Mini vakantie 2

Het was mooi weer zondag 18 juli en Frankrijk kleurde knalgroen op de covid kaart (toen we vertrokken althans) en aangezien dat toch al in de planning zat voor later deze zomer, zijn we alvast nú een weekje naar Bretagne geweest. Het is nog maar af te wachten wat het volgende maand weer zal zijn en hebben is hebben tenslotte. Zodoende boekte ik last minute second vijf nachten in Saint-Malo en twee in Chartres. Die laatste heb ik trouwens last minute second weer geannuleerd vanwege het weer dat plots omsloeg.

Er was nog een stukje Bretagne dat we nog niet eerder bezocht hadden: de streek Ille-et-Vilaine (Saint-Malo, Dinard, Cancale, Dinan, …).

We hadden onze fietsen mee … het begint er meer en meer op te lijken dat we niet meer zonder kunnen! Maar, zoals we al wisten van vorige fietsvakanties aan de Loire en in de Elzas: Frankrijk is geen fietsvriendelijk land (de Charente Maritime en de Landes niet te na gesproken). De voies vertes die er zijn lagen helaas niet in het stuk Bretagne waar wij waren. ‘Partager la route‘ dus, niet altijd even veilig als de auto’s aan 70 of zelfs 90 km/u naast je voorbij razen! En je hebt best wat conditie nodig in dat stukje Frankrijk want de dénivelés waren meestal niet van de poes. Zelfs met mijn e-bike was het flink trappen.

Het was niet alleen onze eerste keer in Saint-Malo, het was bovendien ook vijfendertig jaar geleden dat we nog in het hoogseizoen aan de Franse kust waren, en dat gaan we ook niet meer doen. Het hoogseizoen is ons veel te druk! In het oude stadsdeel van Saint-Malo- het ene restaurant naast het anders – was het ’s avonds overdruk, de terrassen volgepropt en de anderhalve meter regel (in Frankrijk hanteert men de één meter regel) was er blijkbaar onbekend. Er was wel mondmaskerplicht binnen de stadsmuren, maar er werd niet op gecontroleerd, dan weet je ’t dus wel.
Op dat vlak was het dan wel gemakkelijk dat we de fietsen bij hadden. Zo konden we wat minder centraal gelegen en rustiger restaurantjes bezoeken, wat we dan ook gedaan hebben. Ook ons hotel lag gelukkig niet in het drukke centrum.

We hebben veel gezien gedurende die week, veel plaatsen bezocht want strandliggen is niet aan ons besteed. Of tenminste niet aan mij besteed. Ik wil verkennen, ontdekken, beleven. Okee, een uurtje op het strand had ik wel aangekund want Saint-Malo heeft een prachtig lang en breed strand maar helaas zijn er nergens ligbedden te huur en op een handdoek ga ik niet zitten, daar ben ik te oud voor geworden (als in: ik geraak niet meer recht).

We zijn ook nog even de grens met Normandië overgestoken want ik wou nog eens naar de Mont Saint-Michel. Dat was niet zo’n slimme beslissing. Je kon er over de koppen lopen en ook hier weinig discipline, ondanks de mondmaskerplicht. We hielden het er dan ook heel snel voor bekeken. Gauw gauw wat foto’s genomen, een (gelukkig rustig) terrasje gedaan en terug weg. In plaats daarvan zijn we dan maar gaan shoppen bij een locale producteur. Onze voorraad cider, pommeau, poiré, blikken rillettes en foie gras is weer aangevuld.

Al bij al was het, ondanks de hitte en de drukte op sommige plaatsen, toch fijn om nog eens in la douce France te zijn.

Foto’s? Mais bien sûr!

Saint-Malo

Ook wel de piratenstad genoemd. De piraten werden beschouwd als de beschermers van de Franse koning. Ze kaapten vrachtschepen uit Engeland en Nederland. Een replica van een van de piratenschepen kan je bewonderen in de haven. 
Van de oorspronkelijke stad ‘Intra Muros’ is, buiten de stadswallen, niet veel meer overgebleven. Saint-Malo werd gedurende de tweede wereldoorlog zwaar gebombardeerd en nadien weer opgebouwd.
Tijdens een wandeling van 2 km over de stadswallen zie je aan de ene kant de smalle straten van de stad, aan de andere kant zijn er schitterende uitzichten over de stranden, de haven en de forten. Deze wandeling deden wij op onze laatste dag in Saint-Malo, deels in de regen.

Cancale

Een zware rit van 22 kilometer bracht ons met de fiets naar Cancale. We hadden de route langs de kustweg gekozen, de zwaarste route qua op en af bleek achteraf. Gelukkig was er daar wel een zuchtje wind dat wat hoognodige verkoeling bracht. De terugweg hebben we trouwens via een andere route gedaan, iets minder vermoeiend maar wel onder de brandende zon.
Hoewel Cancale zichzelf gedoopt heeft tot de parel van de Côte d’Emeraude, was er weinig dat me kon boeien. Cancale is vooral bekend om zijn oesters en schelpdieren. Ik had dus een heel blije echtgenoot.

Dinan

Een hele mooie pittoreske stad met nog authentieke 16de eeuwse vakwerkhuizen. En hele steile straten!! Vanaf de Église Saint-Sauveur tot aan de rivier Rance gaat het steil naar beneden. Zodanig steil dat ik de terugtocht niet meer wilde aanvatten en we als echte toeristen het toeristentreintje hebben genomen terug naar het stadscentrum. Mooi, dat wel!

Rothéneuf

Rothéneuf behoort tot Saint-Malo en hebben we dus met de fiets bezocht. Het heeft een mooi rustig strand en je kan er eindeloos wandelen over de granietrotsen.
Rothéneuf is vooral bekend om zijn Rochers Sculptés. Abbé Fouré, die altijd in het klooster had gewoond, besloot na zijn gedwongen pensionering in 1894 om aan een monumentaal werk te beginnen. Veertien jaar lang beeldhouwde hij meer dan driehonderd beelden op een reeks granieten rotsen met uitzicht op de zee.

Dinard

Dinard was een badstadje dat me wel kon bekoren. We zijn er naartoe gefietst, maar halverwege teruggekeerd omdat we een route nationale werden opgestuurd en dat vind ik met de fiets echt niet te doen. Er was zelfs geen zelfmoordstrookje langs de baan.
Dinard heeft een gezellige sfeer, een leuk strand in 1900’s stijl en een fijn wandelpad op de rotsen langs de zee met zicht op de villa’s in belle époque stijl.

Mont Saint-Michel

Druk, druk, druk en toeristisch, toeristisch, toeristisch. Need I say more?

Rennes

Hoewel Rennes de hoofdstad is van Bretagne vond ik de stad wat tegenvallen. We hebben de stadswandeling van het Office de Tourisme gewandeld maar er is eerlijk gezegd niet heel veel van blijven hangen.
Wat ik mij nog het beste herinner is de uitstekende lunch die we daar genoten hebben op een klein straatterras van een verkeersvrij straatje: clafoutis de tomates au saumon fumé + dos de cabillaud avec petits légumes + café. Voor 13 euro, aan een tafel met stoffen tafelkleed en stoffen servetten. De fles wijn was bijna net zo duur als ons eten.

Cap Fréhel

Je vindt ze overal in Bretagne, de met wilde bloemen begroeide caps. Tijdens eerdere vakanties bezochten we al Pointe du Raz, Pointe du Van en Cap du Pen-Hir. Nu wandelden we tussen de bloemen op Cap Fréhel met zicht op de zee en de rotsen van leisteen en roze zandsteen. Prachtig!

Onderweg

En ook onderweg genoten we van de vergezichten, zelfs van de dreigende wolkenluchten op weg terug naar België.

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

41 gedachten over “Mini vakantie 2”

  1. Het doet deugd nog eens wat Franse beelden te zien. Vroeger waren we er vaak, een prachtig nonchalant land, alleen inderdaad jammer dat ze ook in het aanleggen van fietspaden nonchalant zijn, er zijn er gewoon geen en ik voelde me er nooit veilig op de banen.
    Hoe slaagde je erin de mont Sint Michel op de foto te nemen zonder volk? Een heel mooi dorpje, maar toen wij er waren schuifelden we de voetje voor voetje in een verzengende hitte. De romantiek was snel over.
    Dank voor je mooie foto’s.

    Geliked door 1 persoon

    1. De Mont zonder volk, goed gedaan hé?! Toeristen komen heel mondjesmaat aan want je moet je auto nu een eind voor de brug wegzetten en ofwel de 2.5 km te voet doen of met een shuttlebus. Als je dan maakt dat je snel uit de bus bent en alvast vooruit loopt, dan heb je een foto zonder volk.
      Er zijn wel mooie fietstrajecten in Frankrijk hoor, zoals de Vélomaritime of de Vélodyssée (waar we stukken van gereden hebben en je veilig kan fietsen) en best wel wat voies vertes, maar geen in onze buurt.

      Geliked door 1 persoon

  2. Mooie foto’s! Wat heerlijk om hier nog eens mee te reizen naar Frankrijk. Zeker omdat ik veel dingen herken, plaatsen waar ik ook was: Saint-Malo, Dinard, Rennes… Je doet me dromen Myriam, terwijl het hier met bakken uit de hemel komt…

    Geliked door 1 persoon

  3. ‘Klein reisje’? Amai, het vakantiegevoel druipt gewoon van mijn scherm.
    Heel mooie foto’s. Soms jammer dat ze niet vergrootbaar zijn, de sfeer zou nog toffer zijn geweest, maar we klagen niet!
    Groot gelijk dat de jullie schade qua uitstappen aan het inhalen bent!

    Geliked door 1 persoon

    1. Alle foto’s zijn vergrootbaar hoor. Op PC tenminste, op telefoon weet ik niet.

      Vijf nachten is maar een klein reisje hé, maar wij proppen onze dagen altijd heel vol. Zijn gewoonlijk ‘moeër’ als we thuis komen dan toen we vertrokken.

      Geliked door 1 persoon

  4. Prachtige foto’s! Jullie kunnen er weer eventjes tegen!
    Eigenlijk ken ik dit deel van Frankrijk niet. Ik ben al overal in Frankrijk geweest, maar daar nog niet. Misschien moeten wij toch ook eens die kant opgaan.

    Geliked door 1 persoon

    1. Het is best wel een mooie streek, met oude stadjes. Het zuiden van Bretagne (Carnac) vind ik persoonlijk mooier maar het is zo lastig te bereiken want je moet over een N-weg en dat gaat voor geen meter vooruit.

      Like

  5. Ik zag reeds tal van foto’s passeren op andere media, foto’s waarvan ik smulde. Wij moeten het stellen met de Costa del Casa. Laat dat nou een plek zijn waar de zon verstek geeft. Blèh.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ja, dat was heel mooi gedaan. Zeker als je weet dat daar al meer dan honderd jaar soms zware weersomstandigheden overheen gaan.

      Like

  6. Heerlijk Myriam zag al op IG dat jullie genoten hadden. Wat fijn om naar je foto’s te kijken. Het is meer dan 40 jaar geleden dat ik er nog eens was behalve de Mont-Saint-Michel en dat was een 15 jaar terug ook al niet meer te doen, toch niet in het hoogseizoen maar een mens kan niet altijd kiezen. Een mooi log hoor.

    Geliked door 1 persoon

  7. Mooie foto’s, mooi verslag! Wij waren lang geleden in die contreien, was heel spannend voor onze (toen nog) jonge jongens: de stranden van D-Day, de bunkers, de oorlogsmusea, Sainte Mère Eglise, en dan ook nog ‘the longest day’ op televisie

    Geliked door 1 persoon

  8. Oh, ik zou ook zo graag weer naar Frankrijk gaan maar wij hebben onze vakantie toch maar geannuleerd. Blijven maar gewoon in ons knalrode landje.
    Prachtige foto’s.

    Geliked door 1 persoon

  9. Er is niets aangenamer en leerzamer dan de vakantie van een ander te volgen en dezelfde indrukken in woord en beeld te mogen meebeleven. Mooie reeks, jouw uitje heeft je vast veel plezier gedaan, Myriam.

    Geliked door 1 persoon

    1. Dankejwel. Vroeger kon ik als het moest drie weken aan een stuk aan het strand of het zwembad liggen. Mijn man zou dat nog wel kunnen, dus als we een maand in Spanje zijn, dan gaan we geregeld wel een paar uren lezen op het strand en dan heb ik daar ook geen probleem mee. Dan blijft er tenslotte nog genoeg tijd over om dingen te zien en te doen.

      Like

  10. Dat kunnen ze jullie toch al niet meer afnemen. Hier valt het nog af te wachten welke vakantie er zit aan te komen.
    Mooi verslag, mooie foto’s.

    Geliked door 1 persoon

  11. Cap Fréhel: wow! Een tip die ik bewaar.
    Mont Saint-Michel: we zijn er een paar jaar geleden geweest, maar gewoon een eindje gestapt, niet helemaal tot in de smalle straatjes. Echt geen zin in, veel te druk en te toeristisch. Helemaal met je eens.
    Kan me echt vinden in je fietsbeschrijvingen in Frankrijk, qua fiets(on)vriendelijkheid en ook qua hellingen, heh. Het kan er echt vreselijk zijn. We hadden zo’n route nationale-ervaring tussen Trèbes en Carcassonne, denk dat ik nog nooit zo hard gevloekt heb. Lijkt op fietsen op een autosnelweg en is vreselijk.

    Geliked door 1 persoon

    1. Die nationale, dat was echt niet te doen. We zijn heel snel teruggedraaid, weer naar het hotel gereden en de auto gepakt. En toen zagen we later toch fietsers op die nationale. Echt levensgevaarlijk!
      Cap Fréhel, ja, dat was heel mooi. Die andere ook hoor, mocht je wat zuidelijker in Bretagne zijn.

      Geliked door 1 persoon

      1. Wij zijn toen doorgereden, naar Carcassonne, maar echt, ik deed het bijna in mijn broek. Vreselijk bang geweest. En andere terugweg gezocht 😀 (maar die waren dun gezaaid)
        Ik zag inderdaad nog veel moois tussen je foto’s 🙂

        Like

          1. Ah ja! Dat had ik inderdaad niet begrepen. Ik zet ze erbij in mijn documentje, en ga ook eens op google street view kijken. Ben dol op die Pointes en Caps 🙂

            Like

  12. Bretagne in hoogseizoen: niet doen! Zelfs in een goed-weer tussenseizoen wordt je van de sokken geblazen. En fietsen zou ik er al helemaal niet durven doen.

    Cap Fréhel, daar hebben we ook herinneringen aan. De eerste keer heb ik daar – tijdens vrij stormachtig weer – tóch voor die tijd en die kwaliteit 400mm-lens – haarscherpe foto’s gemaakt van drieteenmeeuwtjes en zeekoeten. Ik had een stuk rotsblok gebruikt om mijn ellenbogen op te planten voor steun. Resultaat: mijn KW vol vogeldrek en de volgende dag kon je het gewoon bréken!

    Maar ook een wandeling vol geurige wilde marjolein, anijs en thijm.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.