Dino’s

Maandag is kleinzoondag. Om 8 uur stonden Kleine Man en zijn mama gisteren al aan de deur.

Binnen het uur was de living herschapen in een slagveld. De Duplo trein half opgebouwd, de bak met K’nex omgekieperd, de robots op een rij en de Monster Trucks en Micro Machines er kriskras tussendoor. Het kind kan zó slecht zijn aandacht bij één ding houden, dat wordt echt nog een probleem.

Op een gegeven moment is hij dan zó overprikkeld door de chaos dat er niks meer mee aan te vangen is. We kennen dat, de geschiedenis herhaalt zich … Dan nemen we onze toevlucht tot een rustig zetelmoment en mag hij even een filmpje kijken op de tablet. Als het aan hem ligt, kijkt hij de rest van de dag filmpjes maar dat is buiten ons gerekend. Mag ook niet van zijn ouders trouwens.

Maar we hadden geluk vandaag. Hij is zot van dino’s en laat er nu toch net in het Wijnegem Shopping Center een dino expo zijn. Wannes heeft het moeilijk met onverwachte zaken, dus papa en mama hadden hem al voorbereid en ook duidelijk gemaakt dat het geen echte dino’s zijn. Hij wist ons haarfijn uit te leggen dat het robots zijn in combinatie met sensoren die de dino’s laten bewegen en geluid produceren. Drieënhalf is het kind!

En toch werd ‘ik ben al supergroot‘ plots heel klein toen hij oog in oog stond met de T-rex die net begon te brullen. Hij heeft toch wel een klein bang hartje als het erop aankomt, hoewel hij het allemaal wel cool vond.

De zes displays staan verspreid over het winkelcentrum. Het was een flinke wandeling – meer een looptocht want wandelen kent een kleuter niet – voor zijn korte beentjes.

Na nog even iets te hebben gedronken – jong geleerd is oud gedaan – reden we met een stil jongetje terug naar huis. Twee minuten voor we thuis waren merkte ik dat hij in slaap gevallen was. We kennen dat, de geschiedenis herhaalt zich …

Na de middagboterham ging hij met opa in de tuin werken. Heeft hij warempel een flink maaltje aardappelen uit de grond gehaald. Op mijn vraag ‘hoe komen die aardappelen hier’ wist hij me te antwoorden dat opa ‘schietaardappelen‘ – doorgeschoten aardappelen dus – in de grond had gestopt.
En het boompje dat niet wilde groeien moest er ook uit. ‘Ik fiks dat wel met mijn graafmachine’, zei hij.

Hij wordt zo groot, het gaat allemaal zo snel. We zijn gelukkig en dankbaar dat we zijn ontwikkeling mogen en kunnen volgen.

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

45 gedachten over “Dino’s”

  1. Ik was juist op brugpensioen toen ik 50 werd toen mijn eerste kleinkind werd geboren. 2 jaar later het tweede, en 2 jaar later het derde en 2 jaar later het vierde en 2 jaar later het vijfde. een bijna 4 jaar later het zesde. Eerste kleinkind is nu 20. Wij hebben een heel leuke tijd gehad met de kleinkinderen. Zij woonden ook vlakbij en wij vonden het heerlijk om ze op te vangen en leuke dingen mee te doen.
    De oudste kleindochter komt elke vakantie bij ons wonen maakt dan in de keuken allerlei exotische gerechten . Thuis mag dat niet en hier kan ze zich uitleven.
    Geniet ervan Myriam. Wij denken met weemoed hoe wij aan de schoolpoort stonden om ze op te halen en dan helpen met hun huiswerk.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik weet dat nog dat jij al heel jong oma werd. En dat jij en Wim altijd met veel liefde voor kinderen en kleinkinderen klaar stonden.

      Like

      1. Maar ook met zorgen. Lana bleek autistisch te zijn met meerbegaafdheid. Maite de tweede werd 6 weken te vroeg geboren. Mirthe het vierde kleinkind kreeg op haar 2de een kanker een neuroblastoom dat bij kinderen voorkomt tot 7 jaar en als er uitzaaiing is heel weinig kansen biedt op genezing. Het gezwel zo groot als een vuist drukte op de long maar was niet verankerd en kon verwijderd worden. Ze moest geen chemo hebben maar gedurende 4 jaar eerst driemaandelijks en later om het halfjaar 2 dagen onderzoeken ondergaan . Een heel zware periode van 4 jaar .
        En je voelt je dan zo machteloos.

        Geliked door 1 persoon

  3. Leuk zo een uitstap maken met je kleinkind en genieten. Dat deed ik vroeger ook in augustus als mijn kinderen terug moesten gaan werken. Nu zitten ze alle 3 al in het middelbaar,mijn kleinkinderen . De tijd gaat snel !

    Geliked door 1 persoon

  7. Met kleinkinderen uitstapjes maken, daar weet ik alles van😉. Altijd z.o leuk, die verwondering van het kind om wat ze zien én de van oma en opa om het kind dat met rasse schreden groot wordt.
    De dinoperiode kenden ze hier zal allemaal.

    Geliked door 1 persoon

    2. Heel leuk. Is eigenlijk de eerste keer dat we een uitstapje doen wat verder van huis. Schoondochter is overbezorgd. Zouden op een mooie dag eens graag met hem naar Wemeldinge gaan (half uurtje rijden) maar dat zit er voorlopig niet in.

      Like

  8. Schitterend om dat te volgen, he? Dat vond ik het allerergste aan die hele coronatoestand: die knipte ineens een heel stuk verhaal weg.

    Geliked door 1 persoon

  9. Dat meehelpen in de tuin was al kleuter ook helemaal mijn dada. Al droeg ik niet echt mijn steentje bij aan die activiteit; elke aardappel die mijn vader uit zijn moestuin opdiepte, stopte ik terug in de grond. 😀 Enfin, ‘k heb het “van horen zeggen”.
    Je begeleidende foto’s zijn erg leuk. Geniet van Wannes. Voor je er erg in hebt, is hij groot.

    Geliked door 1 persoon

    1. Hier ook alles in aparte bakken hoor. Hij begint dan met iets te spelen, raakt het heel snel beu, neemt iets anders, enz. Maar wel een heel lief kind hoor.

      Geliked door 1 persoon

      1. En ook omdat wij zoveel ouder zijn en dat toch niet hetzelfde is als toen we jong waren. Ik ben doodop na een dagje Lili. Pipa iets minder, die is toch meer van het rustige soort. Aan de twee samen durf ik nauwelijks beginnen. Niet voor een hele dag, en al helemaal niet als ik alleen ben.

        Geliked door 1 persoon

        1. O nee, ik hou Wannes ook niet bij als Maurice niet thuis is. Ik ben bijna 67 hé en dan zo’n beweeglijk kind. Mijn vriendin was 46 toen ze oma werd. Dat ging daar vanzelf. Is wel bijna een generatie verschil!

          Geliked door 1 persoon

          1. Ik ben ook maar 52, maar vermoeidheid speelt mij parten. Nu, mijn dochter en schoonzoon houden daar ook wel heel hard rekening mee. Er is 1 week in de vakantie dat ze een opvangprobleem hebben voor beiden, en dan worden ze verdeeld over beide oma’s. Pipa komt bij mij, omdat ze de rustigste is en omdat ze hier ook wel heel erg op haar gemak is. Lili gaat bij de andere oma. In de voormiddag ben ik alleen, in de namiddag is Nic er. Gelukkig, want tegen dan ben ik toe aan mijn zetel 😀
            Voor de rest lossen ze heel veel zelf op, al helemaal sedert corona.

            Geliked door 1 persoon

            1. Het is toch niet simpel hé, de combinatie werken/gezin. Sofie werkt 4/5 en is op vrijdag thuis. De andere dagen werkt ze wat langer zodat ze ook woensdag een halve dag thuis is. Het is niet evident voor Wannes om dan hier, dan hinder te worden geplaceerd. Hij moet daar echt op voorbereid worden.

              Geliked door 1 persoon

              1. Ja, dat is met Lili ook wel zo, die moet weten wat haar te wachten staat, anders wordt ze compleet overprikkeld en is er niks meer mee aan te vangen. Het is inderdaad niet simpel. Altijd zoeken naar oplossingen, vreselijk vermoeiend.

                Geliked door 1 persoon

  13. Wat leuk zo’n klein mannetje! Voor je het weet, zijn ze groot. Heerlijk als je er zo kan van genieten.
    Wij passen deze maand ook nog een paar dagen op de (voor mij) bonuskleinzoon van 8.

    Geliked door 1 persoon

  14. Ja zucht…. vóór je het weet sta je te speechen op zijn trouwdag, vertel mij wat. Wat een heerlijk kereltje, inderdaad heel fijn om dat kleine spul om je heen mee te mogen hebben.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.