Nabeschouwing van een eenzame kerst

Eenzame kerst? Da’s overdreven hoor. We waren met twee. En zondag zelfs met vier en een half. Dat laatste buiten weliswaar. Het was een andere kerst dan normaal, dat wel. Goh, het is al een heel jaar anders dan normaal. Die andere kerst kon er nog wel bij.

Maar laat ik bij het begin beginnen.

Donderdagavond, kerstavond, hebben we thuis een Noche de Tapas gehouden. Wij houden daarvan en al die kleine hapjes brengen Spanje een beetje tot bij ons nu wij niet naar daar kunnen. Ik heb er een paar uren voor in de keuken doorgebracht, maar dat deert me niet. Koken/kokkerellen doe ik met plezier.

Wat we zoal gegeten hebben, vraagt U? Ziehier!

Rollitos de jamón ibérico rellenos de tomate, mozzarella y albahaca ~ champiñones al ajillo ~ hojaldre relleno de salmón y queso crema ~ patatas bravas ~ croquetas de gambas ~ gambas pil-pil ~ pavlova con frutas exóticas

Dat het lekker was! Dat een mens (moi) dan vervolgens een halve nacht wakker ligt omdat hij zich niet heeft kunnen beheersen, dat nemen we er dan maar bij.
Eerlijk is eerlijk, ik had niet alles zelf gemaakt. De garnaalkroketjes kan mijn visboer veel lekkerder maken dan ik en de pavlova bodem had ik kant-en-klaar gekocht bij Albert Heijn. Hij was misschien iets te hard, maar als ik zelf meringue maak is die nooit gelijkmatig gedroogd en meestal nog te zacht van binnen en dat is nu net wat je voor dit dessert niet wil. De crème suisse voor de vulling had ik overigens wel zelf gemaakt.

Vrijdag, kerstdag dus – ik heb de hele dag gedacht dat het zondag was … hoe vervelend is dat! – geen sneeuw. Niet dat ik dat verwacht had maar, hey, this is Belgium, hier weet je nooit. De lucht was blauw en de zon scheen toen ik om negen uur mijn bed uit rolde. Dat hield in ieder geval een mooie belofte in voor de namiddag want zoonlief had ons uitgenodigd voor een drink rond de vuurkorf. Met een vleugje ‘Driving home for Christmas’ van Chris Rea had ik echt zo’n Life is Good gevoel.

In de namiddag met het gezin rond de vuurkorf. Zoon, vriendin en Kleine Man in hun bubbel aan de ene kant, wij twee in onze bubbel op veilige afstand. Het was een keer iets anders, maar het was gezellig en – het belangrijkste – we waren bij elkaar! Een feestelijk hapje, een warme choco en een Glühwein erbij maakten het plaatje compleet. Net zoals de fratsen van Kleine Man. Die had bovendien voor het eerst een échte nieuwjaarsbrief. Een moment en een document om te koesteren.

Foto Pixabay

Toen het na anderhalf uur begon te druppelen en we, ondanks de vuurkorf, bijna verkleumd waren zijn we ons diner gaan ophalen bij een restaurant in de buurt. We hadden er al een paar keer gegeten maar nog niet afgehaald. Het zag er allemaal pico bello uit. ’s Avonds dus – na het opwarmen en dresseren weer een feestelijke tête-à-tête diner met de man van mijn dromen.

Het was allemaal lekker, maar zó veel dat we het in twee verdeeld hebben en er tweede kerstdag ook nog van genoten hebben.

Bonbon van gerookte zalm ~ Garnalenbisque met scampistaartjes en curryroom ~ Risotto met scampi ~ Grietfilet op een bedje van spinaziepuree met diverse groenten (foto vergeten te nemen) ~ Grand dessert

Tweede kerstdag zijn we ’s morgens – om de te verwachten namiddagdrukte voor te zijn – in de heide gaan wandelen. Vijf komma zesenzestig kilometer! Het gaat niet veel helpen voor mijn kerstkilo’s maar we hebben tenminste weer wat beweging gehad. Met slecht weer is dat namelijk het eerste dat er bij inschiet.


En toen waren de kerstdagen voorbij. Dat hebben we ook weer gehad.

Diep in mijn hart hoop ik dat dit de eerste en de laatste ‘andere’ kerst zal zijn.

Auteur: MyriamC

vrouw / moeder / oma / levensgenieter / wereldreiziger / #foreveronvacation Mijn motto: YOLO!

62 gedachten over “Nabeschouwing van een eenzame kerst”

  1. Dat ziet er in elk geval goed uit! En inderdaad met twee, er zijn er velen die echt alleen zaten en zullen zitten. Maar dit is jullie kerst, anders dan anders, en ja.. ik wens dat het volgend jaar weer met elkaar zal zijn! Families weer samen die dat graag willen zijn.

    X

    Geliked door 1 persoon

  2. Een paar herkenbare stukjes gelezen.

    De hele dag denken dat het zondag is😉. Ik was de voorbije week ook vreselijk in de war.

    Die pavlovabodem in AH! Goede tip, want hier ook altijd hetzelfde probleem.

    Een halve nacht wakker van te weinig beheersing of noem het gewoon teveel genieten, hier werd het een hele nacht.

    Je foto’s zien er smakelijk uit, met als kers op de taart het dessert.😉
    Jij bent een echte keukenprinces.

    Geliked door 1 persoon

            1. Ik kan daar inkomen. Mijn zus is ook alleen (woont in Duitsland) en als er één mens is die veel nood heeft aan sociaal contact, dan is zij het wel. Haar kinderen zijn of zwanger of net bevallen en riskeren het niet om met haar af te spreken. Echte vrienden heeft zij daar niet. Die wonen in Sicilië, waar zij normaal gezien zelf ook 6 maanden per jaar verblijft. Maar dat kan nu niet. Zij lijdt er heel erg onder, is er echt onderdoor gegaan een tijdje geleden.

              Like

              1. Het wordt onderschat, zelfs bij mensen die niet ‘alleen’ zijn, kan dat gevoel van eenzaamheid de kop opsteken. En wie zijn wij, om te bepalen dat iemand zich (niet) eenzaam mag voelen? Dat is een gevoel en het is dan oh zo belangrijk om de juiste mensen te hebben, die dat niet (voor)oordelen. Die laatste soort, daar blijf ik alleszins voortaan heel ver van uit de buurt. Begrijp me niet verkeerd: ik heb wel degelijk samen met m’n dochter genoten (binnenkort daarover een berichtje op m’n blog), maar toch…de periode ervoor is voor mij ontzettend confronterend geweest… Ook daarover schreef ik iets (Openhartig over eenzaamheid), gewoon ook om een klankbord te mogen zijn voor mensen zoals jouw zus.

                Geliked door 1 persoon

                1. Eenzaamheid is inderdaad een gevoel. Je kan dat niet tegenhouden en je mag dat ook niet tegenhouden. En toch zwijg je dan maar omdat je, zoals Linsey zegt, niet ‘de klager’ wil zijn.
                  Ik denk dat iedereen zich wel eens eenzaam voelt, ook als je in een relatie zit. En de ene zal dat op zichzelf verwerken, de andere heeft daar hulp bij nodig. Dat is gelukkig tegenwoordig geen schande meer.

                  Geliked door 1 persoon

    1. Al bij al was dit nog best gezellig. En mijn huis stond niet overhoop! 😅 Maar het mag volgend jaar toch terug gewoon zijn hoor.

      Like

      1. ja idd, ik heb al mijn energie gestoken in het maken van de schotels voor de kids, waar ik dan ook weer persé alles zelf moet maken, dipsausjes voor de tapas, sausjes voor de fondue, balletjes, je kent het wel he. Ik heb mijn peer gestoofd toen ik zo ziek ben opgestaan de dag van kerstavond. Gelukkig kon ik in de namiddag rusten zodat ik toch een beetje op de been was tegen de avond. Aperitief heb ik aan mij laten voorbij gaan, maar ik heb toch een glaasje rode wijn gedronken over de avond, met afwisselend veel water.

        Geliked door 1 persoon

    1. Ja, het was leuk rond de vuurkorf. Ze hadden er ook hun werk van gemaakt.
      Eén adres: sterrenrestaurant Chez Myriam. Haha, nee hoor. Eten is wel iets wat wij graag doen. Direct te zien aan de weegschaal. 😦

      Geliked door 1 persoon

  3. Wij hebben het ook met 2 gevierd, lekker eten gemaakt en genoten van een kerstfilm. Op kerstdag, kwam mijn zoon, kaastafel en spelletjes spelen, die ik won ;-). En 2de kerstdag ben ik met een vriendin gaan wandelen en mezelf een nieuw oogschaduwpalet cadeau gedaan, mijn oud had ik laten vallen, gelukkig waren de meeste kleuren bijna op want het was nu helemaal stuk :-)…..

    Geliked door 2 people

      1. Dat is onmogelijk…….ben blij voor de beperkte contacten die ik heb met mijn zoon, die zijn eigen weg aan het zoeken is in het leven……en ik hem zachtjes loslaat, zolang hij maar af en toe binnenwaait en ik met hem kan gaan lunchen of shoppen 🙂

        Geliked door 1 persoon

  4. Wat een lekkernijen allemaal. Hier mochten de twee studenten waarvan een met boyfriend gelukkig komen en waren we compleet nu met zes mensen. De ouders van die vriend moesten hun bezoek in tweeën delen want 2 kinderen met aanhang =4 gasten en dat mocht niet. Ik merkte wel aan hem dat het dan gek is dat je bij je ‘schoonoudergezin’ (wij dus) wel compleet bent en maar voor hem thuis dus niet en dat hij zijn zus met vriend dus niet zag met de kerst. Het is lastig om mee om te gaan. Je voelt het overal de -overigens terechte- maatregelen tussendoor waaien. Het overschaduwd op momenten de echte kerstvreugde en -smaak. En dan had ik zelf dus geluk qua aantal.

    Geliked door 1 persoon

    1. Het is zeer lastig om mee om te gaan als je een groot gezin hebt. In België mogen we maar één persoon uitnodigen binnenshuis, ons ‘knuffelcontact’. Dat is onze zoon (we hebben er maar één). Mijn schoondochter en mijn kleinzoon mogen hier niet binnen komen en wij op onze beurt mogen bij hen niet binnen want het knuffelcontact van mijn schoondochter is haar papa.
      Buiten mag je wel met vier. Daarom hebben we een klein buiten-feestje gehouden bij mijn zoon in de tuin.
      Mijn schoondochter heeft nog twee zussen met aanhang, een vader, een moeder en stiefvader en een stiefzus en -broer met aanhang. Dat is dus veel te veel. Begin maar te kiezen zonder iemand voor het hoofd te stoten!
      Laat ons hopen dat deze vreemde situatie snel tot het verleden behoort.

      Like

      1. Heel schrijnend. Mijn man heeft nog ouders op leeftijd (91 en 92). Wij zijn pas in januari aan de beurt want er zijn 4 kinderen met aanhang. Wij gaan met onze buren over de heg glühwein drinken maar nu stormt en regent het helaas.

        Geliked door 1 persoon

  5. Wij hebben er ook het beste van gemaakt en vierden netjes binnen de regels, wat inhield dat we bij mijn ouders op stoepbezoek gingen en gingen wandelen met de schoonfamilie. Het was op zich wel fijn. Maar toch hopelijk maar een eenmalige oplossing.

    Geliked door 1 persoon

  6. Eenzaam of niet, het zag er allemaal heel lekker uit. Hier ook zo’n rare kerst met geregel voor ouders en schoonouders dat ze thuis een feestmaal hadden. Gelukkig wonen onze kinderen nog thuis en mochten we die wel bij ons hebben. Voor mij mag het al 2 januari zijn, ik hou niet zo van de feestdagen.

    Geliked door 1 persoon

  7. Dit jaar ziet er bij ons niet zo heel anders uit dan anders. Alleen sinds we hier wonen kwam onze jongste met de kindjes ook op kerstdag. Dat wordt nu “uitgesteld maar niet verloren”.

    Bij ons ook kerstavond met eigen kook voor 2. Omdat er hier in de verste verte niet één verse kroket te bespeuren viel (de rest van het jaar wél, maar uitgerekend nu niet), heb ik er in extremis en voor het eerst sinds héél lang zelf gemaakt. Ze waren lekker, ze zijn niet gebarsten en er ligt nog een portie in de vriezer. Uiteindelijk een nostalgisch karweitje dat ik voor herhaling vatbaar vind. Af en toe.

    Nog een nostalgietje: het voorgerecht was een garnaalcocktail, omdat Manlief verslingerd is op mijn cocktailsaus. Als ik een emmer zou maken, eet hij die met een pollepel leeg. Ik heb het bij net genoeg gehouden. Ons dessert was een kaasschoteltje. We zijn niet zo voor zoet. Die pavlova zou al helemaal niets voor mij zijn, want van meringue gaat het haar op mijn armen rechtop staan en dat ziet er niet uit bij een feestjurk. Het ziét er feestelijk uit, dat wél.

    En op kerstdag kwam mijn moeder over voor een uithaalmenu uit ons favo restaurant. Helemaal perfect en wel zo makkelijk.
    Met oudjaar halen we daar een tapacombischotel (ook wij zijn van die fijne hapjes!) en op nieuwjaarsdag zelf zijn het traditioneel “overschotjes”. Over halfweg het nieuwjaarsconcert vertrekken we dan naar mijn moeder voor koffie met – jawel, zoetigheid – dus dan hoeven we even niet zoveel.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ons uithaalmenu van kerstdag was lekker maar ik vond de manier van opwarmen niet zo geslaagd. Het moest allemaal au bain marie. Heel veel zakjes dus die je dan – heet als ze recht uit het water komen – fatsoenlijk op het bord moet krijgen.
      Neen, volgende keer gaan we weer bij ons gebruikelijk restaurant. Daar wordt alles netjes op mooie borden gedresseerd en je hoeft het maar even in de oven of de microgolfoven op te warmen. Geen gedoe met gloeiendhete plastic zakjes.
      Ik eet heel graag kaas, maar niet na de maaltijd. De pavlova was trouwens 3/4 voor echtgenoot want ik ben zelf ook geen echte zoetbek.
      Oudjaar ga ik ook weer iets met tapas doen denk ik.

      Geliked door 1 persoon

      1. Nee, da’s inderdaad niet zo handig. Bij ons viel me eigenlijk alleen het koude visvoorgerechtje tegen op dat vlak. Maar ik snap ook wel waarom ze de ceviche in een serveerbakje gedaan hadden. Dat kan je echt niet overscheppen zonder dat het allemaal prut wordt. Maar ik denk dat ze misschien een uitneembare bodem hadden kunnen gebruik, zodat je die dan op een bordje kon leggen. Eens suggereren als ik er volgende week naartoe ga. Het warme visgerecht (tarbot met kreeftsaus) was eigenlijk heel mooi om te presenteren: zat verpakt in een ovenbestendig plastic folie dat als een beursje met een koordje dichtgebonden was. Opwarmen in de oven en dan het beursje in een diep bord plaatsen en het koordje lossnijden. De vleesschotel (hertenbiefstukjes met garnituren) zaten in ovenbestendige schaaltjes en konden gemakkelijk uitgeserveerd worden. Kroketjes bakken en in een kom ernaast. De saus in een bakje en die moest je dan in een pannetje opwarmen. Dat was heel goed georganiseerd, moet ik zeggen.

        Geliked door 1 persoon

  8. Afgaande op je foto’s op instagram en facebook, dacht ik echt dat je tapas allemaal restaurant-made waren, afgehaald of aan huis geleverd. Echt!
    Jullie hadden een heel fijne kerst, koester de herinneringen maar! Anders, maar toch mooi, vind ik.

    Geliked door 1 persoon

  9. Eenzaam zou ik dat niet noemen en je hapjes daar schuif ik onmiddellijk mijn voeten voor onder de tafel! Heerlijk ziet dat eruit Myriam. En leuk rond de vuurkorf, een beetje frisjes ja dat begrijp ik… maar jullie hebben het lekker tof gehad en dat is het belangrijkste. Een moment om niet te vergeten en te koesteren.

    Geliked door 1 persoon

  10. Als ik het zo zie en lees, zijn jullie er heel goed in geslaagd om er een fijne, sfeervolle en ook lekkere Kerst van te maken. Ook in coronatijden is dit dus best mogelijk.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ja hoor. Roeien met de riemen die je hebt en niet zeuren over zaken die nu even niet kunnen (al is dat niet altijd even gemakkelijk).

      Like

  11. Ik probeer het positief te benaderen: “Dat hebben we ook eens meegemaakt.” Wat allerminst wil zeggen dat een Kerst als deze voor herhaling vatbaar is.
    Met familie en vrienden hebben we gebeld, gezoomd en gechat. Het voelde vooral artificieel aan, doch nood breekt nu eenmaal wet.

    Geliked door 2 people

  12. Voor ons was het eens een kerst thuis, met toch alle zonen erbij. Regels hier zijn stukje soepeler dan in B en NL. Was prima, maar ik ben liever gewoon in de sneeuw …. Vannacht wakker gehouden door idioten die ‘feestje’ in de bossen meenden te moeten vieren met heuse bommen (leek het wel) ☹️

    Geliked door 1 persoon

  13. Vrijdag dacht ik dat het zondag was. Zaterdag dacht ik dat het zondag was en zondag voelde ook als zondag aan 🙂
    Wij hadden ook een rustige kerst. Op zich wel lekker, maar ik hoop ook echt dat we het volgend jaar weer uitgebreider mogen vieren.

    Geliked door 1 persoon

    1. Haha, dat heb je met die feestdagen die zomaar ons normaal patroon komen verstoren. Vandaag is het maandag hoor, mocht je daaraan twijfelen. 😉

      Like

  14. Allez, wij waren daar ook op tweede kerstdag! Denk dat we rond 11u vertrokken zijn van op de parking. De drukte was idd al groot tegen de tijd dat we (rond 13u) terug aan de parking waren, maar volgens de schoonmoeder is het andere weekends “zo druk als op de Meir”.

    Geliked door 1 persoon

    1. Da’s straf! Wij zijn een half uurtje eerder vertrokken (zegt Strava).
      Je schoonmoeder heeft gelijk! En zelfs in de week tijdens de mooie herfstdagen kon je over de koppen lopen. Dan kon je daar echt maar beter wegblijven.

      Geliked door 1 persoon

      1. Het schijnt dat het langs de kant van Nederland dan vaak véél rustiger is… Een tip misschien. (Maar daar konden we toen met ons drieën niet heen omdat je met max 2 volwassenen buiten mag/mocht in NL op dat moment.) Er is natuurlijk niet zo heel veel natuur in die streek, buiten de heide en een klein bosje hier of daar, dus ik kan begrijpen dat al het volk dan samentroept. Conclusie: meer bossen aanleggen! 😉

        Geliked door 1 persoon

        1. Wij gaan zelden via het hoofdpad. Er zijn genoeg andere ingangen om mooi te wandelen. Maar als we te voet van huis vertrekken, dan is het hoofdpad wel het dichtstbij.
          Hebben laatst ook nog gewandeld aan de Nederlandse kant (Ossendrecht), maar dat is lang niet zo mooi en gevarieerd.

          Geliked door 1 persoon

            1. Zeker eens doen als de heide in bloei staat. Vertrekken op de Verbindingsstraat aan Parking Zuid. Je weet niet wat je ziet!

              Like

Reacties zijn gesloten.