De week

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik heb een rotweek achter de rug.

De chirurgische ingreep van vorige week, hoewel klein in vergelijking met de vorige ingrepen, heeft er diep ingehakt. Vooral mentaal. Het was er écht een te veel. En waarschijnlijk was de vorige nog niet verteerd.

Ik heb er ook fysiek heel veel hinder van gehad, en nog steeds. Kon/kan weer moeilijker eten en moeilijk praten. En ik had/heb ook gewoon veel pijn want ik zit nu met een grote open wonde (ter grootte van een munststuk van 2 euro) onder mijn tong en hechtingen aan de zijkanten. Weer meer littekenweefsel. Ik heb nog nooit zóveel pijnstillers genomen dan de afgelopen tien dagen. Alle zes uren een Brufen Forte en tussendoor telkens een Dafalgan Forte.

Donderdag was ik op driemaandelijkse controle en heeft de chirurg uiteraard ook de verse wonde bekeken. Ze gaat daar zo licht overheen. Zij heeft haar job gedaan, het ziet er allemaal goed uit en het heeft tijd nodig om te genezen. En dat was het. Ik weet eigenlijk zelf niet wat ik meer verwacht had, wat ze meer had kunnen zeggen of doen maar toch voelde ik me gewoon wat in de steek gelaten.

Van mij mag het eindelijk eens ophouden met de complicaties. Ze zijn onderhand al erger dan de kwaal op zich!

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

72 gedachten over “De week”

  1. Pfffff, ja… herkenbaar… het heeft tijd nodig, iets wat ik nu ook bijna elke keer hoor naar Liefste toe als er wat is… het heeft tijd nodig, ziet er goed uit!

    Sterkte met alles Myriam… als ik wat kan doen… you got my mail… ❤

    x

    Geliked door 1 persoon

  2. Trop is te veel he Myriam. Normaal dat uw emmerke overloopt. Ja, voor dokters ben je meestal een case he. Heel veel sterkte. Hopelijk wordt het nu snel beter.

    Geliked door 1 persoon

    1. Inderdaad, als patiënt ben je een case. In dit geval eentje waarvoor ze zichzelf op de borst klopt want ze heeft goed werk geleverd. Je ziet haar dat gewoon denken! Hoe de patiënt zelf zich daar bij voelt, daar wordt niet naar gevraagd.
      Het zal wel overal zo zijn zeker?

      Like

      1. Ik ben op 7 sept aan een buikhernia geopereerd en heb nog steeds heel veel pijn onder het lidteken. Deze week moet ik ook een afspraak maken voor een scan. Hopelijk ook niet terug onder het mes. Ik kan nog steeds moeilijk een spannende broek verdragen.

        Geliked door 1 persoon

  3. Een open wonde? Moet deze dag vanzelf toegroeien? Met voortdurende pijn worden de dagen heel zwaar.
    Dokters vergeten te vaak dat wat voor hen een evidentie is voor de patiënten eenmalig is en beangstigend om te ervaren. Zij werken in de routine.
    Hopelijk is de komende eerste lenteweek minder zwaar!

    Geliked door 1 persoon

    1. Ja, moet vanzelf dichtgroeien. Zou het risico op recidive verkleinen.
      Gelukkig lijkt sinds gisteren de pijn iets minder. Ik heb in ieder geval al minder pijnstillers genomen.

      Like

    1. Het lijkt sinds gisteren wat beter, maar ambetant zal het wel altijd blijven. Ik zal er in ieder geval mee moeten leren leven dat het voor altijd anders zal zijn en ook dat is moeilijk te aanvaarden. En lijkt nu pas echt door te dringen.

      Like

  7. Hè bah, ik had je zoveel beters gegund … en net als Vief zeur ik al bij een afte of als ik keer op keer op de binnenkant van mijn wang bijt ….
    Ik wens je veel sterkte en een spoedig herstel!

    Geliked door 1 persoon

  8. Wat naar Myriam, een mens zou van minder neerslachtig worden. Dat het tij spoedig mag keren, samen met wat zon en goed nieuws, want dat werkt ook al niet echt mee.

    Geliked door 1 persoon

    1. Inderdaad, met beter weer is er meer afleiding. Het altijd binnen zitten begint er ook te veel aan te worden. Maar ik kan de kou en vooral de koude wind nu niet verdragen aan mijn gezicht.

      Geliked door 1 persoon

  9. Oei, dit is een nachtmerrie. En eentje die niet overgaat.” Gelukkig” wist je dit allemaal niet vooraf. Maar je had geen keuze. Maar dit moet heel moeilijk te dragen zijn. Niet weten wanneer het stopt of niet. Hopelijk wordt het snel mooi lenteweer, waar je misschien wat kan van genieten.
    Je bent een sterke Madame , maar daar heb je niet veel aan.

    Geliked door 1 persoon

    1. Nee, ik had geen keuze maar als ik het allemaal op voorhand geweten had, dan weet ik toch niet of ik het had laten doen. Dan maar wat korter leven. Moest ik tien jaar ouder geweest zijn, dan had ik het gewoon niet laten doen.

      Like

      1. Toen ik bij de eerste operatie vertelde tegen Wim, mijn man die 79 is , zei hij dat hij dan liever euthanasie zou hebben als het niet draaglijk meer zou zijn. Maar geen interventie zou willen.

        Geliked door 1 persoon

    1. Heel vervelend. En deze keer ook heel pijnlijk, wat ik van de vorige operaties die veel ingrijpender waren niet kan zeggen.

      Like

  11. Zo moeilijk allemaal… en op een dag is het echt allemaal teveel. Ik begrijp het. Het houdt ook maar niet op. Heb je, naast de lotgenoten iemand om eens mee te kunnen praten? Gewoon om eens je hart te luchten? Misschien kun je er baat bij hebben.
    Heel veel sterkte.

    Geliked door 1 persoon

    1. Dank je Mevrouw W. Neen, het houdt niet op. Vrijdag ben ik naar mijn vriendin gewandeld en heb ik bij haar in de tuin, met een tasje koffie, mijn hart eens kunnen luchten. Ze kan me natuurlijk ook niet helpen. Niemand kan voelen wat ik voel. Maar de afleiding heeft me wel deugd gedaan. Het wordt tijd dat het wat beter weer wordt, dan kunnen we weer samen fietsen.

      Like

  12. Datzelfde gevoel heb ik bij mijn oncoloog en gynaecologe ook, voor die specialisten is het al OK als de boel netjes genezen is. Allez, da’s misschien wat kort door de bocht, maar zo voel ik het soms wel aan. Vermoeidheid? Ja, dat heb je soms hè. En daarmee is het afgedaan. Voor wat medeleven ga ik naar mijn huisarts 😉 Ik ga zowat om de 3 maanden naar die mens, en hij hoort met veel liefde mijn zaaglitanie aan. Als ik daar buitenkom, voel ik me altijd weer beter 🙂
    Maar herinner ik het me goed dat je niet zo’n huisarts hebt waarbij je eens terecht kan als het wat minder gaat? Of was jij dat niet?

    Geliked door 1 persoon

    1. Neen, dat is niet kort door de bocht. Ik voel dat net hetzelfde aan. En aan mijn huisarts heb ik niks. Ik zou al lang een andere willen maar de huisartsen die goed aangeschreven staan hebben een patiëntenstop. Ik zaag wel eens tegen mijn kinesiste. Dan voel ik mij ook wel beter.

      Geliked door 1 persoon

      1. Als je maar iemand (uit de medische wereld, bedoel ik) hebt waar je eens goed tegen kan zagen en bij wie je je ook begrepen voelt. Bij een specialist heb je vaak het gevoel dat ze je klachten minimaliseren.

        Geliked door 1 persoon

        1. Eigenlijk zijn specialisten, en vooral chirurgen, gewoon techniekers hé. Ze leveren mooi werk af (in het beste geval), maar er komen geen emoties bij kijken. En dat snap ik, maar een beetje empathie (zoals bv. mijn kinesiste), dat zou fijn zijn.

          Geliked door 1 persoon

  13. Helemaal herkenbaar, dat in de steek gelaten gevoel. Uit mijn ervaring weet ik dat ik dan beter mijn eigen verwachtingen moet bijstellen. De teleurstelling blijft dan grotendeels uit. Heb je een uitlaatklep? Ik schrijf dan, soms echt heel grof zelfs maar het lucht op en ik heb weer plaats in mijn hoofd voor rust en aanvaarding wat ik niet kan veranderen.
    Veel moed en spoedig herstel gewenst.

    Geliked door 1 persoon

    1. Aanvaarding … ik weet niet of ik zo ver al ben. De ene dag wel, de andere niet. Als je zo’n mokerslag krijgt en alles gaat zo snel (een week na de diagnose lag ik al op de operatietafel) dan ga je gewoon mee met de stroom. Je doet wat moet, zonder nadenken eigenlijk. En als er dan complicatie op complicatie komt, dat is iedere keer weer zo’n stap terug.
      Soms loop ik hier te vloeken en te tieren van pure frustratie. Dan ben ik daarna weer een tijd rustig.

      Like

  14. Oh ik leef met je mee, soms is de grens gewoon even bereikt. Heel logisch toch. Zoveel veranderingen, operaties, pijn.. je leven totaal op de kop. En deze C tijd werkt ook niet mee.
    Geef het aan dat je het menselijke aspect mist. Vraag wat je nodig hebt. Ook al kunnen ze aan de helft tegemoet komen.. dat is dan weer een stukje winst.
    Dikke knuffel lieve Myriam. Hopelijk wordt je pijn snel minder 😘

    Geliked door 1 persoon

    1. Tijdens zo’n controle krijg je tien minuten. Gelukkig krijg ik nog net de tijd om de vragen te stellen die ik altijd wel heb. Mijn kinesiste vangt dat wel op voor een deel, maar zij heeft ook niet op alles een antwoord want ik ben haar eerste patiënt met dit soort kanker.

      Like

  15. De eerste 10-14 dagen na een operatie zijn altijd het ergste. Daar kunnen artsen niet veel aan veranderen. Je incasseringsvermogen is vol en een aardig woordje van de arts zou je een beetje kracht hebben gegeven. Een gemiste kans van de arts. Zeker melden bij een volgend consult. Maak het zo draaglijk mogelijk voor je en vertroetel jezelf om erdoor te komen. Zo min mogelijk moeilijke dingetjes voorlopig die toch lastig zijn en lucht je hart hier en elders zoveel mogelijk. Toitoi

    Geliked door 1 persoon

    1. Oh, ze is vriendelijk hoor. Daar heb ik geen klagen over en, zoals ik al schreef, ik weet eigenlijk niet wat ik meer verwachtte maar ik kwam er wel met een ‘verlaten’ gevoel buiten. Het slechte weer van de afgelopen weken helpt ook al niet voor de mentale gezondheid. Gelukkig had ik vrijdag een fijne babbel met mijn vriendin en heb ik daar mijn hart een gelucht.

      Like

      1. Toch is het belangrijk dat je dat deelt dat gevoel met die arts. Ze beseft daardoor dat haar controle misschien iets anders moet en jij en een volgende patiënt hebben daar baat bij. Genezen is niet alleen fysiek. Fijn de steun van je vriendin.

        Geliked door 1 persoon

  19. Eigenlijk zou zo’n chirurg zelf eens de last en pijnen van patiënten om hen beter te begrijpen (en te (na)behandelen.
    Het mag écht wel eens keren bij jou, al die bijwerkingen.
    Hou moed!

    Geliked door 1 persoon

    1. Inderdaad heeft zo’n chirurg weinig begrip. Zoals ik eerder al schreef: het zijn techniekers die weten hoe ze moeten snijden en de boel terug aan mekaar moeten maken, met weinig begrip voor de emotionele kant.
      Nu nog die pols, en dan hoop ik dat dat het laatste was.

      Like

  20. Heftig! Het is al heel wat als je die eerste boodschap krijgt, maar als er naderhand nog van alles fout gaat, loopt de emmer nog wel eens over. Empathie is een gave die lang niet alle artsen meegekregen hebben ook. Je hoort het zó als ze een voorgeprogrammeerd riedeltje afdreunen. Frustrerend!

    Een virtuele knuffel kan geen kwaad, dus je krijgt er van mij een heel stevige. Sterkte!

    Geliked door 1 persoon

    1. De pijn trekt precies wat weg. Het zal wel alle dagen beter en beter gaan, maar ik ben niet behept met veel geduld …

      Like

  22. Je lijdensweg mag onderhand stoppen, me dunkt. Je kreeg al zoveel te verduren, en dan nu nog eens dit. Ik kan je slechts heel veel beterschap toewensen, Myriam. Weet dat ik met je meeleef, en dat meen ik.

    Geliked door 1 persoon

  23. Ik begrijp je helemaal! De meeste artsen zijn ontzettend kundig maar totaal niet empathisch. Ik durf zelfs verder te gaan: volledig mislukt als mens. Maar goed, stel ze zouden je omringen met warmte en begrip en slecht werk afleveren, dan schiet je er ook weinig mee op. Probeer er het beste van te maken, elke dag die voorbij tikt, zijn we dichter bij de lente. Want dat is wat we nodig hebben: een nieuw begin, in ieder geval het gevoel erdoor. Sterkte, Myriam. 💖

    Geliked door 1 persoon

  27. Wat een klap weer. En wat een kracht moet je nu opbrengen om ook dit genezingsproces door te komen. Een lichtpuntje, of wellicht twee zelfs, ik lees nu dat de pijn is verminderd en dat het zonnetje volgende week verwacht wordt. Een verademing voor jou, hou stand!

    Geliked door 1 persoon

  28. Ik hoop dat je nu toch de top van de berg hebt bereikt en dat je langzaam naar beneden kan komen ,terug naar het normale leven.
    Ja voor artsen ben je een case , ze moeten zo ook handelen ,want anders gaan ze er onderdoor als ze te véél met hun patiënten meeleven. Maar wat begrip tonen voor de patiënt is toch het minste wat ze kunnen doen. Zo had ik lang geleden een galoperatie achter de rug ,die de dokter een fluitje van een cent noemde. Toen ik na een paar weken terug moest om te zien of alles in orde was, was het enige wat hij zei aha ik zie dat de operatie goed geslaagd is. Hij wuifde mijn klachten over vreselijke maagpijnen af en was nog kwaad op de koop toe. Ik heb nog twee jaar na die operatie” van een fluitje van een cent “medicatie moeten nemen anders kon, ik niet eten zonder pijn te hebben.! Gelukkig is het daarna toch goed gekomen.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.