Sólo quiero caminar

En dat hebben we ook gedaan de afgelopen dagen!

We zijn hier nu dik drie weken en het werd stilaan tijd voor een ‘changement de décor’. Daarom zijn we dinsdag via via naar Cádiz gereden. Cádiz ligt aan de Costa de la Luz, op ruim 200 kilometer van waar we nu verblijven. We hebben een hele dag over de heenreis gedaan want er waren een aantal tussenstops die we (nog) eens wilden bezoeken.

We vertrokken onder een stralende zon maar hoe troostelozer de omgeving werd hoe grijzer ook het weer. De omgeving van Algeciras – dat is een van de havens van waaruit de schepen naar Tanger vertrekken – is echt zo vies, duidelijk te zien vanaf de autoweg. Maar we moesten er voorbij want onze eerste stop lag daar in de buurt.

Ik begin bij het begin:

Tarifa
Het meest zuidelijke punt van het Spaanse vasteland en tevens de plaats waar de Middellandse Zee de Atlantische Oceaan ontmoet. Net zoals andere steden in Spanje heeft Tarifa ook een rijke geschiedenis. Getuige daarvan zijn de belangrijke archeologische overblijfselen die dateren uit het paleolithicum en de bronstijd, maar ook Grieken en Feniciërs hebben hier geleefd. En Moren uiteraard. Wil je de uitleg lezen, klik dan even op de link anders wordt dit logje veel te lang – dat geldt voor alle hoofdstukjes.

Vandaag is Tarifa vooral dé plek voor watersporters vanwege de altijd harde wind en hoge golven. Bodyborders, windsurfers, kitesurfers,… prachtig om te zien. Bij helder weer is het één kleurrijk spektakel op het water. Helaas was het bewolkt en voor mooie foto’s was ik eraan voor de moeite. Bovendien stond het kleine beetje zon dat er was dan ook nog op de verkeerde plaats. Kan gebeuren.

Er heerst daar wel een heel fijne sfeer op het strand, getuige dit korte videootje.

Bolonia
Daar hebben we vlakbij het mooie witte strand de Ruinas Romanas de Baelo Claudia bezocht (gratis toegang voor EU-burgers). Je komt binnen via een klein museum met allerlei archeologische vondsten. De opgravingen zijn best wel indrukwekkend. Baelo Claudia is trouwens niet de naam van een persoon, maar wel de naam van het stadje Bolonia in de 1ste eeuw voor Christus.
Ook hier geen foto’s met blauwe luchten helaas.

Vejer de la Frontera
Vejer is een van de witte dorpen, gelegen op de Ruta de los Pueblos Blancos de Andalucía. Zoals alle witte dorpen is ook Vejer tegen een bergflank gebouwd. Dit wil zeggen veel klimmen en dalen! De straatjes zijn zo smal dat je maar beter je auto achterlaat aan het begin van het dorp.
Vejer de la Frontera is best wel een toeristische trekpleister.

Medina-Sidonia
Ook Medina-Sidonia is een van de witte dorpen op de route. Minder toeristisch dan Vejer. We zijn er maar even geweest want ik was ondertussen doodmoe.

Cádiz
Na een hele dag onderweg kwamen we ’s avonds in Cádiz aan. Ik had de dag voordien twee nachten geboekt bij Palacete de La Alameda. Na het inchecken een uurtje gerust en nadien op zoek gegaan naar een restaurant. Veel restaurants zijn alleen over de middag open. Cádiz is niet alleen een belangrijke havenstad maar ook een gewilde stop voor cruiseschepen. De opvarenden van de schepen zijn ’s avonds terug op hun schip en eten ’s middags in de stad. Vandaar dus. We hebben wel een dik half uur moeten lopen voor we iets vonden wat open was (en wat ons aanstond).

Na het diner nog even een poging gedaan om de Allerslimste Mens te kijken op de tablet, maar ver zijn we niet geraakt. Doodmoe waren we na 9 kilometer stappen.

Dag twee was gereserveerd voor een hernieuwde kennismaking met Cádiz. Ik had vooraf natuurlijk het nodige opzoekingswerk gedaan, websites van bezienswaardigheden gecheckt. De vele cruise-toeristen zorgden voor een enorme drukte in de stad. Daarom had ik bedacht om in de voormiddag een stadswandeling te doen met bezoek aan de overdekte markt en de overblijfselen van het Teatro Romano (gratis toegang voor EU-burgers), ’s middags een late lunch en vanaf 17u – dan zijn de daytrippers de stad weer uit – bezoek aan het Oratorio Santa Cueva, Oratorio San Felipe Neri en het Hospital de Mujeres.

Maar het loopt helaas niet altijd zoals het moet. Onze namiddagplanning liep namelijk helemaal in het honderd omdat – en daar had ik geen rekening mee gehouden – Cádiz reeds in wintermodus is en de musea slechts tot 16u open zijn. Geen avondopening dus.

Nu ja, we hebben ons niet verveeld. We hebben de voeten van onder ons lijf gelopen en hadden ’s avonds alweer 14 kilometer op de teller.

Wat random foto’s:

Donderdag zouden we na het uitchecken terug naar ‘huis’ rijden langs de Ruta de los Pueblos Blancos, door de Sierra de Grazalema.

Het weer besliste er anders over. Het was grijs en er hing een dik pak lage bewolking. Echt geen weer om door te bergen te rijden.

En plannen zijn er om gewijzigd te worden, nietwaar?

We hebben dan ’s morgens na een typisch ontbijtje in een bar (café, tostada con tomate y aceite) nog het Hospital de Mujeres bezocht. Bezoek is alleen toegestaan op de binnenplaats en in de rijkelijk versierde Capilla de Nuestra Señora del Carmen. Mooi en overdadig zoals we dat gewend zijn van de Katholieke Kerk.

Toen zat ons bezoek aan Cádiz erop en zijn we na nog een laatste tas koffie door het Parque Genovés naar de parking gewandeld.

Conil de la Frontera
Omdat ons oorspronkelijk plan vanwege de weersomstandigheden niet kon doorgaan zijn we naar Conil de la Frontera gereden. Daar hebben we jaren geleden verschillende heerlijke vakanties doorgebracht. De Costa de la Luz heeft de prachtigste stranden van Spanje en ook al was het nu verre van strandweer, we hebben toch genoten van onze korte wandeling en herinneringen opgehaald. Én nog maar eens lekkere tonijn gegeten tijdens de lunch. De Costa de la Luz is bekend voor zijn tonijnvangst: atún rojo salvaje (= wilde blauwvintonijn). Die wordt hier op een duurzame manier gevangen, volgens een eeuwenoude manier die la Almadraba heet. We hebben ons daar bij iedere maaltijd tijdens deze drie dagen tegoed aan gedaan, hetzij als carpaccio, als tataki, als sashimi of tartaar. Zo lekker én kraakvers vind je hem bij ons in België nergens, áls je al blauwvintonijn kan vinden … Heerlijk!!!

Uiteindelijk hebben we op die halve dag toch weer meer dan 8 kilometer gelopen.

En toen moesten we toch echt wel terug naar ‘huis’ en dat deden we via het Parque Natural Los Alcornocales. We zijn er niet meer uitgestapt maar genoten onderweg wel van de tientallen ooievaars die hoog op hun nesten zaten. Zo’n mooi zicht!

Dit was echt een driedaagse naar mijn hart. Veel doen, veel zien, en – ondanks dat ik niet graag wandel – toch veel caminar!!

Ik geef er nog een streepje muziek bij.

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

51 gedachten over “Sólo quiero caminar”

  1. Amai, serieus logje dit! Je zult er werk aan hebben gehad.
    Ik was vooral onder de indruk van die stadjes, maar de vele niveauverschillen/hellingen/trappen zouden me niet lukken om zelf te doen. Dank om te delen met ons!

    Geliked door 1 persoon

      1. Helemaal niet te lang! Wat een mooie reis is dit, en wat schrijf je er wervend over. De foto’s maken het helemaal af. Je hebt hier echt talent voor!

        Geliked door 1 persoon

    2. Neen Paul, die stadjes, dat moet je echt niet doen. Dat is zelfs voor een mobiel mens al zwaar belastend voor de spieren en gewrichten. Nu ja, ik ben dan ook de sportiefste niet natuurlijk …

      Geliked door 1 persoon

  2. een mooi en interessant blog , zeker voor hen die Spanje niet kennen
    mooie en minder mooie plaatsjes , en een enorme geschiedenis
    met het weer moet je het maar net treffen , maar de foto’s waren er niet minder om , geven een goed beeld van wat jullie zoal op jullie pad tegen kwamen
    en flink gewandeld ook nog eens , petje af

    Geliked door 1 persoon

  6. Zo je laat veel zien en dat is leuk.
    Ook wie de fotograaf is van jullie…zag je man in filmpje en foto’s voorbij komen.
    En suprise een foto van het genietende stel 🙂
    Groetjes

    Geliked door 1 persoon

  9. Spanje is toch zo mooi!
    Ik had altijd een vooroordeel omdat er zoveel toeristen naar de costa’s gingen. Totdat wij in Zuid-Frankrijk waren en slecht weer en een heuse vliegenplaag troffen. We besloten naar Barcelona (met de caravan) door te rijden. Vanaf het eerste moment dat we de grens passeerden waren we verkocht! We zijn er inmiddels meerdere keren geweest en we vinden het een heel erg fijn land.
    Bedankt voor je mooie verslag en prachtige foto’s.

    Geliked door 1 persoon

    1. Wij vinden het ook een fijn land. Veel ongedwongener dan Zuid-Frankrijk, mooi van natuur, veel kunst en cultuur in de steden. Mensen die denken dat Spanje alleen maar zon en strand is, die zouden echt eens de moeite moeten doen om naar Spanje te reizen.
      Dank voor het compliment.

      Like

  10. Hier heb ik van genoten, je hele beschrijving, schitterend. Het water liep me wel in de mond, die mooie vis en schaaldieren. Tonijn lust ik maar niet rauw… Die witte dorpjes, maar lastig wandelen. Cadiz bedankt om te delen 😍. Serieus gestapt! Niet meer voor mij jammer genoeg maar ik gun het jullie van harte. Echt meegenoten.

    Geliked door 1 persoon

    1. Dat doet me plezier Joke.
      Die tonijn is (rauw) zó lekker. Hij smelt op de tong. Ik ben dan weer niet zot van gebakken tonijn omdat dat al snel heel droog is. Volgende week nog eens naar de markt in Marbella en zien of ze die wilde tonijn daar hebben …

      Geliked door 1 persoon

  15. Dank voor het mooie verslag en de vele interessante links. Ik ga ze in de loop vd dag allemaal lezen en bekijken.
    Net als Thomas/Paul kunnen wij niet veel meer rondstruinen in steden, dus genieten erg van mooie foto/s. Dank je wel

    Geliked door 1 persoon

  16. Een uitgebreid maar ook interessant verslag van een streek die we hier toch maar nauwelijks kennen, al is de naam van de stad Cadiz nog wel met een bekende klank te benoemen. Jij geeft er hier een prima invulling aan….dank!

    Geliked door 1 persoon

    1. De Costa de la Luz is ook lang niet zo toeristisch als de andere costa’s. Het is daar allemaal wat kleinschaliger, zonder hoogbouw en zo. Best heel aangenaam.

      Like

        1. Het is natuurlijk nog veel mooier om te zien, samen met flamenco dansers. Helaas vaak een toeristische bedoening. Maar onze buurman heeft in Córdoba gestudeerd (is flamenco gitarist) en had ons een klein niet-commercieel gezelschap aangeraden. Het was een heerlijke avond! Jaren geleden alweer.

          Like

  20. De Costa de la Luz hebben we ook nog gedaan. Dat éne jaar dat we een groen Spanje meemaakten, d.w.z. het goot bakken. Ik moest op een gegeven moment zelfs vóór de auto uit lopen om de rijweg te zien. En als het niet goot, dan was je gezandstraald als je in de buurt van het strand kwam. Maar toch heerlijke herinneringen gemaakt!
    Ik heb nog altijd een rugzakje dat ik van Manlief kreeg in Vejer de la Frontera. Ik gebruik het niet meer omdat ik intussen – naast de gebruikelijke spulletjes – een smartphone en een brillendoos meezeul. Zou het aan kleindochter L. willen geven, maar ik kan er nog geen afstand van doen.

    Geliked door 1 persoon

    1. Hou het nog maar even bij dan. Ja, de wind aan de Costa de la Luz, da’s zoals in de Algarve. Maar het maakt de hitte in de zomer wel een beetje draaglijk.

      Like

Reacties zijn gesloten.

%d bloggers liken dit: