Curieuzeneuzemosterdpot

Laatst kwam ik met de auto aangereden en parkeerde me op de ons toegewezen parkeerplaats voor ons appartementenblokje.

Met dat ik mijn deur dichtsla hoor ik ‘hallo, hallo, halloooo‘. Een dame komt op me afgelopen.

Zijn jullie ook Belgen?‘ Ik antwoord bevestigend, maar ik had absoluut geen zin in een praatje. Daar had zij geen oren naar. ‘Van waar zijn jullie? Hoe lang blijven jullie?’ Ik antwoord, kort. ‘En hoe bevalt het appartement? De mensen van wie jullie huren zijn ook van jullie kanten.’ Dat wist ik uiteraard. ‘Wij verhuren niet. Wij wonen hier sinds april‘.

Enfin, na tien minuten kende ik heel haar leven. Eén zoon, geen kleinkinderen, en ‘een appartement is toch zo gemakkelijk. ’s Maandags kuisen wij … allee ja, de keuken en de badkamer doe ik alle dagen natuurlijk‘ (ik niet, maar dat heb ik maar voor mezelf gehouden! 🙈).

Ze bleef maar doorgaan, ook met ongewenst advies geven. ‘Als je ne keer naar Málaga wil, dan kan je dat best met bus en trein doen.’ En ze bleef ook mij maar vragen stellen. En als daar nu één iemand niet van gediend is, dan ben ik dat wel.

De strafste vraag vond ik toch wel ‘Zijt gij nu helemaal alleen van ’t dorp (= 3 km) naar hier gereden? En uw man …???’. Ik trok mijn wenkbrauwen eens op zo van ‘ja, en?’ en antwoordde dat mijn man nog op het strand zat en te voet naar huis kwam. Dat vond ze op zijn minst merkwaardig aan haar gezichtsuitdrukking te zien.

Twee dagen later zag ik haar met andere mensen in de tuin. Nieuw aangekomen Nederlanders die ze ook het hemd van het lijf zal gevraagd hebben. En mijn man heeft er inmiddels ook aan moeten geloven.

Oh wat heb ik een hekel aan mensen die alles van een ander moeten weten. Ik ben zó op mijn privé gesteld. Het interesseert me ook absoluut niet hoe dikwijls zij haar badkamer kuist. Mensenlief toch, laat een ander alsjeblieft gerust!

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

41 gedachten over “Curieuzeneuzemosterdpot”

    1. Ik ben beleefd gebleven maar heb het wel kort gehouden. Ach weet je, dat mens mist waarschijnlijk de aanspraak die ze had toen ze nog in België woonde en neemt nu elke gelegenheid te baat om een babbeltje te doen.

      Geliked door 1 persoon

    1. Ik ben nooit in de stemming voor dat soort geleuter. Enfin, vanmorgen heeft ze nog wat tegen mijn man geleuterd toen hij uit het zwembad kwam. Hij kan daar vrij goed tegen.

      Geliked door 1 persoon

  1. Hoewel ik daar zelf geen nood aan heb, kan ik er wel tegen als mensen mij aanspreken. Ik antwoord wat ik wil. Misschien een eenzame dame die nood had aan een babbel en nieuwsgierig is. Dan deed je een goede daad😉

    Geliked door 1 persoon

    1. Bij mij is dat een restant van mijn vroegere verlegenheid. Toen was ik echt bang om aangesproken te worden. Door een vreemde dan nog! Nu heb ik het gewoon niet graag.

      Like

      1. Ha, en bij mij is dat net omgekeerd een restant van mijn verlegenheid 😉. Ik durf niet weigeren en heb die onverwachte gesprekken uiteindelijk leren aanvaarden. En zo evolueren we in de loop van de jaren en worden we steeds wijzer😉

        Geliked door 1 persoon

  2. Nu maar hopen dan dat het bij die ene keer blijft. Misschien is haar onpersoonlijke nieuwsgierigheid gestild, of heeft ze tussen de regels door zowaar toch begrepen dat ze die beter niet op jou kan richten… Zucht. Je hebt in ieder geval je goede daad gedaan.

    Geliked door 1 persoon

  3. Bij zulke gelegenheden ”heb ik toevallig altijd iets in mijn tas dat dringend in de diepvriezer moet”. 😉

    Geliked door 3 people

  4. Herkenning alom. Zelf durf ik thans al, zo vriendelijk doch resoluut mogelijk, “Ik blief uw geratel niet” te poneren, maar sommige sujets zijn stoïcijns doof dan wel dom. Doorgaans ben ik een luisterend oor en een meelevende mens, but not by surprise.

    Geliked door 1 persoon

  5. Mensen hebben graag aanspraak, zeker als ze heel alleen zijn en soms hele dagen niemand horen of zien. Er zijn er meer dan we denken. Om die reden breng ik regelmatig het geduld op om een praatje over niks te slaan met een eenzame buur. Maar van zo’n nieuwsgierigheid zou ik ook niet gediend zijn. Als deze dame eenzaam is, of om een praatje verlegen zit, dan is dit niet de manier om er iets aan te doen. In ieder geval heb je toch het geduld zo lang mogelijk opgebracht, nu maar hopen dat ze niet denkt dat je haar nieuwe vriendin bent. 🤭

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik begrijp het ook ergens wel. Zij en haar man wonen hier nu permanent en moeten een nieuwe kennissenkring opbouwen. Niet gemakkelijk op die leeftijd (ouder dan wij, vermoed ik). Maar aan passanten die hier maar korte tijd zijn gaat ze niet veel hebben.

      Geliked door 1 persoon

  6. Ik houd ook erg van mijn privacy, Zeker op vakantie of als ik ergens logeer. Dan ben ben ik anoniem en wil helemaal geen ongewenst contact. Mensen die vragen worden overgeslagen. Maar zij die me liggen omarm ik graag. Het onderscheid tussen wel of niet liggen is snel gegeven…Morgen weer een stukje daarover…:)

    Geliked door 1 persoon

  7. O, zo opdringerig. Ik babbel ook graag, maar ik weet wel wanneer het wel of niet gewenst is. Sommige mensen denken dat ze de burgemeester van de straat zijn en dat ze alles moeten weten en regelen. Op het einde van de straat woont hier ook zo eentje.

    Geliked door 1 persoon

    1. Wel ja, deze lijkt me ook zo eentje. Ik geloof dat ze me gewoon stond op te wachten want vanuit haar tuin kan zij niet zien wie er de parking komt op gereden.

      Like

  8. Om het ook kort en bondig te houden: eens!!
    (één van de dingen die ik ook zo beu was aan wonen in onze vroegere buurt, buurman tegenkomen en me onder een gesprek uit wringen)

    Like

  9. Grappig verteld, vooral het kuisen van de badkamer en keuken… maar ook zo herkenbaar. Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb een gezicht waar veel mensen hun leven aan willen vertellen… soms tot vervelens toe!

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.