Boerenbruiloft

Trouwfeesten ‘op den boerenbuiten’ in de na-oorlogse jaren, dat waren nog eens echte boerenbruiloften. Vaak werd de koestal met zand geëffend, er werd een houten vloer in gelegd en de boer slachtte een vet varken. (dixit dorpsgenoot Karel Van den Bergh in zijn memoires).

Zo niet bij het bruiloftsmaal van mijn ouders. Na de burgerlijke en kerkelijke plechtigheid volgde er een meergangen bruiloftsmaal dat de hele middag en avond in beslag nam. Soms werd er zelfs twee dagen na elkaar gefeest want niet alleen de naaste familie werd uitgenodigd, maar ook tantes, nonkels, neven, nichten en alle buren. En aangezien de meeste gezinnen bestonden uit vader, moeder en een hele nest kinderen …

Ik heb het uiteraard niet zelf meegemaakt, maar ik heb wel het fotoalbum van mijn ouders hun huwelijk. Bij hen werd het feestmaal geserveerd in het woonhuis van de boerderij van mijn grootouders langs moeders zijde. Lange tafels werden in de huiskamer en de zondagse kamer gezet en het zondags servies en bestek werd uitgehaald.

Geen koestal en geen vet varken hier. Wel andere lekkere dingen.

Kijk maar even mee … 30 september 1953.

(*) Kruisstraatse Kraaiers = kip. De boerderij van mijn grootouders bevond zich in de Kruisstraat. Vandaar waarschijnlijk de naam van het gerecht.

Traiteurs waren er in die tijd nog niet. Wel een kokkin die aan huis kwam koken en de hulp kreeg van een hele sliert vrouwen uit de buurt. Ik herken vier zussen van mijn moeder en een paar goede vriendinnen/buurmeisjes met wie ze de rest van haar leven bevriend is gebleven.

De kookploeg

Het waren andere tijden …

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

55 gedachten over “Boerenbruiloft”

  1. Wat een immense kookploeg!
    Inderdaad veel uitgebreidere feesten, vroeger. Relatief ook betaalbaarder dan vandaag (zeker als vrienden/kennissen meehielpen). Je wil niet weten hoeveel mensen tegenwoordig een lening aangaan om zo’n huwelijksfeest (zelfs babyborrel) te organiseren. Een minder gelukkige start van een huwelijk, zo al direct met een maandelijkse last…

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik heb geen moeite met lang zitten. En ook niet met veel kleine hapjes. Maar dit zou wel wat veel geweest zijn. Maar dit waren boerenmensen hé, die hebben veel brandstof nodig om het zware werk aan te kunnen.

      Like

    1. Dat was gewoon zo. Mijn moeder ging in een verloren moment ook helpen strijken bij de buren, of verstelwerk doen. Mensen waren er gewoon voor elkaar.

      Like

  7. Ook bij mijn ouders was er een traditie van veel feesten en lang tafelen. Thans ik ik nog amper iets. Zoals je zegt: andere tijden.

    Like

  12. Grappig is dat …wij hadden op onze bruiloft ’75 ook een kokkin die het diner verzorgde…samen met 2 hulpjes
    En het was me een partij lekker haha
    Blijft leuk hè die oude foto’s doorspitten
    Groetjes

    Geliked door 1 persoon

  13. Zalig dat je dat menu nog hebt. En wat een leuke foto van de kokkin met haar aanhang. Een tante van mijn moeder ging ook op alle feesten van het dorp koken. De nichtjes, zussen en vriendinnen ging ook mee als hulp-koks/serveersters. Héél andere tijden, zoveel is zeker. Toch bijzonder leuk om te lezen en te zien.

    Geliked door 1 persoon

  14. Dat moet een prachtig feest geweest zijn, toen wisten ze nog wat feesten was , zonder allerlei (dure) exclusieve toestanden te bedenken.
    Ik naam aan dat de dame rechts onderaan je moeder is die met de kookploeg op de foto wilde, zij is de enige die geen schort draagt.

    Geliked door 1 persoon

    1. Neen, dat is de op een na jongste zus van mijn moeder.
      Ik denk dat het voor die tijd en in een landbouwersgezin best al wel ‘exclusief’ was. In die tijd kenden de mensen geen oesters of ganzenlever.

      Like

      1. Dat zal zeker waar zijn, het huwelijksfeest van m’n ouders én m’n schoonouders kwam zelfs geen diner aan te pas, er werd in de avond iets gedronken met familie en vrienden voor zover ik weet.

        Geliked door 1 persoon

  15. Amai, zo een lang menu. Maar dat was vroeger idd zo. Hoewel het wel super uitgebreid wat, een bruiloft van de hogere klasse. Mooi dat je dat menu nog liggen hebt.

    Geliked door 1 persoon

  19. Die “Kruisstraatse kraaiers” klinken toch lekkerder dan de “kiekens met fruit” bij mijn ouders …
    Gek dat we allebei zo op ’t zelfde moment die dingen allemaal boven halen.

    Geliked door 1 persoon

      1. Ik was toch al van plan de foto’s die we gaan houden in te scannen. Misschien zet ik er ook eens een paar op mijn blog. Alleen zal dat nog een aantal weken moeten wachten. We zijn nu echt een race aan het lopen om het huis op tijd leeg te halen, mijn moeder naar haar definitieve stek in het RVT te krijgen, een hoop administratie bij te houden en onze eigen zaken niet uit het oog te verliezen.

        Geliked door 1 persoon

  20. Ik lees (en hoor) zo van die anekdotes graag… Toen was het leven zoveel eenvoudiger he? Maar dat is het niet alleen, ik kan er de vinger niet op leggen.

    Geliked door 1 persoon

    1. Toen was het leven eenvoudiger omdat de eisen niet zo hoog waren. Wat ik altijd van mijn moeder hoorde, is dat de boerenstiel een heel harde en zware stiel is. Werken en slapen, en dat was het.

      Geliked door 1 persoon

        1. Ik denk dat je in de jaren ’30-’40 toch ook niet onverdeeld gelukkig zou geweest zijn. Bij mijn moeder thuis mochten ze bv. alleen op zondag, na de mis en na het lof, een boek lezen. In de week mochten de handen nooit stil liggen. Was het werk op de boerdeij klaar, dan moesten er sokken of dergelijke gebreid worden, of moesten ze gaan helpen in het huishouden van de buren waar er nog maar eens een kind geboren was. Zo eens even gewoon ontspannen, dat was er niet bij.

          Like

Reacties zijn gesloten.

%d bloggers liken dit: