De week

Het was – op een enkel fijn moment na – een rotweek. Feel free om het tabblad te sluiten als je een goed-nieuws-show verwacht.

Zondag …
… kregen we Zoonlief en zijn gezin op (zieken)bezoek. Kleine Man vond het precies heel gewoon dat er een dik verband op mijn neus zat.

Hij keek me eens aan en zei “Ik heb ook een pleister … van Paw Patrol. Jij hebt geen pleister van Paw Patrol hè oma? Ik ga er een voor jou meebrengen”. Lief, toch?

Maandag …
… kwam mijn beste vriendin op bezoek met een boeketje tulpen om me een hart onder de riem te steken voor de ingreep van dinsdag.

Ik ben de hele dag ambetant geweest, uit schrik voor wat me te wachten stond.

Ik ben heel lang bang geweest voor de tandarts tot ik jaren geleden bij een heel zachte en geduldige tandarts terechtkwam. Beetje bij beetje verdween mijn angst. Helaas is die nu helemaal terug. Wat er in mijn mond gebeurd is en nog gebeurt is natuurlijk ook niet te vergelijken met een normaal tandartsbezoek.

Dinsdag …
… waren we al vroeg onderweg want ik had om 10u mijn afspraak bij de MKA-chirurg en als je de Antwerpse Ring over moet vertrek je maar beter op tijd.
Onderweg heb ik twee Xanaxen genomen om de grootste schrik wat te onderdrukken. Of het geholpen heeft?

Negen venijnige prikken kreeg ik in mijn mond. Ze legde uit dat die zo pijnlijk zijn omdat er heel weinig weefsel is door het wegnemen van tanden en tandvlees vorig jaar. En net daar moest ze natuurlijk ‘werken’. De cyste rond mijn implantaat is weggesneden en er zijn langere titanium ‘abutments‘ op de implantaten gezet zodat deze niet zo gemakkelijk meer kunnen overgroeien met littekenweefsel in afwachting tot ik er klaar voor ben om een prothese te laten plaatsen.
Enfin, ik moet eerlijk zeggen dat de ingreep op zich meeviel. Buiten veel trekken en duwen om de kunststof abutments te verwijderen heb ik van het snijden zelf niets gevoeld. Maar die spuiten …
Hindernis genomen!

Aan de rest van mijn problemen (eten, spreken, slikken) kan ze weinig doen.
Ze gaat wel contact opnemen met de pijnkliniek voor mijn zenuw- en fantoompijnen. En ze raadde me ook aan om psychologische hulp te zoeken omdat ik redelijk diep zit en er alleen niet uit geraak. Dat laatste, ik weet niet of ik daar zo blij mee ben.

Om kwart over drie heeft Manlief onze Kleine Man van school gehaald, zoals elke dinsdag. Na school is hij altijd moe. Hij eet dan een boterham of een koek waarbij hij steevast meldt “van mijn mama mag ik een filmpje zien”. Meneer installeert zich dan in afwachting van de boterham/koek alvast in de zetel, met de tablet op zijn schoot. Hij kent al goed zijn weg in de Ketnet Junior app!
Het is natuurlijk al Sinterklaas wat de klok slaat dezer dagen.

Eens mijn verdoving uitgewerkt was kreeg ik zodanig veel pijn dat ik met een zware pijnstiller (die nauwelijks hielp) in bed gekropen ben en de rest van de dag horizontaal heb doorgebracht.

’s Avonds kreeg ik een berichtje van mijn broer dat hij positief getest was. Hij is erg ziek. Bij hem – net zoals bij mijn vader destijds – ontaardt een gewone verkoudheid heel snel in een longontsteking. Ik hoop dat hij niet te lang wacht om naar het ziekenhuis te gaan en dat hij niet eindigt zoals onze neef vorig jaar.
Dat vieze virus komt nu wel heel dichtbij.

Woensdag …
… ’s Middags controle bij de plastisch chirurg voor mijn neus. De ‘flap’ is goed aan het ingroeien en krijgt doorbloeding. Dat is natuurlijk goed nieuws. De draadjes zijn eruit en ik mag me weer douchen en mijn neus snuiten. Dat laatste was nog het lastigste van alles. Ik heb het resultaat zelf nog niet gezien want hij heeft er stripjes opgekleefd die nog een paar dagen moeten blijven zitten. Mijn oorlel ziet er ok uit. Buiten dat mijn rechteroor nu een beetje korter is dan mijn linker ga je daar niet veel van zien eens het genezen is.

Donderdag …
… Het gaat nog altijd niet goed met mijn broer. Hij is opgenomen in het ziekenhuis en ligt aan de zuurstof.
Vorig jaar covid gehad, dit jaar twee keer gevaccineerd. Valt toch niet te rijmen?

Het is daar echt miserie troef. Mijn schoonzus is vorige week geopereerd aan haar hand die op drie plaatsen gebroken was en waar ze veel te lang mee is blijven lopen, deels door een foute diagnose van het ziekenhuis in Portugal waar ze op vakantie waren en deels ‘dankzij’ covid omdat haar eerder geplande operatie niet kon doorgaan. Zij kan helemaal niets want ze heeft nog geen vaste gips.

Ondertussen is ook hun dochter positief en in quarantaine en moet ook haar klasje – het klasje van onze Kleine Man – in quarantaine. Hij belde zelf om het me te vertellen. “Juf Marieke heeft corona. En nu mag ik niet naar school. Mama moet met mij spelen en ook werken.”
Bijgevolg geen sinterklaasfeestje met de neefjes en nichtjes dit weekend. En het kind was er zo op uit.

Vrijdag …
… Ben ik nog maar eens lang mijn tandarts geweest want ik kan nauwelijks nog eten. Het lijkt wel alsof, na al het duw- en trekwerk van dinsdag, mijn hele ondergebit (of wat er nog van overblijft) is weggezakt. Het is altijd wat als de chirurg in mijn mond gewerkt heeft en ik ben het – excusez le mot – kotsbeu! Je zou van minder de moed verliezen.

Zaterdag …
… Zouden we gaan babysitten omdat zoon en schoondochter een etentje hadden voor de 65ste verjaardag van haar mama. Maar Kleine Man had symptomen en moest getest worden. Helaas liet het resultaat op zich wachten. Zij geen feestje, wij geen feestje.

En Sinterklaas zal bijgevolg morgen ons huisje voorbij gaan en een week later nog eens terugkomen. Op hoop van zege …

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

65 gedachten over “De week”

  1. Goh Myriam, excuseer me het woord, maar wat een miserie. Jij krijgt er bovenop je eigen serieuze problemen nog dat hele (eindeloze) coronagedoe bovenop.
    Ik hoop zoveel…… Maar het blijven woorden….. Met pijn de dagen doorkomen, vreselijk moeilijk, hoe houd je er dan mentaal de moed in?
    Als alles lastig wordt, zorgt een kind voor een heerlijke verademing, hopelijk moet je ook nu het ventje niet te lang missen…..

    Geliked door 1 persoon

    1. Gelukkig was het ventje negatief. Da’s al één zorg minder.
      Weet je, met pijn alleen zou ik nog wel kunnen leven. Het feit dat ik 24/7 geconfronteerd word met een mond die niet meer normaal kan eten en praten, dat hakt er heel erg in.

      Like

      1. Begrijp ik goed. Een leuke dag bestaat uit lekker eten en veel babbelen. Je wordt er constant mee geconfronteerd. En indien iemand je maar positieve vooruitzichten kon geven…..

        Geliked door 1 persoon

  2. Oh mijn hemel😢 nu komt er wel heel veel op je bordje. Ik weet als geen ander dat een kleinkind je de kracht geeft om veel te verdragen.. en nu al die Coronaperikelen erbij😢 hopelijk voelt jouw mond straks weer wat fijner. .. ik gun je alle positiviteit 💖🙏

    Geliked door 1 persoon

  3. Je zit echt diep in de ellende! Gelukkig schijnt vandaag de zon, maar anders doet dat mistroostige weer er ook vast geen goed aan.
    Sterkte voor jou en je naasten xxx

    Geliked door 1 persoon

  4. Wat een heftige week…. er bestaan geen woorden je kunnen helpen met alles wat je hier neerschrijft…. weet alleen dat heel hard duim, zowel voor jou als voor alle andere gezins- en familieleden….

    Geliked door 1 persoon

  5. Oeiiiii, dat klinkt idd niet al te best en positief daar bij jullie.
    Hoop dat jullie snel uit die flow geraken.
    Dikke kus vanuit NL.

    PS: enne > doen, die psychologische hulp.

    Geliked door 1 persoon

    1. Goh, ik weet niet of psychologische hulp veel zin heeft. Als ik er al met tegenzin aan begin …
      Nu ja, als ik het doe zal het niet voor direct zijn want de wachtlijsten zijn ellenlang (uitstel van executie).

      Like

  6. Dit berichtje krijgt geen ‘like’ van mij. Goed dat je alle miserie eens ventileert, want ermee blijven zitten is het slechtste wat je jezelf kunt aandoen. Die psychologische hulp is niet per definitie slecht, maar kan m.i perfect ook werken door een babbel met een echte vriend(in) met een luisterend oor.
    Mocht ik kunnen, ik trok jou en je man richting de regio waar we nu zitten, het zou je zo’n deugd doen.
    In gedachten stuur ik je een ton positieve energie…

    Geliked door 1 persoon

    1. Gelukkig heb ik wel een goede vriendin waarbij ik mijn zorgen kwijt kan maar zij kan mijn problemen ook niet oplossen. En dat kan een psycholoog ook niet. En als ik er al met tegenzin aan begin, dan heeft het m.i. weinig zin. Komt nog bij dat de wachtlijsten ellenlang zijn en dan moet je nog maar afwachten of je een klik hebt met die persoon.
      Ja, een beetje goed weer zou me wel deugd doen want de regen en de kou hebben sowieso al een slechte invloed op mijn gemoed.

      Like

  7. Potverdorie, echt een beetje te veel ellende voor je op zo’n korte tijd. Je mond is ook zo essentieel voor je welbevinden, kan me daar alles bij voorstellen. Praten, eten, slikken, je doet het zo vaak per dag, dat het bijna niet anders kan dan zeer vervelend aanvoelen. Volgens mij ben jij veel te intelligent en zelfbewust voor psychologische hulp. Dat is een mooi middel voor mensen die niet kunnen (of willen) reflecteren, maar zoals jij alles beschrijft, kan dat al louterend werken. Dat hoop ik dan maar voor je. Blijf schrijven, dan zorgen wij voor een kringetje om je heen. Veel sterkte 💖💖

    Geliked door 1 persoon

    1. Dank je Nell. Jij weet ook hoe belangrijk lekker eten voor mij is. Ook dat is van me afgenomen. Hoe lekker een smeuïge aardappelpuree ook kan zijn, een mens wil wel eens iets anders.
      Psychologische hulp allemaal goed en wel, uiteindelijk moet je het toch zelf doen.

      Like

  8. Veel sterkte Miriam met verder gaan. Je hebt je kranig gehouden met deze 2 en alle voorgaande ingrepen. Doe wat goed voelt voor jou voor de psychologische kant. Niet iedereen knapt op van praten omdat het ook herbeleven oproept en dat kost extra kracht en moed die je toch al zo hard nodig hebt om mentaal op de been te blijven. Maar je kunt er ook van opknappen om je pakket eens af te leggen en er samen met iemand naar te kijken hoe je de last weer op kunt pakken om het makkelijker te kunnen dragen. Ik wens je alle goeds voor de toekomst.

    Geliked door 1 persoon

    1. Dankjewel Dorothé. Ik denk dat ik er meer baat bij heb om alles van me af te schrijven, zoals ik dat ook gedaan heb met mijn hele ziekenhuisbeleving vorig jaar.

      Like

  9. Heel veel sterkte Myriam

    Jullie krijgen jullie portie miserie in bakken over jullie hoofd.

    Wanneer is er terug een reisje gepland?x

    Geliked door 1 persoon

  10. Klinkt niet zo heel fijn allemaal, maar gelukkig de kleine man negatief. (al zou die er niet zo erg ziek van zijn)
    Je broer is een ander verhaal,,,beterschap voor hem
    En ja de ellende gehad maar je bent er nog lang niet als ik dit zo lees.
    Toch wens ik je beterschap

    Geliked door 1 persoon

  11. Dat valt allemaal dik tegen Myriam. Je zou van minder depri worden. Ik begrijp je helemaal. De corona erbij is helaas verschrikkelijk aan het woeden. Ook mijn broer en schoonbroer hebben corona. Mijn schoonbroer is er erg aan toe. Neen, geen blijde tijden. Zeker niet in jouw geval met al die nare behandelingen en pijnlijke naweeën. Sterkte.

    Geliked door 1 persoon

  12. Toch maar proberen dat “externe”luisterende oor, het is meer dan logisch dat ergens op de bodem van een diepe put hangt. Hier doe je dan ook nog je best om “de lezer”niet af te schrikken dus komt je echte verhaal ook niet aan bod. Ik vind het “kotsbeu zijn”nog behoorlijk mild uitgedrukt hoor, daar hoef je je niet voor te verontschuldigen.
    Je hebt al genoeg aan jezelf en krijgt dan nog via zijinstroom bakken ellende mee waar je ook al niet blij van wordt. Ik bewonder je om hoe je er allemaal mee omgaat.Je bent een kanjer. Hopelijk krabbelt je broer weer op.

    Geliked door 1 persoon

    1. Zolang met fysieke problemen niet opgelost zijn, geraken ook mijn mentale problemen niet opgelost, met of zonder psycholoog.

      Like

      1. Dat misschien niet maar misschien helpt het tóch om alles eruit te kunnen gooien zonder dat je de toehoorder wilt sparen. Dat doe je nú waarschijnlijk altijd wél.

        Geliked door 1 persoon

    1. Neen, het feestje is al geweest. Was met de kinderen van haar zussen. Die kinderen zijn wat ouder. Volgend weekend gaat Wannes bij de oma’s en opa’s zijn sinterklaas ophalen.

      Like

  13. Hallo Myriam, heb nog nooit gereageerd op een verhaal, terwijl ik een vaste bezoekster ben van jou site. Maar deze keer vond ik het zo heftig te lezen, wat jij op dit moment meemaakt, daar wordt je stil van. Wil je ook heel veel sterkte toewensen, en ik vind jou een ongelooflijke kanjer. Dat er maar veel liefdevolle armen om je heen geslagen worden.

    Geliked door 1 persoon

  14. Oh Myriam toch… wat een ellende. Het is gewoon veel te veel te veel. Met corona erbij, en dat kakweer (wat een detail lijkt maar het niet is…).
    Wat die psychologische hulp betreft, ga ik je toch een tip geven. Ik vond onlangs een website, https://www.vind-een-psycholoog.be/ waar je in je regio psychologen en psychiaters en wat heb je nog meer, kan vinden. Het pluspunt van deze site is dat erbij staat welk soort therapie ze hanteren, wat hun aanpak is. Ik vond dat wel interessant.
    Voor de rest weet ik ook niet wat ik moet zeggen. Je weet dat ik aan je denk. Ik vind het zo vreselijk voor jou. En voor de mensen rond jou ook, die jou zien afzien.

    Geliked door 1 persoon

  15. Dat is wel miserie Myriam. Van alle kanten komt het op je af. Die spuiten zijn vreselijk. Ik had er drie, jij NEGEN! Begrijp dat het eten en spreken je moeilijk valt en de acceptatie. Misschien toch even hulp in roepen… je bent zo’n mooi mens. Niet te diep gaan, eruit komen is dan veel te erg en daar diep zit je niet goed hoor 🤗

    Geliked door 1 persoon

  16. Dat is wel een hele waslijst van grote en kleine tegenslagen! Het mag wel eens gaan stoppen. Hopelijk is je broer intussen aan de beterhand (iedereen, enfin), zodat je alvast die zorgen achter je kan laten. En niet voor ’t een of ’t ander: ik vind die suggestie van de tandarts nog niet zo zot.

    Geliked door 1 persoon

    1. Bedoel je de ‘psycholoog’ suggestie? Heeft m.i. weinig zin zolang mijn fysische problemen niet opgelost zijn. Ik realiseer mij zeer goed dat niets nog ooit hetzelfde zal zijn, en daar kan ik mee leven maar dat het altijd slechter en slechter wordt, dat is niet normaal. Mijn gewone tandarts heeft voor mij een afspraak geregeld bij een andere MKA-chirurg. Hij vond ook dat het zo niet verder kan.

      Like

  17. Het klinkt allemaal vreselijk pijnlijk… en zoveel tegenslagen op één week 😦 Ik hoop dat het intussen wat beter is (ook met je broer), zodat je toch van de feestdagen hebt kunnen genieten.
    Ik heb ook heel lang gedacht dat ik een psycholoog niet nodig had. Maar het helpt, zeker als je iemand vindt die wat ervaring heeft met je situatie, of zelfs gewoon iemand om je hart bij te luchten die ver van je situatie af staat en er een totaal andere, misschien zelfs frisse blik op kan werpen. En daarvoor moet je niet per se met ikweetnietwatallemaal worstelen. Waarmee ik niet wil zeggen dat je het MOET doen, je moet er vooral zelf klaar voor zijn om die stap te zetten denk ik. En als jij het niet nodig vindt, dan is dat dus prima zo!

    Geliked door 1 persoon

    1. Mijn broer is ok maar wel nog heel moe. Aan terug gaan werken moet hij nog even niet denken.
      Die psycholoog… het gaat nu redelijk goed en ik denk dat ik het wel weer aankan. Ik moet gewoon aanvaarden dat de situatie is wat ze is omdat noch ik noch iemand anders er iets aan kan veranderen.

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.