
Jaja, ik ben er ook met open ogen ingetrapt. En ik vind dit al gelijk een moeilijk thema. Ik weet niet of ik deze challenge helemaal ga doen. Ik zie wel waar het schip strandt.
Met de positiviteit is het pover gesteld de laatste tijd. Dit covid-jaar nodigt niet echt uit om positief te zijn. Tel daar nog mijn ziekte bij en het plaatje is compleet.
Waar ik altijd heel veel energie uit haal(de) is het plannen van onze reizen en reisjes. Het geeft me zo’n enorme boost om – online – fijne plekjes te ontdekken en uitgebreid plannen te maken. Ik krijg daar zoveel energie van dat ik zou blijven doorgaan en ’s nachts niet in mijn bed geraak.
En natuurlijk geeft het reizen op zich mij ook energie. Op ontdekking gaan in een vreemde stad … dan loop ik met gemak 15 kilometer op een dag. En ik ben er niet eens moe van! Dat moet je me hier thuis echt niet vragen.
Ik hoop van ganser harte dat we volgend jaar weer kunnen reizen.
Zon & zee geven mij ook energie. Of het nu winter is of zomer, een dag aan zee is altijd een goede dag. Er moet wel een zonnetje bij zijn trouwens. Een druilerige dag aan zee werkt heel erg op mijn gemoed. Nog erger dan een druilerige dag thuis.

In mijn huidige situatie vindt iedereen mij flink en positief. Zo voel ik het zelf helemaal niet aan. Ik ben vaak een doemdenker en ik heb veel angsten. Ik heb nu gewoon geen andere keuze dan ‘flink’ te zijn, maar dat vind ik iets anders dan positief zijn. Ik pobeer gewoon om niet te klagen. Klagen is niet productief en het helpt niet.
Als ik moet kiezen tussen ‘het glas is halfvol’ of ‘het glas is halfleeg’, dan zweef ik een beetje tussen de twee. Als het glas halfleeg is, kan ik wel snel schakelen en toch proberen de positieve kant van iets in te zien. Maar een echte positivo? Dat ga ik nooit worden.
Positief denken, brengt echt positieve resultaten. Misschien heb ik een boekentip voor jou. The Magic van Rhonda Byrne dat heeft mijn doemdenken echt omgezet in positief denken, en geleerd om elke dag dankbaar te zijn, te zien waar ik dankbaar voor mag en kan zijn.
X
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ga het opzoeken en zien of het iets voor mij is. Dank je voor de tip!
LikeGeliked door 1 persoon
Heel graag gedaan 😉 Ik wens dat het jou gaat helpen, maar wat voor mij heeft gewerkt hoeft voor anderen niet zo te zijn natuurlijk. Kijk maar! ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Ik weet, een mens kan zich zo anders voelen dan hij of zij overkomt.
Onbewust wordt ook soms een druk gelegd op de mens door hem of haar steeds ‘dapper’ en ‘sterk’ te noemen, hoe goedbedoeld ook.
Eigenlijk weet vaak enkel de nauwe familie hoe je je echt voelt.
Angst, ongeduld, onrust, moedeloosheid zijn logische gevoelens die je deel zijn geworden. De donkere dagen waar we in de coronawinter voor staan, maken het zeker niet eenvoudiger.
Iemand om heel eerlijk mee te kunnen en mogen praten is wel heel belangrijk. Soms is een persoon die afstand kan nemen nodig.
LikeGeliked door 1 persoon
Het gaat alweer beter. Gelukkig zijn de slechte dagen heel erg in de minderheid. Ik heb goed contact met mensen die in een gelijkaardige situatie zitten of zaten en ik denk dat ik daar meer aan heb dan aan praten met een psycholoog. Dat laatste is echt niets voor mij.
LikeGeliked door 1 persoon
Neen voor mij ook niet, maar ik hoor wel mensen die er baat bij hebben.
Gelukkig zijn de slechte dagen in de minderheid👍
LikeGeliked door 1 persoon
Ach Myriam , ik begrijp je heel goed. Ik kon heel erg genieten van kleine reisjes te plannen , ergens een gite te huren met prive zwembad eind mei tegen lage prijzen en nooit te druk. Man wist zelfs nooit waar wij naar toe gingen. 4 keer huisruil gedaan
wat het beste is geweest qua reizen. De laatste maal met Israel aan de kust Netanya vlak tegen Tel Aviv. Een droomreis. Maar hier ligt ook alles stil wegens zorgen om de kinderen, zorgen om onszelf en proberen blij te zijn met ( in mijn geval) te naaien en te breien (breimachines)en lekker te koken. De kleinkinderen zijn ook blij met mijn creaties .
Maar ik mis het plannen en de vooruitzichten. Zeker nu het donkere dagen beginnen
te worden. De oude dag maakt mij ook niet vrolijker
LikeGeliked door 1 persoon
Ik mis ook het plannen en de vooruitzichten. Simpelweg omdat er geen vooruitzichten zijn. En toch blijf ik hopen dat 2021 op dat vlak terug beter wordt.
LikeLike
Ik snap je hoor, zelf ben ik ook niet de grootste optimist die er rondloopt.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat herken ik dat voorlaatste paragraafje goed. Ik komen ook over als sterk en positief, en ik wil dat positieve ook wel uitstralen. Maar dat wil daarvoor niet zeggen dat ik thuis en binnenin mezelf niet negatief kan zijn en het niet héél moeilijk kan hebben. Maar ik wil het daar niet teveel over hebben. En niet alleen online hoor. Ik probeer tegenover mijn kinderen ook altijd het positieve te zien, hen te leren dat klagen en zagen weinig helpt. Het mág, zeker, en ik doe het ook. Maar in beperkte mate. Maar natúúrlijk is het er wel. Is er veel. Angst, piekeren, wakker liggen, uitstelgedrag, wellicht hang ik zelfs tegen depressie aan. Mijn huisarts vindt me in ieder geval niet geschikt om me op de arbeidsmarkt te begeven (lees: solliciteren), al helemaal niet in de huidige omstandigheden. En zit ik dus nog altijd in ziekteverlof. Tja, so be it… ik probeer er het beste van te maken en we zien wel waar we uitkomen.
Beetje veel over mezelf, sorry… maar het helpt je wellicht wel om te weten dat je niet alleen bent in hoe je je voelt en hoe je omgaat met je ziekte. Want gelijk hoe: ook ik vind jou sterk en positief! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wij zijn geen klagers omdat we weten dat het niet helpt en alle energie wegzuigt. Dat wil inderdaad niet zeggen dat het altijd goed gaat, zeker niet! Als je, zoals ik zondag, opstaat en de rechterkant van je gezicht is zodanig opgezwollen dat er geen kaaklijn meer is, dan heb ik geen goeie dag en word ik een beetje moedeloos, en angstig. En dan denk ik: terug naar af.
Het helpt me zeker om de ervaringen van lotgenoten te lezen, dus schrijf maar raak!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben blij dat je er iets aan hebt, Myriam. Onze ervaringen zijn anders, want elk ziektebeeld is anders. Toen ik naar de revalidatie ging, merkte ik dat zelfs elk borstkanker-verhaal anders was. Maar er zijn wel parallellen, en het is fijn ervaringen te delen.
LikeGeliked door 1 persoon
Eerlijk logje dit, heel mooi. Positiviteit wordt ons overal opgedrongen tegenwoordig. Mensen die niks mankeren willen/kunnen/durven niet inzien dat het wel eens kan verkeren in het leven. En dan moet je, ook al heb je in het extreemste geval zin om er de stekker uit te trekken, een glimlach blijven opzetten.
‘Reizen plannen’ is iets wat ik jarenlang heb gedaan, er heel veel tijd in gestoken en me ermee rot geamuseerd. Het mooiste verblijf zoeken in de meest exotische omgeving aan een doenbare prijs – het had mijn beroep moeten worden :).
Hoe je met je operatie bent omgegaan is bewonderenswaardig, ook al heb je jezelf misschien moeten forceren om de situatie rooskleurig in te zien. Dikke chapeau !!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop, voor jou en voor mij en voor alle reisplanners, dat we ons daar volgend jaar vol kunnen op terug storten. Het had ook mijn beroep moeten worden. Het had ook gekund, maar op school vonden ze toerisme voor mij te zwaar (ik was geen blobeest), dus ben ik maar secretariaat-talen gaan doen wat uiteindelijk op hetzelfde neerkwam qua blokken. Maar het is mijn hobby geworden, misschien nog beter dan mijn beroep.
LikeGeliked door 1 persoon
Toen ik in mijn lagere (dromer zijnde,…) met minder goeie punten afkwam, zeiden mijn ouders dat ik ‘strontraper achter de trein’ ging worden. Dit is me helaas niet gelukt :).
LikeGeliked door 2 people
Vandaar je fascinatie voor het bruine goedje. Nu begrijp ik!
LikeGeliked door 1 persoon
In mijn middelbaar ging het steil bergop met mijn studiecijfers. Het gemis aan het SADT-beroep wreekt zich misschien in een fascinatie, dat kan. Maar ik had evengoed pastoor kunnen worden, zou ik ook daar sporen van meedragen?
LikeLike
Ongelovige Thomas??
LikeLike
🙂 🙂
LikeLike
Natuurlijk probeer je sterk te zijn, maar niemand voelt wat jij voelt. En uit ervaring weet ik dat je ook wel eens ferm genoeg kunt hebben van positief zijn. Ik geleerd om mezelf ook toe te laten van een dag onder een dekentje triest te zitten wezen. Ik loop daar wel niet mee te koop, maar zo’n dagen zijn er nu eenmaal. Lachen mag van mij altijd, maar wenen evenzeer.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik mag dat ook van mezelf hoor. En gelukkig duren mijn mindere momenten nooit lang.
LikeGeliked door 1 persoon
Eerlijk gezegd ben ik nog stil van wat ik net heb gelezen . Nu lees ik hier verder en denk, je zet toch maar je logjes on-line terwijl je ook bij alles zou kunnen denken, geen zin, nee doe ik niet .
Maar je doet het wel en dat is voor mij kracht en kracht die je vooruit pusht en vanuit jezelf komt is altijd positief ❣
En ik hoop dat je ook de kracht vindt om daar in te duiken waar je veel energie uit haalt, het plannen van jullie reis volgend jaar ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Oh Myriam, het kon best een postje van mezelf zijn! Wat mis ik het organiseren van reisjes en uitstappen. Hoewel ik nu aan het kijken ben om met kerstavond ergens naartoe te gaan. Maar het is moeilijk om nu al arrangementjes te vinden. En wat dat flink zijn betreft. Mensen zeggen zo vaak, ” je bent een sterke madam”, misschien goed bedoeld, maar hatelijk. Ik hoor het ook vaak! We moeten wel sterk zijn , hebben geen keuze maar zouden maar al te graag een beetje minder sterk moeten zijn! Ik denk dat ik eens een blogje zal wijden aan de hatelijkste dingen die je aan zieke mensen kan zeggen! Ik hoop voor jou dat er ergens iets leuks uit de lucht komt gevallen, een leuke aanbieding of zo! Dikke knuffel!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop voor jou hetzelfde Christa. En ik kijk al uit naar je blogje over hatelijke dingen.
LikeLike
Dank voor je mooie woorden.
Ik ben niet een type om in een hoekje te kruipen. Dat is niet goed voor de moraal en die wil toch zo hoog mogelijk houden, ook al is het niet altijd gemakkelijk.
LikeLike
Je bent een realist denk ik. Ik hoop dat je spoedig weer op reisavontuur kunt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp je Myriam. Ik ben net zoals jij. Gelukkig is mijn echtgenoot veel positiever. We houden elkaar in evenwicht.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat is hier hetzelfde.
LikeGeliked door 1 persoon
Tuurlijk heb je angsten, ik doe al in mijn broek bij de jaarlijkse onderzoeken…..maar een glas dat halfvol is, kan weer gevuld worden…….
LikeGeliked door 1 persoon
Ik probeer ook altijd positief te zijn, maar merk toch dat ik het daar toch vaak lastig mee heb.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is sowieso al heel moeilijk om positief te zijn als je ernstig ziek bent. Daarnaast helpt de coronacrisis waar we inzitten ook niet meer. Heel begrijpelijk dus als het je niet altijd lukt om positief te zijn. Take care!
LikeGeliked door 1 persoon
Thanks!
LikeLike