Het is nu zondag 10 oktober en inmiddels zitten we al tien dagen in een mooie en rustig gelegen penthouse aan de Costa Cálida, de zuidelijke Costa Blanca. Er zijn weinig appartementen bewoond in ons complex en er heerst absolute stilte, zowel overdag als ’s nachts. We hebben hier alles wat we nodig hebben: twee zwembaden, sauna, jacuzzi, gym, … Ook 2 slaapkamers, handig voor moesten we ruzie hebben 😉 en elk zijn eigen badkamer, wat ik heel gemakkelijk vind.
Het is hier geen mooie streek, noch qua landschap noch qua cultuur, maar dat wisten we op voorhand. We zijn hier in de buurt al eerder geweest. Het is de streek van de citrusvruchten, de eindeloze citroen- en appelsienplantages. Ook de zoutmeren liggen hier vlakbij.
We komen naar hier omwille van het micro-klimaat, om de zomer met een maand te verlengen, en dat lukt tot nu toe prima. Alle dagen hebben we zo’n 26 tot 28 graden met nu en dan een wolk. ’s Avonds, als we om 10 uur van het restaurant terugkomen of op ons terras zitten, is het nog 23 graden. En dat is natuurlijk heerlijk.
Ik moet wel zeggen dat het een tijdje geduurd heeft voor ik mijn draai hier gevonden had. Ik voel me niet 100% en dat heeft zijn weerslag op alles. Toen ik het appartement boekte in februari had ik er echt volop zin in. Ik voelde me toen ook goed. Maar ondertussen is, door alle complicaties en de tweede diagnose, mijn leven en mijn zin om te leven zo hard veranderd dat een mooi appartement op een fijne plek in de zon er nog nauwelijks iets toe doet, hoe graag ik het ook anders zou willen. Je neemt tenslotte altijd jezelf mee waar je ook gaat, met de pijnen en ongemakken. Ik kan dan ook nu nog niet zeggen of we de volledige maand hier gaan ‘uitdoen’. Mijn stemming verandert met de minuut. Ik ben gewoon heel labiel. Soms wil ik niets liever dan gewoon thuis in mijn eigen zetel zitten. Maar ook dat verandert niets aan de situatie.
Misschien keert het wel weer als we wat steden gaan bezoeken want dat zijn we zeker van plan, maar dan moet het iets minder warm zijn. Murcia en Cartagena liggen niet zó ver af. Of twee dagen Lorca of Albacete. Afwisseling en afleiding zijn het beste medicijn.
En op 20 oktober komen onze vienden aan. Zij hebben hier in de buurt een huis. Daar kijk ik wel naar uit, want het is lang geleden dat we hen nog gezien hebben. Corona, weet je wel …
Er staan hier ook twee degelijke fietsen maar fietsen zal iets zijn voor later deze maand als de temperatuur wat gezakt is.
Maandag heb ik een afspraak gemaakt met een fysio-praktijk voor lymfedrainage, want ook dat moet gewoon doorgaan. Zelfs een maand eens alles achter me laten is me niet gegund. Ik had vooraf goed mijn huiswerk gemaakt en een praktijk gevonden op een half uur rijden van hier die volgens dezelfde methode werkt als mijn kinesiste thuis en zoals voorgeschreven door mijn chirurg. Vrijdag kon ik terecht. Wat een verrassing dat ik gewoon mijn eigen taal kon spreken! De praktijk is van een Duits koppel en mijn therapeute was/is een Nederlandse dame. Eentje die weet waar ze mee bezig is.
Voor de rest hebben we hier nog niet zoveel gedaan. We brengen veel tijd door met lezen of woordpuzzelen op ons heerlijk dakterras, manlief zwemt en gaat in de sauna, we gaan eens een paar uurtjes naar het strand, wandelen wat over de boulevard, doen boodschappen en een terrasje, gaan uit eten of maken zelf een eenvoudige maaltijd, en ’s avonds kijken we TV Vlaanderen als we thuis zijn.
En we constateren nog maar eens dat het leven hier veel goedkoper is dan in België. Neem nu deze pastéis de nata hieronder: 0.34 euro per stuk. Bij mijn bakker thuis betaal ik 2 euro per stuk! Zelfs als ik er een koffie bij drink op het terras bij de bakker ben ik nog maar 1.54 euro kwijt.
Of wat dacht je van een 3-gangenlunch inclusief water, wijn en koffie voor 14 euro, mét zicht op zee. Je moet dan geen verfijnde keuken verwachten, maar zowel het rijstgerecht met groenten en bacalao als de tonijnsteak die we kregen waren best lekker!
Vanavond gaan we gastronomisch dineren. Vijf gangen voor 40 euro. Ben benieuwd …
Foto’s © MyriamC.
myriamsditjesendatjes.com 
Hey Myriam. Ik kan er inkomen dat je niet helemaal kan ontspannen en je daardoor minder intens kan genieten. Maar de warmte kan zo’n deugd doen. Geniet van de etentjes, eens zelf niet moeten koken is altijd leuk. Probeer niet te veel te piekeren’
LikeGeliked door 1 persoon
Ik pieker niet hoor, toch niet bewust. De pijn en het ongemak hebben de bovenhand en dat gaat nooit meer veranderen want er kan niks aan gedaan worden.
LikeLike
Argh, dat is idd kl…. 😔
LikeLike
Dat lijkt me daar wel een droomplek !! Ik vind het zo jammer dat je er niet voor de volle 100% van kan genieten maar probeer toch maar om van deze 6 weken een onvergetelijke vakantie te maken.
LikeGeliked door 1 persoon
We doen ons best, maar er zijn nu eenmaal dingen die je niet kan veranderen.
LikeLike
De lange reis zit ook misschien nog wat vermoeidheid in de lichaam en geest. Hopelijk gaat de komende week het beter als je nog beter uitgerust bent.
LikeGeliked door 1 persoon
Nee hoor, de reis hebben we heel erg op het gemakje gedaan. Dat was heel fijn, volop afwisseling!
LikeLike
Misschien ga je je beter en rustiger voelen eens je over de helft bent. Ik kan het niet verklaren, maar zelf overvalt dat gevoel me vaak op vakantie. Aanvankelijk is het aanpassen, want inderdaad ‘jezelf’ is mee, waar je ook bent, maar dan besef je dat het tijd wordt om echt te genieten.
Ook als de vrienden komen heb je wat meer afleiding?
Geniet de dag, de zon, de warmte en de zee.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is anders dan anders. Ik wen altijd heel snel, heb ook altijd heel veel zin om van alles te ondernemen. Nu moet ik me ’s morgens uit mijn bed slepen. Mijn levenslust is volledig weg.
LikeLike
OH Myriam, dat is moeilijk. Misschien toch eens langs de dokter gaan als je terug bent?
LikeLike
Ik moet gewoon met mijn handicap (want dat is het) leren leven en dat is moeilijk.
LikeLike
Zo ‘gewoon’ is dat natuurlijk niet. Een bikkelharde strijd.
LikeGeliked door 1 persoon
Een beetje afwisseling kan deugd doen, hopelijk kan je afleiding vinden in het bezoeken van een aantal steden en de aankomst van de vrienden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop het. Ik vind het vooral spijtig voor mijn man dat ik niet mijn gewone zelf ben.
LikeLike
ik hoop dat je toch nog wat meer kan genieten van het best wel mooie optrekje en de omgeving
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop het ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Klopt, je neemt jezelf overal mee naartoe, en dus ook de pijn en het ongemak. Shit dus …. ik hoop dat je toch een enigszins fijne tijd hebt, de omstandigheden (appartement en weer) zijn in ieder geval top.
LikeGeliked door 1 persoon
Aan de omstandigheden zal het inderdaad niet liggen.
LikeLike
Onze aandoeningen zijn totaal verschillend, maar toch herken ik heel veel in je beschrijving. Er was een tijd waar reizen volledig ‘loslaten’ betekende. Mijn schat hadden beiden een drukke job, medisch niets aan de hand, ‘ontstressen’ was de boodschap. Als je lichaam sputtert wordt dat loslaten heel moeilijk, blijf je elk uur van de dag geconfronteerd worden met je beperkingen en het gepieker over ‘wat als…’. Iedereen zal je vertellen dat je dit moet proberen te vermijden, maar dat is heel gemakkelijk gezegd. Heel erg ook, dat gevoel dat je je partner meesleept in je miserie. Vergeet niet dat hij niets liever wil dan jou verwennen en het je naar de zin maken.
Maar hoe leuk is die onderste paragraaf, dat kunnen genieten van lekkere dingen aan een heel zacht prijsje. Die pastéis de nata (of de Belèm, er zijn variaties in naam die allemaal hetzelfde betekenen), die lekkere lunch of dineren, fantastisch toch.
LikeGeliked door 1 persoon
‘mijn schat en ik’
LikeLike
Dat loslaten lukt dus echt niet als je 24/7 geconfronteerd wordt met je beperkingen. Er zijn dagen dat het voor mij allemaal niet meer hoeft, dat ik wenste dat het NU stopt. Gelukkig zijn niet alle dagen hetzelfde.
LikeGeliked door 1 persoon
Onder ons gezegd: ook die dagen herken ik, en zijn al besproken met mijn neurologe.
LikeGeliked door 1 persoon
Begrijpelijk inderdaad dat je je aandoeningen ook op vakantie niet helemaal kan loslaten. Wel heel erg jammer dat je het continu bij je moet dragen. Hopelijk lukt het toch om zoveel mogelijk te genieten van deze vakantie en toch af en toe echt te kunnen ontspannen. Dat gun ik je enorm.
LikeGeliked door 1 persoon
De ene dag is gelukkig de andere niet.
LikeLike
Geniet zoveel mogelijk van de andere omgeving enz. Het kan alleen maar deugd doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat proberen we.
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt zon en warmte, je hebt gezelschap, je hebt vrije tijd en je hebt geen haastig bestaan. Het had erger gekund. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb die vieze ziekte, met alle gevolgen vandien. Ik zou alles willen opgeven om dat terug te draaien. Maar iemand die gezond is begrijpt dat wellicht niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik antwoord blijkbaar vaak naast de kwestie en zal voortaan mijn mond houden.
LikeGeliked door 1 persoon
Er zijn momenten dat zo’n uitspraak verkeerd binnenkomt. Sans rancune.
LikeLike
Het is ook niet niets wat je allemaal een plek moet geven. Hopelijk lukt het toch om wat meer los te laten en te ontspannen. Dat wens ik jou/jullie van harte!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel.
LikeLike
De ziekte, de pijn… het gaat allemaal niet weg als je van huis bent. Niet leuk! Adviezen heb ik niet voor je en daar zit je waarschijnlijk ook niet op te wachten. Het is goed dat je het hier beschrijft.
LikeGeliked door 1 persoon
Je neemt altijd jezelf mee. Daar zal ik mee moeten leren leven.
LikeLike
Het ziet er paradijselijk uit Myriam, maar ik begrijp dat het moeilijk is om het zo te ervaren als je je niet goed voelt. Ik hoop voor jou dat het snel beter met je gaat!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel Matroos.
LikeGeliked door 1 persoon
Geniet er toch maar van het goede weer want hier komt weer regen om de hoek kijken. Ja wat uistappen zal de stress wat laten liggen. En dan vrienden opbezoek, kan best nog leuk worden! Dikke knuffel.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Joke.
LikeGeliked door 1 persoon
Geen woorden, alleen een dikke knuffel.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat lijkt me een heel ontspannen gevoel geven, dat je alles voorhanden hebt en in principe niet weg hoeft!
LikeGeliked door 1 persoon
Het is een beetje als thuis zijn in het buitenland.
LikeLike
Ach toch Myriam, ik begrijp volledig hoe je je voelt. Alle omstandigheden zijn er naar om volop te genieten, maar je lichaam zegt iets anders. Zo vaak hetzelfde gevoeld. Misschien lukt het je om te focussen op ten minste 1 ding dat je plezier geeft? En blijf je gevoelens met ons delen, ook dat zal ongetwijfeld een opluchting betekenen.
LikeGeliked door 1 persoon
Weet je Nell, die zwaar beschadigde mond die niet meer kan wat ie zou moeten kunnen en die niet meer aanvoelt zoals vroeger zit me 24/7 in de weg. Ik kan die niet wegdenken want hij is er gewoon altijd.
LikeLike
Enkele daguitstapjes, de komst van de vrienden… een welkome ‘afleiding’. Het ziet er daar prachtig uit… hopelijk krijgt het gevoel ‘genieten’ toch de bovenhand.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben -na een bijna cyberloze vakantie – begonnen met naarstig achterstallige blogjes lezen.
Wat jammer dat je ook tijdens jullie vakantie niet volledig kan ontspannen. Daar dient vakantie toch voor, dacht ik. Hopelijk is je stemming intussen wat opgekrikt.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is na een tijdje wel gebeterd hoor. Ik heb toen echt bij mezelf een knop omgedraaid en we hebben er het beste van gemaakt. Aan het einde van de maand had ik zelfs spijt dat we niet nog een maand extra hadden geboekt.
LikeGeliked door 1 persoon