Herinneringen aan lang vervlogen tijden …
Bomma en bompa, de ouders van mijn vader.
Bompa is geboren in 1889 († 1976), bomma was elf jaar jaar jonger († 1976).
Een uitspraak van bompa was “Een vrouw kunt ge beter jong nemen, oud worden ze vanzelf“. Dat was zijn idee van humor.
Deze foto is genomen op de bruiloft van mijn ouders, 30 september 1953. Bomma en bompa op hun paasbest uitgedost, zij in het zwart maar toch een frivool kanten randje aan haar bloes. Zich uitdossen was voor bomma geen probleem. Zij was een heel pronte vrouw, een ‘fiere’ zoals wij zeggen. Iemand die graag mooi gekleed ging en wist dat ze er mocht zijn. Hier zijn ze respectievelijk 64 en 53 jaar oud.
De volgende foto moet genomen zijn ter gelegenheid van het huwelijk van een van hun andere kinderen. Geen idee in welk jaar. Ik herken wel de zondagse kamer. Ik kan ook niet inschatten hoe oud ze toen waren. Vroeger zagen de mensen er veel sneller oud uit dan nu.
Het zou me niet verwonderen dat bompa hier op een verhoogje staat want hij was niet van de grootste. Ik dacht zelfs dat hij kleiner was dan bomma, maar het kan ook zijn dat bomma door haar forse gestalte en bazig karakter wat ‘groter’ overkwam. Niet alleen de gestalte en het bazige, maar ook het levensgenieten heb ik van mijn bomma. Ze had wel haar winkel, maar ze profiteerde op haar manier toch van het leven. Ze ging dikwijls naar de stad herinner ik mij. Dan tutte ze zich helemaal op.
Moemoe en vava, de ouders van mijn moeder.
Vava is geboren in 1902 († 1989???), moemoe was een jaar ouder († 1983).
Ook van hen heb ik een foto die genomen is tijdens de bruiloft van mijn ouders, 30 september 1953. Moemoe ook in het ‘stemmig’ zwart. Zal toen mode geweest zijn want veel van de genodigde oudere dames droegen zwart, zie ik op de foto’s.
Vava was toen 51, moemoe 52.
Moemoe en vava waren totaal andere grootouders dan bomma en bompa. Zij waren zeer ernstige mensen, geen greintje vrolijkheid te bespeuren. Hoewel ik heel dikwijls op de boerderij van moemoe en vava te vinden was in mijn jeugd – omwille van mijn jonge tante – waren deze mensen in mijn herinnering alleen maar aan het werk, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Natuurlijk is er op een boerderij altijd veel werk, maar moemoe en vava kwamen eigenlijk niet verder dan hun eigen erf. Vooral moemoe dan want vava was ‘beestenkoopman’ en was vaak weg om vee te kopen en te verkopen.
Wat ik mij wel nog herinner is dat vava na het middageten zijn hoofd op tafel legde op zijn armen en een dutje deed. En dat ze hun warm eten (soep en daarna aardappelen/groenten/vlees) aten uit één en hetzelfde bord.
Onderstaande foto moet genomen zijn in 1975 voor hun vijftigste huwelijksverjaardag, aan de voordeur van het woonhuis van de boerderij.
Bomma en bompa hadden 9 kinderen (waarvan er 1 jong overleden is), 23 kleinkinderen en 35 achterkleinkinderen.
Moemoe en vava hadden 10 kinderen (waarvan er 2 jong overleden zijn), 20 kleinkinderen en 39 achterkleinkinderen.
U begrijpt, als wij een feestje hebben in de familie dan moeten wij een zaal(tje) huren want met alles wat er aan ‘aanhang’ nog bijgekomen is in de loop der tijd, is het nauwelijks nog te tellen.
myriamsditjesendatjes.com 
Super mooie herinneringen aan mensen die ons ‘ontvliegen’. Souvenirs om te koesteren.
LikeGeliked door 1 persoon
Is dat nu omdat we zelf ouder worden? Ik heb eigenlijk nooit zo’n interesse gehad in die oude foto’s en nu kan ik er niet afblijven.
LikeGeliked door 2 people
Mensen zagen er vroeger toch echt veel ouder uit dan tegenwoordig? Of is het wishfull thinking😉?
Je hebt sterke genen mee gekregen.
Die oude statige foto’s hebben iets kasteelachtig, maar ook iets vertederends.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is absoluut geen wishful thinking!! Als ik alleen al kijk naar de kledij die mijn moeder droeg op haar 67ste … en zij was echt wel mee met de tijd.
LikeGeliked door 1 persoon
Alles komt terug en wordt dan retro. Dus wie weet ….later …..als onze kinderen grijs zijn….
LikeGeliked door 1 persoon
Wie weet …
LikeLike
Ik vind dat mooi, die familieverhalen. En dat vroeg oud zijn, dat hadden mijn ouders ook. Ze zijn allebei jong gestorven (71-72jaar), maar toch waren die oud.
LikeGeliked door 1 persoon
Ze waren niet alleen oud van uitzicht, maar ook van mentaliteit. Maar dat zal wel eigen geweest zijn aan de tijd van toen.
LikeGeliked door 1 persoon
wat een mooie herinneringen aan je grootouders , de foto’s zijn om te koesteren vind ik zelf
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, mooi hè.
LikeGeliked door 1 persoon
zeker weten zo mooi
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie foto’s en herinneringen heb je van de grootouders.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zou die mensen nooit als vijftigers hebben ingeschat; ze zien er inderdaad een pak ouder uit. Waar het aan ligt, daar ligt het aan, maar vroeger was dat inderdaad zo.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is echt hé. Ik vind van mezelf dat ik er op mijn 67 jonger uitzie dan mijn bomma van 53.
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtige herinneringen die te koesteren zijn. Heb geen foto’s van mijn grootouders en ook nooit gekend. Wat een familie. Ik ben nog alleen met mijn twee dochters en echtgenoot en drie kleinkinderen. Die kunnen in mijn living 😀
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn dichte familie kan hier ook nog net binnen.
Van de nonkels en tantes langs beide kanten zijn er trouwens nog 9 in leven. Allemaal oude knarren tussen de 82 en 95.
LikeGeliked door 1 persoon
😀 maar ze zijn er nog 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker!
LikeGeliked door 1 persoon
Je merkt dat het begoede mensen waren. Aan hun kleren, alleen al het feit dat ze zoveel foto’s hadden. Leuk al die foto’s. Ik heb er een hoop weggegooid, omdat ik niet wist wie het was. Alleen die van grootouders gehouden en als er een naam op stond. Pijnlijk als je beseft hoe lang je maar onthouden wordt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vermoed ook dat ze niet arm waren. Mijn bompa had als een van de eersten in het dorp een auto. Waar hij trouwens niet mee kon rijden. Mijn vader, als oudste zoon, reed hem dan waar hij moest zijn.
LikeLike
Als ik de leeftijden zie snap ik de uitspraak “Een vrouw kunt ge beter jong nemen, oud worden ze vanzelf”
Wij zijn zelf getrouwd in 1975 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wij een jaar later.
LikeGeliked door 1 persoon
Amai, wat een grote familie is daaruit ontstaan! Heerlijke blik op het verleden.
LikeGeliked door 1 persoon
Wij zijn van alle neven en nichten het enige gezin met maar één kind. De meeste hebben er drie. Dat telt al snel op hé.
LikeLike
Wat een rijkdom om zo’n foto’s te hebben.
En ja, wat zagen de mensen er ouder uit dan nu hé. Het scheelt wel twintig jaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben er ook blij mee.
LikeGeliked door 1 persoon
Genieten dit soort blogjes. En deels herkenbaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je!
LikeLike
Mijn moeder droeg op mijn huwelijk in ’61 hetzelfde model hoed als jouw schoonmoeder op de tweede foto. De jaren 60 waren ook wel een omslagpunt dat ook wat oudere dames meer kleur gingen dragen . Zo zag mijn moeder er bij mijn huwelijk jonger uit dan bij het huwelijk van mijn oudste zus in ’57. Dat zie ik eigenlijk ook bij jouw schoonouders een beetje.
LikeGeliked door 1 persoon
Het zijn mijn grootouders hoor, niet mijn schoonouders voor alle duidelijkheid.
LikeLike
O ja, ik was ff de draad kwijt omdat het qua tijd richting mijn ouders in die tijd gaat. 😉
LikeLike
Ik vind het prachtige foto’s! Oude foto’s geven me altijd een besef van hoe tijdelijk ons bestaan op aarde eigenlijk is.
LikeGeliked door 1 persoon
Vooral hoe de wereld veranderd is op minder dan honderd jaar tijd.
LikeLike
Opnieuw mooie foto’s… vroeger werd er toch meer ‘opgekleed’ dan nu.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad lang geleden dat ik nog een lang kleed aangehad heb.
LikeLike
Grappig dat ik nu ook juist “in de herinneringen zit”. Bij het leeghalen van het huis van mijn ouders vonden we op alle niveaus en in alle kasten stapels fotoalbums, dozen met foto’s, kleine fotoboekjes, zoals die per rolletje van bij de fotozaak kwamen, … We zijn ze nu systematisch aan het doorbladeren en halen er hier en daar een paar uit om te bewaren. Allemaal bijhouden kan niet, dan moeten we een magazijn huren …
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn moeder was zo lief geweest om voor elk van ons een envelop met foto’s te voorzien. Ik weet niet waar de grote hoop ‘van alles wat’ gebleven is, maar alles bijhouden was ook in ons geval zeker niet aan de orde.
LikeLike