies. Het restaurant is niet groot, zeg maar een ruime eetkamer. De sfeer was heel ongedwongen met voldoende aandacht voor iedere gast.

Eindoordeel: er wordt zeer veel aandacht besteed aan de amuses en de friandises. Aan de gerechten op zich wat minder vond ik persoonlijk. Het was allemaal lekker bereid, maar ik vond het weinig verrassend. Of het nu gaat om een business lunch of een ander menu, ik had eigenlijk meer verwacht van een 2*-restaurant. Nu, ik voel me zeker niet bekocht want prijs/kwaliteit was het in orde. Misschien verwachtte ik wel te veel …